Hematoom na 12 weken

Hoi! Hier had ik (heb ik) ook last van hematomen. De eerste gezien bij 5 weken zwangerschap, ik kreeg progesteron pillen en na 1 week niks meer te zien. Bij negen weken zwangerschap zat er weer eentje.. een week later was die weg, maar wel weet een andere te zien. Wordt er ook heel erg onzeker van en vraag me af hoe dit zo komt. Gelukkig heb ik geen bloedverlies gehad of dergelijke, maar het blijft eng. Hematomen kunnen dus vanzelf verdwijnen, neem goed je rust, maak je zelf niet te moe en til niet. Hier geven de dokters ook aan, benen wat omhoog houden bij het liggen. Ik woon zelf niet in Nederland en ga hier elke week naar een privé kliniek voor een echo, weet niet of je misschien ook meerdere echo’s kan laten maken om te kijken hoe de hematoom vordert? Maar maak je niet te veel zorgen, vaak kan het geen kwaad. (Ik las ook dat bepaalde vitamines/medicijnen kunnen helpen om de hematoom doen te slinken, vraag ernaar) Sterkte🙏🏼

Wat naar dat jij dit ook moet meemaken! Ik heb behalve rustig aan doen (niet sporten, niet zwaar tillen) geen tips of medicijnen gekregen. Dinsdag krijg ik weer een echo. Het zou geweldig zijn als de bloeding kleiner is geworden en met het kindje alles goed is. Maar ik bereid me voor op het ergste 😥 Ik zal zeker vragen of er in NL ook medicijnen voorgeschreven kunnen worden. Wil zo graag iets doen... Hoeveel weken ben jij inmiddels? Jij ook veel sterkte gewenst! Op naar een mooi kindje!

Ik hoop het ook voor je! Ik begrijp je zorgen! Ik geloof dat de progesteron tot 12 weken gebruikt mag worden.. Door de bloedingen kunnen de vliezen zeg maar weker worden waardoor je kans heb op een vroeg geboorte, maar dat is vaker bij vrouwen die weken achter elkaar aan bloeden. Dat je nu bruin verkies hebt is een goed teken. De hematoom kan door de bloeding kleiner woeden, of je lichaam lost zelf de hematoom op. Mocht de arts bang zijn voor eventuele vroeggeboorte dan geven ze hier injecties vanaf 16 weken zwangerschap. Vraag alles gewoon goed na, zodat je zorgen minder worden! Maar ik zou zeker niet van het ergste uit gaan, soms blijft de hematoom de hele zwangerschap zitten zonder gevolgen voor de baby. Het gaat vaker wel goed dan niet

Ik ben heel benieuwd hoe t nu met je gaat? Ik heb sinds oud en nieuw bloedingen tot nu toe. Soms ook krampen en de hematoom is erger geworden (dus groter) ben 14 weken zwanger van 2ling en maak me erg veel zorgen voor complicaties. Kan absoluut niet genieten vooral als ik krampen heb erbij. Ze kunnen in dit stadium niets doen. Ben heel benieuwd dus hoe t nu bij jou is afgelopen...

Ha Noor! Reageerde je op mijn berichtje van 5 maanden geleden? Wat lief dat je het vraagt. Het gaat goed. Ik ben morgen 37 weken zwanger en kan niet geloven dat we dat gehaald hebben. Het was wel een slopende zwangerschap. Sinds de grote bloedingen ben ik het vertrouwen kwijt en er is daarna ook nog een en ander gebeurt (rhesus-factor, de angst voor een longembolie). Uiteindelijk kwam het steeds goed, maar ik heb nooit meer helemaal de rust gehad en het vertrouwen in een goede afloop. Mijn hematoom is onduidelijk. Mogelijk blijkt hij er met de bevalling nog te zitten (en dan komt hij er dan uit), mogelijk is het bloed helemaal opgenomen door mijn lichaam. Ze kunnen dat niet goed zien op de echo's. Ik heb na de paar heftige bloedingen nog wekenlang bruin bloed verloren. Dat was slopend. Steeds weer bang voor een nieuwe bloeding, continu bang dat mijn vliezen zouden breken. Maar dat is niet gebeurd. Het kan dus echt goed gaan. De 20 weken echo gaf ons wat houvast: onze baby bleek gezond en eerder te groot dan te klein. Heeft dus geen last gehad van al mijn spanning en het bloedverlies. Geen zwangerschap is hetzelfde, maar weet dat het zeker goed kan komen. De onzekerheid is vreselijk en google je ergste vijand, maar je kindjes zijn voorbij de 12 weken, hoe groter ze worden, hoe sterker en hoe minder kans dat je hematoom groter is dan zij. Vraag vooral extra echo's ter geruststelling. Ik ging iedere week toen ik actief bloedverlies had, soms zelfs 2 keer per week om me erdoorheen te slepen. Veel sterkte, ik duim voor je!!

Gebeurd*

Oh wat fijn om te lezen dat ondanks alle ellende en stress het goed gekomen is. Geeft me toch wel hoop. Ik kan er idd zoals je zelf ook aangeeft niet van genieten en mn rust niet vinden. Ben met elke kramp of nies bang dat mn vliezen breken. Zelfs schoenen aantrekken voor de jongeste geeft me angst. Zo had ik me deze (waarschijnlijk laatste) zwangerschap echt niet voorgesteld. Ik hoop zo dat deze week snel voorbij gaan en we 24 weken voorbij zijn. Ik bloed nog steeds dus nu ruim 2 weken alsof k ongesteld ben...wel oud bloed maar niet alleen maar bruin. Probeer rustig aan doen maar met 2 kinderen met voetbal zwemles etc. Is dat rustig doen niet een optie. Maar goed we gaan gewoon door als een gestresste kip 🤣 37 weken wat spannend!! Dus nog maar heel kort te gaan of in principe kan t elk moment komen. Dan kan je dit alles lekker achter je laten.

Ik snap je volledig. Het is ook zo naar. Ik dacht altijd dat bloedverlies sowieso einde zwangerschap was. Dus je schrikt je helemaal rot, zeker als je net dacht uit de gevarenzone te zijn (12 weken). Ik leefde echt van week naar week. Eerst naar 20 weken qua uitgebreide echo, toen inderdaad naar 24 weken, de termijn waarop je kindje(s) het kan/kunnen halen. Ik heb wel heel rustig aan gedaan, zeker zolang ik bloed verloor. Dus niet teveel tillen, gestopt met sporten. Geen platte rust (had geen zin volgens de artsen), maar wel rustig aan. Probeer dat zoveel mogelijk te doen, de stress is al vermoeiend genoeg voor je (ik weet er alles van...). Maar het kan echt echt goedkomen. Mijn bloedingen waren niet klein en zijn op den duur gestopt. Een van de artsen die ik zag sprak vrij ontspannen over hematomen: klein aanlegfoutje bij bijv. placenta, soort blauwe plek die je lichaam doorgaans vanzelf opruimt. Soms loopt zo'n plek weer vol bloed en ruimt je lichaam het weer op. Soms intern, soms helaas met een actieve bloeding. Ik heb tijdens mijn spannende weken heel erg veel gelezen over zwangeren die ermee te maken hadden en heel heel veel positieve verhalen. Zelfs met enorme bloedingen gezonde en voldragen kindjes. Gewoon van dag naar dag en week tot week en schroom niet om om extra controles te vragen. De verloskundige snapt dat dit heel erg onzeker maakt. En ja... 37 weken... niet te geloven. Na alle spanningen rondom complicaties, nu langzaam spanning voor de bevalling. Maar die spanning is zoveel fijner! Zet 'm op!

Hi was alles goed afgelopen ik maak dit ook mee vandaar ik alle oude berichten leest