Enorm bang voor bevalling!

Ooooooh lieverd!! Ik had dat ook!!!! Ik was zoooo bang, kon zelfs soms nachten niet slapen! Maar toen het eenmaal begon met de weeen, toen was die angst verminderd. Idk misschien omdat ik denk oké het gaat nu gebeuren het is zo klaar?

Lieve jij, Wat moedig dat je dit deelt. Je bent absoluut niet alleen in deze gevoelens, en het is heel begrijpelijk dat je je op dit moment zo overweldigd voelt. De combinatie van hormonen, vermoeidheid, de nadering van de bevalling en de liefde en verantwoordelijkheid die je voelt voor je oudste dochter — dat is zó veel. Je reageert hier niet “zwak” op, je reageert hier menselijk op. ⸻ 💭 Je angsten zijn reëel voor jou — maar niet waarschijnlijk Het is normaal om bang te zijn voor complicaties, zeker nu je al moeder bent en voelt hoeveel je te verliezen hebt. Maar het is ook goed om te weten dat een vruchtwaterembolie extreem zeldzaam is. De kans is kleiner dan 1 op 10.000. Verloskundigen en artsen zijn hierop getraind en handelen snel bij het minste vermoeden. De kans dat dit jou overkomt is echt heel klein — ook al voelt het groot, je zit níet automatisch in gevaar. ⸻ 🌿 De tweede bevalling is vaak anders (en soms fijner) Veel vrouwen ervaren de tweede bevalling als korter, minder heftig, en meer ‘te overzien’. Je lichaam is er al een keer doorheen gegaan en weet wat het moet doen. Jij ook — je weet hoe weeën voelen, wat je nodig hebt, wat jou kracht geeft. En belangrijker nog: je hebt de eerste keer al bewezen dat je het kúnt, zelfs met 17 uur arbeid. Je bent krachtiger dan je angst. ⸻ 💗 Je dochter en jouw grote hart Wat betreft je dochtertje: die sterke hechting is een prachtig teken. Ze houdt intens veel van je — en jij van haar. Maar weet dat je liefde niet verdeeld wordt over twee kinderen. Liefde vermenigvuldigt zich. Ja, het zal even zoeken zijn, het zal wennen zijn. Maar dat betekent niet dat het misgaat. Je dochter zal haar plekje vinden, en jullie nieuwe gezin ook. Grote zussen groeien mee, net als mama’s. Je hoeft niet alles perfect te doen. Er zullen chaotische dagen zijn, maar er zullen ook momenten komen van diepe verbondenheid. Jij gaat haar niet tekortdoen. Niet als je het met liefde doet — en die liefde heb je in overvloed. ⸻ Wat je nu kunt doen: • Bespreek je angsten met je verloskundige. Zij kunnen je uitleggen wat er gebeurt bij complicaties en waarom jouw zorgen waarschijnlijk niet uitkomen. • Gebruik ontspanningsoefeningen: rustige ademhaling, meditatie, affirmaties of hypnobirthing kunnen enorm helpen. • Wees zacht voor jezelf. Je bent nu op een kruispunt tussen afscheid en nieuw begin. Het is normaal dat dat verdrietig en beangstigend voelt. • Schrijf alles van je af. Soms helpt het om je zorgen te uiten op papier. En daarna te schrijven wat je tegen een vriendin zou zeggen die dit meemaakt. ⸻ Je bent niet alleen. Dit is een intens moment in je leven, en je hoeft het niet in je eentje te dragen. Je bent al een geweldige moeder, precies zoals je bent — zelfs als je huilt, twijfelt of bang bent. Als je wilt, maak ik graag een zachte, geruststellende affirmatie of ontspanningstekst die je kunt herlezen als het je allemaal teveel wordt. Je doet het zó goed. Je bent genoeg. Je mag voelen. Je bent sterk — zelfs als je je zwak voelt. Veel liefs, X

Ging je eerste bevalling fout? Vanwaar komt deze sterke angst? Je dochter krijgt er straks een broertje of zusje bij! Het zal even wennen zijn, maar uiteindeijk geef je haar een heel groot cadeau en op de lange weg net meer aandacht omdat ze samen kunnen spelen (of ruzie maken 😅, maar is uiteindelijk ook waardevol) terwijl mama en papa bezig zijn met het huishouden

Hoi, Je hebt een week geleden ook al zo’n topic geplaatst over hetzelfde onderwerp. Maar dat heeft je dus nog niet genoeg gerustgesteld. Wat heb je precies nodig? Ik ben bang dat we je op welke manier dan ook niet gerust kunnen stellen

Is dit chatgpt 😅?

Ik dacht ook al dit komt mij bekend voor.. Maar TS zoals hier boven al genoemd is de kans op een vruchtwater embolie is zo ontzettend klein. En kinderen en dieren worden meer aanhankelijk aan het eind van de zwangerschap. Omdat er meer oxytocine vrij komt.. Als je zo erg angst hebt en niet gerustgesteld kan worden zou dit snel bespreken met je verloskundige. Wellicht kunnen zij nog iets voor je betekenen.

Je helpt mij zelfs met je reactie, super mooi💗

Als ik het me goed herinner heb ik eerder al een ander topic van je gezien over je angst voor een vruchtwaterembolie. Wat verschrikkelijk naar dat die angst blijft en dat je niet gerustgesteld bent. Heb je je angsten al besproken met je verloskundige of gynaecoloog, die kunnen je misschien beter informeren en geruststellen dan wij op het forum kunnen. Misschien helpt het je wel om te weten dat een vruchtwaterembolie heel erg zeldzaam is. In nederland komt een het voor bij ongeveer 1 a 2 op 100.000 bevallingen, dat is dus een kans van 0,001% dat het bij jou gebeurd. En stel nou dat het jou toch zou overkomen, en nogmaals hè, die kans is ontzettend klein. Dan is de overlevingskans tegenwoordig geschat op 80%, wat betekent dat de kans dat jij zal overlijden aan een vruchtwaterembolie ongeveer 0.0002% is. Dus ja, het zou in theorie kunnen gebeuren, maar de kans is echt minimaal. Om het in perspectief te plaatsen: de kans is 99,999% dat dit je allemaal bespaard zal blijven. Ik zou het je zo gunnen dan je alle angst van je af zou kunnen zetten en dat je een mooie en rustige ontmoeting met je kindje mag gaan hebben.

Ontzettend lieve, hulpzame reactie. Dit doet me echt goed en maakt me tegelijkertijd ook heel verdrietig. De tranen staan in mijn ogen. Dankjewel voor deze reactie 🩷

Mijn eerste bevalling ging helemaal goed, ondanks dat ik het toch wel als erg heftig heb ervaren. Ik heb al vanaf mijn 4 jaar een enorme angsstoornis (waar ik vanaf september hulp voor ga krijgen).

Lieve mama’s, het klopt inderdaad dat ik hier al eens een topic voor heb geopend. De angst blijft zo erg aanwezig, het heeft denk ik ook te maken met mijn angststoornis en dat ik me behoorlijk depressief voel (geen idee of het de hormonen zijn). Ik merk dat ik continu opnieuw de behoefte heb aan een soort van geruststelling…. Sorry dat ik jullie hiermee lastig val 🥲

Dankjewel! Mag ik vragen hoe je weet dst de overlevingskans 80% is? Heb je dat ergens gevonden? Dit soort statistieken helpen me wel merk ik..

Quote uit onderzoeksartikel uit 2021: "De overleving is de afgelopen jaren toegenomen van circa 14% in 1979, naar 30% in 2005 en circa 80% in 2010. Dit komt waarschijnlijk door betere herkenning en betere multidisciplinaire behandeling."

Maak je angsten bespreekbaar met je gynaecoloog of verloskundige, weet je waardoor je angsten ontstaan zijn ? Ik ben nu 3x bevallen en eigenlijk waren ze allemaal anders, de eerste was het heftigste. Misschien is het een idee om via YouTube ofzo zwangerschaps yoga of ademhalingsoefeningen te gaan doen ? Ik ben bang dat je door je angst verkrampt en je ademhaling juist vast gaat zetten wat juist allemaal niet bevorderlijk is voor je bevalling en je baby. Maak ook de ruimte waar je bevalt zo relaxed mogelijk dus een zoutlamp oid wat jij wil 😉 Het komt echt wel goed meid, je hebt het al een keer gedaan dus nu gaat het zeker ook lukken 💪🏻

Jazeker! M’n beste psycholoog 💜

Retorische vraag dit toch? 🤣🤣🤣

Heb je dit al besproken met je verloskundige? Want ik ben nog met spoed naar een ex-verloskundige gegaan die zich gespecialiseerd heeft in beval angsten en heb daarmee gepraat. Dat heeft me echt geholpen te relativeren en mn angst opzij te kunnen zetten, ondanks dat die toch aanwezig was. Daarnaast; je doet je tweede niet tekort. Maar na de bevalling ga je dat misschien wel even flink zo voelen. En misschien gaat je dochtertje ook eventjes heel erg veel afstand nemen (mn oudste wilde alleen maar papa, mama mocht niets. Inmiddels is de jongste 9 maanden en is ze al flinke tijd trotse grote zus en weer mama's kindje ;) ). Die gevoelens horen er denk ik echt wel bij als moeder. Mij hielp het om te bedenken dat ik zelf ook oudste kind ben en echt geen trauma heb opgelopen doordat ik ooit een zusje heb gekregen. Ik hoop dat zoiets jou ook kan helpen.

Ik wil alleen nog iets toevoegen over dat je zegt dat je bang bent voor het moment dat je vliezen breken vanwege het risico op vruchtwaterembolie. Dit is geen risicomoment, de vliezen breken bij iedereen op enig moment. Het kunstmatig breken van de vliezen zoals bij een inleiding kan er wel toe worden gerekend, maar dat is bij je eerste bevalling ook niet gebeurd. Wees er dus vooral niet extra bang voor dat je vliezen weer als eerste gaan breken, dat is alleen maar gunstig, want dan hoeft het in elk geval niet meer te worden gedaan!

Ik denk dat ik die chatgpt ook maar eens ga gebruiken 🤣😅

Mijn verloskundige zei tegen me dat het moment dat de vliezen breken (uit zichzelf of gebroken worden) het meest risicovolle moment is. Dus daarom maakte het volgens haar niet uit of ik onder leiding van de verloskundige of het ziekenhuis zou bevallen. Want als me vliexen zouden breken thuis was het volgens haar sowieso al te laat (mocht je een vruchtwater embolie krijgen). Ze heeft me dus niet bepaald gerustgesteld