Heel de zwangerschap veel stress en angst. HELP

Volgens mijn arts kan langdurige stress inderdaad impact hebben op de baby. Maar ja, er zijn vrouwen die nu zwanger zijn en midden in een oorlog zitten. Zij hebben het heel zwaar en krijgen ook gezonde baby’s. En zoals mijn arts ook aangaf, een baby kan gelukkig veel hebben.

Wat vervelend dat je zoveel angsten hebt. Weet je waardoor ze veroorzaakt worden? Heb je het bijvoorbeeld druk op werk of slaap je slecht? Mocht er iets zijn wat je veel energie kost, dan zou ik eens kijken of je daarmee kan stoppen/minderen. Bijvoorbeeld gedeeltelijk ziek melden op werk ivm zwangerschap. Ik herken mezelf erg in je verhaal en weet hoe naar die angsten zijn. Kan alleen maar zeggen: je zwangerschap is een goed moment om echt voor jezelf te kiezen en al het andere even wat minder prioriteit te geven. Succes en sterkte!

De angsten hebben voornamelijk met de zwangerschap zelf te maken: bang om iets verkeerd te eten, bang voor de impact van mijn constante angst/stress op onze baby. Het is een vicieuze cirkel.. 😔

Ik heb ook hele erge angsten en stress gehad angst dat er wat met mn kindje zou zijn constant, ook ma de geboorte Gewoon zonder aanleiding.. Ik heb een gezonde jongen van drie die zelfs flink in ontwikkeling voorloopt!! Maar schijnt dat t de placenta kan afknijpen tijdelijk

En was dit bij jou ook de hele zwangerschap? Had je er ook last van ‘s nachts?

Volg. Heb ook zo veel stress en ook stress om het hebben van stress ivm de impact op de baby…

Ik heb een angststoornis.. slik ook al jaren medicatie ervoor. Tijdens mijn zwangerschappen ook veel / vaak last van paniek. Mijn kinderen hadden verder geen problemem. Zwangerschap verliep gewoon goed. Dus ik snap je angst maar het is wat het is.. ik heb ook wel eens een kalmeringstabletje genomen. Slik jij medicatie? Wil je er niet van overtuigen maat mij helpt dit wel, vooral met al die hormonen. Bij de zwangerschap van mijn dochter afgebouwd en toen kreeg ik een postnantale depressie na de geboorte.. dus ik ga niet meer afbouwen.. Voor vragen mag je me altijd een pb sturen!

Over welke gevolgen sprak jouw arts?

Ach wat rot zeg. Wat voor hulp krijg je hiervoor?

Zou zwangerschapsyoga misschien iets voor je zijn? Het zal het niet oplossen, maar het helpt mij te vertrouwen.

Ik heb ook mijn gehele zwangerschap angst en stress gehad.. Ben ook bekend met een angststoornis. Ik was net als jou ook vreselijk bang om iets verkeerds te eten dat ik daardoor mn baby wat zou aan doen maar ook weer stress omdat ik zoveel stress had.. Mijn zwangerschap is verder wel goed verlopen tot 37 weken toen kreeg ik hoge bloeddruk en uiteindelijk ingeleid en keizersnede ivm zwangerschapsvergiftiging. Maar hier had ik al een verhoogd risico op omdat mijn moeder dit ook heeft gehad. Was wel een klein kindje ( 2700) maar ook dit hoeft niet per se een gevolg van de stress te zijn. Alles is uiteindelijk helemaal goed gekomen🩵 Veel sterkte en probeer ook een beetje te genieten hoe lastig ook dat weet ik! Maar ik vind het nu best wel jammer dat ik zo weinig genoten heb van mn zwangerschap..

Dit klinkt niet erg gezond voor jezelf. In het algemeen zal stress voor je baby niet heel goed zijn, maar ik weet ook niet of er echt onderzoeken zijn naar wat het effect kan zijn. Ik zou dit zo snel mogelijk met je verloskundige bespreken. En ik weet niet wat voor hulp je hebt? Maar als dat nog niet het geval is, je zou via je verloskundige doorgestuurd kunnen worden naar de pop poli. Die is speciaal voor zwangeren, dus die weten daar misschien ook beter de juiste hulp te bieden aan je.

Ja hier😕 Voor deze zwangerschap een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, heel erg kantje boord geweest en daarna voor de goede orde te snel weer zwanger. 9 maanden langen 1 grote angst en paniek geweest. Zo rond 34 weken een hoge bloeddruk, met 38 weken start inleiding maar uiteindelijk spontane geboorte/stortbevalling. Kind is inmiddels 2 en doet t fantastisch! Loopt eerder voor dan enige achterstand Sterkte ❤️

Hoi! Wat ontzettend vervelend dat je hier zo’n last van hebt. Heel goed dat je hier hulp voor heb gezocht. Dit is voor mij best herkenbaar, ik had ook veel angst tijdens de zwangerschap dat er iets zou gebeuren met de baby. En dat ik dat zou veroorzaken door bv iets verkeerds te eten. Uiteindelijk heb ik met 39 weken een lieve relaxte dochter gekregen die heel blij is en het goed doet! ❤️ Veel sterkte!

Ik heb ook veel stress en angsten tijdens de zwangerschap. Ik ga naar de POP poli en zie iemand van voorzorg, daar heb ik hele fijne gesprekken mee. De verloskundige en de psychiater hebben aangegeven dat van stress nooit is aangetoond dat het schadelijk kan zijn voor de baby (ik werd bang voor onder ontwikkelde hersenen van baby). En: vooral voor jezelf, is het fijn en goed om zo veel mogelijk ontspanning op te zoeken. Ik krijg een pilletje voor het slapen, waar dit pilletje normaal voor wordt gebruikt is de dosering rond de 600/700 mg (en ook dit kan veilig tijdens de zwangerschap) en ik krijg slechts 12,5 mg. Het heet Seroquel (werkzame stof quetiapine) en zorgt ervoor dat wanneer ik 's nachts wakker word, ik soms nog voor ik naar de wc kan gaan weer in slaap val. Anders val ik na het wc bezoek weer snel in slaap. Voor ik dit pilletje nam lag ik uren wakker, en ging piekeren en dingen uitzoeken voor de baby. Je bouwt geen spiegel op en ik mag het elke nacht nemen, maar mag het ook gewoon nachten niet nemen als ik het niet nodig vind. Ik zelf vind herkenning in verhalen van anderen erg fijn dus hoop dat je hier iets aan hebt. Je doet je best en dat is alles wat je hoeft te doen. ❤️

Hey, heel herkenbaar. Heb je dit ook al vanaf het begin van de zwangerschap? En heb/had je ook elke nacht stress en angst tijdens de nacht? Ik heb namelijk al 2 maanden last van paniek waardoor ik ‘s nachts elk uur wakker.

@TS hier zou ik als ik in je voeten stond wel wat mee gedaan hebben, succes meiden! hopelijk mogen jullie met een gerust hart een mooi kindje in de armen sluiten💜

Ik word opgevolgd door de gynae, mijn huisarts en psycholoog (in België bestaat er helaas geen POP-poli, dus heb mijn hulp wat bij elkaar moeten sprokkelen). Daarnaast heb ik uit het verleden al een hele resem tools om met angst om te gaan. Deze lijken nu niets te doen.

Hai ts, wat rot zeg! En jammer dat zo'n bijzondere periode in jou leven, zo'n worsteling nu is. Welke hulp krijg je hiervoor? En ben je bekend met irreële angsten, buiten de zwangerschap om of lijkt het echt hormoon gestuurd bij jou? Ik heb mn hele 2e zwangerschap vanaf de test tot 3/4 maanden daarna onder hevige stress en spanning gestaan. De reden doet er niet zo toe ( gaat jou angst alleen maar voeden) maar ik ben heel bang geweest. Mn bloeddruk was normaal wel en mn hartslag ook altijd met meten in het ziekenhuis. Maar ik weet wel zeker dat mijn kind door mijn angst wel een hoop stress stoffen heeft binnengekregen die hij anders niet had gehad. Maar ik kan zeggen: het was niet anders. Binnen de omstandigheden heb ik het allerbeste aan mijn kind geprobeerd te geven. Ik las hier ergens dat er ook gezonde kinderen uit zwangerschappen in oorlog worden geboren. Ja dat klopt. Maar dan is de vraag wat is gezond en is het meer geluk dan logisch. Er is allang onderzocht dat kinderen uit zwangerschappen onder grote stress, hier wezenlijk een ander stressysteem en hersenontwikkeling mee doormaken. Is er dan iets mis of hebben zij hersenschade, nee dat niet! Maar er worden wel meer typische gevoeligheden gezien die vanuit de hersen en met prikkelverwerking te maken hebben. https://stichtingiton.nl/stress-voor-de-geboorte-beinvloedt-de-hersenontwikkeling/ Mijn zoon is inmiddels 2,5 en een heerlijk blij, gelukkig en slim kind. Maar als baby was hij een bonk stress. Nauwelijks slapen, altijd bewegen en dat bijna dwangmatig, constante nabijheid nodig en grote problemen met de voedingen de eerste maanden. Hij is geboren met 38 weken en ingeleide bevalling. Maar wel een super relaxte ongecompliceerde bevalling. Daarnaast moet ik wel bekennen dat ik de eerste maanden van zijn leven angstig ben gebleven. Dit zal zijn gedrag zeker versterkt hebben. Maar ik zie nog wel wat dingen terug van moeilijke prikkelverwerking en beetje adhd kenmerken. Al heb ik dat ook. Dus gevoelig was hij al. Maar verder is hij dol op zn ouders, ontzettend vrolijk en gelukkig en lijkt behoorlijk slim te zijn. Niets mis mee dus! Ik denk dat het natuurlijk belangrijk is om jou stressysteem wat tot rust te gaan krijgen. Al is het alleen al belangrijk dat jij hier goed doorheen komt. En hopelijk verminder je daarmee ook de stress voor jou kindje. Daarnaast probeer een mantra te bedenken dat dit niet jou schuld is!! Hoe dan ook, jij kunt het niet helpen dat jij zo reageert in je zwangerschap. Dit komt uit jou hersenen en hebt hier niet voor gekozen. Jij hebt alleen invloed in de hulp en ondersteuning die je hierbij vraagt. En alsjeblieft, kijk het gewoon aan hoe het loopt! Het heeft zo weinig zin te bedenken wat jou kindje straks misschien wel of niet hiervan mee heeft gekregen. Je draait het toch niet terug. Stuur hem/haar al jou liefde ( klinkt zweverig maar zorgt voor connectie met je kind) , neem genoeg momenten om echt met hem of haar te binden en misschien werkt alles van je af schrijven, voor jou. En wees duidelijk naar je omgeving en zorgverleners dat jij je nog niet genoeg geholpen voel en er meer nodig is. Heel veel succes en sterkte gewenst!🍀

Ja, dat doe ik al. Op het moment zelf biedt het wel wat verlichting, maar een uur erna is het weeral weg.