Gedrag tegen partner

Je hebt het zelf in handen, hormonaal of niet. Op het moment dat je je irriteert kan je bijvoorbeeld even afstand nemen i.p.v. hem af te blaffen of even goed nadenken voordat je reageert. Je huisarts zou je hierbij kunnen helpen. Je bent niet de enige die het heeft.

Ik heb het ook gehad, 9 maanden lang en na de bevalling wordt het echt niet beter ivm slaaptekort, huilende baby en daar kun je ook veel stress / onvrede (bijvoorbeeld over rolverdeling, borstvoeding geven en dat alle nachten dus op jou aan gaan komen, etc.) over hebben. Tip: praat er samen over, zeg vaak sorry, tel tot 10, lach er samen om. Verdiep je in de werking van hormonen en wat je eraan kan doen om met de hormonen samen te werken (qua voeding, leefstijl, etc.). Het is echt heel pittig maar kinderen is ook echt heel pittig. Het maakt je uiteindelijk sterker, mits je er goed over praat. Sterkte!

Herkenbaar en als reactie op hierboven.. Soms heb je het dus echt niet in de hand. Ik ben normaal gesproken heel erg tactisch en denk enorm aan andermans gevoelens/ zet ze haast boven die van mezelf..maar als ik zwanger ben flapt alles er direct uit envoelt t soms alsof ik gewoon in mn recht sta op zo'n moment. Dit is echt hormonaal enje kan er soms dus echt niks aan doen. Mijn advies is indd dan maar proberen sorry te zeggen en wel proberen het minimaal te houden. Wilde vooral even zeggen dat je dus echt niet de enige bent 🤗

Herkenbaar. Miskraam gehad en ik reageerde het extreem tegen mijn vriend we kregen ook bonje er door... vorige week te horen gehad dat de baby ernstige afwijkingen hebt nou de duivel kwam terug.. kut voor hem is het zeker maarja.. uiteindelijk zegt die hormonen ik haat je als je zwanger bent 😆

Zeg daarna al gauw sorry hoor want dan begin ik te janken van alle emoties.. ben een opkropper..

Nou, ik denk vaak dat je het afreageert op de gene die het dicht bij je staat. Dus mijn man kreeg vaak de volle laat! 😉 Of het nou terecht of onterecht was. Maar we bleven er over praten en het kwam altijd weer goed! 🙃 Je leven veranderd en je moet dat ook een plekje geven. Je hebt elkaar nodig in goede en slechte tijden. Als ik echt dacht nu gieren mijn hormonen zo door mijn lichaam gaf ik dit altijd aan en nam ik bewust even afstand. Vooral nu de kleine er is wil ik een goede sfeer in huis! Ik moet zeggen we zijn 1 team met wel eens wat gemopper maar nooit waar de kleine bij is. 🥰

Hormonaal of niet...ik vind het geen excuus 😬😅 Even tot 3-4-5 tellen en dan reageren? Of is dat te simpel gezegd? 😉

Blijven praten. Daarna weer veel contact met elkaar zoeken. Knuffelen. Ik grapte tegen mijn vriend al om een codewoord te gebruiken: Snickers. Zo van, even dimmen, je gaat weer lekker. Maar bij jou is het meer dat het nu met de echo's heel spannend is en je je meer in jezelf terugtrekt. Dat herken ik wel, de eerste weken van mijn zwangerschap was ik ook meer met mezelf bezig. Maar dsn bessef je dat het voor aanstaand pappa net zo spannend is. Dat je het samen doet en ga je weer terug naar de basis van je relatie. Dat je, als het goed is, een team bent. Enne, zolang je niet iedere dag zijn hoofd er af trekt is het echt niet erg om af en toe te mopperen. 😉

Bedankt voor jullie lieve reactie’s. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben. Ik ga zeker met best doen om meer tot 10 te tellen en dan desnoods me even af te zonderen om ruzie te voorkomen. Nogmaals dank😘

Ik had t bij m’n vorige zwangerschap.. van begin tot week 16 ongeveer.. er viel gwn echt niet met mij te leven en bij mij hielp helaas niets 😔 Hopelijk is alles goed met je kleine beeb en voel je je snel weer jezelf!

Zo met jou eens!

Praat met elkaar over wat je op zo’n moment nodig hebt om kalmer te worden. Is het afstand? Of juist een dikke knuffel? Zijn het bepaalde (troostende) woorden? Of een ademhalingsoefening. Dat gaat je echt helpen op het moment suprême!

Nooit last gehad van hormonen? 🤣 ik kon nog niet tot 1 tellen of dr ging al een vlam in me aan 🤦🏻‍♀️ Nu deze zwangerschap gelukkig totaal geen last van 🙏🏻

Ik voelde wel dat ik onredelijk was of onnodig boos werd of geïrriteerd raakte. Ik denk dat het een keuze is wat je daarmee doet. Ik koos ervoor om het weg slikken, of me in te houden. Of gewoon even tijd voor mezelf te nemen door even te slapen of uit de ruimte te gaan en iets simpels te doen. Klinkt simpel, maar ik heb het zo opgelost. Werkte voor ons heel goed!

Even weglopen. Woede is van naties een zeer kortdurende emotie. Alleen als je blijft voeden in plaats van je even distantiëren blijft hij opkomen. Al ga je even naar de wc (voelt minder heftig of overdreven). Zo maak je uiteindelijk je relatie kapot of je partner erg ongelukkig. Ook kan iemand veranderen. Mijn vriend was erg zachtaardig 8 jaar geleden maar is best wel hard nu. Ook ergens wel nodig met een lichte borderliner als vriendin, maar geloof me het kan nooit eindeloos jaren zo doorgaan als het echt heftig is wat je doet zonder dat iemand verandert/ doordraait/ een einde aan de relatie maakt/ jou iets aandoet of zichzelf. De laatsten zijn de ergsten maar ook dat gebeurt. Je partner is ook een mens met gevoelens en op een dag kan er iets knappen. Hopelijk is dit erg tijdelijk anders toch overwegen ondersteuning te zoeken. Als je zwanger blijft POP poli en anders doorverwijzing. Het klinkt als iets wat altijd wel (al dan niet latent) aanwezig is en dat staat in de weg aan een duurzame relatie.

Nou, ik tijdens de zwangerschap niet maar nu bijna 3 maanden later, jemig zeg 😂. Ik ga even alleen op bed zitten voor een paar minuten en dan kan ik weer kalm de woonkamer inlopen

* nature

Wat mij soms helpt is mezelf soms even belachelijk te maken door heel hard tegen mezelf te zeggen, Ja erg he dat ie nu alweer zijn sokken laat slingeren he. Zal je toch eens een nieuwe kerel moeten zoeken die geen sokken draagt. Helpt om af en toe jezelf zo te ridiculiseren dat je om je gekke emoties moet lachen. En denk eraan, je bent niet je emoties. Die heb je alleen even tijdelijk.

Maak er een leuke afspraak van; €2,- in de pot voor elke heksenkreet die je doet bijvoorbeeld. Dat geeft wat luchtigheid eraan, en helpt je op andere gedachtes altijd je weer op je bezem voorbij komt vliegen. 😅

Ik heb het zelf ook om de gekste dingen. Dan zeg ik ook meteen tegen me man: sorry schat ik voel me boos, hormonen. Dan weet hij ook meteen hoe en de wat. Ik praat even minder/niet en hij geeft me de ruimte. We hadden bij de eerste zwangerschap een stopwoordje voor als het echt uit de hand liep, gelukkig nooit gebruikt.