Bij wie is een thuisbevalling toch in het ziekenhuis geëindigd?

Bij mijn eerste was het volledig thuis. Bij mijn tweede begon ik thuis en moest ik uiteindelijk toch naar het ziekenhuis omdat mijn placenta niet kwam. Dit heb ik zelf niet als vervelend/eng ervaren, maar wellicht kwam dat ook omdat ik op 10 minuten rijden van het ziekenhuis woon. Nu bij de derde mag ik niet thuis bevallen en daar baal ik zo enorm van. Ik kan me namelijk veel minder goed ontspannen in het ziekenhuis en onder je eigen douche met weeën vond ik zoooo fijn.

Geen ervaring omdat ik alleen maar keizersnedes heb gehad. Maar ik snap je twijfel heel goed! Het lijkt mij doodeng om thuis te bevallen met name om de reden die jij noemt. Een nicht van mij is afgelopen maart bevallen thuis van de 2e. Alles was prima, tot de placenta er niet uit wilde. Met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Doodeng lijkt me dat! En vooral omdat je aangeeft dat het zo ver rijden is. Ik hoop dat je wat reacties met ervaringen krijgt en zo je keuze kan maken♡

60% van de thuisbevallingen, eindigt alsnog in het ziekenhuis. Dat kan ook ná de bevalling zijn, omdat de placenta blijft zitten of om te hechten bijvoorbeeld.

Waar haal je die 60% vandaan?

Dat heb ik gelezen toen ik bij mijn vorige zwangerschap twijfelde over thuis of in het ziekenhuis bevallen, ik ga even zoeken

Het gaat dan wel om de bevallingen van het eerste kind. En een aanzienlijk deel van de verplaatsingen van thuis naar ziekenhuis is vanwege moeders die bij nader inzien toch voor pijnstilling kiezen. Helemaal niets mis mee, maar dan is het natuurlijk geen gillende spoed. Overigens kies ik zelf voor poliklinisch bevallen omdat ik mij daar veiliger voel en zou ik dit persoonlijk gezien de afstand die de topic startster moet afleggen naar het ziekenhuis ook doen. Maar dat is mijn eigen gevoel. Je bevalt denk ik het beste op de plek waar je je het best kunt ontspannen. Als dat thuis is; top! Maar als je de hele tijd ongerust bent en gestresst over het ' wat als' scenario, moet je je afvragen of je je wel echt genoeg kunt ontspannen thuis. Als het bij een eerste bevalling super soepel gaat, zou je er bij een eventuele 2e met een meer gerust gevoel voor kunnen kiezen om thuis te blijven. Heel cru gezegd weet je dan al 'dat het past'. Zo zou ik het denk ik doen.

Mijn verloskundige benoemde het ook. Wel 60% van de eerste bevallingen die thuis begonnen waren. Dus niet over kind 2 of 3. Bij een vriendin van mij kwam de placenta niet los, kwartiertje in de ambulance naar het ziekenhuis. Onderweg bleek in ziekenhuis A toch geen plek, dus naar ziekenhuis B (afstand is te verwaarlozen). Maar papa stond dus wel met de baby bij het verkeerde ziekenhuis.. heeft zij gelukkig niks van gemerkt, maar was voor hem wel traumatisch.. je vrouw weg, duurde toch weer 20 minuten voor hij bij het andere ziekenhuis binnen was... Voordat zij weer hersteld was.. na een bloedtransfusie... Andere vriendin moest naar het ziekenhuis omdat het te lang duurde, in de ambulance kwam het toch weer op gang. Ze waren nog geen 15 min in het ziekenhuis of de kleine werd geboren, stonden zo weer buiten. Ik denk dat het er ook vanaf hangt hoe ver je van het ziekenhuis af woont.

Ik zou bij de 1ste thuis bevallen. Maar ontsluiting bleef een aantal uren hangen op 4cm. Toen besloot de verloskundige mijn vliezen te breken in de hoop de weeen en ontsluiting te stimuleren. Alleen had ik meconium houdend vruchtwater. Kleine meid vond het nodig om al te gaan poepen in het vruchtwater. Dus toen moest ik naar het ziekenhuis. Aan de weeenopwekkers en 12uren later is onze dochter geboren. Ik moest wel even schakelen van thuis bevallen naar ineens een ziekenhuisbevalling. Maar uiteindelijk wel blij met een ziekenhuis bevalling ivm pijnbestrijding.

En het was geen prettig ritje naar het ziekenhuis. We moesten in eigen auto. 30 stukken maandverband en handdoeken tussen mijn benen en onder mijn kont omdat ik vruchtwater lekte en dan ondertussen ook nog die vervelende en sterker wordende weeen opvangen.

Ik wilde graag thuis bevallen, maar had na 12uur weeën nog maar 1,5cm ontsluiting. Heb toen gekozen voor pijnstilling en weeënopwekkers in het ziekenhuis. Geen spoed dus. Moest wel met de taxi naar het ziekenhuis en even schakelen, maar vond het uiteindelijk heel fijn.

Ja je hebt gelijk, tis gelukkig lang niet altijd paniek. Maar het lijkt mij vreselijk om op het punt dat je het niet meer trekt, alsnog die rit naar het ziekenhuis te moeten maken. Mijn eerste bevalling was daarom poliklinisch in het ziekenhuis. Zonder pijnbestrijding, maar met serieus hechten door een gynaecoloog. Als ik de garantie zou hebben dat alles goed zou gaan, zou ik thuis bevallen. Maar je weet niet hoe het loopt, hoe je de pijn ervaart enz. Dus deze keer weer in het ziekenhuis.

Ik ben met 7cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan. De baby had in het vruchtwater gepoept. Ik denk dat het een kleine 20 minuten rijden was, dat ging nog prima. Als het spoed is of als ze denken dat je anders in de auto gaat bevallen kunnen ze een ambulance bellen, dan gaat het al een stukje sneller 😜

Ik ben blij dat ik in het ziekenhuis was (niet vorderende uitdrijving, fluxus 3l bloed verloren), en dat gevoel van 'fijn thuis ontspannen' ... Pff dat kon me op het moment van bevallen echt geen ene moer schelen waar ik was, dat kind moest er uit! Heeft je ziekenhuis geen kraamhotel oid? Dat je een soort van thuis-gevoel kan creëren, maar toch dichtbij de klinische verloskamers bent mocht het nodig zijn?

Moeilijke keuze inderdaad, ik was bij mijn eerste ook erg aan het twijfelen maar uiteindelijk voor thuis gekozen. Vooral omdat het ziekenhuis toch maar 10 min rijden was, 30 min zou ik toch best spannend vinden. Moest uiteindelijk gelijk naar het ziekenhuis toen de verloskundige kwam omdat de baby onverwacht in stuit lag. Zelf geen ervaring met een 'bevalhotel' maar goede dingen over gehoord en inderdaad een beetje tussen thuis en ziekenhuis in. En als het goed is meer plek dan ziekenhuizen (als je geen medische indicatie hebt). Voor Corona mocht je komen kijken, dan krijg je een gevoel bij de keuzes want het belangrijkste is dat jij op je gemak bent. Succes!

Ik koos bij mijn 1ste voor het ziekenhuis, voelde veiliger en mogelijkheid tot ingrijpen bij de hand. Uiteindelijk alsnog thuis bevallen. Na een weeënstorm van 1.5cm naar 9cm gegaan binnen 2uur en wilde ik niet meer verplaatsen. Is gelukkig allemaal goed gegaan, maar je weet het niet van te voren. Bij mijn zus andersom gegaan en was heel heftig voor haar met spoed naar het ziekenhuis. Wel allemaal goed gekomen.

Ik wilde in het ziekenhuis bevallen om dezelfde redenen die jij opnoemt. Maar mijn bevalling ging zo snel dat ik thuis ben bevallen.. ik moet wel zeggen dat ik dit heel fijn vond in m’n eigen omgeving. Helaas gebeurde er na mijn bevalling toch waar ik bang voor was.. ik verloor teveel bloed en moest alsnog met de ambulance naar het ziekenhuis. Man en nog nieteens 1uur oude dochter in de auto erachteraan. Dat vond ik echt heel naar. Ik denk dat ik bij een eventuele tweede toch weer (ondanks dat ik het heel fijn vond thuis) voor het ziekenhuis zou kiezen om dit soort situaties te voorkomen.

Voor mij is het ook 30 min rijden naar het ziekenhuis. Ik had er in de eerste instantie voor gekozen om in het zh te bevallen. De verloskundige heeft laten zien wat voor materialen ze allemaal bij zich heeft. Daarnaast zei ze dat juist omdat het zover rijden is ze absoluut geen risico nemen en je dus op tijd naar het zh sturen. Dit zal altijd met een ambulance gaan. Ze heeft mij wel gerustgesteld en ik heb nu een thuisbevalling gepland:)

Ik wilde thuis bevallen, hield wel sterk rekening met nog naar het ziekenhuis moeten. Uiteindelijk mocht ik thuis gaan persen, maar na bijna een uur gaf de verloskundige aan dat het niet voldoende vorderde en ze toch naar het ziekenhuis wilde gaan (mocht extra hulp nodig zijn). Ik heb geen moment stress of uitputting ervaren. De overgang van thuis naar het ziekenhuis vond ik wel pittig omdat ik moest aankleden en de auto in moest (hadden ook de optie voor ambulance, maar voelde prima om met eigen vervoer te gaan). Ben wel met de verloskundige meegereden voor de zekerheid en mijn man er achteraan. Punt is wel dat ons ritje 6 minuten duurde (dit wisten wij ook vooraf), volgens mij heb ik 3 persweeen in de auto gehad. Niet ideaal, maar had er ook geen probleem mee omdat ik er wel rekening mee had gehouden (Al was het wel zuur dat ik al zo ver was). Een dergelijk verhaal kan je denk ik wel meenemen in je overwegingen. Vraag me ook af hoe de verloskundige hierop in zou spelen dan. In het ziekenhuis was het overigens snel goed, weeenversterkers gekregen en toen kwam de kleine toch gelukkig na nog 30-45 minuten persen zonder verdere hulp.

Beide bevallingen in het ziekenhuis gehad. Eerste bevalling ging volgens het boekje en had in principe prima thuis gekund. Tweede bevalling ging ook prima maar kort daarna een heel heftige bloeding gehad met veel bloedverlies. Was toen zo blij dat ik in het ziekenhuis was ipv thuis, had er niet aan moeten denken na de bevalling meteen de ambulance in te moeten stappen! Maar volg je gevoel, je kan altijd op het moment zelf nog kiezen!

Ik wilde graag thuis bevallen, mijn vliezen braken ook thuis maar helaas had ze in het vruchtwater gepoept. Daarom werd t medisch en moest ik naar t ZH. Erg snelle bevalling en als ze niet in t vruchtwater had gepoept dan was dit volgens de verloskundige de perfecte bevalling viir thuis. Ik kijk er goed op terug. Hopelijk bij een evt volgende zwangerschapvan de toekomst dat ik dan wel thuis kan bevallen.