Fijne 2e bevalling na trauma 1e bevalling

Ik ben van de eerste bevallen met een spoedkeizersnee, dat vond ik heftig. Vooral omdat je na de bevalling uren gescheiden bent van je baby (ivm hechten, recovery en behandeling door de kinderarts bij mijn dochter). Het herstel ging voorspoedig, maar duurt lang. De 2e is vaginaal geboren, na inleiden. Ik wilde ook niet ingeleid worden. Maar na 41+6 had ik geen keuze meer, en heeft de gyn me ingeleid. Wat me allezins is meegevallen. Wel enkel ballon gehad, geen medicatie. Na de bevalling heb ik een inwendige bloeding gehad waardoor ik doodziek werd en 2x met spoed ben geopereerd. Gewoon domme pech. Weer uren afgezonderd van onze zoon, maar door de pijn had ik dat niet eens door. Nu zwanger van de derde. Ik mag kiezen… keizersnede of vaginaal bevallen. Zelf de voorkeur voor de gewone bevalling. Ondanks t trauma dat er bij mij ook aan kleeft. Heb een gesprek aangevraagd met de gynaecoloog en wil met hem nog een keer duidelijk nalopen wat er allemaal is gebeurd. Wat de voor- en nadelen zijn en dan rationeel samen beslissen wat t ‘bevalplan’ wordt. Hoewel we beide wel weten dat een bevalling niet te plannen valt. Ik merk zelf aan mijn vk, hoe goed en lief ze ook zijn, dat ik als bijzonder beval-geval ook buiten hun expertise val. Vandaar mijn stap naar de gyn. Ik ben zelf vrij nuchter, maar vind t ook spannend naarmate de weken voorbij vliegen. Laat je wens niet door je angst in de weg staan. Praat erover met deskundige en je partner. Helaas hoort een bevalling erbij, maar een keizersnede is niet de makkelijkste weg 😉 heel veel succes

Ik ben nu zwanger van de tweede na een traumatische bevalling. Mijn verloskundige begeleid me echt heel goed. Krijg zelfs trauma behandelingen / EMDR. Dus maak het direct bespreekbaar zodra je zwanger bent, dan kunnen ze je de hulp bieden die nodig is.

Mijn eerste was na een inleiding die vreselijk lang duurde. Mega weeënstorm en uiteindelijk helemaal van de wereld door pijnstillers m’n dochter ter wereld gebracht. Kan me niet herinneren van de bevalling behalve de pijn en hoelang het duurde. De tweede is thuis geboren binnen 4 uur (vanaf 2 cm dat was de eerste check, daarvoor kon ik gewoon nog slapen). Ik heb alles bewust meegemaakt en was een droombevalling. Ik wilde dus ook absoluut niet ingeleid worden bij de tweede, ze kwam zelf met 37,5 week. Mijn verloskundige heeft me super goed begeleid in de zwangerschap en ik kon altijd goed met ze praten over mijn angsten mbt inleiden. Waarom werd je ingeleid? Soms kan dat namelijk echt niet anders. Bij mij was het ivm een ‘te groot’ kindje, maar achteraf weet ik dat ik inleiden om die reden had mogen weigeren. Dit heb ik bij m’n tweede dus ook gedaan.

Bij de eerste inleiding gehad. Weeeen opwekkers kon mijn kindje niet goed verdragen dus omhoog omlaag omhoog omlaag hele dag. Uiteindelijk een spoedkeizersnede geworden door foetale nood en blijven hangen op 5 cm met daarna een infectie in mijn buik. Was er ook van overtuigd geen inleiding meer te willen en gewoon voor een geplande keizersnede te gaan. Nu bijna 39 weken zwanger en geen keizersnede meer willen🤣 het liefst natuurlijk maar volgende week gaan ze dan toch voor een inleiding. Wel hebben ze aangegeven dit keer als het niet gelijk soepel gaat zoals het hoort direct over te gaan op een keizersnede. Rede om toch voor een inleiding te gaan is het herstel na de keizersnede wat echt wel veel tijd nodig heeft. En met een kindje van bijna 3 zie ik dit niet zo zitten. Sterkte en praat erover met een zorgverlener.

Hier de eerste keer thuis bevallen maar thuis een bloeding gehad. Kraamhulp had het niet op tijd in de gaten en verloskundige was al naar huis. Ze raakte in paniek en dat alleen al was traumatisch voor mij. Vervolgens in het zh gekomen voor mezelf en mn dochter die heel ziek werd. Al met al heel veel pech en niet de juiste mensen om te heen. Gisteren een heel goed gesprek gehad met verloskundige hoe we het deze keer beter kunnen gaan aanpakken. Welke dingen ik wil en welke dingen ik ook vooral niet wil! Gaf me veel rust! Daarnaast ga ik toch psygische hulp zoeken om het voorgaande te verwerken. Zodat ik straks hopelijk de bevalling en de periode daarna beter aan kan. We gaan het afwachten! T komt hoe dan ook vast allemaal wel goed!

Dankje, fijn om te horen dat het ook goed kan gaan na zoveel gedoe! Wat heftig zeg. Ook ingeleid ivm groot kindje idd dus toen wel bewuste keuze. Zou ik nu weigeren denk ik. Maar ben zo bang dat de volgende blijft zitten tot 41 weken of weer groot ofzo en ik geen keus meer heb 😥

Dankje! Zoiets wil ik ook. De afspraak dat ik zelf (of partner) mag beslissen wanneer de keizersnede komt ipv dat het weggemoffelt wordt onder “hoort erbij”. Kreeg je dit makkelijk zo gepland? Ik wil die afspraak ook maar geen idee wat ik kan opeisen zeg maar

Eerste ook een inleiding gehad voor langdurig gebroken vliezen en niet bepaald een super fijne bevalling gehad. Tweede was juist een hele fijne bevalling, zonder inleiding, in een bad. Het trauma kan je al verwerken met bv EMDR voordat je opnieuw zwanger wordt. Het is wel fijn om dat al te hebben gedaan, want dan kan je de volgende bevalling met vertrouwen tegemoet gaan. Ook als het een inleiding zou moeten worden.

Ik zou je in dit geval aanraden een gesprek aan te vragen met de vk en/of gyn. Ik wil(de) na mijn bevalling nooit meer bevallen. En dat stond een tweede kinderwens ook echt in de weg. Uiteindelijk gesprek aangegaan en dat heeft ertoe geleid dat ik er nu veel positiever in sta. Ik weet wat mijn opties zijn en dat geeft veel rust.

Bij de eerste ook een inleiding gehad die 53u duurde, ik had ook direct weeen. Ruggenprik gehad bij 45u terwijl ik die ook veel eerder wilde. Weeënopwekkers te hoog. Weeënstorm. Uiteindelijk bijna te moe op te persen en de kleine met een knip en uitscheuringen ter wereld gekomen. Ik dacht dat nooooit meer een inleiding. Bij de 2e dacht ik tijdens de weeën oeef waar ben ik aan begonnen, maar de bevalling duurde maar 2u en 10 min, daar wil ik er wel 10 van 😅

De gynaecoloog kwam er een soort van zelf mee ze gaf ook aan doordat vorige keer niet gelukt is er nu niet doorgegaan word maar bij de eerste keer ze wel alles willen proberen omdat ze anders heel veel keizersneden doen. Maar omdat ik al een keizersnede heb gehad en de vorige keer de inleiding niet lukte gaan ze gelijk over als er iets niet helemaal goed loopt. Ik zou dit gewoon aangeven ik verwacht niet dat ze daar heel moeilijk over zullen doen. Omdat je vaak al mag kiezen of je voor één geplande keizersnede wilt gaan.

Hier een traumatische eerste bevalling gehad. En een tweede droombevalling (inleiding) gehad.

Mijn eerste bevalling is na een inleiding vanwege verhoogde bloeddruk ook uitgedraaid op een spoedkeizersnede omdat mn zoontje er niet uit kwam, ook niet na de vacuümpomp. Ik heb hier gelukkig geen trauma aan overgehouden. Wel heb ik direct mijn twijfels uitgesproken over mijn tweede bevalling (nu 7 maanden geleden). Ik wilde geen inleiding meer met het risico dat het weer zou uitdraaien op een keizersnede na eerst uren weeën gehad te hebben. Ik wilde of de bevalling vanzelf op gang laten komen of een geplande keizersnede. Mijn gynaecoloog ging hier helemaal in mee, zonder discussie. Uiteindelijk afgesproken tot 41 weken de bevalling af te wachten. De keizersnede stond gepland op 40+6, en toevalligerwijs begonnen mijn weeën 6 uur daarvoor en is mijn dochter precies op het tijdstip van de geplande keizersnede geboren! Ik wilde geen inleiding meer omdat ik ergens ervan overtuigd ben dat mijn lichaam en mijn zoontje er nog niet klaar voor waren om geboren te worden, dat het daarom niet lukte (en ook de borstvoeding moeizamer op gang kwam). Mijn tweede bevalling ging dus veel sneller, alhoewel ik alsnog de vacuüm nodig had vanwege foetale nood, maar hier kijk ik dus nog beter op terug. Ook het gouden uur na de bevalling vond ik heel fijn. Dit heb ik echt gemist na mijn eerste keizersnede, toen was ik zo overdonderd dat ik mijn zoontje nog niet vast kon/wilde houden. Achteraf daar wel spijt van. Wat ik je wil meegeven: jij hebt de regie. Jij kiest hoe je wil bevallen. Er is geen goed/fout. Zeker na een eerdere keizersnede is die keus er gewoon voor je!

Gewoon in gesprek gaan. Ik had een te snelle bevalling met restschade tot gevolg. In gesprek met de gyn kwamen we erop uit dat ze geen voorspelling kon doen voor een tweede bevalling en het verloop en schade ervan. Ik heb daarom de keuze gekregen om in de toekomst een ks te “nemen”. In gesprek met de gyn kan je alle opties bespreken en ook alle overwegingen maken die passen bij jouw casus/dossier.

Was ook mijn angst. Ik moet ook weer naar de gyn voor een gesprek over ‘wat als’. Had zelf al besloten pas met 40 weken verder te kijken naar eventueel inleiden. Mijn vliezen braken echter met 37,5 week spontaan. Maar jouw angst herken ik heel goed. Wees je er alleen alsjeblieft van bewust dat ‘te groot’ geen reden is voor verplichte inleiding!

Was je tijdens de 2de ook geknipt of gescheurd?

Mijn eerste bevalling duurde 13 uur en heb ik als heel intens en zeer pijnlijk ervaren. Mijn kindje lag verkeerd en te diep waardoor ik nadat ik 10 cm ontsluiting had, ik nog 2 uur moest wachten voor ik mocht persen. Mijn tweede bevalling duurde 55 minuten 🙈 en was qua pijn heftig, maar goed te doen. Ik ben staand tegen het dressoir bevallen omdat het bevalbad nog niet opgeblazen was. Niet geperst, ze was er ineens!

Mijn eerste bevalling heb ik niet als traumatisch ervaren, wel als heftig door de lange persfase van ruim 3 uur plus de ambulancerit met persweeën naar het ziekenhuis. Bij de tweede bevalling had ik me ingesteld op een soortgelijke situatie. Dat viel echter 100% mee: in totaal ongeveer 5 uur, waarvan nog geen 20 minuten persen. Het is dat wij geen derde willen, maar een bevalling als deze zou ik echt zo nog eens doen.

Hej, mijn eerste bevalling was een inleiding. Een weeenstorm gehad, sterrenkijker en na 1,5 uur persen is hij gehaald met de vacuumpomp. Ingescheurd en gescheurd, herstel vond ik zwaar. De bevalling toen als mega heftig ervaren. Tweede bevalling is spontaan begonnen maar na een paar uur op volledige ontsluiting is er toch gekozen voor weeenopwekkers en pijnstilling, uiteindelijk is er toen een spoedkeizersnede uitgevoerd. Het was ook weer heftig maar kijk wel positief op de bevalling terug. Ook een fijnere kraamperiode gehad. Ik hoop dat jij dat straks ook kan 😊

Oh dit is top om te lezen! Hier 5,5 uur geperst.. dit omdat ik thuis al was begonnen en toen door moest naar het ziekenhuis en daar moest wachten omdat hij niet goed lag. Net geen keizersnede 😅. stuitje zwaar gekneusd en nog niet genezen helaas. Ook zo bang bij een 2de voor zo lang persen.. Fijn dat het bij jou mee viel bij de 2de! Dar maakt het toch minder spannend