Hoe kom ik mijn werkdag door?

Oja wat context over mijn werk: ik werk bij een advies bureau voor de onderwijssector. Ik doe hier m.n. data analyses vanuit opdrachten. Het is echt een “kantoorbaan” waarbij ik momenteel weinig klant contact heb. Het is al met al dus al super relaxt werk als ik het vergelijk met vriendinnen die bijvoorbeeld in de zorg werken. Het voelt dus al zooo verwend dat ik zo relaxt thuis kan werken en zo flexibel werk heb. Het voelt ook echt een beetje “zwak” dat dit me al niet eens lukt. Het is echter cognitief wel pittig werk en dat maakt het voor mij uitdagend qua vermoeidheid. Nadenken lukt soms gewoon niet 😅

Hee, ik zit met hetzelfde probleem. Ben nu iets meer dan 4 weken zwanger en sinds deze week ontzettend vermoeid, hoofdpijn, misselijk en duizelig. Ik zit in mijn jaarcontract en vind het daarom erg spannend allemaal. Ik twijfel om het al te vertellen omdat ik de dagen op het werk soms niet trek en 15 min op het toilet zit om bij te komen😅

Wat mij tegen houdt om het te vertellen is omdat het nog zo pril is..

Ik herken dit van mijn eerste zwangerschap! Man wat keek ik uit naar het tweede trimester en ik had het er flink moeilijk mee dat de beloofde energie-piek maar niet kwam. Uiteindelijk heb ik het op zijn beloop gelaten en gedacht: als ik doe wat ik moet doen qua taken, dan maakt het aantal uur wat ik per dag effectief werk niet uit. En om dan mijn taken af te krijgen spreidde ik dus inderdaad ook wat meer uit over avonden, weekenden, etc. Oh en ik weet niet of je thuis kan werken, maar ik vond het ook heerlijk om op de bank of soms zelfs in bed te liggen werken. Dat mijn lichaam wat kon uitrusten zorgde er dan voor dat ik cognitief meer kon presteren. Natuurlijk heb jij dan nu ook nog een peuter en dus zal je niet altijd al je uren flexibel kunnen indelen. En dan heb je gedaan wat je kon! Het is wat het is. Sterkte en ik hoop dat er een beetje energie en een werkend ritme terug komt komende weken!

Ik herken het al was het bij mij niet zo extreem. Ik kon met een dutje best aardig werken nog thuis, maar was ernaast echt niets waard. Vroeg naar bed of slapen op de bank. Ik ben denk ik pas met 18 weken weer wat in het huishouden gaan doen. Toen had ik weer wat meer energie. Morgen ben ik 20 weken. Afgelopen zondag naar de efteling geweest en nu alweer 2 dagen daarvan aan het bijkomen🤣.

Wat fijn deze herkenning! Ik was tijdens mijn eerste zwangerschap dus echt niet zo lang extreem moe. Ik voelde me rond de 14 a 15 weken weer helemaal mezelf maar dan met een zwanger buikje. Ik keek daar continu naar uit, zoals Heleentje ook al typt. Maar die energie is nog ver te zoeken 😅 Daarbij kan ik na werk veel minder relaxen dan toen omdat ik idd al een peuter heb. De avonden voor onszelf beginnen pas om 8 uur en dan ben ik al zodanig moe dat ik naar bed wil. Echt ontspannen met hobby’s etc. zit er niet in. Dat maakt ook dat het een beetje als “overleven” voelt. De energie die ik heb is voor het broodnodige, namelijk werk en gezin 🥲 Nou goed. De tips heb ik wel wat aan. In bed werken ga ik proberen 😂 En ondertussen hopen dat de energie snel terug komt..

Ik herken je verhaal ook zeker. Ik werkte 32 uur (4 x 8uur) in de supermarkt (fysiek best pittig). Ik had ook nog eens een manager (in opleiding) die nog geen verstand had van zwangere medewerkers, dus maakte het heel lastig dingen bespreekbaar maken. Tot ik er zelf bijna aan onderdoor ging en toen pas ging ik op m'n strepen staan. Ik ben toen 24 uur gaan werken, verdeeld over 4 dagen. Had ik echt veel eerder moeten doen, maar ook bij mij hing contractverlenging in de lucht en wilde dat niet riskeren. Totdat ik dus echt niet meer kon. Maak het bespreekbaar op je werk! Desnoods ook deels de ziektewet in, maar dan ben je qua 'cijfertjes' waarschijnlijk wel productiever.

Ik was ook zo moe, dat is inmiddels 5 en 3 jaar geleden en twee kindjes verder. Als ik je advies mag geven, pak de rust als je lichaam het nodig heeft. Geen baan is het waard om door te draven. Ik heb dat wel gedaan, en de vermoeidheid is nog niet weg; de welbekende mommy burn out. Laat het niet zo ver komen.

Je verloskundige mag het adviseren maar het hoeft niet leidend te zijn voor je werkgever. Ik zou een afspraak maken bij de arbo arts :)

Jep, arbo arts. Kijken wat deze ervan denkt en hoe dit jou kan helpen in je werk. Dit is niet jouw eigen bedrijf, dus niet jouw probleem als ze hierdoor werknemers tekort hebben. Jij moet nu je baby en jezelf als eerste prioriteit hebben. Als dat kan in goed overleg met je werk (via de Arbo arts), fijn! Zo niet, pech! Als je contract hierdoor niet verlengd wordt, zit je tenminste in de Ziektewet tot na je zwangerschapsverlof. No worries!

Je gaat toch niet serieus vanuit bed werken, hoop ik? Volgens mij is er maar 1 juiste oplossing en dat is je (deels) ziekmelden en vanuit daar met de arbo en je werkgever een reïntegratieplan opstellen. Tijdelijk contract wil niks zeggen, is mijn ervaring. Zwangerschap is overigens geen reden om niet je contact te verlengen en een redelijke werkgever zal dan ook zeker je contract verlengen. Denk alsjeblieft aan jezelf! Werk is belangrijk, maar jouw gezondheid en het welzijn van je gezin lijkt me veel belangrijker.

Tja de eerste weken is gewoon k. Het wordt beter echt waar 😊

Nou... niet bij iedereen hoor 😬 Heb mijn hele vorige zwangerschap niet kunnen werken en deze waarschijnlijk weer niet

Wat vervelend dat het allemaal tegen valt, lijkt me met een peuter erbij ook erg zwaar! Wel ben ik van mening dat vermoeidheid niet perse een rede van ziekmelden moet zijn, tenzij er andere kwalen bij komen kijken. Als kleine kindjes niet doorslapen zijn de meeste ouders ook erg moe, en ook dan vind ik niet dat je je ziek kunt melden😉 Met een arboarts kun je het zeker bespreken, maar vooral hopen dat je je snel weer beter voelt!

Nou dat is dus niet waar! Ik ben zo op zoek geweest naar herkenning maar het leek alsof ik de enige zwangere op de wereld was die continu moe was.

Bedankt voor jullie berichten! Ik weet dat als ik me ziekmeld dit via de arbo arts moet hoor 😊 En ik weet ook dat moe zijn an sich niet voldoende is voor ziekmelden. Ik heb al een peuter van twee en ben bekend met de nodige slaaptekort, borstvoeding, nachtvoedingen, huiluurtjes, een baby die enkel op je slaapt etc. combineren met een baan en het leven. Maar ik vind dit oprecht anders. Dit is een intense vermoeidheid die mij letterlijk uitschakelt. Ik word er duizelig, rillerig en misselijk van. Ik kan het niet uitleggen. Het is anders dan slaaptekort. Compleet leeggezogen. Ook weet ik dat de eerste weken k*t zijn. Daarom ga ik ook door, ik hoop vooral dat ik me snel weer iets meer mezelf voel. Bij mijn vorige zwangerschap was dat rond 14/15 weken. Ik vind het echt een lastige… ik ga het nog 1 a 2 weken aankijken en als het zo erg blijft toch met mijn werkgever in gesprek. Bedankt voor het meedenken :)

Lieve mama niet te streng voor jezelf zijn hoor. Zo te horen ben uitgeput en niet gewoon moe. Je lichaam heeft nu alle energie nodig voor het maken van jouw kleintje. Helaas heb ik dat tijdens mijn zwangerschap ook zo heftig ervaren en ik kreeg inderdaad het advies van de bedrijfsarts om niet meer te werken. Niet eens deeltijd omdat dit met mijn toenmalige werk niet mogelijk was. Mijn advies is dus zorg voor jezelf en je kleintje. Werken kan je daarna weer tot je pensioen 😅

Ps. Dit is nu heel makkelijk voor mij om te schrijven achteraf, maar ik vond dit toen ook echt zo moeilijk en voelde me alsof ik enorm faalde, omdat ik niemand kende die zich zo lang zo slecht voelde tijdens de zwangerschap.

Vermoeidheid kan prima een reden zijn voor ziekmelding, waarom niet? Als je niet meer kunt functioneren? Ik had tijdens het eerste trimester dat ik al 10 minuten moed moest verzamelen om de vuilnisbak buiten te zetten en daarna een kwartier moest bijkomen. Zoals bij de ziekte van Pfeiffer. Alsof er een dikke deken om je heen zit waar je elke keer doorheen moet. Toen ben ik in overleg met de arboarts 50% gaan werken, verdeeld over de hele dag zodat ik telkens kon rusten. In het tweede trimester nog steeds moe, maar hier kon ik wel doorheen. Dat maakte het juist ook moeilijker om op mijn grenzen te letten. Proberen op te bouwen maar toch weer op 50% werken uitgekomen. Dan heb ik nu in het derde trimester misschien nog wel het meeste energie, maar ik heb complicaties gekregen waardoor ik volledig thuis ben komen zitten.

Vervelend hè, ik was ook zo moe toen! Wat veel werkneemsters (en managers) niet weten is dat je sowieso tijdens je zwangerschap recht hebt op extra pauze (doorbetaald). Dit is max 1/8 van je werkuren per dag, maar komt toch neer op een uur extra op een werkdag van 8 uur. Misschien lees ik er overheen, maar mocht je hier nog geen gebruik van maken zou ik dit als eerste eens bespreken (niet om vragen, maar mededelen dat je van dit recht gebruik gaat maken omdat je het nodig hebt ☺️). Kun je daarna altijd nog kijken of je aanvullend iets moet afspreken over minder werken toch?