Dag allemaal,
zoals de topic titel al zegt, kijk ik enorm op tegen mijn komende, geplande, keizersnede.
Mijn eerste bevalling twee jaar geleden was een spoedkeizersnede, na een bevalling van 21 uur die maar niet vlotte. Omwille van de reden (baby paste niet door mijn bekken) hebben ze nu aangegeven dat de 2de sowieso een geplande keizersnede moet gaan worden.
Bij de spoedkeizersnede was ik na bijna een hele dag weeën en proberen compleet uitgeput en is alles wat in een waas langs me heen gegaan. Kon alleen maar denken "hij moet er NU uit!" (baby was in nood).
Maar nu het gepland is, kijk ik er ineens enorm tegen op? Het idee dat je volledig bewust op die tafel gaat liggen en dat ze in je gaan snijden, brrrr. En natuurlijk ook het herstel daarna... herkent iemand dit gevoel? Wou het gewoon even van me afschrijven, want mijn omgeving begrijpt me niet zo goed (krijg opmerkingen dat het nu toch allemaal mee zal gaan vallen, een keizersnede toch heus niet erg is, tot "dat is toch makkelijker dan echt bevallen 😒)