Chagrijnig 39 + 1 zwanger

Was hier ook herkenbaar in de laatste weken. Ik denk dat je er gewoon klaar mee bent haha. Ik hoop dat je snel mag bevallen 🤭

Heel herkenbaar van mn laatste weken zwangerschap. Ik werd gewoon chagrijnig van mijzelf! Ik kon ook lastig andere mensen om mij heen verdragen. Mijn man heeft het even te voorduren gehad. Achja had hij ook maar niet zo luidruchtig moeten ademhalen of stampend lopen door het huis 😉.

Aan de eerdere topics die je geopend hebt, zie ik dat je erg op zoek bent naar de mogelijke voortekenen van een bevalling. Super begrijpelijk, maar ik denk dus dat de uitblijvende bevalling vooral voor frustratie zorgt en je daardoor chagrijnig bent! Het kan helaas nog 3 weken duren en de kans is groter dan niet, dat het nog minimaal 1-1,5e week duurt.. Ik zou proberen afleiding te zoeken en proberen wat minder te letten op wat mogelijk wel/geen tekenen van de bevalling zijn, anders wordt je er denk ik niet vrolijker op..

Wie weet, ik was de week voor mijn bevalling ook extreem chagrijnig.. maar sliep ook haast niet meer, hoofd al lang erg laag ingedaald, wist niet meer hoe ik moest lopen/zitten/ liggen.. alles en iedereen was stom.. dus weet niet of het de naderende bevalling was of het slaap tekort en gebrek aan comfort. Hoop voor je dat je gauw je kleine in je armen hebt!

De dag waarop ik bevallen ben kon ik alleen maar huilen, echt huilen met dikke dikke tranen wist niet waar het vandaan kwam. Ja dat ik er klaar mee was maar die ene dag was het extreem. 20.00 begonnen de weeën en 23.50 is hij geboren.

Ik heb bij die termijn wel eens een gigantische huilbui gehad omdat ik al 3 dutjes had gedaan die dag en eigenlijk een 4e nodig had, en dat echt zó oneerlijk vond, want ik wilde geen dutje meer… Sooooooo yeah… 🫣 Fraai is anders, maar je bent er écht bijna. Zet je aftelkalender op 42 weken (of 41 als je dan ingeleid zou willen worden in overleg met je VK), en leef naar díé datum toe. Anders is iedere dag een teleurstelling dat je “weeeer” niet bevallen bent…

De laatste dagen voor m’n (ingeleide) bevalling met 41 weken kon ik alleen maar huilen. Dus ja het klinkt me bekend in de oren. Wat het zegt voor een naderende bevalling, daar geloof ik niet in. Het komt wanneer het komt.

Hier morgen 39 weken en merk bij mezelf dat ik sinds vandaag ook enorm chagrijnig loop. Ook net gestopt met werken. Veel kan je niet meer doen en ergens heen gaan met het risico dat je water breekt is ook niet echt een leuk idee. Ik val denk ik een beetje in een gat in afwachting van ons kindje.