Hands off bevalling

Ik heb er niet bewust voor gekozen, maar ik heb wel het gevoel dat ik het zonder haar hulp heb gedaan. Ik ben thuis bevallen en alles ging zo snel dat de vk nog alles klaar moest leggen toen ik met persweeën lag. Ze heeft nog wel even naar het hartje van de kleine geluisterd, die zakte na 1 wee heel erg. Daarna ging het goed. Ze heeft ook gecheckt hoe ver ik was, maar ik heb gewoon mijn lichaam gevolgd. Ik heb zolang mogelijk alles weggepuft en toen ik voelde dat ik moest persen heb ik geperst (kon het ook bijna niet tegenhouden). De enige 2 opmerkingen die ze heeft gemaakt zijn: je zal het zo wel voelen branden (bekende ring of fire) en probeer de volgende weg te puffen om scheuren te voorkomen. Dat laatste lukte echt niet, heb gewoon m'n lichaam gevolgd en er met 3 hechtingen vanaf gekomen. Ik vond het heel fijn hoe het is gegaan.

Ik zou dit so graag willen doen! Maar helaas word het wel een wat minder handsoff bevalling dan ik me had voorgesteld omdat de baby opeens slecht groeit is er besloten om te bevallen in het ziekenhuis met hartbewaking voor de baby. Maar ik wil echt mijn lichaam de ruimte geven om het zelf te doen, hopelijk kunnen we een goede tussenweg vinden. 🙏🏻

Mijn vk kwam binnen toen het hoofdje stond 😂. Dus dat was wel redelijk een hands off bevalling. Ik wilde sowieso mijn eigen lichaam volgen in de bevalling en zo min mogelijk getoucheerd worden en zo min mogelijk interventies. Ik vond het heel prettig op deze manier!

Ik heb 2x geprobeerd om handsoff te bevallen. Ben heel tevreden met hoe het gelopen is, zelfs al ben ik beide keren 2x getoucheerd. Bij de eerste bevalling wilden ze heel graag weten of ik echt aan het bevallen was, dus vandaar toucheren. Smorgens 1cm ontsluiting, 's avonds 4cm. Toen wisten ze dit zet door en hoefde het niet meer. De ochtend er op rond 6 uur is onze eerste zoon geboren. Thuis in bad en het enige wat de verloskundige gedaan heeft is om de zoveel tijd naar het hartje luisteren met een doptone. Tijdens het persen erg vaak, want dat duurde anderhalf uur. Verder heeft ze nog een keer aangeboden om mijn rug te masseren en na een uur persen is ze toch tips gaan geven omdat ik heel erg mijn lichaam het zelf wilde laten doen en daardoor de persweeën half weg zuchtte terwijl ze steeds onregelmatiger kwamen en het hoofdje al een half uur stond. Dus wel verbaal gecoached maar niet aangeraakt bij het laatste stuk. Tweede bevalling een paar weken geleden. Wegens verhuizing andere verloskundige. We hadden afgesproken om helemaal niet te toucheren als dat kon en alleen verbaal steun te bieden en lichamelijk er te zijn voor bv hand vast als mijn partner even naar de wc was of helpen afdrogen als ik tussendoor uit het bad zou willen etc. Toen ze smorgens kwam twijfelde ze of ik aan het bevallen was ondanks zeer pijnlijke weeën. Mijn buik werd niet hard en met de hoofdpijn en verhoging die ik had dacht ze aan een ontsteking of iets anders. Dus touch getoucheerd, geen ontsluiting en zelfs nog geen verstreken baarmoedermond. Naar het ziekenhuis omdat ik deze pijn echt niet trok en behandeling wilde voor wat het ook was. 2 uur later na een stapel onderzoeken waaronder een ctg van 45 min vroeg de klinisch verloskundige of ze nog eens mocht toucheren. Want inderdaad de ctg zag geen weeën en mijn buik werd niet hard, maar eigenlijk vond ze dat ik er uit zag als een vrouw die gewoon bevalt. Inderdaad 7cm ontsluiting. Verplaatst naar bevalkamer en zo snel mogelijk in bevalbad gedoken. Daarna alleen nog maar laten luisteren met de doptone. Toen ik zelf voelde dat het hoofdje stond heb ik aangeboden dat ze ook mocht voelen. Maar persen en alles op gevoel gedaan. Tot ik bij de ring of fire bang werd om uit te scheuren, voelde heel anders dan de eerste keer. De verloskundige had heel goed door dat ik aarzelde en stopt met echt persen. Dus toen gesproken en gerustgesteld en daarna was hij er ook met 2 persweeën. Was heel blij met die hulp. Nauwelijks uitgescheurd, mini scheurtje in een schaamlip, net een hechting waard. Vanaf de 7cm tot de geboorte was ongeveer anderhalf uur. Persfase misschien 20 minuutjes. Beide keren dus zelf gaan persen op gevoel. Zelf houding gekozen. Zelf kind aangepakt. Maar verloskundige was zeker actief betrokken en dichtbij. In ieder geval bij het persen beide keren. Voor mij was dat goed en fijn. De kraamhulp was wel meer op afstand, die heeft geloof ik kruiken geregeld en doeken en kleertjes maar niet echt met mij bezig geweest. Pas na de bevalling toen ik wilde eten. Hoop dat je er wat aan hebt, succes met je keuze voor wat je wil en aarzel vooral niet om tijdens het moment supreme van mening te veranderen over wat je wil! Mijn tweede bevalling was ongepland in het ziekenhuis, maar het was echt goed zoals het ging.

Dit klinkt mij ook wel als iets wat ik graag wil!! Is toucheren kijken hoe veel ontsluiting je hebt ??

ja, toucheren is het voelen naar de ontsluiting en het verweken en verstrijken van de baarmoedermond. Volgens mij kunnen ze tijdens dit onderzoek ook van binnen voelen of het kindje volledig is ingedaald, maar helemaal zeker weten doe ik dat niet...

Ik heb niet een specifieke hands off bevalling gehad, maar de verloskundige heeft ook niet veel gedaan. Als een verloskundige ervaren genoeg is, zou het prima zonder toucheren kunnen. Ze heeft mij volgens mij drie keer getoucheerd, toen de bevalling al even bezig was (5cm), toen ze dacht dat ik er bijna was (9,5 cm) en tijdens de persfase 1 keer. Alle keren wilde ik het zelf ook graag weten, maar er zit dus geen noodzaak in. Wat betreft het persen vond ik het fijn dat ze adviezen kon geven, want mijn weeen vielen weg. Door houdingsadviezen gingen ze door en ben ik lekker thuis bevallen. Ik vond het wel helpend wanneer ze vertelde wat het moment was om actief te gaan persen zodat je energie minder wordt verspild. In het begin kun je ook je lichaam het werk laten doen, ik heb toen alleen op de bank gelegen. Zij heeft het kind wel aangepakt, maar dat is maar goed ook, want ze had de navelstreng 2x om de nek en 3x om de romp en ze kwam niet vanzelf na het hoofdje. Ik denk dat het goed bespreekbaar is. Als de verloskundige denkt dat ze zal moeten ingrijpen tbv veiligheid van kindje, zal ze dat ook wel zeggen. Bij mij zat ze eigenlijk 97% van de tijd op de bank te zitten. Wel zou ik je aanraden dat ze wel af en toe even naar het hartje luistert van je kindje, puur voor de veiligheid. Dat voel je natuurlijk zelf niet aan. Ik wens je een hele fijne bevalling!

oh voor de duidelijkheid, mijn beide bevallingen waren in bad. Dat speelt misschien ook mee in hoe makkelijk een verloskundige je aanraakt of kan/moet helpen met het aanpakken van het kindje. Luisteren naar het hartje kon gewoon in het water, moest hooguit even een arm opzij doen zodat ze bij mijn buik kon. (ik leunde veel voor over op de badrand)

Hier ook niet perse een hands off.....maar mijn vk toucheerd niet.En ze heeft enkel af en toe naar het hartje van de kleine geluisterd.Mijn ademhaling in de gaten gehouden,ik ging een soort van hyperen.Ze zag ook als ik perste zonder wee( ik wilde de kleine er heel graag uit😬)...toen zei ze enkel...alleen persen met een wee......en uiteindelijk heeft ze de kleine wel eruitgehaald/ aangepakt..ik lag op mijn linkerzij dus had zelf geen zicht.Ik vond dit fijner dan mijn eerste 2 bevallingen...

Ik moet helaas altijd optijd naar ziekenhuis omdat ik zeker 3x antibiotica moet krijgen via infuus ivm gbs. Had best van mij iets meer hands off gemogen. Ik denk als iedereen mij zou laten, ik veel beter in mijn trance ga zitten. Maar ik zou ook niet helemaal hands off willen, vooral de monitor om hartje van baby te volgen vind ik irritant omdat die op mijn zij geen goed contact maakt en op mijn rug wel. Maar ik wil op mijn zij liggen. Toucheren heb ik dan wel weer graag, ik heb dat nodig, om te horen hoever ik ben. Maar ik zou echt niet thuis willen bevallen. Voel me veiliger in het ziekenhuis. Maar als ik niet aan de antibiotica zou morten zou ik wel langer thuisblijven denk ik. Hoewel..ik woon, zonder file, op 25 minuten rijden van ziekenhuis...en eens ik persweeën heb is het kind er ook..

Een volledige hands-off bevalling was het niet, maar ik had de verloskundige wel gevraagd wat op de achtergrond te blijven zo lang dit kon, en hier heeft ze fijn naar geluisterd. Ze heeft wel wat begeleidt in het persen, maar het voelde echt als begeleiding/ondersteunend en niet als “je mag of moet iets wel/niet”. Ze vroeg ook wel momenten of ik het fijn vond dat ze in dezelfde kamer was, of ons juist even alleen zou laten. Vond ik erg prettig! Ze was dichtbij op de momenten dat ze kon helpen, en kon zichzelf laten “verdwijnen” op de momenten dat ik in mezelf was, dit voelde ze goed aan ☺️

Wat fijn om al deze reacties te lezen🥰

Ik schop deze even omhoog omdat ik graag een handsoff bevalling wil. Ik moet nog polsen hoe mijn vk er in staat. Ik ben bang dat ze nl niet akkoord gaan. (Bij de kennismaking heeft ze al aangegeven soms te moeten voelen...😰) Dus ik hoop wat meer verhalen erover te lezen hier. Ook hoe jullie het bv besproken hebben met je vk?

Bij mijn eerste bevalling heb ik rond week 30 afgedwongen om mijn bevalplan te bespreken. Ik kreeg het gevoel dat we het niet eens zouden worden. Dat had ik goed aangevoeld. Rond week 32 besloten om van verloskundige te gaan veranderen. Uiteindelijk eentje gevonden die het grotendeels zag zitten, maar dus wel 1x toucheren wilde om zeker te weten dat ik echt aan het bevallen was. Dat zijn er zoals je eerder kunt lezen 2 geworden omdat ik de eerste keer pas 1 cm had. Bij de tweede moest ik wegens verhuizing een andere verloskundige zoeken. Nog voor het inschrijven al verschillende praktijken gebeld met de vraag of mijn wensen van de vorige bevalling mogelijk waren. Zo ben ik uitgekomen bij een hele kleine praktijk, 1 verloskundige met 2 waarnemers voor het geval dat. Bijna een caseload verloskundige. Succes! Ik hoop dat je een verloskundige vind waarbij je je gehoord voelt en die achter je plannen staat.

Hier een hands off bevalling gehad zonder het eigenlijk te moeten vragen. 2 de kindje wel en spontaan in arbeid gegaan. Blijkbaar is dat waar ik bevallen ben sowieso hun manier van werken. Echt heerlijk ervaren.

Wat ik me dan afvraag, tijdens het persen zei de verloskundige vaak tegen mij dat ik even moest stoppen en het echt moest proberen weg te puffen omdat ik anders helemaal zou uitscheuren. Ik ben bij beide bevallingen niet uitgescheurd gelukkig! Maar als dat niet wordt gezegd ben je daar dan niet bang voor? Toucheren gebeurde hier bijna niet. Is tijdens de hele bevalling maar 2 x gebeurt. 1 x toen ze langskwam toen de bevalling was begonnen. En vlak voordat ik mocht gaan persen. Om te kijken of ik volledige ontsluiting had.

Ik heb het nog niet besproken, ik hoop dat ik komende week vast wat kan polsen.. Ik heb veel aan een richtlijn van het NVOG (Nederlandse Vereniging Obstetrie Gynaecologie) gehad, daar staat in hoe een verloskundige om kan/moet omgaan.. Google eens op NVOG en Leidraad ‘Verloskundige zorg buiten richtlijnen’.

Wat fijn dat je zo'n goeie ervaring hebt gehad.. Ik denk hier zeker over na, maar weet eigenlijk niet of ik er bang voor moet zijn.. Een vriendin die recent bevallen is vergeleek het met poepen.. Als je nog niet zover bent kan je zo hard persen als je wil, maar komt er niks.. Ik hoop dat tegen die tijd m'n lijf aangeeft wat het tempo is.. Niet helemaal te vergelijken maar net zoals bij dieren🤷🏼‍♀️

Ik denk dat uitscheuren en daarin coachen en toucheren (handsoff) twee verschillende zaken zijn. 😊 Bedankt dames voor de tips.

Vind dit altijd een hele lastige. Ik snap het idee erachter en dat het heel prettig is voor veel vrouwen. Echter zijn er ook vrouwen die bij bijvoorbeeld al bij 5 cm persdrang hebben, vanwege een AAA ligging (sterrenkijker). Zo'n vrouw perst dan, terwijl er nog geen volledige ontsluiting is. Hierdoor wordt de baarmoedermond oedemateus en ontsluit je dus niet... Dubbel gevoel erover dus