Dingen die niemand je vertelde over zwanger zijn

Dat zwangerschapsdementie echt bestaat! Eerste zwangerschap had ik het vreselijk, letterlijk al mn pincodes en wachtwoorden vergeten, sommige had ik al meer dan 10 jaar en gebruik ik dagelijks! Wat een ramp, gelukkig deze keer niet zo'n last van. Dat je je super slank voelt na de bevalling als ineens die enorme buik weg is 😁 (plus de verhouding buik met enorme voorgevel helpt daar ook bij hehehe)

Dat stress (over wat dan ook) en verdriet je misselijkheid heel erg kunnen verergeren. Dus probeer als je misselijk bent niet alleen je voeding maar ook je tempo en andere factoren aan te passen of hulp te zoeken bij piekeren. En dat misselijkheid meestal niet weggaat aan het begin van je tweede trimester, maar eerder halverwege (als het al weggaat).

Dat vaginale spatader kunnen ontstaan! Nooit geweten en is super ongemakkelijk

Je lichaam kan in 1x opgeven en niks doen behalve liggen/zitten 😩

Dat slapen in de laatste weken van de zwangerschap een ramp is. Iedereen zegt dat: geniet nog maar van je nachtrust, nu het nog kan. Nou dat was behoorlijk pittig met zere heupen, zere oren, maagzuur en een trappend kind. 😅 Oh en deze is je vast verteld, maar moet je heel serieus nemen: de bevalling doet écht pijn en het kind komt écht uit je vagina. Ik had toch ergens gehoopt dat er op het moment suprême een verloskundige zou zeggen: ‘niet doorvertellen hoor, maar hier zit gewoon een luikje waar we de baby zo uithalen’. Er is dus geen luikje. 😂 Oh en na het hechten steken ze een vinger in je anus, had ik ook wel eerder willen weten.

Dit. Ik vind mijn groeiende buik wel mooi, maar het is onwijs irritant dat mensen van je verwachten dat je zwanger zijn geweldig en fantastisch MOET vinden. Ikzelf word ook gek van die darmen.. vaak vaag misselijk door die darmen en beperkt zijn in wat je kunt en mag doen, draaien in bed wat pijnlijk is. En zo kan ik wel even doorgaan 🤭

Dat ochtendmisselijkheid dus de hele dag kan duren. En nacht. Misselijk en overgeven kan ook een stuk langer duren dan het eerste trimester. En slapen wordt echt mission impossible in het derde trimester. En ik maar hopen dat ik nog lekker zou slapen en uit zou rusten voor de komst van de baby's.

HAHAH sorry maar ik moest echt ff lachen 😂

Dat het zo leuk is om te bevallen en moeder te zijn. Ik vind echt alles even leuk. Zelfs van m'n bevalling heb ik genoten. En ja een bevalling doet zeer, maar goed ik vond het echt leuk. Keek er ook echt naar uit.

Dat je helemaal niet misselijk hoeft te worden als je zwanger bent Dat er 100 andere klachten bestaan die normaal bijna nooit genoemd worden Dat een bevalling heel hard werken is, maar ook heel bijzonder en dat ik die belevenis nooit had willen missen Dat je na de bevalling echt weer moet wennen aan de terugkeer in de normale wereld. Ben in week 3 voor het eerst even door de Hema gelopen, stond 5 minuten later overprikkeld weer buiten en ben naar huis gegaan zonder welke boodschap maar ook gedaan te hebben die ik wilde doen.

Ik ben inmiddels voor de 5e keer bevallen, maar dat laatste wist ik tot nu ook niet 🤣🤣, misschien een goed teken....ben nooit uitgescheurd

Dat verlof helemaal niet zo leuk is als ik dacht. Ik ging met 36 weken met verlof en tegen die tijd was ik zo'n enorme zeekoe met kwaaltjes dat ik toch niets meer kon doen wat ik eigenlijk wilde🤣

Ik was zo klaar met de zwangerschap en voelde tijdens de bevalling een enorme druk… De gynaecoloog zei dat ik 7 cm ontsluiting had. Ik zei dat kan niet… ik ben er echt klaar mee ik ga persen! Op de normale weeën (geen persweeën) bevallen😅🤭

Veel van de reacties die al gegeven zijn herken ik dingen uit die ik ook niet eerder dat gelezen of gehoord maar voor mij was het voornamelijk dat de 1ste week na de bevalling echt heel intens is/kan zijn en niemand je daarop kan voorbereiden ondanks ze echt hun best doen. Voor mij voelde het zo: Zie het als de 1ste dag/week op je nieuwe werk, in een nieuwe functie, in een branche waarin je nog niet eerder in gewerkt heb en dat je de avond ervoor finaal door het gaatje bent gegaan tijdens het stappen waardoor je de allerergste kater hebt die je kan bedenken (Zowel lichamelijk als mentaal). Je leidinggevende (kraamverzorgster) is er maar kort en geeft je instructies, controleert de boel en gaat weer naar huis. Na een paar weken ga je "je nieuwe functie" pas echt een beetje goed doorkrijgen. Maar man wat was dat intens zeg😅

Ik dacht dat ik er enorm van zou genieten en ik hoop oprecht dat ik dat nog ga doen. Maar ik ben nu pas 6 weken zwanger en ochtendmisselijkheid betekent bij mij gewoon ‘je bent de hele dag misselijk en houdt geen eten binnen’. Daarnaast is het heel gek om zo intens moe te zijn, vanuit het niets. Ik kan ieder willekeurig moment van de dag in slaap vallen. Ach lekker aan het zeuren, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik, door hoe ik me nu voel, best ertegenop zie dat dit ook zomaar nog 34 weken kan duren 😅😂

Ochtendmisselijkheid duurt 24/7 en vreselijke maagpijn..

Oh ja, en dat je na de bevalling tegelijkertijd doodmoe kan zijn, de hele dag bezig met je baby, terwijl je je ook eenzaam kan voelen en enorm kan vervelen. Oh wat is het stom dat je beste vrienden gewoon moeten werken overdag en niet even kunnen bellen of langskomen!

- Misselijk worden van tandpasta. Kon mijn tanden niet poetsen zonder te kokhalzen. - Had ook extreme bloedarmoede door de zwangerschap. In de meeste gevallen heb je dan een ijzertekort maar bij mij was het niet te achterhalen. Na de bevalling een bloedtransfusie gehad. - Obstipatie, ook super fijn 😝 - Vieze smaak in de mond - Hormonen. Wat een rare dingen zijn dat! Kan nu na een jaar zeggen dat ik eindelijk weer een beetje mezelf ben.

Jeuk !!

Dat er blijkbaar veel vrouwen bestaan met een zwangerschapsradar.. op mijn werk al 3 collega's bij mij geweest om te zeggen dat ze denken dat ik zwanger ben. Terwijl er echt níks aan mij te zien is (voor zover ik weet🤣), behalve dat ik vorige week ziek was.