Hoe gaan we dit doen: een tweeling (en een peuter)

Lieve anoniempke, Hoelang ben je momenteel zwanger/weet je dat het er twee zijn? Het kan enorm moeilijk zijn als je een toekomstbeeld voor ogen hebt deze te moeten bijstellen. Dit kan echt een behoorlijke tijd duren. Heel veel sterkte de komende tijd, hopelijk kunnen jullie er toch wat rust in vinden en gaan genieten (ondanks dat het zwaar zal zijn). Uit jou verhaal maak ik op dat jij niet open staat voor abortus. Voor mij is het heel "makkelijk" om te zeggen, maar ik ben van mening (en begrijp me niet verkeerd van ik ben niet tegen) dat als je twijfelt of je wel abortus wil dat je het dan niet moet doen😊

Wat lief je berichtje, waardeer het dat je de tijd neemt om te reageren. Het voelt heel ondankbaar om niet dat gelukkige gevoel te hebben wat ik wel had toen ik zwanger was van mijn oudste. Maar ik zie mezelf gewoon geen abortus doen. Deze wezentjes met een sterke hartslag hebben hier ook niet voor gekozen. Wij hebben wel bewust gekozen voor nog een zwangerschap maar dat het er 2 zouden zijn hadden we nooit rekening mee gehouden, een beetje naïef misschien. Ik weet nu sinds maandag dat er 2 embryo’s in mijn buik zitten en ben momenteel 7+2. Ik kreeg een vroege echo vanwege meerdere miskramen.. pff wat vind ik dit moeilijk. Telkens als ik even van huis ben, dan denk ik er niet aan maar zodra ik m’n voet over de drempel zet voel ik de spanning tussen mij en mijn partner. Ik kan het ook niet zonder hem.. ik zal hem nodig hebben 😞

Lieve vrouw laat ik vooropstellen. Je shock kan ik me best voorstellen daar is niks geks aan. Het zou mij niet verbazen als dit voor meerdere meerlingmama’s geldt. Bij een positieve test hoop je in eerste instantie dat alles goed gaat !! Nadenken of het er meer dan een kan zijn en wat je daarvan zou vinden oid is vaak nog niet aan de orde …dus dat het effe rauw op jullie dak komt is echt niet gek. Maar jullie zijn al ouders en dat gaat goed. Ik twijfel eerlijk gezegd niet of je het dan ‘aankan ‘ ja het wordt waarschijnlijk pittig icm een peuter maar ook dát zullen jullie uiteindelijk aankunnen. Je vindt een weg .. een manier met elkaar .. ik snap de angst, maar ga even realistisch na met z’n tweetje of deze wel reëel is. Waarom overweegt jou partner een abortus, puur omdat het er 2 zijn? Als ik persoonlijk me mening mag geven.. deze zwangerschap afbreken om hierna nogmaals zwanger te raken in de hoop dat je er maar eentje krijgt, vind ik wel cru en hard. Ik denk dat het goed is om met elkaar goed in gesprek te gaan. Alles op tafel gooien. Bespreken met de gynaecoloog wat de spanning geeft.

Wat een vervelende situatie om een beslissing in te moeten maken. Ik denk hoe langer je wacht hoe moeilijker het is om af te breken. Wat is naast dat het zwaar is de reden dat je man het wilt afbreken? Met een sterke relatie is het nog steeds hard werken maar het waarschijnlijk zo waard. Er is veel om over na te denken. En ik snap je gevoel dat je het moeilijk vind en helemaal als het gaat om het afbreken van de zwangerschap. Ik heb verder geen advies maar wens je veel sterkte en de kracht voor de juiste keuze. Alleen jij weet wat de juiste is.

Ik kreeg ook een tweeling en heb die hele week dat ik erachter kwam in shock geleefd. Ook later nog vaak afgevraagd of ik dit kon. Bij ons is het anders gelopen, totaal los staand van het tweeling gebeuren. Dus ik kan je niet vertellen hoe het is. Maar ik kan je wel vertellen dat het later landde, dat dit inderdaad lang duurde. En dat ik echt acceptatie tijd nodig had. Misschien helpt het je om met andere tweeling ouders te praten, genoeg te vinden op Facebook. Ik hoor eigenlijk alleen maar verhalen van hoe mooi het ook is.

Lieve dame, Je partner en jij hebben misschien momenteel zware tijden, maar als ik het goed begrepen heb wilden jullie bewust voor een tweede kind gaan en de kans op een tweeling is klein, maar het is er wel… Het is heel lastig dat je partner aan een abortus denkt omdat het er twee zijn.. Je hoeft niet zonder hem dit proces aan te gaan, maar besef aub wel dat je je baby’s nu al kan voelen… met al je emoties erbij.. zo te lezen wil je zelf ook niet weg laten halen… denk aub goed na diep van binnen weet je het antwoord al en geef je partner een beetje ruimte misschien helpt dat wel… en inderdaad met de gynaecoloog erover praten hopelijk heeft diegene hier ervaring in en kan hij/zij jullie goed begeleiden…. Wat je keuze ook zal zijn het zou voor een partner niks moeten uitmaken om voor deze reden weg te gaan want jullie hadden er samen voor gekozen… Ik ben zelf momenteel 4 weken zwanger en met een peuter thuis toch hoop ik eerst op gezondheid en stiekem op een tweeling :) nogmaals denk aub goed na… als je je hartje wil luchten wij zijn hier 🍀❤️🙏🏻

Dank je wel! Ik kan me zeker vinden in jouw berichtje. Ik denk ook dat het uiteindelijk wel goed komt, maar hoe weet ik nu nog even niet. En inderdaad abortus doen van een tweeling en dan voor nog een kindje gaan, dat zie ik echt niet zitten. Ik zou dan niet meer willen en ik zou het niet meer kunnen.

Het leven is niet te plannen. Ik vind het heel onvolwassen dat jullie er vanuit gaan dat je dit kunt plannen. En een abortus omdat het niet in de planning past vind ik ook onvolwassen. In het leven boks je op tegen grote bergen. Denk aan ziekte/werkloosheid/overlijden/depressie en zo nog 100 dingen. En die dingen zijn ook niet te plannen. Ik gun jullie 2 wondertjes een buik waar ze in op mogen groeien in liefde. En een een wereld waarin ze meer dan welkom zijn. Wil je geen vervelend gevoel geven met mijn bericht. Maar vind wel dat ik eerlijk mag zijn tegen je gezien je dit hier deelt. Veel succes met jou/jullie keuze, wat het ook mag zijn.

Ooh lieve vrouw! Maar dan weet je het ook nog helemaal niet zo lang! Naar mijn idee kan het dan nog niet eens geland zijn! Laat het nog even rustig op je inwerken. Als jullie voor een abortus willen gaan heb je, ookal word het steeds moeilijker, nog wel even de tijd. Die tijd kun je gebruiken om nog goed na te denken en misschien, idd door gesprekken met bijv een gynaecoloog, je toekomstbeeld bij te stellen en te relativeren! Natuuuuuurlijk zal het heel druk worden, maar zoals hier al eerder gezegd is; jullie kunnen papa en mama zijn, ook als er nog 2 kleine hummeltjes bij komen😊 Heel heel heel veel sterkte en succes de komende tijd ❤ Mocht je er behoefte aan hebben en je je er goed bij voelen, ik spreek even namens mezelf, maar ik denk namens iedereen die hier reageert, gooi al je gedachten er maar uit, schrijf ze hier op, laat het allemaal maar even de vrije loop. Ik zal je topic voorlopig even blijven volgen, om je, wat de keus ook zal zijn, een hart onder de riem te steken, een luisterend oor te zijn, of gewoon, om even tegenaan te kletsen 😘

Het leven is niet te plannen. Een tweeling is een wonder waar je aan zal moeten wennen en wat praktisch uitdagingen met zich mee brengt. Maar abortus en dan opnieuw zwanger worden? Sorry maar dat vind ik echt een no-go.

Jullie leven, jullie keuze. Ik wil dus liever niet mijn mening geven, zou niet willen dat die jullie keuze beïnvloed. Maar ik wil jullie wel laten weten dat ik iemand ken die zwanger was van een tweeling en selectieve abortus heeft gedaan. Dus 1 van de 2 heeft laten weghalen. Ik geef het gewoon mee zodat je al de opties kunt overwegen. Wat jullie ook kiezen, een makkelijke keuze zal het nooit zijn. Dus alvast een hart onder de riem.

Vind het wel makkelijk praten al die vrouwen die meteen zeggen het is een wonder en het leven is niet te plannen. Ja logisch het leven is niet te plannen maar dit is ook verantwoordelijkheid. En een tweeling is niet hetzelfde als twee kindje van andere leeftijden en dat kan zelfs pittig zijn. Ik snap dat je daar goed over na denkt. Er is veel over na te denken. En zij zegt de zwangerschap niet af te kunnen breken als haar man. Maar dit is iets wat zeker met z’n tweeën moet doen. En je hart luchten en het bespreken is zeker een deel van het proces.

Lieve mama, Wat moet dit ontzettend moeilijk zijn om deze gevoelens te ervaren. Moedig dat je dit durft te delen en ik hoop dan ook dat het schrijven van dit bericht en de (komende) reacties je wat lucht zullen geven. Ik denk dat vele meerlingmama's moeite hebben met het verwerken van een shock en überhaupt het veranderde toekomstbeeld. Probeer je angst niet te laten overheersen en probeer reële afwegingen op een rijtje te zetten bij het maken van jullie keuze. ❤️

Luister naar je hart! Jou lichaam, jou keus. Jullie hebben samen ervoor gekozen om voor een 2e kindje te gaan. Dat het een tweeling is, is zeker schrikken. En past niet in jullie plaatje. Maar jij hebt gevoel, een moeder hart. En daar hoort jou partner respect en begrip voor te hebben. Het is niet eerlijk dat hij jou een slecht gevoel geeft of dat het druk op de relatie legt omdat jij geen abortus wilt. Het is natuurlijk heel lastig. Jullie hebben al een kindje samen, dat maakt deze tweestrijd tussen jullie niet makkelijker. Maar echt, volg je gevoel want niets is erger dan kiezen voor je partner en het hem uiteindelijk kwalijk nemen. Ook dat legt uiteindelijk druk op jullie relatie. Mama ben je voor altijd, je hoopt dat je voor eeuwig en altijd samen blijft.. maar dat is geen garantie .. als je uiteindelijk toch kiest voor abortus , omdat dat jou gevoel is en jij je daar het beste bij voelt.. ook dat is goed.. maar doe niks tegen je wil , puur om je partner te pleasen..

Dag lieve mama, Ohh wat kan ik mij jullie schrik goed voorstellen. Ik ben momenteel zwanger van ons derde kindje. Dit kindje was niet gepland. Wij hadden twee gezonde kindjes en voelde ons volledig compleet. Dus ook hier was de shock de eerst weken enorm groot. Wij hebben ook een abortus overwogen. Het paste naar ons idee niet in ons leven wat wij op dat moment hadden en voor ogen hadden. Wij hebben er goed met elkaar over gesproken. Maar ook met onze geliefden. Uit deze gesprekken bleek dat onze angst voornamelijk een irrationele angst was. De beren die wij op de weg zagen, leken na deze gesprekken veel kleiner. Ik wil dus niet zeggen dat je geen abortus moet laten plegen. Maar ik wil je het advies geven om er veel over te praten. Om zo je gedachtes en gevoelens te ordenen. Welke keuze je/jullie ook maken… uiteindelijk zal het de juiste zijn. Dikke knuffel

Ik vind het niet naïef. De kans op meerling is ook echt klein. Ik was bij onze echo heel blij dat het goed was én dat het er eentje was. Anders zouden wij ook echt in shock zijn geweest. Veel sterkte met het laten inzinking en maken van je afweging. Het klinkt alsof jij er al uit bent dat abortus geen optie is. Dan rustig proberen te wennen aan het idee van twee. Ik weet niet of je al tegen naaste familie of vrienden hebt gezegd dst je zwanger bent. Maar gezien de impact zou ik dit al in een vroeg stadium doen. Om jullie nu te ondersteunen ermee te kunnen lraten maar ook om (hopelijk) te voelen dat er steun is om te te helpen na de geboorte.

Hmmmmm. Lastig ik wil heel veel zeggen, meedenken en schelden hahaa. Ik denk dat je oprecht goed met je partner moet gaan praten. Leven is indd niet te plannen. Ik wilde zwanger worden kreeg een miskraam en diabetes type 1 voor m'n kiezen. Was dood en dood ziek en nog steeds een kinderwens..mocht maanden niet zwanger worden moest opnieuw leren leven met mijn 5e auto imuunziekte. Dus alles behalve gepland allemaal. Nu gelukkig 36 weken zwanger en mag ik bijna mijn weeskinderen ontmoeten. Ik vind het ook lastig te verkroppen dat je zou zeggen ik aborteer de zwangerschap en ga nogmaals ervoor want ik wil er nog maar eentje in plaats van 2. Maar tegelijk snap ik ook goed dat je schrikt dat het er 2 zijn. Maar denk dat er meer vrouwen / mannen zijn die ook even de schok te boven moeten komen. 2lingen komen ook zowel bij mijn man als bij mij in de familie voor. Dus zou mijn kindje er 2 zijn. Dan had ik daar ook even van moeten bijkomen. Maar mijn moeder zei altijd waar er 1 mond eet, eten er ook 2 of meer. Ik ga je niet vertellen wat je wel/ niet moet doen. Maar ik zou het verdrietig vinden te horen als je voor abortus zou kiezen. Misschien zou je hier in het meerlingen forum je verhaal kunnen doen. Kijken of je verhalen van mama's en papa's kan vinden als lotgenoten contact? Sterkte en succes met je keuze. En nogmaals geen vooroordeel vanuit mijn kant. Ik hoop dat je kiest waar jij / je partner zich goed bij voelen.

Ik vind het wel erg heftig en moeilijk te begrijpen. Iedereen heeft natuurlijk recht op een abortus, maar ik vind jullie wel erg naïef. Ons toekomstplaatje klopt niet meer....nou geloof me, met of zonder deze kindjes...jouw toekomstplaatje gaat nig zo vaak anders zijn dan in je hoofd. Wat als blijkt dat je kind een handicap heeft, of iemand in je gezin een ongeluk krijgt en niet meer kan lopen ? Snap je dat niet alles loopt zoals het loopt ? Ik snap heus de schok en dat je beren op de weg ziet, maar denk je nou echt dat dat ene kind meer je leven echt zo drastisch veranderd ? Nou ja. Misschien reageer ik wat fel, maar ik kan het gewoon niet snappen. Ik denk dat jullie sowieso eerst met zn tweeën met iemand moeten praten, om te zien of het echt zo'n ramp gaat worden en of jullie huwelijk hier tegen bestand is

Een ieder die hier nu reageert dat het not done is om een tweeling de aborteren en dan opnieuw zwanger te raken in de hoop dat het er dan 1 is... LEES EVEN DE REACTIES!!! Deze lieve stoere dappere mama heeft allang gezegd dat ze dat nooit zou doen!!

Oh wat moeilijk! Vooropgesteld: jouw leven, jouw keuze! Het is wel duidelijk dat je dit niet zo even beslist en ik snap dat je je hart even wil luchten hier. Je weet het nog maar kort, hopelijk ben je over een paar dagen over de ergste shock heen én helpt de hulp die jullie hebben gezocht! ❤️ wat je ook kiest, als je er zelf achter staat, is het de juiste keuze.