Ervaring keizersnede gezocht

Ik ben de eerste keer vaginaal bevallen, geen grote compilaties. Van mijn tweeling was het eigenlijk niet gewenst om vaginaal te bevallen,ivm ligging van de tweeling. Er stond dus een geplande keizersnede. Deze is wel vervroegd uiteindelijk. Ik zou liever nogmaals vaginaal bevallen zijn. Ik vond dat de eerste keer echt niet veel voorstellen. Meteen gezegd dat ik dat zo nog eens zou doen. Mijn keizersnede niet. Dit heeft ook wel te maken met mijn enorme angst voor de ruggenprik. Ik viel weg door de plotselinge daling van mijn bloeddruk. Dus dat was niet leuk, ook niet voor mijn man. Het zien van je kindjes is ook anders door het schermpje. Het voelt een beetje nep voor mij. Ik heb er geen trauma van hoor. Binnen een uur was ik terug op de kamer en lagen mn baby's heerlijk op mijn borst. Ook het herstel ging best oké. 2 weken wel flink last gehad, daarna ging het snel beter. Wij hadden al wel een dochter van toen ruim 2.5 jaar. Die mocht ik 6 weken niet rillen. Dat vond ik wel lastig. En zij zelf ook. Wel oplossingen gevonden hoor.. Maar het voelt toch beetje krom. Al met al.. was ik liever nogmaals vaginaal bevallen, maar het is geen groot probleem geworden op deze manier. Het moest gewoon.

Eerste keer vaginaal bevallen met knip, tweede keer spoedkeizersnede gehad. Deels vergelijkbaar, maar deels ook niet (knip is natuurlijk minder heftig dan op ok gehecht moeten worden, spoedkeizersnede is niet vergelijkbaar met gepland). Bij gelijke geschiktheid zou ik liever vaginaal bevallen dan met keizersnede, omdat het herstel van keizersnede ook echt niet niks is. Succes in je overweging!

Neem keelsnoepjes mee, hoesten van de droge lucht in het ziekenhuis wil je echt niet na een ks. Plan in dat je echt niets doet voor minstens 2 weken. Het beste herstel gebeurt met liggen, rusten, niks doen. Dit moet je echt niet onderschatten, je zult jezelf hier echt voor danken. Hierom was het voor mij toen ook beter om kraambezoek uit te stellen en later in hele kleine porties te doen. Als je van plan bent borstvoeding te geven, wat gewoon echt kan, dan zou ik je sterk aanraden om al van tevoren contact op te nemen met een IBCLC lactatiekundige voor de beste tips, omdat met een ks de productie langzamer op gang kán komen.

Ik heb geen ervaring met vaginaal bevallen, heb een spoedkeizersnede gehad 3 jaar geleden en 2 weken geleden een geplande keizersnede. Dus ik kan niet goed vergelijken, maar de geplande keizersnede heb ik als heel fijn ervaren. De rust waarmee alles gaat, geen paniek om weer in een spoedkeizersnede te eindigen en daardoor ook ‘uitgerust’ de bevalling ingaan waren voor mij positieve punten. Je kunt de geboorte helemaal meemaken, navelstreng lieten ze uitkloppen, korte check door kinderarts met mijn man erbij en daarna is hij op mijn borst gelegd en niet meer eraf gekomen. Ons zoontje ging een half uurtje na zijn geboorte al zoeken naar de borst, we waren nog op de uitslaapkamer. Borstvoeding is zonder problemen tot stand gekomen. Maarja, het herstel is fysiek wel pittig. Ik was wel 20 uur na de geboorte alweer thuis, maar ben pas op dag 6 voor het eerst naar beneden gegaan. Op dag 10 200 meter gelopen buiten. Tillen is echt nog zwaar, je mag max je kindje tillen, maar ook dat is aan het einde van de dag niet meer fijn. In en uit bed komen is een uitdaging. En een peuter die weet dat je niks kan een nog grotere uitdaging 😅 Wat zou je nog meer willen weten?

Geplande KS gehad. Herstel was pittig,maar ik ging wel voorbereid erin. Het huis was bijv helemaal op orde, alles was geregeld qua eten en boodschappen. Alles lag klaar voor mijzelf en de kleine thuis. Dit was best een voordeel aan het geplande Ik had hele lieve artsen en OK medewerkers. Het was haast een feestje. Ze namen al mijn zorgen en spanning weg. Ruggenprik viel mij erg mee, goede begeleiding. Tijdens de ok voelde ik wat gesjor en geduw. Meer niet. Ondanks dat ik het anders had gewild, was het moment wel mooi. Ze zeiden opgelet daar komt de baby, vruchtwater werd weggezogen, bij het doek voor mijn borst ging een soort luikje open zodat we konden kijken en zagen we hem. Hij werd bij mij gelegd op het steriele gedeelte, na het uitkloppen werd hij onderzocht en zodra het kon kwam hij echt bij mij te liggen voor de rest van de operatie/hechten (totaal een uur) er was een warme luchtzak/doek om hem warm te houden. Samen terug naar de kraamkamer. Manlief was overal bij behalve bij de ruggenprik. Wij waren in ongeveer een uur klaar. De katheter ging de volgende dag eruit maar had al eerder gemogen, waren ze vergeten eind van de dag.. Ik heb toen gedouched met ondersteuning. Na een week of 2 ging het een stuk beter qua pijn en wat ik kon. Vlgns mij ben ik 1.5 week na de ks ook echt gaan zorgen voor hem. Daarvoor deed mijn man de luiers etc. Waar ik me echt in heb vergist is het nemen van rust. Ik had echt mn bed in moeten gaan in de kraamweek. Dit nauwelijks gedaan. Ik had best veel pijn maar ging zwaar over mn grens. Bij ons zijn foto's gemaakt en die vind ik echt heel fijn om te zien. Het is allemaal zo anders als vaginaal,dat ik de fotos heel waardevol vindt

2x KS en 2 snel herstel. Bij een 2e kun je alleen de oudste niet tillen, iets om rekening mee te houden. Herstel verschilt echt per persoon, maar beiden keren was ik sneller hersteld dan vriendinnen met een vaginale bevalling. Ik kon eigenlijk na een paar dagen al volledig voor baby zorgen en na 2 weken liep al een uur buiten.

Mijn eerste bevalling was een geplande keizersnede. En de tweede wel een natuurlijke baring met tweede graads ruptuur. Beide herstellen vond ik heftig. En ik had het herstel van de natuurlijke bevalling onderschat en slechtere omstandigheden met hulp van partner(hij begon weer met werken na 1 week). Toen had ik wel de zorg voor twee kindjes met wat hulp van familie uiteindelijk. Wat me van het herstel van de keizersnede erg is bijgebleven is de pijn aan de wond als je met baby uit bed wil komen. Wat vaker voorkomt ook als je borstvoeding geeft. Het herstel was voor de rest goed en die operatiepijn werd steeds minder. Het herstellen van een ruptuur is dan toch een ander verhaal voor mij. Het heeft meer gevolgen voor je eigen functioneren heb ik het idee dan de buikwond na een keizersnede. De maanden na de keizersnede heb ik moeite gehad met de wond, het uiterlijk ervan en wat het met me buik deed. Uiteindelijk is het litteken rustig geworden en hoort het nu bij me. Er is vast een podcast te vinden waar je wat aan hebt. Zelf heb ik veel gehad aan podcast VBAC, een natuurlijke bevalling na keizersnede. Hierin is ook gesproken met gynaecologen en wat de mogelijkheden bij een geplande keizersnede zijn. Succes met jullie/jouw keuze en goede tijd gewenst!

Inderdaad, die foto's zijn heel belangrijk! Die hebben ze bij mij ook gemaakt.