Galstenen en 31 weken zwanger

Ahh jeetje wat heftig he! Ik had het gelukkig pas een een paar weken na me bevalling, had nog nooit zoveel pijn meegemaakt. Ik beval liever nog 10 x dan dat die pijn had van galstenen. Ik leef nu zonder galblaas 😊 Helaas kan ik je geen advies geven, want ik weet niet hoe het is als je ook nog is zwanger bent 😔

Rot is dat he! Fijn dat het bij jou nu weg is. Ik moet zowizo ook, alleen ze willen het uitstellen.. wat ik snap vanwege de baby.. maar de andere kant is, dit is zo ook niet goed, deze stres, en als hij ontstoken raakt is dat nog gevaarlijker.. ik vind het echt zo lastig..

Zijn er andere mensen met iets soort gelijks?

Ik heb ook galstenen gehad tijdens mijn zwangerschap.. je wenst het je eens te vijand niet toe.. niet te doen, wat een hel! Gelukkig hebben ze bij 14 weken mijn galblaas eruit gehaald, als het na 14 weken was zouden ze het niet meer doen en moest ik wachten tot na de bevalling.. daar heb jij nu natuurlijk niks aan want jij bent al veel verder maar ik voel enorm met je mee.. wat mij vaak hielp was rechtop op de bank zitten, in kleermakerszit of met je voeten op de grond. Handen in je zij, een hap lucht nemen en kracht zetten in je buik, alsof je het er een soort van uit perst. Het klinkt een beetje gek misschien maar bij mij heeft het echt vaak geholpen. Probeer even om de juiste manier te vinden. Ik voelde het dan zo afzakken en weggolven.. Heel veel sterkte!

Ik snap je zo goed.. op een gegeven moment durf je niks meer te eten of te drinken omdat je bang bent voor een aanval.. of naar buiten want stel dat het daar gebeurt.. Soms hielp een warme straal van de douche ook wel eens op mn rug.. maar de tip van mn vorige bericht hielp me ver uit het meest..

Heb 3 jaar lang die aanvallen gehad, want het werd op een spastische darm gegooid, pas toen ik in België een aanval kreeg had die huisarts het gelijk door en ben ik met spoed geopereerd, maar goed ik was toen niet zwanger. (5 a 6 enorme stenen en een g galblaas minder 🎉) Qua tips tegen pijn, ik had hele erge bewegingsdrang en stond veel onder de hele hete douche en liep jammerend met een kruik rond, ook sliep ik meestal half zittend op de bank. Verder luister naar je gyn en arts, die zullen er alles aan doen om er voor te zorgen dat alles goed blijft gaan met jou en de baby. Zelf bijna geen pijn gehad van de operatie alleen het gevoel van hele erge spierpijn en vertikte pijnstilling in te nemen 😂 Heel veel sterkte! Die koliekenpijn zal ik nooit vergeten pfff

Och jeetje meid wat een drama.. Helaas weet ik ook hoe vreselijk veel pijn je kan hebben ik had 39 van die krengen. En ze hebben me 5 maanden laten lopen was alleen niet zwanger toen. Ik kan je maar 1 advies geven drink geen koffie en probeer koolsoorten te vermijden dat is namelijk een grote boosdoener wat de aanvallen opwekt. Sterkte xxx

Hoi. Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap ook galstenen gehad. Toen hebben ze gezegd ook niks voor mij te kunnen betekenen als gevolg van de zwangerschap. De stenen die vast zaten waren uitgeschoten en gelukkig zakte de pijn. Na mijn bevalling hebben ze mij galblaas verwijderd. Nu in mijn 3de zwangerschap met 28 weken weer galsteen gehad die vast zat. Ze wilde errst alles ol alles gooien om te zeggen dat het maagzuur was. Heb ze uitdrukkelijk gezegd dat het niet zo is. Na stormen van pijn etc hebben zetoch op laatst een mri scan gemaakt en daar was het inderdaad duidelijk dag er een galsteen vast zat. Ze hebben mij overgedragen aan UMCG en daar heb ik een operatie gehad meg 28.5 weken zwanger. Galstenen en gruis verwijderd en galwegen opgerekt zodat het in ieder geval in deze zwangerschap niet meer last van heeft. Ben nu bijna 38 weken en nog geen last meer gehad.

Ik vind het eigenlijk wel vreemd dat ze helemaal niks doen verder, als je koorts en verhoogde ontstekingswaarden hebt en ze denken aan een galblaasontsteking bij galstenen dan zal er toch iets moeten gebeuren?

Hoe gaat het nu?

Hoihoi! Sorry voor de late reactie. Inmiddels gaat het nog steeds voor geen meter. Ik ben nu 34+3 en ben nu na de laatste keer weer 2 x opgenomen geweest voor een infuus buscopan. Dan gaat het daarna weer even wat beter, maar de aanvallen worden dan weer meer en dan lig ik zo weer in het ziekenhuis. Behalve thuis en in het ziekenhuis kom ik ook nergens meer want ik durf niks meer. Ik ben nu trouwens ook officieel overgenomen in het ziekenhuis waar ze mij vertelden dat ze de kleine pas ( ondanks dat hij nu al 3 kilo weegt) met 39 weken willen halen. Dat vind ik erg dubbel op. Ik snap het volkomen en van mij mag die kleine zolang als hij wilt blijven zitten. Maar ik voel me egoïstisch als ik zeg ik wil echt niet voorbij de 37 weken want ik red dit niet meer. Maarja, opereren doen ze niet, dat vertellen ze elke keer als ik in het ziekenhuis ben en zolang ik geen extreem hoge koorts heb en dus een galblaasontsteking heb of een alvleesklieronsteking doen ze ook niks. Sterker nog, de gyn van t ziekenhuis waar ik nu bij loop die dus ook zei wachten tot 39 weken zegt dat als het ontstoken raakt de bevalling wel op zich zelf op gang komt dus niks gedaan hoeft te worden. Ik ben benieuwd. Gelukkig doet de kleine het erg goed, wiebelt veel, trapt hard en groeit lekker door. Ook de CTG's zijn perfect.

Bedankt voor je reactie. Vind het heel dubbel voor je. Ik zou 3 feb ingeleid worden. Werd 26 januari opgenomen met wat verhoging en hoesten en pijn. 29 januarie zeiden ze dat de galzure zouten weer verhoogd zijn en dat dat op lang termijn risicos met zich meebrengt voor baby dus ben 30 januari ingeleid en bevallen. Hoe ziet jou galzure zouten waarden eruit??

Oh jeetje, dan duurt 39 weken nog best lang inderdaad. Heel eerlijk, ik vind het niet egoïstisch om aan te geven dat je het liefste hebt dat hij/zij met 37 weken al gehaald wordt. Als het nu zo goed met de kleine gaat, waarom wachten terwijl je er zelf aan onderdoor gaat? Je moet zelf ook nog in staat zijn om voor een ander te zorgen en dat is zo geen doen. Als ik jou was zou ik het toch aangeven, hoe moeilijk dat ook is. Daarbij vind ik het heel raar dat ze zegt 'dan begint de bevalling uit zichzelf wel'. Ik heb nierstenen maar ze dachten eerst ook dat het mijn galblaas was en heb van de verloskundige, de huisarts, 2 artsen uit het ziekenhuis en in een medisch echoscopisch centrum hetzelfde te horen gekregen: zodra je koorts oid krijgt gelijk aan de bel trekken, een infectie is heel gevaarlijk en dan moet er gelijk gehandeld worden.

Ik ga eens even kijken.. Als het goed is staan al mijn uitslagen in een App van het ziekenhuis!

Ik denk dat hier niet naar gekeken is, ik zie het nergens staan tussen de uitslagen van de afgelopen maand

Ja precies, ik vind het ook heel gek. Mijn temp is al sinds de 11-12e omhoog naar 38+ en nooit meer naar beneden gegaan. Nooit hoger geweest als 38,7 gelukkig maar ook hiervan zijn ze op de hoogte. Ik denk inderdaad dat ik het maar moet aangeven, dinsdag weer een afspraak bij een verloskundige..

Helaas wel precies het zelfde mee gemaakt 11 jaar geleden toen ij zwanger was van onze dochter de pijn begon toen ik net 20 wkn zwanger was en ze konden maar niet vinden waar het vandaan kwam ik heb 6 keer in het ziekenhuis gelegen met uitdrogingsverschijnselen en 19 kg afgevallen tijdens de zwangerschap ik kon niet meer was helemaal kapot de verloskundige stond ook met haar handen in het haar en stuurde me met 36 wkn na de gynaecoloog toe ik smeekte hem of ze de baby konden halen maar meneer zei resoluut daar begin ik niet aan mevrouwtje zolang de baby het goed doet in je buik zie ik geen reden om het te halen uiteindelijk heeft me verloskundige me in totaal 3 keer gestript en kwam me dochter met 38 wkn daarna is pas aan het licht gekomen dat ik helemaal vol zat met galstenen

Sta je al op de wachtlijst voor de operatie? Zelf heb ik mijn gehele tweede zwangerschap met galstenen rondgelopen (werd pas duidelijk toen ik al te ver heen was). Gelukkig zat er bij mij steeds wat tijd (2-3 weken meestal) tussen de aanvallen, maar de aanvallen zelf waren inderdaad de hel en daarna hield ik meestal ook nog 1 of 2 dagen helemaal niets binnen, dus dat was dikke ellende. Ik weet helaas ook niets wat helpt, dus ik leef met je mee en kan je alleen heel veel sterkte wensen. Achteraf lijkt de tijd die je nu nog moet zien vol te houden veel korter, maar daar heb je nu natuurlijk niets aan. Na mijn bevalling duurde het nog 2,5 maand voordat ik aan de beurt was, dus daar zou ik nu wel alvast naar gaan informeren als ik jou was. Bedenk ook vast hoe je het wilt doen met de baby. Ik geef borstvoeding en maakte me zorgen of dat allemaal wel goed zou blijven gaan. Het ziekenhuis heeft daar heel goed rekening mee gehouden. Onze zoon mocht bij mij op de kamer en zelfs voor mijn moeder was een bed geregeld zodat zij voor hem kon zorgen op de momenten dat ik dat zelf niet kon. Mijn man was thuis met onze dochter.

Hoihoi, ik sta nog niet op een wachtlijst omdat het niet duidelijk is wanneer ik ga bevallen. Het kan zijn dat ze hem met 36 weken halen als het ineens heel slecht gaat, maar mocht het ineens heel goed gaat laten ze hem zitten tot 39 weken. Ik weet wel dat ik in het moeder en kind centrum mag liggen en dat de kleine bij mij op de kamer mag blijven. Alleen de afspraak maken ze pas zodra ik ben bevallen.

Fijn dat je al weet dat hij dan bij je mag liggen! Hopelijk gaat het zo goed dat hij nog een mooi poosje kan blijven zitten en ben je daarna snel aan de beurt. De ingreep zelf vond ik erg meevallen. Ik hoop dat dat voor jou ook zo zal zijn en dat je gauw zonder pijn lekker van je kindje kunt genieten!