Eenzaamheid tijdens zwangerschap

Hoi Debby1996x. Ik voel me ook vaak eenzaam. Ik ben niet zo zeer alleen maar voel me wel heel vaak zo. En jij?

Ik ben wel vaak alleen, ik heb gelukkig mijn vriend maar die werkt veel. Voor de rest heb ik geen familie of vrienden om mij heen behalve mijn moeder.

Wat jammer dat je weinig mensen om je heen hebt. Kan je wel goed met je moeder overweg? Welke omgeving woon je? Ik voel me vaak alleen omdat mijn vriend heel nuchter is van karakter, we zijn al lang samen en hebben een goede relatie maar we zijn ontzettend verschillend. Wat ik ook geaccepteerd heb. Verder veel familieleden met flinke psychische problemen, waardoor ik altijd het gevoel heb voor hun te moeten zorgen/ problemen op te lossen.

Hoi Debby wat vervelend om te horen :( Hmm hoe ermee om te gaan… ik heb in mijn zwangerschap ook veel angstige momenten gehad deze komen soms terug en zijn irreël. Ik heb me daarin ook eenzaam gevoeld omdat ik me onbegrepen voelde door de mensen om me heen (vond wel erkenning van dames op het forum hier). Ik loop nog bij de psycholoog. Is het een idee om je in te schrijven voor een zwangerschapssport zoals zwemmen of zwangerschapsyoga waar je andere dames ontmoet en dan kan praten over de zwangerschap (misschien de dingen die je juist leuk vindt of juist minder). Je lekker richten en bezig houden met kamertje inrichten. Ik doe dat zelf dus ook zit ook bij een centering pregnancy groep van de verloskundige. Vaak als ik een dip had paar dagen en weer dan kon sporten dat is dan om de dag in mijn geval raakte ik afgeleid. Iemand die iets vertelde over haar kindje of iemand die iets over het kamertje vertelde etc en overdag ga ik naar mijn werk. Ik zit inmiddels beter in mijn vel nu 30 weken zwanger en druk met werk, de activiteiten die ik noemde en de babykamer (kleertjes wassen strijken etc). Ik ga soms even de stad in wat leuks kopen. Ook hou ik zo’n boekje bij voor de kleine met echo foto’s etc. En ik probeer soms nieuwe gerechtjes uit met koken. Ik heb wel een sociaal netwerk van vriendinnen maar ik kan niet over al mijn angsten en zorgen met de meeste praten. Kreeg vaak onbegripvolle reacties als jaah hoort erbij, jaa zwangerschapskwaal etc. 9 van de 10 x helpen mij al deze activiteiten meer. En het is nog gezond ook zulke “zwangerschapshobby’s” Het neemt niet weg dat ik het erg rot vind voor je het eenzame gevoel kan echt knagen. Op eenzame momenten maak ik ook extra contacten met de baby in mijn buik lieve dingen tegen de baby zeggen een liedje zingen (nieuwe) liedjes leren en voor haar zingen etc. Ik heb ook vaker op het forum gezien dat er zwangeren zijn die op zoek zijn naar vriendinnen. Je hebt trouwens in NL ook zogenoemde mamacafe’s. Ik ben er nooit geweest zelf en weet niet in welke omgeving je woont? Ik wens je veel sterkte ik hoop dat je je niet elke dag zo zal voelen 💖

Jeetje, komt wel een beetje overeen met mij.. hier ook familie met psychische problemen. Vriend en ik lijken juist op elkaar en met mijn moeder kan ik goed overweg! Ik kom uit de omgeving Nijmegen.

Hey, ik ben nu 30 weken en sinds week 12 thuis van men werk met bekkeninstabiliteit en misselijkheid. Ik ben altijd iemand heel actief geweest en die altijd super veel moeite doet voor mensen. Maar door de omstandigheden ben ik niet zo actief meer en heb ik vaak ook geen energie meer om ritjes af te leggen naar vriendinnen. Dus op een gegeven moment kon ik niet meer tot m’n ‘beste’ vriendin.. tegelijk deed zij ook geen moeite meer voor mij in de 24 weken dat we nog ‘contact’ hadden heeft ze misschien 2 keer gevraagd hoe het met me ging. Uiteindelijk is de bom ontploft 4 weken geleden.. beter gezegd zij heeft me uitgescholden voor narcist en egocentrisch.. Ik heb wijselijk gezwegen, want ik verdoe mijn energie daar niet meer aan. Ik heb enkel nu nog 2 goeie vriendinnen over die wel moeite doen, maar toch voel ik me heel eenzaam. Eenzaam door het feit dat ik niet meer kan doen wat ik wil en gewoon omdat ik mensen niet te last wil zijn. Gelukkig heb ik wel een lieve partner. Vanaf volgende week begin ik met therapie hopelijk helpt me dat een beetje erdoor want de roze wolk is gewoon een boze grijze wolk hier.

Ik ben ook vaak eenzaam. Voor corona m'n laatste vriendschappen beëindigd om met een frisse lei te beginnen en vrienden te zoeken die me energie geven ipv kosten. Nog steeds blij met deze keuze, want de irritatie en stress hierover is weg. Alleen door 2 zwangerschappen en corona maatregelen is het tot nu toe niet gelukt nieuwe vriendinnen te vinden. Gaat vast goedkomen uiteindelijk en kijk ook uit naar de tijd dat ik er weer ruimte en energie voor heb, maar tot die tijd heb ik af en toe wel last van eenzaamheid. Ik heb alleen mijn man en wat contact met familie. Maar voor mijn gevoel ben ik alleen, en heb ik alleen mijn man om dingen mee te delen. Als zwangere vrouw mis ik dan wel wat en voor mijn man is het natuurlijk ook niet altijd makkelijk, voor hem zou het ook fijner zijn als ik weer af en toe de deur uit ben met iemand anders 😅