Ernstige afwijkingen 20w echo, zoek ervaringen

Hoihoi, Mijn verhaal komt niet geheel overeen met elkaar maar ik wil hem wel graag met je delen. Bij de 20 weken echo hebben ze bij onze dochter een hartafwijking geconstateerd (gaatje tussen de linker en rechter boezem en gaatje tussen linker en rechter hartkamer) en kleine stukjes witte darmen. Naar de witte darmen is onderzoek gedaan maar niets uitgekomen. (Geen infectie opgelopen in de zwangerschap, geen chromosomenafwijking) en gaan de artsen er vanuit dat dit nog bij kon trekken in verloop van de zwangerschap. Daarnaast hebben ze vermoedelijk gezien dat de.linker hartkamer kleiner kan zijn. Bij de ene meting was het duidelijk te zien maar bij een meting later was het weer onduidelijk. Dit zou ernstige problemen opleveren voor het kwaliteit van leven voor onze dochter. Helaas hebben wij ervoor gekozen om de zwangerschap af te breken. Alles was te onduidelijk en het kindje zou vele operaties moeten ondergaan waarvan ze niet wisten hoe ze eruit zou komen. Met 22 weken ben ik bevallen op 20 augustus. Het is erg emotioneel en het heeft tijd nodig om dit een plekje te geven. Een kindje verliezen die ik in mijn armen heb gehad en ervoor je moeten zorgen zou mij als persoon breken en zou ik hier aan onderdoor gaan. We gaan door met goede moed in hoop dat we ooit een gezond kindje in onze handen mogen krijgen, hoe lastig de periode nu ook is. Heel veel sterkte in deze periode en ik weet hoe lastig het is om een keuze te moeten maken over het leven van je kindje dat zo gewenst is!! Dikke knuffel

Ik heb geen ervaring maar wil je heel veel sterkte wensen 🍀❤️

Hoi Kuipje, wat zal dat heftig geweest zijn en waarschijnlijk nog steeds.. Het feit dat je je kind in je armen neemt om vervolgens een plekje te moeten geven.. vreselijk. We waren eindelijk zwanger na een lang icsi traject en dan krijg je dit. Ik wil je ontzettend bedanken voor de tijd die je genomen hebt om je ervaring te delen, echt bedankt hiervoor. Ik wens jullie alle sterkte toe..

Wat lief AW87, dank je wel

Ik heb geen ervaring maar wil je een digitale knuffel geven

Lief Loontje, bedankt.

Hoihoi, Fijn dag je mijn reactie waardeert, ook bij ons ging zwanger worden noet geheel vlekkeloos. Ik ben vorig jaar gestart bij de fertiliteitskliniek in het ziekenhuis en ik was gestart met clomid waardoor kinderen krijgen niet vanzelf sprekend is voor ons. Het is de moeilijkste periode in mijn leven en niemand kan zich verbeelden in het verdriet wat je hebt. Maar ook dit geef je een plekje maar heeft veel tijd nodig..

Hoi, Afgelopen februari ben ik bevallen van onze dochter. Wij waren er met de 20 weken echo ook achter gekomen dat ze hele ernstige afwijkingen had, wat leek op triploidie (ook omdat wij een goede nipt hadden en de kans op Edwards of Patau daardoor kleiner was). Met de vruchtwaterpunctie werd bevestigd dat het inderdaad om triploidie ging. Omdat ze hier echt de chromosomen hebben bekeken, is een 'vergissing' eigenlijk niet meer mogelijk. Wij hebben ervoor gekozen om de zwangerschap af te breken. Ze zou niet kunnen leven met deze afwijking. En wij vonden het dan te zwaar om haar overlijden af te wachten. Ondertussen groeit ze natuurlijk door, en zou je haar gaan voelen, en ondertussen kan elke dag de laatste zijn. Uiteraard was (en is) het ontzettend zwaar, moeilijk en heftig. Toch staan we nog steeds achter de beslissing die wij hebben genomen. Ik wens je ontzettend veel kracht toe.

Heel veel sterkte❤️

Ik begrijp volkomen dat dit de zwaarste periode is in je leven. Zo ervaar ik het namelijk ook.. ik wil je van harte bedanken en wens je veel sterkte toe..

Wat een ramp is het he Diannet. Geen woorden voor. Je wereld stort helemaal in.. Heel begrijpelijk dat je de zwangerschap hebt moeten afbreken, zo ziet het er voor ons ook uit ben ik bang.. Hebben ze jullie wat verteld over de triploidie, dat deze afwijking erfelijk zou zijn en mogelijk aan vader of moeder kan liggen? Of stond het daar los van? Bedankt voor je tijd en moeite. Ik wens je ook veel sterkte en hoop dat je het een plekje hebt kunnen geven..

Bedankt Latifa

Ja het is echt heel erg heftig. Al het geluk wordt in 1 klap weggevaagd. Dat blijft ook nog wel even zo voelen, dat kan ik ook helaas niet mooier voor je maken. Het goede nieuws is dat triploidie niet erfelijk is. Het heeft dus niets met jullie genen te maken, en er is ook geen verhoogd risico bij een volgende zwangerschap. Het is letterlijk 'domme pech'. Als je verder vragen hebt, dan mag je die natuurlijk altijd stellen.

Heel veel sterkte en kracht gewenst. Wat een heftige tijd moeten jullie door. Het ongelofelijk moeilijke besluit wat jullie voor jullie dochter moeten maken is ondragelijk. Welke keuze het ook wordt, besef dat jullie deze uit liefde voor jullie kind maken. En dan is het altijd de juiste keuze. Hou elkaar stevig vast en ik kan als tip geven, blijf praten samen. Zodat alle stappen in dit moeilijke proces door jullie allebei worden gedragen en jullie samen kunnen voelen dat het jullie liefdevolle keuzes waren. Heel veel sterkte❤️

Wat lief van je, dank je wel. Het is echt vreselijk, al het geluk en vreugde is inderdaad in 1 keer weg. Het enige goede is dan ook dat het pech is en niet aan een van de ouders ligt. We hebben vooraf ook een lange icsi traject moeten ondergaan.. Nogmaals bedankt voor je reacties en je tijd. Ik hoop dat wanneer jullie er klaar voor zijn een gezonde baby in julie armen mogen ontvangen..

Wat vreselijk om te horen. Heel veel sterkte de komende periode. Mocht jullie dochter geboren worden, probeer dan ook van haar te genieten. Ze ademt misschien niet, maar is wel jullie mooie meisje. Doe verder vooral wat voor jullie goed voelt. Zoek hulp als je deze wenst, wij hebben heel veel gehad aan maatschappelijk werk en de uitvaartverzorgster. Als je er aan toe bent, op dit forum heb je de groep vlindertuin, met helaas heel veel vrouwen die vroegtijdig afscheid hebben moeten nemen. Soms is het fijn om steun bij elkaar te zoeken.

Wat lief Plien, dank je wel. Het is een ontzettend zwaar proces. Je realiseert je goed dat je geen andere keus hebt omwille het beste voor je baby. Maar dan zie je haar bewegen en het hartje nog gewoon kloppen.. alsof ze zelf gewoon aan het doorzetten is en niet opgeeft..

Dank je wel Lash, dat is lief. Ik zal inderdaad een tijdje later op zoek gaan naar die groep. Het zijn helaas toch meer mensen die door zo een periode moeten dan gehoopt..

Wat een heftige verhalen lees ik hier, ik wil iedereen heel veel sterkte wensen, zoals ik het lees maken jullie als ouders altijd de keuze uit liefde. Is niet voor te stellen hoe moeilijk dit zal zijn. Ik wil jullie heel veel kracht en liefde toewensen! ❤

Laat je ook goed voorlichten. Als zij nu niet lijdt er het misschien ook n optie om haar zelf haar weg te laten bepalen. Als het voelt als verkeerd om het besluit te nemen de zwangerschap te beëindigen terwijl zij nog gewoon van niets weet en het prima heeft in jou buik, dan kun je met de artsen overleggen of het verstandig is haar gewoon nog bij je te houden totdat zij niet meer strijdt. maar ook dit kan voelen als ondragelijk. Ik ken iemand die dat pad heeft gevolgd en het als fijn heeft ervaren om rustig de tijd te hebben alle stappen te doorlopen en rustig keuzes te maken voor een passend afscheid. Dit is zeer persoonlijk maar zeker een optie. Misschien kun je hier ook met medisch maatschappelijk werk over hebben. Het ziekenhuis kan je daarbij helpen.