Bodyshaming zwangere vrouw

Nee, herkenbaar hoor! Mensen zijn echt onbeschaamd als het gaat over het lichaam van zwangere vrouwen. Ook mensen die je maar 1x per jaar ziet bijvoorbeeld. Ik reageerde er vaak wat nonchalant op. Als ik het er niet mee eens was zei ik het ook. Nou had ik wel het geluk dat ik mooi zwanger was (volgens de schoonheidsstandaard in de maatschappij dan), dus het viel bij mij aan echt vervelende opmerkingen wel mee. Wel vervelend dat je vriend het bij jou neerlegt 🙁.

Snap dat je hier boos om word en zo reageerde. Ik heb zoiets ook meegemaakt tijdens de zwangerschap. Tijdens de zwangerschap van m’n zoontje werd er ook vaak gezegd: ‘Jeetje, zijn het er echt geen twee?’ of ‘Wow, wat een dikke buik. Eet je nu meer?’ Ook in het begin van deze zwangerschap (nu bijna 15 wkn van de tweede) heb ik ook alweer opmerkingen moeten horen. Toen we het aan vrienden vertelde zei m’n vriendin: ‘Ja, ik dacht al dat je ook al wat dikker eruitzag.’ Ik zit ook niet te wachten op dit soort opmerkingen, dus ik heb geprobeerd deze te vergeten door te focussen op de leuke momenten van de zwangerschap. En ondertussen bleef de buik natuurlijk groeien, maar daar was, en ben, ik hartstikke trots op.

Ik vind het ook nogal bijzonder dat iedereen ineens opmerkingen maakt over mijn lijf; iets wat voorheen ook niet gebeurde - of ik nou lichter of zwaarder was. Maar ineens heeft iedereen wat te zeggen over mijn buik. Mensen bedoelen het niet eens vervelend denk ik, is naar mijn idee een manier op betrokken te zijn. Ik krijg regelmatig opmerkingen over een te kleine buik of een ‘nog nette buik’. Dat is wel echt een winnaar, die opmerking over een kleine buik, alsof mensen een mega buik bij mij hadden verwacht. Al heb ik die van een tweeling verwachten ook wel eens gehoord of ‘dat iemand nog nooit zo’n grote buik had gezien’ (moet je na gaan hoe uiteenlopend de opmerkingen zijn). Volgens mijn verloskundige bestaat er ook geen grote of kleine buik. Ik word er niet boos of verdrietig van als ik dergelijke opmerkingen krijg, ik lach het ongemakkelijk weg. Wat moet ik er over zeggen?! Inmiddels ben ik 38 weken en is het naar mijn eigen idee een mooi bolletje; niet te groot en niet te klein. Mijn man kust hem trots als hij me ziet; dus wat kan het me ook schelen wat anderen zeggen Maar ik vind het wel apart om door te maken dat er ineens zo’n vrijbrief is ontstaan om op mijn rondingen te letten en ben heel benieuwd hoe dit na de bevalling zal zijn. Dat lijkt me namelijk nog vervelender..

Hoi, het klopt idd dat iedereen iets van je moet vinden ineens. Ik vindt het super knap dat je boos geworden bent en verteld hebt hoe het voor je voelt om steeds "commentaar" te krijgen. Zo is het voor hen wel duidelijk en zullen ze er niet zo snel meer iets over zeggen. Ik zelf kreeg niet echt die opmerkingen maar bij mij duurde het ook langer voor er een buik zichtbaar was, toen die wel kwam was t vooral "wat een mooie buik". Toen dacht ik ook vaak, wie bepaald wat een mooie buik is, laat iemand gelukkig zijn met wat voor buik dan ook. Als ik jou was zou ik het los laten en vooral naar het trotse gevoel luisteren wat je voelt!

Ik kreeg 💯 constant opmerkingen over ‘grote buik’ ‘dikke buik’ ‘de pens’ ‘klein buikje’ etc. Enige wat ik erop zei was ‘ja, mooi he’ of ‘en bedankt he’ en negeerde het verder 🤷🏼‍♀️ met af en toe een goeie uitval als ik er helemaal klaar mee was 🤣 Dus jaaa, heel herkenbaar en heeft inderdaad niets met onzekerheid te maken! Want ook ik vond mezelf tijdens beide zwangerschappen prachtig 😍

Oh zeker. Had tegen m’n schoonouders gezegd dat ik het jammer vond dat mijn buik amper zichtbaar was. Dat was zo om-en-nabij 28 weken zwangerschap. Prompt de week erna komen ze weer op visite en zonder ook eerst maar ‘hoi’ te hebben gezegd, zegt schoonmoeder doodleuk ‘je hebt amper een buik, je bent al 28 weken zwanger!’. Ja Gerda, leuk dat je dat er nog even in trapt terwijl ik net die week ervoor mijn onzekerheid heb geuit. Mijn man stond ook al te kijken van haar opmerking 😵‍💫 Heb maar niks gezegd om de lieve vrede te bewaren

Heeel herkenbaar. Inmiddels de derde zwangerschap en het lijkt erop dat men zich met de zwangerschap vrijer voelt om wat te zeggen (als in, dat je er al wel aan gewend zal zijn ofzo?). Laatst een moeder op het schoolplein "goh, je houdt wel flink vocht vast zeg, heb je er last van?". Euh..helemaal geen last van vocht deze keer? Als ik random tegen haar zou zeggen "goh, wat heb jij bolle wangen gekregen zeg, heb je last van de extra kilo's?" zou dat ook niet gewaardeerd worden denk ik zo..

Jup hier hetzelfde, boh wat een grote buik, weet je zeker dat het er niet 2 zijn😑😑😑 Mensen bedoelen het vaak niet verkeerd, maar als je het al zo vaak hebt gehoord, van bekenden en van onbekenden, ben ik er op een begeven moment ook wel echt klaar mee. Ik wordt er wel niet boos om, lach het een beetje weg. Wat mij echt mateloos irriteert is dat mensen doen alsof de wereld vergaat zodra de baby geboren is 'haha ben je nu moe, wacht maar tot de baby er is!' 'Geniet nog maar van je me time, straks heb je die noooooit meer', dit ben ik echt kots beu!

Ik voel er niet zoveel bij als mensen opmerkingen maken. Mensen zeggen toch voornamelijk nutteloze dingen, omdat ze iets willen zeggen. Maar je hoort inderdaad weinig mensen zeggen; je hebt een precies goed buikje 😆

Of ik nu wel of niet zwanger ben, ik vind het hoe dan ook vervelend als iemand zich bezig houd met mijn gewicht. Mijn gewicht is privé en iets van mij. De enige trouwens die een opmerking maakte was een gynaecoloog in het ziekenhuis toendertijd dat het wel een heel grote buik is. Ja wat kan ik daarmee? Tijdens en na mijn zwangerschap ben ik onbedoeld afgevallen, dus heb ik geen opmerkingen gekregen daarover Wat ik wel vervelend vond en vind is dat iedereen zegt dat je er moe uit ziet. Ja joh, ik ben de nachten een baby aan het verzorgen.

Ik zei gelijk iets terug toen mensen (positief of negatief) iets zeiden over mijn buik. Een collega zei "goedbedoeld" wat een flinke buik ik al kreeg. Daarop heb ik gelijk " goedbedoeld" terug gezegd dat ik toch ook niets over haar buik zei. Ik ben best fors en was 10 kilo aangekomen toen ik gestopt was met roken, voor mijn terugplaatsing, en dat zag je heus wel. Ik heb me één keer onzeker gevoeld, toen een buurman aan het einde van mijn zwangerschap door de straat riep wanneer ik ging sonja bakkeren. Ik stond ook best met m'n mond vol tanden op dat moment maar mocht dit me ooit nog een keer gebeuren, heb ik mijn woordje wel klaar. Ik wil er maar mee zeggen dat mensen het soms ook goedbedoeld of met een grapje proberen te zeggen en je ze best zelfbewust mag maken door hier wat op terug te zeggen hoor! Zo ook met het aanraken van je buik! Is geen algemeen eigendom maar helemaal van mij (en mijn vriend) alleen!

Dikkie dik al gehoord...en je bent niet heel dik he...

Bijna iedereen zei bij mij dat ik mooi zwanger was, behalve mijn schoonvader. Hij valt toch al in de categorie "apart" en heeft zelf een kilootje of 25 teveel aan zn lijf hangen. Elke keer dat ik hem zag zei hij dat ik super dik was 😑. Mijn man had er al een paar keer iets van gezegd maar hij bleef aan de gang. Was er helemaal klaar mee. Dus als ik weer zo'n opmerking kreeg antwoorde ik steevast met: bij mij is het tenminste geen vet of bij mij gaat het tenminste weer weg. Ha je had dat gezicht moeten zien. Dan weten ze in een keer niet meer wat ze moeten zeggen 😂

Zeker weten dat het geen tweeling is? Haha je bent zó kort en met zó een grote buik waggel je als een pinguïn!

Ik heb van mn moeder bij mn eerste zwangerschap van mn moeder de opmerking gekregen: “je kont is wel erg plat zo met die grote buik” 😂. Nu kan ik er om lachen, maar dat kon ik op dat moment dus echt niet.. heb er ook maar niets van gezegd.

Ik ben juist erg trots op mijn dikke buik😁. Opmerkingen als: weet je zeker dat het er geen twee zijn kan ik zelf ook echt niet negatief opvatten eerlijk gezegd. Maar kan heel goed begrijpen dat andere het vervelend vinden😔.

Hier voornamelijk collega's. Eerst gevraagd of het kon stoppen. Toen dat niet hielp ben ik het gesprek aangegaan over of ze dit ook zouden doen bij iemand die aankomt en niet zwanger is en hoe zij het zouden vinden als ik zou zeggen 'goh je hebt wel genoten tijdens corona he, aardig wat kilo's eraan'. En over het publiek bezit zijn inderdaad. Toen dat allemaal niet doordrong heb ik een andere mannelijke collega gevraagd een gesprek aan te gaan met mijn leidinggevende om het te laten stoppen. Het toppunt bij collega's was bij mij dat ik iets had laten vallen, het zelf oppakte en ze zeiden: kijken of ze omvalt. Ook wildvreemden op straat hier trouwens. Tegen mijn dochter: oooh wat is mama dik. Die laat ik dan maar even gaan. Of de opticien die inderdaad vroeg: weet je zeker dat het er geen 2 zijn? Dat vind ik zo'n bizarre vraag. Ja goed dat je het zegt Gerda, ik zal het nog eens navragen aan de mensen die mijn echo's maken, die er verstand van hebben en die zeggen dat het er 1 is. Fijn dat jij aan mijn buik wat anders denkt te zien🤦🏼‍♀️ Het heeft mij deze zwangerschap onwijs onzeker gemaakt over mijn lichaam. Onzekerder dan ik me ooit over mijn lichaam heb gevoeld. Gelukkig kon ik op gegeven moment in de spiegel kijken en het mooie wel zien, maar ik vind het ook zó belachelijk hoe er met zwangere vrouwen en hun lijven wordt omgegaan.

Persoonlijk ben ik heel trots op mn mooi groeiende buik. Als mensen dan zeggen dat het goed doorgroeit dan ben ik juist trots! Een grapje erover kan ik ook wel waarderen dan. Ongevraagd mn buik aanraken hou ik dan weer niet van. Dat is dan wel weer mijn lijf en daar blijf je ongevraagd gewoon vanaf!

Zelf ook veel negatieve en lelijke opmerkingen gehad. Ook veel in de trant van hoe krijg je het er straks weer af, mss mede daarom wel zo'n hekel aan mijn lijf heb. Zelf zegt ik als ik iets zeg altijd iets positiefs van wat zie je er stralend uit, of wat een mooie kleren of wat een mooie buik. Vindt zwangere vrouwen ik mij heen ook oprecht mooi

Oohh elke dag wel 1 van die opmerkingen. Zo jij bent dik of zeker dat het er maar 1 is.. of sow he waar heb jij die dikke buik van.. zo verschrikkelijk allemaal, ik lachte het maar wat weg en veranderde dan snel van onderwerp tot ik er genoeg van had. Werd er zo onzeker van ook als ik op de weegschaal ging staan, maar toen dacht ik op gegevens moment. Nee dit is mooi dik je bent een leven aan het maken. Als iemand dan nog iets daarover zei wat een negatieve vibe had dan kwam ik al wrijvend over mijn buik aan met de opmerking, ja lekker dik he zit allemaal doner kebab in.. en dan keken ze je gek aan🤪