Geen kloppend hartje bij 11 weken echo

Lieve Romy, Wat ontzettend naar voor jullie! Allereerst heel veel succes met verwerken van dit verlies. In je hoofd zie je een gezin voor je en daarvan moet je afscheid nemen en daarover mag je rouwen. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt in april 2020. Hartje klopte met 8 weken goed en krachtig, maar met 12 weken (termijnecho) bleek het hartje kort na de voorgaande echo gestopt. Mijn miskraam kwam uiteindelijk spontaan op gang (vanwege Corona was de wachttijd voor het ziekenhuis heel lang). Ik heb veel en hard gehuild, maar wat mij geholpen heeft in de verwerking is praten. Als je praat over deze miskraam, kom je erachter hoeveel mensen het hebben meegemaakt. Die mensen begrijpen je écht en kunnen er voor je zijn. Ook zal je zien en horen dat verreweg de meeste mensen die dit hebben meegemaakt, nu een prachtig kindje hebben rondlopen. Zo heb ik nu een fantastisch meisje van 6 weken naast me liggen. Ons heerlijke regenboog-kindje. 🌈 Heel veel sterkte en succes! Jullie kunnen dit aan, maar je tranen en je verdriet mogen er ook zijn. ❤️

Aller eerst wil ik je heel veel sterkte wensen met dit verlies. Ik zelf heb ook een miskraam gehad met 7 weken (ik was zwanger na 3de IUI) het kindje was niet verder gegroeid dan 5 weken en 5 dagen. doordat wij in een medisch traject zaten hadden wij al vroeg de eerste echo, waardoor ik bij 6 weken al wist dat er geen hartslag te zien was. Mijn tip is; blijf praten met elkaar. En laat je verdriet er wezen. Op het moment dat je de medicatie inneem zorg dat je samen bent. Ik vond dit best wel heftig omdat het dan echt definitief is en was hier ook erg emotioneel bij. Wij zijn een paar dagen voordat ik de medicatie in nam nog samen even een weekend weg geweest. Even totaal andere gedachten en omgeving. Dit heb ik wel als prettig ervaren. Op dit moment ben ik 14 weken zwanger. Zonder medisch traject. Ik heb na de miskraam geen menstruatie meer gehad! De miskraam maakt je wel onzeker of het echt allemaal wel goed zit. Maar ondanks dat probeer ik er wel van te genieten.

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies. Het is niet niks. Ik heb zelf 3 miskramen gehad. De eerste met 9,3 weken dat het hartje gestopt was kwamen we ook met de termijnecho achter. Ik had er ook niks van gemerkt dus het komt hard aan. Ik heb toen een curretage gehad. De tweede kwam zelf af met 6,2 weken. Had toen een week bloedverlies ( minimaal) en een week later kwam het af heb geen buikpijn ofzo gehad maar voelde wel dat het niet goed was. De derde had ik al meerder echo's gehad en alles zag er goed uit en toen met 9,3 weken een echo gehad en toen was het hartje net de dag ervoor gestopt dus met 9,2 weken. Ook niks van gemerkt had echt het gevoel dat het goed zat. Deze miskraam met medicatie opgewekt ging op zich allemaal goed en snel. Zorg er wel voor dat je samen bent want dat heb je echt wel nodig. Een week later kreeg ik last van bloedingen en moest toen met spoed gecurreteerd worden omdat er nog veel rest weefsel zat wat bleef bloeden. 2 maanden later was ik weer zwanger en ben nu 17 weken zwanger en tot gaat alles goed. Je beleefd het idd wel anders maar vrouwen zijn sterk dus daar kom je wel doorheen. Geeft jezelf en je partner tijd om het te verwerken en je lichaam om te herstellen. Probeer het op te vangen met een vergiet ( ik ging op een emmer zitten met een vergiet erop) zodat je het kan zien en je het in koudwater kan leggen zodat je afscheid kan nemen dit werk voor het geestelijke gedeelte heel goed ( bij mij dan 😊). Dan kan je het daarna begraven of wat je zelf graag wilt. Hopelijk heb je hier iets aan. Heel veel sterkte de komende tijd.

Allereerst heel veel sterkte gewenst 😞 Helaas hebben wij dit ook meegemaakt, eerste keer hartje gezien bij 8 weken en bij de 11 weken echo bleek dat het vlak na de vorige echo gestopt was. De 2e keer hetzelfde alleen zijn we toen eerder geweest voor de 2de echo. Een volgende zwangerschap zal niet hetzelfde zijn inderdaad, je houdt dit toch in je gedachten. Ik ben nu ook opnieuw zwanger, en ja, ik ben heel blij maar tegelijkertijd ook heel terughoudend. Ik denk dat dit pas minder wordt na de 1ste termijn. Gelukkig krijg ik nu wel extra echo's rond de periode dat het de andere 2x fout gegaan is zodat we minder in spanning zitten en er eerder achter zijn mocht het mis gaan. Gelukkig hebben we veel steun gehad aan elkaar, we elkaar de ruimte gegeven maar ook samen gepraat en gehuild. We zijn ook samen een weekendje weg geweest nadat alles achter de rug was, gewoon om even weg te zijn en het samen te laten rusten. Verder moet je vooral je gevoel volgen, doen waar jullie je goed bij voelen! Heel veel sterkte!🍀

Ik herken mezelf in jou verhaal! Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen en als tip praat erover ❤ neem de tijd om het te verwerken en het een plekje te geven snel zwanger willen worden snap ik maar heb het snel opgegeven want je denkt nog best veel aan de miskraam. Ik heb met 14 weken te horen gekregen dat het hartje niet klopte ik voelde me zo zwanger het was al gestopt net na de termijnecho. Ik heb in het ziekenhuis gelegen voor de 'bevalling' van het vruchtje. Ik ben nu na 6 maanden opnieuw zwanger ben 13 weken maar vanaf hrt begin met de positieve test in me handen ben ik onzeker en kan ik nog niet genieten want een miskraam komt heel vaak voor je hoort het veel je maakt het mee het spookt veel door je hoofd. Geef het echt een plekje en praat erover desnoods hier op de app zijn er heel veel met hetzelfde 🥰

Hai, Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees, eerste echo alles perfect. De verloskundige deed voorkomen alsof er niets meer fout kon gaan. Naïef als wij waren ging de volgende keer heen met het gevoel van komt weer een echootje, doen we wel even. Het was met 9 weken, ja ik kan het van buitenaf nog niet goed zien, ga maar even plassen, dan kijken we daarna van binnenuit. Bij de inwendige echo was alleen nog maar een waas te zien, niets wat maar deed lijken alsof het een embryo was. Met de mededeling dat het waarschijnlijk binnen 2 weken zou komen weer naar huis gestuurd. En inderdaad, 12 dagen later, de miskraam was daar. Pijn gehad die ik nog niet eerder gehad had, bleken achteraf weeën te zijn. Zo kwetsbaar en slecht heb ik mij niet eerder gevoeld. Gelukkig was alles wel in één keer weg, maar dat is niet vanzelfsprekend. Na 12 weken werd ik pas weer ongesteld, maar dat was tevens wel de laatste ongesteldheid. Daarna was ik namelijk meteen weer zwanger en ben inmiddels 35 weken onderweg. Het plekje geven was voor mij lastig en tegelijkertijd ook niet. We hebben een aantal vrienden in vertrouwen genomen en met hun er veel over kunnen praten gelukkig. Op mijn werk wisten de directeuren het, zodat als ik opeens naar huis moest vanwege de miskraam ze zouden weten waarom. Het heeft mij heel erg geholpen om er open over te zijn, opeens hoor je van alle kanten wie er allemaal wel niet een miskraam hebben gehad. Ja hoeft je er absoluut niet voor te schamen. Gelukkig kunnen mijn vriend en ik er goed over praten, dat maakt het wel makkelijker. Goed ook een lang verhaal. Al met al, wees niet verplicht om het mensen te vertellen, maar het kan fijn zijn. Luister naar je lichaam en probeer ten tijde van de miskraam thuis te zijn (ik vond het best nog heftig namelijk). Heel veel sterkte ❤️

Ik wil je veel sterkte wensen! ❤️

Veel sterkte toegewenst!💕 In september helaas hetzelfde meegemaakt. Bij termijnecho kwamen we er achter dat het vruchtje al vroeg in de zwangerschap gestopt was. Was er kapot van, want voelde me zo zwanger als maar wat. 2 maanden later ging het weer mis. Een week na een positieve test, verloor ik weer bloed. Dat was voor mij de druppel, waardoor ik een depressie raakte. Maand later weer zwanger en jeetje wat waren die eerste 3 maanden pittig. Elke dag was het wachten op bloedverlies. Want ja als het al 2x gebeurd is, dan gebeurt het vast nu weer. Ik heb mezelf echt ziek gemaakt en durfde me gewoon niet te hechten aan de zwangerschap. Na 16 weken en meerdere goede echo's kon ik het eindelijk loslaten en rustig "genieten" van de kleine boef in mijn belly. Vandaag alweer 27 weekjes zwanger! 💕💕

Hi Romyy, Hier hetzelfde, eind maart de termijn echo en ging hier helemaal happy naartoe. Ik was ook misselijk geweest, moe etc. en dacht een goede echo te krijgen. Helaas bleek het hartje al rond de 7 weken te zijn gestopt. Ik was enorm geschokt en verdrietig (en nog steeds eerlijk gezegd) Ik was juist deze zwangerschap zo relaxed, ik had alle kwaaltjes dus het zal wel goed zitten. Ik baal er nu al van, dat dit bij een volgend zwangerschap sowieso al niet meer relaxed zal zijn. Ik had een week na de echo een afspraak in het ziekenhuis voor pillen, maar begon toevallig net die dag te bloeden en heb toch nog spontaan de miskraam gekregen. Ik werd ook pas 6 weken na de miskraam weer ongesteld, wat voelde als een eeuwigheid, want je wilt toch graag weer proberen. Eerlijk gezegd heb ik geen tips, maar weet dat je niet alleen bent❤️, ik kan er nog steeds onwijs verdrietig over zijn. Ik geloof heus dat ik nog een kindje mag krijgen, maar ik wilde dit kindje gewoon heel graag. Het is logisch er heel verdrietig om te zijn. Zelf vond ik het fijn om er over te praten met bepaalde mensen en er soms gewoon even een goed potje om te janken. Niet inhouden. Naar mijn mening heeft dit gewoon tijd nodig. Veel sterkte 😘

Lieve Romy, wat een verschrikkelijk verdriet. De grond zakt onder je voeten vandaan als je dat hoort.. heel veel sterkte en liefs voor jullie. Ik heb het helaas afgelopen maand ook gehad met 7.5 prachtige echo met mooi kloppend hartje, 2 weken later bleek het gestopt te zijn met 8w6 dagen. Ik heb het opgevangen na de medicijnen en begraven, dat voelde voor mij heel goed. Inmiddels heb ik het wat meer een plekje kunnen geven, 1 mei hoorden we het. Toen dacht ik ik wil niet meer werken en het is allemaal niets meer waard. Maar nu ben ik wel weer vrolijk en positief, tijd helpt.. praat er veel over met mensen, dat heeft mij geholpen. Ook op werk weten ze het en kreeg ik de tijd die ik nodig had. Veel liefs en een dikke knuffel!!

Wat sterk dat je je verhaal kan delen hier 💫Heel veel sterkte ❤️