Gepushed naar bedbevalling

Ik denk niet zozeer dat ze je pushen om in bed te bevallen, maar wel om je in te laten leiden. Daar heb je vaak wel infuus / draden bij en dan is liggend op bed vaak wel het makkelijkste. Ik ben zelf ook bevallen met infuus en ruggenprik en in bed was wel de enige manier toen. Vervelend dat je die druk zo voelt. Ik zou dat ook zo uitspreken. Maar als je kindje echt p97 is, waarom wil je dan niet ingeleid worden?

Omdat ze dat pas in week 36 hadden bedacht en ik continue lees en hoor dat ze na 35 weken er echt heel vaak met een kilo naast zitten en helemaal niet accuraat kunnen zijn. Dus day p97 is m.i. gewoon een ruwe schatting. En inleiden wil ik met 41 weken wel maar niet nu al. Liefst gewoon natuurlijk, vind inleiden heel heftig.

Is het helemaal zoals je het ervaart of spelen andere dingen ook mee? Ik lees: ze hebben bedacht dat het het een p97 meid is. Dat is niet iets wat ze bedenken, maar wat ze denken te zien. Heb je gevraagd of dat voor hun het makkelijkst is of is dat je eigen idee? De verloskundige en gynaecoloog zullen altijd gaan voor wat voor jullie het beste is en dat is wellicht niet wat je zelf van te voren bedenkt. En misschien is dat inleiden, wat je zelf echt niet wil om wat voor reden dan ook begrijp ik uit je verhaal. Weet je ook waarom niet? Ik zou dit denk ik bespreken wat je gevoel is, maar zelf er dan ook aan uitgaan dat ze geen dingen doen om jou te pesten. Misschien niet helemaal de reactie die je wilt horen. Maar het is met alle goede bedoelingen. Succes alvast met de bevalling.

Geef goed je wensen aan (dat doe je al volgens mij) en vraag door waarom zij willen dat je op bed bevalt. Wellicht is er een hele goede reden voor, zo niet dan doe je het niet.

Het is en blijft altijd een schatting moet je in het achterhoofd houden. Maar die schattingen zijn gebaseerd op metingen, 't is niet iets dat ze zomaar bedenken en dan gewoon ff zeggen .. Denk dat je het een beetje van je af moet zetten. Je kan best gewoon nog altijd aangeven hoe en wat, maar ik zou ook wel in het achterhoofd houden dat deze mensen ook maar het beste met jou en je kindje voorhebben en niet voor niks zolang gestudeerd hebben :)

Als je eerste intentie niet is om in bed te bevallen dan is dat je goed recht zolang daar geen medische gronden voor zijn. Zet dit ook zeker in je bevalplan, dat had ik ook. Ik had alleen de pech dat ik even op bed moest om zo’n draadje in onze baby zijn hoofd te laten ‘schroeven’. Ze zeiden daarna netjes dat ik weer alle kanten op mocht, maar ik kwam gewoon niet meer van het bed af had zoveel rugpijn😅 helaas toch een bedbevalling geworden, dit als zeer pijnlijk ervaren door mijn zwakke rug. Mijn voorkeur was badbevalling maar dat mocht helaas niet door het termijn van 36 weken, maar zet echt alles op papier wat je graag wilt. Heeft in ieder geval bij ons geholpen. Ze deden alles precies zoals ons bevalplan. Hopelijk geven ze je de ruimte om het te doen zolang je het zelf graag wilt ook als het toch uiteindelijk een bedbevalling wordt.

Dat snap ik. Maar stel dat ze het wel bij het rechte eind hebben, dan wordt de bevalling wel steeds zwaarder en zelfs risico’s voor de gezondheid van je baby.

Ik zou ook goed vragen wat ze nou precies willen/bedoelen. Ik hoor nu (27 weken) ook al dat hij voorloopt en toch wel zwaar wordt etc. Maar als de baby en ik niet in gevaar zijn laat ik me liever niet “voor het gemak” inleiden. Inderdaad omdat die schattingen er zo vaak naast zitten. Misschien raak ik later in de zwangerschap nog overtuigd, maar ik snap je punt heel goed. Ik geloof ook wel dat artsen het beste met je voor hebben, maar ik geloof ook dat ze in protocollen denken. Dat is vaak goed en soms onnodig.

Ik weet niet waar je het allemaal leest over die schattingen enzo, ik zou toch wat meer vertrouwen op het zkh personeel als wat je ergens leest. Is er gezegd dat dat het makkelijkst (voor hun?) is, of vul je dat zelf in? Ik zou eens een goed gesprek met ze hebben dan hoe of wat. Ik zie ook dat het je eerste kindje is. Misschien vind je het uiteindelijk helemaal niks in bad en wil je juist in bed! Ik werd ook ingeleid en kon moeilijk uit bed komen, ik had allerlei infusen etc

Gewoon aangeven wat jij wilt! (Wat je al goed doet!) Ook al denken hun beter van niet, op het moment van bevallen ben JIJ degene die bevalt van JOU kindje! Mij wilden ze ook in ziekenhuis laten bevallen maar ben tegen de protocollen in gegaan en ik beval gewoon thuis na de 37e week iig. Ik heb de ervaring dat ze dan tegen je ingaan met angst aanpraten en ik tegen mijn wil toch naar hun luister. Gaat nooit meer gebeuren! Kindje te groot of te klein, hij of zij komt er sws wel uit!

Zowel de verloskundige als de gyn hebben letterlijk gezegd dat als ik op bed lig dit de beste houding is mocht er wat gebeuren, dat ze er dan het beste bij kunnen. En dat snap ik ook helemaal, alleen is dat voor de bevalling zelf niet de beste houding dus ik vind dat heel lastig. Misschien ben ik ook gewoon een beetje op en emo. Ik zie er ook gewoon heel erg tegen op dat ik dalijk als een kijkdoos met felle tl lampen erop moet liggen en dan zal de gyn vast ook een man zijn. Denk dat ik daarom ook graag in bad en in de gedimde kamer bij de verloskundige beval.

Wat gek, zouden ze dat dan tegen iedereen zeggen? Want dat geldt voor elke bevalling lijkt me. Lijkt wel 1950 dan.

Liggen is met een grote baby net niet handig, je kunt ook niet verplicht worden om te liggen. Zorg dat je partner ook voor je op komt. Ik heb 2x vaginaal een grote baby gebaren, 1e keer moest ik idd liggen en dat heeft super lang geduurd. 2e keer zat ik op m'n knieën zodat ik de meeste ruimte creëerde en de zwaartekracht meehielp.dit ging veel sneller. Verloskundige zei achteraf dat dit ook mijn geluk is geweest aangezien hij even vast zat maar ze zo veel ruimte had. Verdiep je in de verschillende houdingen zou ik zeggen, hoe je het meeste ruimte creëert. En kijk bv eens bij I sta houseofmothers. Succes! En heb vertrouwen!

Sluit me aan bij de reacties hier. Kan me moeilijk voorstellen dat ze het vragen omdat het voor hen de beste positie is… Met groeiecho’s kunnen ze er idd flink naast zitten in de laatste maand, maar hoe voelt het op de hand? Als de vk ook het idee heeft dat de baby groot is zou ik het wel heel serieus nemen… brengt ook risico’s met zich mee! En ik zou de bevalling en je wensen goed doorspreken zodat jullie samen weten wat wel en niet mogelijk is. In de praktijk loopt het toch vaak heel anders dan van tevoren bedacht. Ik wilde met de tweede ook graag staan en in bad maar kwam ondanks dat het mijn eigen weeen waren in een weeenstorm en kon echt alleen nog liggen. Maak het bespreekbaar en probeer je verwachtingen aan te passen aan wat op het moment van bevallen voor jou en je kindje het beste en meest veilige is. Uiteindelijk is het belangrijkst dat iedereen er zo goed mogelijk doorheen komt lijkt mij.

Geloof me: daar maak je je als je daar ligt echt niet meer druk om. Ik had een nachthemd mee en uiteindelijk was ik de hele bevalling naakt omdat ik het bloedheet had, schaamte was gelijk weg. En mijn darmen waren ook niet volledig leeg tijdens de bevalling dus er kwam elke keer dat ik aan het persen was ook wat ontlasting mee. Dit vond ik de eerste keer heel gênant, maar daarna kom je in zo’n flow dat je denkt: die baby moet en zal eruit, het zal allemaal wel en die mensen zien die dingen dagelijks.

Hier had ik ook zo'n verloskundige en later gynaecoloog. Ik wilde in bad. Verloskundige wilde in bed. Ik wilde wachten met inleiden. Gynaecoloog wilde inleiding. Bij mij is het wel iets anders, want bij mij waren er geen medische redenen om dat te doen/te zeggen. Gynaecoloog zei gewoon ik vind dat je moet inleiden als een baby er niet met 40 weken is. De risico's worden groter. Dit was wel aan het begin van de corona crisis dus misschien dat dat meespeelt. Uiteindelijk natuurlijk bevallen met 41+5. Heerlijk thuis. Uiteindelijk wilde ik geen bad, maar gehurkt bevallen. De verloskundige zei dat ze de baby dan niet op kon vangen en wilde echt dat ik op bed kwam. Om van het gezeur af te zijn maar op bed gaan liggen. Volgende keer doe ik dat dus niet meer. Maargoed, volgende keer kies ik ook een andere verloskundigenpraktijk. Wat ik wil zeggen, luister echt naar jouw gevoel maar houd niet je oogkleppen op. Vraag duidelijk waarom verloskundige/gynaecoloog iets willen en is het geen medisch argument, doe het dan niet (als jij het niet wilt). Ik hoor vaker dat (vooral bij ziekenhuisbevallingen) helaas veel wordt gekeken naar het eigen gemak ipv naar. De bevallen de vrouw.

Maar zijn ze zo angstig dat er wat gebeurd dan? Ik las je oude topic ook even en zag er wellicht meer dingen spelen? Ze zeggen dit vast niet zomaar, want ze zullen dit niet tegen iedereen zeggen. Ik snap dat je daar tegenop ziet. Dat zag ik ook en velen met ons. Ik ben inmiddels drie keer bevallen en op het moment zelf, maakt het echt niet meer uit. Ik dacht alleen maar dat kind moet eruit en wel zo snel mogelijk. Ze zijn daar ook helemaal niet mee bezig. Een bevalling zoals je omschrijft klinkt misschien perfect voor je, maar je moet wel goed bedenken dat de kans dat het precies zo gaat vaak niet realistisch is. En als je medisch wordt tijdens de bevalling, moet je wellicht met spoed in de ambulance naar het ziekenhuis en hopen dat het goed blijft gaan. Geloof mij dat wil je niet (heb ik bij de tweede gehad). Emo en een beetje op speelt nu vast een rol inderdaad, begrijpelijk ook. Probeer je angsten te bespreken en je niet teveel te laten beïnvloeden door mensen op een forum. Het is heel normaal dat je angst hebt en er tegenop ziet. Maar nogmaals maak dat bespreekbaar. En ze hebben echt het beste met jullie voor.

Toen ze in het ziekenhuis aangaven dat ik mocht persen zeiden ze ook dat ik knieen op mijn borst moest duwen (dus liggend op mijn rug in bed). Ik gaf aan dat dat niet lekker voelde en ben uiteindelijk bevallen op handen en knieen. Was geen enkel probleem en ze vonden het juist fijn dat ik aangaf wat goed voelde. Ik wilde ook graag in bad, maar ik werd te ontspannen en de weeen zakten weg. Nou, toen medisch en aan het infuus en werd het dus een bedbevalling. Maar het was dikke prima! Gewoon duidelijk zijn in je wensen maar luister ook gewoon naar je zorgverlener… zij hebben (moeten!!!) het beste met je voor! En inderdaad, ik krijg ook al jeuk bij de gedachte om niet ingeleid te worden als mijn baby P97 is… 😵‍💫

Het is goed om je niet blind te staren op 1 manier van bevallen, het kan gewoon anders lopen. Als je dat pas op dat moment ontdekt, kan dat echt vervelend zijn. Misschien krijg je wel rugweeen en vind je het sowieso helemaal niet fijn in bad. Ik wilde het zelf bij mijn vorige kindje ook echt niet, liggend op bed, maar uiteindelijk was de situatie zo dat ze nog wel andere opties gaven maar ik toch op m’n rug wilde. Met ruggenprik, die ik ook afgezworen had, maar uiteindelijk een hele fijne uitkomst vond. Je kunt op bed ook in verschillende houdingen bevallen. Ook als je aan allerlei apparatuur ligt/pijnstilling krijgt. Bijv. Hangend op een yogabal, op je zij, enz. Misschien kun je je daarin nog wat verdiepen zodat je in elk geval wat opties voor jezelf hebt

Thanks voor je verhaal, heftig dat je dan toch iets doet wat je eigenlijk niet wil omdat je gepushd wordt 😔.