De ring of fire: wat was jouw ervaring?

Ik heb het niet gevoeld!! Toen de verloskundige zei ‘het hoofdje komt het hoofdje komt’ was ik zoooo bang, maar niks gevoeld😅

Had er van tevoren eigenlijk niet over nagedacht, maar maaaaaan wat deed dat veel pijn. Ik raakte helemaal in paniek en kon niet stoppen met schreeuwen. Ze moesten me echt even tot orde roepen want ik wist niet waar ik het zoeken moest. Toen het hoofdje eenmaal stond en ik dus midden in de ring of fire zat moest ik stoppen met persen en wachten op de volgende wee. Viel me vies tegen 🙈

Niks gevoeld! Was er erg bang voor, maar oprecht niet gevoeld. De laatste uren ontsluiting weeën daarentegen...

Same! Vond het best een heftig stukje. Gelukkig inderdaad maar een kort moment!

Eerste keer zeker gemerkt 😶 Wat een felle pijn was dat, gelukkig hielp een nat washandje. Gelukkig duurde het niet lang. Het hielp dat ze even lieten zien door middel van een spiegel wat er gebeurde, dat gaf mij extra kracht en weet je waarvoor je het doet. Ik had trouwens tot de bevalling hier nooit van gehoord dus geen voorstelling van kunnen maken 😅 Bij de tweede wist ik dat het ging komen, maar ze was er al binnen 2 push, dus niks van gemerkt.

Ik had door complicatie gigantische zenuw pijn in mijn heup. De ring of fire en daarop volgende totaal ruptuur heb ik niet gevoeld door de intensiteit van de zenuwpijn. Ik was vooraf gaand bang ervoor, echter had ook niet verwacht dat de epiduraal verkeerd gezet zou worden en ik deze intense zenuwpijn zou krijgen. Ik heb ondanks de weeënstorm ook geen persweeën gehad. Ik heb het niet eens gemerkt, mijn man daarin tegen vond het verschrikkelijk uitzien en raakte in paniek bij het zien van het bloedverlies dat erop volgde.

Ik ben te vroeg bevallen, had me nog niet echt kunnen inlezen en wist niet van the ring of fire. Onbewust durfde ik op dat moment niet hard verder te persen. De verloskundige had al bij twee weeën gezegd dat bij de volgende wee het hoofdje eruit zou komen, maar dat gebeurde dus niet. Toen zei ze dat ik écht even harder moest persen om over het randje heen te komen. Ineens begreep ik wat ze bedoelde en plopte de baby er zo uit. Het deed niet extreem meer pijn dan alles daarvoor (misschien omdat mijn kindje kleiner was door de vroeggeboorte), maar ik vond dat hele persgedeelte maar ingewikkeld.

De reden waarom persen bij mij maar 3 minuten duurt... en de reden waarom ik vraag of ze op dat moment de baby even tegen willen houden tot de persweeën.

Ik had verwacht dat het een helse pijn zou worden, maar heb er niets van gevoeld! Ook niet van de ruptuur. De dagen daarna waren wel hels 😬

Dit wordt mijn eerste bevalling 🙋🏼‍♀️ Ik vraag me af: voel de je ring of fire ook zo heftig in/na een badbevalling? Of is dat per definitie minder omdat je huid wat weker is geworden? Iemand ervaring? 😊

Nou bij de eerste goed gevoeld 😐 kind zat helemaal vast. Hebben ver geknipt. Vacuüm lukte niet toen de Tang dat lukte eerst ook niet. Daarna uiteindelijk na trekken en persen toch nog geboren. Ik hoop dat het dit keer beter gaat

Niet gevoeld. Waarschijnlijk het enige voordeel van een knip met verdoving 😅

Ik vond dat echt het meest vreselijke en pijnlijkste moment van beide bevallingen

Het allerlaatste stukje van de bevalling heb ik zitten gillen (krijsen!) van de pijn. Tot die tijd alleen maar gepuft en gezucht. Was meer van de persweeën dan van de 'ring of fire', maar dat branderige gevoel was zeker niet leuk. Was toen wel goed gemotiveerd om te persen. "Je gaat er NU uit!" Was het enige wat ik kon denken. Tussen de weeën door had de VK een warme washand die ze er tegenaan hield. Dat hielp wel een beetje.

Ik heb er eigenlijk niet zoveel van gemerkt. Ik had me er wel al op voorbereid want ik had er veel over gehoor, maar ik had zoveel persweeën vlak na elkaar voor langer dan een uur, dus ik denk dat het me ontgaan is of dat het mij gewoon bespaard is gebleven. Of ik ben het daadwerkelijk helemaal vergeten 🤣. Maar de 'schade' viel me ook alles mee.

Als we (te) pittig gegeten hebben en daarna nr2 moeten doen heb ik pas last van the ring of fire 🤣 Maar nee tijdens de bevalling heb ik het niet als pijnlijk ervaren. Ik vond de weeën pijnlijker maar misschien ook omdat ik in een weeënstorm zat. Of omdat ze bij een perswee een hand naar binnen hebben moeten doen omdat de hartslag wegzakte en haar ruimte moesten geven (ze zat vast). Op dat moment voelde ik me net zo'n koe van dokter Pol.

Ik heb er ook niks van gevoeld, maar ik heb een ruggenprik gehad. Op het moment zelf heb ik nog gedacht, nu zou ik het moeten voelen. Waarschijnlijk door de verdoving geen gevoel, viel dus 100% mee haha.

De weeën waren hel, maar de ring of fire heb ik niet gevoeld. Misschien omdat ik geknipt was met vacuumpomp en dus een beetje verdoofd daar.

Ik vond de weeën veel erger! Ik was blij dat ik mocht persen. En eenmaal toen de ring of Fire kwam, was ik bij de finish. Dus ik vond dat veel minder erg dan de weeën 😄 Ik had mijzelf niet ingelezen van te voren, dus ik was niet bekend met deze term voor de bevalling 😂

Tijdens de bevalling heb ik het niet als pijnlijk ervaren. Het was geen prettig gevoel maar ik had maar één ding voor ogen. Hij moest en zou eruit. Voor de bevalling had ik er wel over gelezen en bij de voorstelling dat de groote die eruit moet en de ruimte die er is kon ik me wel een voorstelling maken van dat het niet heel aangenaam zou zijn. Maar het persen was het prettigste moment.. het einde is echt in zicht. Hij is er zo uit..hij moet er uit dus nog even de tanden op elkaar en doorgaan. Daarna is het "voorbij". Dus al met al viel de ring of fire mee. De weeën, weeënstorm dat viel me meer tegen.