Bi-zar moe, veel slapen, weinig herkenning.

Herkenbaar voor mij. Ik ben ook bijna 39 weken, laatste dagen extreem moe en voel me zelfs klein beetje depressief. Hoop elke keer maar dat bevalling dichtbij is en niet dat ik zo nog tot week 42 moet doorlopen want lijkt me echt pittig. Moet wel zeggen dat ik dit pas sinds paar dagen heb, daarvoor meer energie en ook nog van alles kunnen ondernemen.

dit is heel normaal!. vrouwen/vriendinnen zijn vaak erg hard voor elkaar. dus of ze hadden het ook maar ze denken van ik heb t ook moeten doorstaan dus nie zeiken of je hebt net een clubje om je heen die echt geluk hebben gehad. maar de meeste vrouwen rond dit termijn zullen je verhaal echt wel herkennen !!

Ja ik dus ook! Sinds 38 weken voel ik me zo neerslachtig en moe. Was wel al lekker aan het cocoonen, maar hiervoor een stuk actiever.

Ja 1 vriendin herkent het wel. Die zei ook dat ze rond 38/39 weken helemaal kapot was. En zij geloofd dat dit een teken was van haar lijf om alle inspanning te bewaren voor de bevalling. Uiteindelijk is ze wel pas met 41+5 bevallen... Maar voelde ze zich teminste uitgerust hahah...

Ik herken het ook hoor! Ik was het flink zat en deed vrij weinig de laatste weken. Ik was veel aan het rusten en dat voelde voor mij het beste op dat momend. Ik kom elke ochtend wel huilen als ik wakker wert en besefde dat ik die dikke buik nog steets had😅. Aan het eind wilde ik ook geen mensen meer zien of ondmoeten of de deur uit, ik was helemaal in mezelf gekeert in me bubbel mentaal aan het voorbereiden. Doe leker waar je zelf zin in hebt en als dat op de bank liggen is is dat prima dat deet ik ook soms hele dagen 😘

mensen vergeten ook vaak hoe het was, dus zeggen nu misschien dat ze het niet herkennen maar eigenlijk hadden ze wel soortgelijk iets X jaar geleden... ieder mens is ook anders. je bent een mini mensje aan het maken, als jij moe bent lekker als een zombie op de bank liggen. gewoon aan toegeven wat je lichaam nodig hebt :)

Ik herken het ook hoor! Ik was mijn gehele zwangerschap extreem moe en futloos en ik kon gewoon niet meer nadenken op mijn werk. Dit heeft helaas best lang geduurd ook na de bevalling nog (wel een ander soort moeheid..). Ik ben nu 2x zwanger geweest en 2x lang borstvoeding gegeven. Voor mijn gevoel staat mijn leven al 4 jaar in een chronische 'sluimerstand' / moeheidsgevoel. Voor ons blijft het daarom ook echt bij 2 kindjes. Probeer echt bij jezelf te blijven. Ook al herkent niemand het, jij voelt je zo. Punt. Ik snap het sowieso niet als vrouwen dan gaan zeggen: oh ik had nergens last van hoor, stel je niet zo aan. De ene vrouw komt 30 kilo aan, de ander 10. De 1 is ongekend moe, de ander zo fit als een hoentje. De 1 geeft zonder problemen twee jaar borstvoeding, bij een ander lukt het niet. De 1 gaat kapot van de pijn na 1 wee, de ander doorstaat een bevalling van 50 uur zonder ruggenprik. Vergelijken met een ander heeft niet zoveel zin. Mijn antwoord was altijd; 'wat heerlijk dat jij nergens last van had, ik zou willen dat ik dat ook had'. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor, maar dat zou mijn tip zijn.

Hier al moe vanaf het aller begin. Zwanger van een tweeling maar krijg gelukkig wel heel veel begrip. Je lichaam is bezig met het leveren van een top prestatie hea! Het maakt zich klaar voor jouw bevalling. Geniet van alle slaap die je nu nog pakken kan, pak die ook, als straks je kleintje er is ben je dankbaar voor alle slaap die je gehad hebt.

je bent 39 weken zwanger.. lekker je rust pakken en laatste wat je moet doen is je druk maken om hoe iemand anders zich heeft gevoeld. geen enkele zwangerschap is hetzelfde.. + straks als die kleine er is ga je dit soort opmerkingen nog 100x meer krijgen.. bij mij was het zo, doe het zo. probeer er boven te staan en je eigen kop je volgen.. nu moe? lekker aan toegeven.. rondje wandelen dutjes doen bij slapen. netflixen, weer een dutje doen etc etc..

Ohhh 39 weken zwanger..ik deed weinig tot niets meer 😅. Pak je rust! Je hebt het ook gewoon nodig er komt nog een flinke is aan ;) en je hebt nog geen ander kind rondlopen geniet daarvan...stop met luisteren naar andere en luister naar je eigen lichaam. Succes met de laatste loodjes. En ook bij mij kwam ze pas met 41.4🙈 dus reken nergens op

Wat vervelend dat jij je hierin eenzaam voelt en niet begrepen door je naaste! Je bent 39 weken, ontzettend logisch dat je zo moe bent, pak je rust en hou in je achterhoofd dat het normaal is dat je nu zo moe bent. Bij me eerste ben ik met 17 weken deel ziektewet ingegaan door extreme vermoeidheid, voelde me futloos en viel letterlijk zittend in slaap. Vriendinnen om me heen hadden dit bijvoorbeeld niet bij hun eerste, maar juist weer bij hun 2e de vermoeidheid. Wil hiermee zeggen dat elke zwangerschap anders is.

Precies daarvoor heb je verlof! 😉 Lekker bijslapen en uitrusten. Ik zat rond die termijn halve dagen met een boekje op het balkon en de rest van de dag netflixen waarbij ik ook regelmatig in slaap viel (wat mis ik dat nu! 👀)

lieve dames, Dank dank dank voor alle reacties. Ik voel me onwijs gesteund door jullie!! Het is niet dat m'n moeder en zus me niet begrijpen, maar ze herkennen zich niet in mijn kwaaltjes, omdat zij het niet gehad zouden hebben. Ik heb soms het gevoel alsof ze dingen zijn vergeten. Alsof alleen de mooie dingen zijn blijven hangen. Wat ik heel fijn vind voor hen, maar daardoor voel ik me soms alleen. Ze zijn er voor me, maar echt op het gebied van herkenning en verbinding over m'n zwangerschap voel ik wel afstand. Soms denk ik jeetje zus, heb je het zo weggedrukt dan? Want ik kan me juist herrineren dat zij het ook zwaar heeft gehad... Maargoed, zoals jullie ook al zeiden, iedere zwangerschap is anders en zo ook de beleving eromheen denk ik❤️

Oh ik herken dit zo. Mijn moeder begreep ook niet hoe ik zwanger zijn zwaar kon vinden en riep alleen maar dat ik ook moest genieten. Ik werd er niet goed van. Vond veel meer steun in mijn schoonmoeder. Vind ik jammer, want ik heb mijn zwangerschappen niet op een fijne manier met mijn moeder kunnen delen. Ook de verwerking van mijn bevalling kon ik niet goed met haar delen, want bij haar was het allemaal zo vlot gegaan en had ze “zo’n sterk lijf”. Wat jij ervaart is super normaal. En iedere zwangerschap is anders. Geef toe aan de vermoeidheid, je hebt je rust nu hard nodig. Bevallen is hard werken. En ook daarna heb je minder rust. Neem dus vooral alle rust nu 😊

ik had dat zoon beetje beide zwangerschappen de hele zwangerschap. verschrikkelijk en dan idd geniet ervan. nou zwanger zijn vond ik vreselijk en dat gevoel mag je gewoon hebben. het enige dat een beetje hielp was er aan toegeven. bij mij was het na de bevalling wel gelijk over, alleen heb je dan andere vermoeidheid door slaaptekort maar dat is heel anders dan wat je nu hebt. je bent er bijna, succes!

Hoi, ik zie dat dit topic alweer een jaar geleden is maar ik vroeg me af of deze gevoelens na de bevalling weg zijn gegaan bij jullie? Ik ben morgen 39 weken en sinds 3 dagen ook zo ontzettend moe en alles zo zat… slaap ook super slecht dus dat zal ook niet mee helpen… voel me echt mega down? Wil geen mens zien en heb nergens zin in … heb vanmiddag een controle bij de verloskundige maar dat is me haast al te veel 🫠😅 ben dus heel erg bang dat dit blijft hangen ook na de bevalling ik kan ook wel constant huilen… vraag me nu heel erg af of dit wel normaal is 😅

Zo ver ik weet is dit volkomen normaal, het is ook niet niks natuurlijk! Een baby maken in je buik, vooral aan t eind. Met slaap tekort en alles, en ongemakken, hormonen. Ik weet er helaas alles van 😜

Hoi! Vervelend dat je je zo voelt, ik voelde me fysiek heel goed in de zwangerschap, maar had ook echt helemaal nergens meer zin in, sliep veel en lag veel op de bank te hangen. Bij mij is dit vanaf de geboorte helemaal weg getrokken en voel me weer super goed. Had al snel zin om weer lekker normale kleren aan te doen, make-up op en lekker op pad t gaan! Laatst voor het eerst alleen boodschappen gedaan, wat kon ik hier van genieten, zonder dikke buik gewoon je ding doen. Ik zou zeggen; geef je hier aan over, slaap wanneer je kan slapen en voel je nergens toe verplicht, ik vond het vaak wel fijn om dagelijks te wandelen, zodat ik nog een beetje beweging kreeg. Laatste loodjes zijn het zwaarst, en voor je het wee kun je je kleine wonder ontmoeten ❤️

Ik heb niet de andere reacties gelezen, maar elke zwangerschap/lijf is anders. Zij hadden denk ik vooral mazzel, want de meeste vrouwen in mijn omgeving waren op het einde wel sneller moe. Ik heb heel veel last van zwangerschap kwaaltjes, en mijn reactie naar onbegrip is dat ik het ook liever anders had gehad, maar dat dat nu eenmaal niet zo is en dat ik blij ben met wat ik wel kan en dat alles goed gaat met de baby en dat je dat ook graag zo wilt houden. Dat helpt soms om de aanname van de ander, nl dat je je aanstelt, te doorbreken. Misschien dat dat wat helpt. Sterkte!

Hey, jaa hoor na de zwangerschap is het gelukkig klaar maar zal je andere vermoeidheid ervaren haha maar als je niet werkt/verlof heb, lekker veel dutjes doen met de kleine wanneer die dat ook doet. Vooral als het je eerste baby is dan is dat te doen met meerdere zal dat wellicht beetje lastig zijn. Echt waar toen ik net bevallen was van m’n zoontje voelde ik me superrrrr. Echt het moment dat m’n baby en de placenta uit mij waren pfffffffff voelde me top. Ook de dagen erna, ik had wel op de 3e of 4e dag erna kraam tranen maar ik was me ervan bewust maar verder voelde ik me top. Ging me weer mooi maken en kon eindelijk weer buiten lopen. Ook had ik weer zin om te reizen en in het leven. Wel moet ik erbij zeggen dat ik wel moe was door de gebroken nachten maar ging lekker veel liggen met de kleine. Maargoed dit duurde maar kort want toen m’n zoontje 3 of 4 maanden was (weet het echt niet meer) raakte ik weer zwanger. Ik wist de eerste 2 maanden niet dat ik zwanger was, was extreem moe en weleens in de nacht misselijk/kotsen. Ook had ik vaak gezegd dat het geen griep/koorts was maar echt voelde alsof ik een virus had haha, bleek ik gewoon zwanger te zijn. Moet je nagaan dat je een zwangerschap echt met niks kan vergelijken. Oja ik kon m’n man totaal niet uitstaan (toen ik zwanger was maar het niet wist). Nu ik bijna mag bevallen kan ik niet wachtennnn! Want nu weet ik dat na de bevalling vele kwaaltjes weg gaan ook dat down voelen. Maar ik houd wel rekening met dat elke situatie anders is en wellicht zal ik het dit keer anders meemaken. Maar de eerste keer was opvallend dat alle kwaaltjes weg waren en ik me weer goed voelde (ookal waren er mindere momenten wat normaal is). Houdt ook rekening dat je na de bevalling nog hormonaal kan zijn, de 1 is er gevoeliger voor dan de ander