Dingen die niemand je vertelde over zwanger zijn

Dat ochtendmisselijkheid de hele dag duurt. En dat je van de ene op de andere dag al je energie en conditie kwijtraakt 🙄

Dat je lichaam ineens uit het niks zo hard op de rem kan trappen als je teveel hebt gedaan! Terwijl het heel de week goed gaat niets aan de hand en dan ineens uit het niets zegt je lichaam en nu is het klaar!

Ik kon geen boeren laten voor de zwangerschap. En met kon niet bedoel ik ook echt dat ik soms een uur op de bank lag met een mega opgeblazen en naar gevoel omdat ik die lucht niet kwijt kon. Sinds 15 weken zwangerschap begon ik spontaan met boeren laten! Nu de hele dag door komen ze op en laat ik ze gaan als het kan. Wat een heerlijk gevoel is dat!!! Hoop zo dat dit na de zwangerschap blijft hangen🙃 Want ik wist wel dat men extra lucht kwijt zou kunnen moeten tijdens de zwangerschap, maar zoveel? Daar had ik niet bij stilgestaan

Dingen tijdens de zwangerschap vond ik meevallen. Ik was zelf vooral verrast over het herstel na de bevalling. Ik dacht dat je met 6 weken wel weer de oude zou moeten zijn. Maar "9 maanden op 9 maanden af" is echt niet overdreven. Hormonaal, lichamelijk en mentaal duurde het voor mij bijna een jaar voordat ik dacht " ik ben er weer".

Dat het naast de mooiste ook de meest oncomfortabele periode in je leven is 😆

Of juist dat het helemaal niet de mooiste tijd van je leven is 😁 Mijn god, wat had ik een hekel aan zwanger zijn ☺️

Naweeën 😭

Ja? Gek dat dat zo verschilt. Twee keer bevallen, nooit naweeën gehad 🙂. Gelukkig 🍀

Idd! En stuwing en de eerste keer poepen... brrrr

Dat kan natuurlijk ook haha.

En dat je hele nachten wakker kan zijn zonder rede 🤷‍♀️ gewoon klaar wakker.

Is meer na de bevalling maar dat bloeden! Het is een heel ander soort bloed als menstruatiebloed meteen na de bevalling, en die stolsels omg! Ik schrok er zo erg van de eerste keren. Plus dat je je zó (lang) beroerd kan voelen na de bevalling snap ik nogsteeds niet. Ik kon 2 weken lang bijna niks, was al blij dat ik met hulp kon douchen. Ik dacht echt "baby eruit, even 2 dagen bijkomen en je bent weer de oude. Als de baby er uit is is de ellende voorbij"🤣

Tijdens de zwangerschap: restless legs. Zo irritant!! Kan er gewoon niet van slapen, herken dit nog van toen ik zwanger was van mijn zoontje.

Nou meer net na de zwangerschap...dat de baby er uit is en je een vinger in je kont krijgt...of je bent uitgescheurd?, en het bloed oogde meer als bloed met wondvocht en die gigantische tennisbal stolsel die je kwijtraakt

Iedereen spreekt altijd over je poes scheren is niet meer mogelijk maar je teennagels knippen dat is pas een opgave!!!!

De eerste keer je kleine in de maxicosi. Uhm zit dit wel goed, wel strak genoeg, komt niemand controleren.....

Dat iedereen het echt anders ervaart. Dat alles wat je leest op jou van toepassing kan zijn, maar ook helemaal niet. Ook de dingen die worden gebracht als ‘maar dit heeft echt iedereen’.

Hoe je als persoon echt heel erg veranderd... Je ontdekt nieuwe (moeder)gevoelens, (ik iig al heel vroeg in mn zwangerschap) en krijgt er een nieuw stukje persoonlijkheid bij, een stukje van jezelf die je nog gewoon niet ontmoet had. Het zitten in je bubbeltje... Wanneer je je kindje voelt bewegen wanneer je in een meeting zit of een ruimte vol mensen en dat het lijkt alsof iedereen z'n leven verder gaat, en jij zit daar even alleen samen met je kindje in je buik weg te dromen. Het gevoel hebben nooit alleen te zijn, vind ik heerlijk... Het feit dat je op een manier verbonden bent met iemand zoals je dat je niet eerder was (behalve met je eigen moeder dan) is zo'n mooie (en voor mij nog steeds onwerkelijke) gedachte. Ik zit nu in het 3e trimester, en ik vraag me vooral af hoe t zal zijn na de geboorte van ons kindje, ik denk dat ik het zwanger zijn heel erg ga missen. Het gevoel hebben "leeg" te zijn, lijkt me zoooo raar!! Onderstaand plaatje heb ik gisteren nog geplaatst op het forum, en zo hoor/lees je m ook niet overal..

Dit inderdaad, ik heb me de hele zwangerschap fitter gevoeld dan de eerste maanden na de bevalling. Moest ook naar de OK na mijn bevalling omdat de placenta niet losliet en daardoor ook veel bloed verloren. Hierdoor heb ik de eerste maanden echt als zwaar ervaren, gelukkig gaat het nu bijna 4 maanden na de bevalling weer wat beter!

Dat je ziek kan zijn van het zwanger zijn: geen eetlust, misselijk/overgeven en doodop zijn. En dat het oke is dat je het zwanger zijn zelf dus niks aan vind en niet bij je vind passen, want het gaat dan gewoon om het resultaat! Oh en de kuitkrampen, ik was echt veel te laat magnesiumtabletten gaan slikken, maar dat moet je gewoon doen als je last van kuitkrampen krijgt! Kon na een kramp het nog 2 dagen in mijn kuit voelen, was echt heel heftig.