Droge hg

Rond 12 a 14 weken werd het minder, hopelijk bij jou ook 🙂

Ik hoop het zo heel erg! Vorige zwangerschap heb ik het 9 maanden gehad. Ik herkende het niet als hg, want ik spuugde maar niet veel. Ik kon maar heel weinig eten, maar kwam wat aan. Pas bij 22 weken kon ik niet meer en is hg gebleven. Ik hoop zo, doordat ik bij week 5 ook medicatie ben gaan gebruiken, dat het met 12-14 weken beter gaat. Maar ik voel me zo belabberd, dat het op het moment ff uitzichtloos voelt..😕

Ik heb dit het eerste trimester ook (in mindere mate) gehad. Bij mij hielp het enigszins om vaak kleine porties te eten, en ik at waar ik zin in had (was niet zo veel, zelfs bananen en appels smaakten me niet). Ik begon trouwens ook echt om half 5 sochtends ofzo met een pakje crackers 😅

Ik heb droge en natte hg afwisselend. Tot een week of 10 droog, wat overging in een paar weken nat en toen weer paar weken droog enz. Vrijdag 37 weken en zit weer in een droge periode. Ondanks dat ik droge hg had in het begin viel ik wel heel erg af en lag ik in week 6 al in het ziekenhuis. Tot week 18 vele opnames nodig gehad. Erna ging het eten en drinken wat beter en begon ik ook echt aan te komen. Nou hou ik ook extreem veel vocht vast. Ken je de site van stichting ZEHG? Zij hebben op Facebook ook een praatgroep. Zijn daar veel vrouwen met droge hg. Ik vind het fijn daar ervaringen te lezen en eventueel vragen te stellen. Het wordt niet altijd begrepen en daar gelukkig wel. Sterkte!

Kon het toen niet geloven, maar nu ik voorbij de twaalf ben merk ik idd dat het minder wordt! Is nu sinds 2 dagen, hopelijk blijft t zo want hier is mee te leven!

Ik ben morgen 16 weken en kan nog steeds niet zonder medicijnen. Ik merk wel dat mijn misselijkheid per dag wisselt. Ik heb hele goeie dagen er tussen zitten, de dagen dat er vooral zwaarder is, zijn dagen waarop ik meer doe, werken, huishouden, gisteren een dagje gezellig doen tijdens kerst. Wel kan ik nu beter eten en drinken, maar het eten is nog steeds niet heel veel. Ik hoop voor je dat het weg blijft nu.

Ja ik ben idd ook nog niet zonder medicatie. Maar dat er al een verschil is na 12 weken had ik echt niet kunnen denken gewoon. Het verschilt al met een "goede" dag (die alleen maar goed heette omdat ie minder vreselijk was).. hoop voor jou dat het ook nog gaat komen, want het is echt zo vreselijk he!

Bij mij was het ook met 12 weken echt opeens een heel stuk minder, van de een op de andere dag en ik week 14 kwam het gewoon keihard weer terug. Het enige verschil is dat ik nog steeds wat goeie dagen heb en weer kan eten en drinken. Ja ik ben dit echt zo ontzettend zat. De heftige reuk, vieze smaak en als ik niet oplet die misselijkheid. Duimen dat het niet te lang meer blijft hangen 🤞🏻🤞🏻🤞🏻

O wat een ellende he.. ik was gister nog heel optimistisch. Geloofde echt dat het minder kon zijn voor een tijdje. Maar vandaag is het alweer ellende. Het klopte in m'n hoofd wel gewoon met 12 weken en al die 12 weken verhalen van iedereen, dat ik dacht: waauuuw bij mij dus ook! Hopelijk gaan de slechte dagen zich regelmatiger afwisselen met echte goede dagen zoals vorige 3 dagen. Maar zo rot he, die geuren ook idd. Niemand moet ook aan m'n buik of ik de buurt van m'n mond of keel komen, want dan sta ik meteen op stand error. Niet zo handig met een peutertje in huis 😅 voor m'n man ook gewoon beetje sneu. Ik zeg al snel dat ie stinkt, terwijl dat vast zal meevallen 😆

Sterkte!

Typ hier je reactie

Sterkte!

Voorschriftje voor navalit of primperan vragen aan je huisarts. Vooral navalit werkt echt goed, maar is prijzig. Primperan werkt ook meestal goed, is veel goedkoper.

Hahaha exact wat ik dus ook had 🤣🤣 helemaal blij met 12 weken 🤣 heb het geweten Bij mij is dat nu redelijk stabiel, de slechte en goede dagen, het is nog niet top, maar het is te doen. Hoop dat jij dat ook snel hebt. Haha, lekker de drukte van een peuter erbij 😅 moet eerlijk zeggen dat ik weeg blij ben dat ik nog geen kinderen heb. Ben nu toch wel blij dat ik de rust kan nemen die ik nodig heb. Als mijn man het een bende vind, dan kan hij zelf ook wat doen 😅 Maar we komen er wel doorheen! Het is voor een goed doel. Vandaag heb ik weer mijn mini baby gezien, en op zo’n moment vergeet ik echt even alles, dan is het alleen maar mooi.

Echt he, echo dagen zijn hemels 😍 ik heb ook tegen de verloskundige gezegd dat ik alle echo's wil die kunnen 😁 volgende week de 13 weken, daarna nog de 16 en de 20. Sleep mezelf van echo naar echo

Ik begon met natte HG wat vervolgens droge HG werd. Vind het ergens lastiger, omdat je jezelf echt onwijs beroerd voelt, maar doordat je niet moet overgeven is dat lastiger te zien voor anderen. En het afwisselen van goede en slechte dagen herken ik heel goed. Ik was redelijk 'stabiel' van de 15 kilo die ik afgevallen was, was er ongeveer 3 kilo weer aan. Maar vorige week zo'n terugval met overgeven dat de 3 kilo er ook weer af is. Ben nu 28+4 en ben echt aan het aftellen naar de bevalling want het is (vind ik) echt een uitputtingsslag

Ik snap je, zonder spugen voelt het (althans voor mij) alsof ik het erger maak dan het is. Ik zie er misschien niet hondsberoerd uit, maar voel me over het algemeen wel zo. Voor mezelf ook lastig om aan toe te geven dat het geen pretje is. Soms ben ik te streng naar mezelf en ga ik over mijn grenzen, wat ik volgende dag vaak zal voelen.. Hoe ervaren jullie dat, je eigen grens? Naar mijn idee is die echt zo gigantisch snel bereikt. Dan is boodschappen doen gewoon geen optie. Enige dat ik dan wil is in bed liggen en hopen dat de tijd gewoon snel voorbij gaat. Ik werk al niet meer, kan soms nauwelijks iets zinnigs doen. Tegelijkertijd is niets zinnigs doen ook zo deprimerend 🤦‍♀️

Ik heb ook droge HG, en ben echt aan het aftellen. In het begin, tot week 24, had ik niet door dat ik het had, omdat ik alleen over de natte variant had gelezen. Van week 5 tm 12 ben ik kotsmisselijk geweest, inclusief meerdere keren per dag overgeven, en toen zakte het iets, maar dat ging over in de droge variant, al staat er met 27+6 nog steeds een emmer naast mijn bed omdat het soms voelt alsof ik bijna moet overgeven. Blegh, het is zo waardeloos. Ik herken heel erg wat je schrijft, alles voelt zwaar, zelfs het kleinste dingetje in het huishouden. Ik ben er eerlijk gezegd ook nog niet achter wat werkt, medicijnen slaan bij mij ook niet aan. Uitendelijk naar veel te lang doorbuffelen ben ik ook gestopt met werken bij week 24. Ik heb me er nu maar aan overgegeven en lig ook veel op bed om rust te pakken (zo heb ik met kerst ook s'middags op bed gelegen en na het eten weer gelijk naar bed). Bij mij werkt afleiding een beetje, bijv door een serie of podcast. Ik wens je heel veel sterkte toe in ieder geval ❤ want het is maar pittig, en dan duurt een zwangerschap best lang😉

Ik hoop wel echt dat het bij je gaat zakken de komende paar weken, al is het maar iets, want dat geeft veel verlichting. 🤞🤞

Zooo, ik ben nu 8 weken en heb ook al een paar weken 24/7 misselijkheid zonder overgeven. Heb emasafene voorgeschreven gekregen maar werkt niet. Kan vanmiddag wat anders halen. Op hoop van zegen dat het wat doet. Ik ben zo ontzettend verdrietig en depri door dat misselijk zijn en zoutzak voelen. Ik heb ook een peuter meisje. Vandaag voor t eerst weer een dagje alleen met haar en doe me best echt heel erg maar t is echt zwaar momenteel 🥲 hoe gaat het nu met jou?