Hoe voelt bevallen?

Ik bedoel ermee te zeggen: ik zelf ben best wel goed te ontspannen als ik pijn heb. Ik denk dat ik best goed in m’n eigen bubbel kan gaan zitten. Maar dat is makkelijk praten als je het nog niet eerder hebt meegemaakt. Dus ik ben gewoon zo benieuwd hoe het gaat zijn, zodat ik soort van beetje weet wat ik kan verwachten

Elke bevalling is anders (snel, kort, intens pijnlijk of te doen) en daarnaast is elke pijngrens is anders. Het is niet te omschrijven, zeker omdat je natuurlijk geeeen idee hebt wat jij voor bevalling krijgt en dus niemand je kan vertellen wat jij kan verwachten.

Zoals mijn schoonzusje zei: op het moment dat je denkt "ik kan écht niet meer", dan is ze er! Dusja die gedachte hou ik maar vast 😂 verder ga ik uit van pijn 🙄 1 ding weet ik nu al zeker, het gaat er makkelijker in dan eruit🤭😂😂😂

Het gaat geleidelijk. Je hebt eerst de weeën en daarna de persweeën. Op het moment dat je kindje zover is en jij zegt of schreeuwt dat je niet meer kan. Dan brandt het enorm. Alsof je een extreem grote poepdrol eruit moet persen.

Ik ben 2 x ingeleid waardoor ik bij beide bevallingen in een weeënstorm terecht kwam. Bij de eerste kreeg ik pethidine toegediend, waardoor ik heel rustig werd en in mezelf gekeerd de weeën heb opgevangen. Tot ik mocht persen, toen kwam er een oerkracht opzetten en was ik weer vol energie. Ondanks dat ik destijds pas 17 was (12,5 jaar geleden) riep ik direct na de bevalling: "oh dit zou ik zo nog een x doen!". Bevalling duurde in totaal zo'n 9 uurtjes. Onlangs ben ik bevallen van mijn 2e (ik ben nu 30) en terugdenkend aan mijn eerste bevalling dacht ik van tevoren: 'Ooh dat doe ik wel even!' Alleen raakte ik deze x echt in paniek van de pijn van de weëenstorm en het lukte mij totaal niet om te ontspannen. Pethidine gebruiken ze tegenwoordig niet meer in mijn ziekenhuis, dus uiteindelijk heb ik om een ruggenprik gevraagd ( en gelukkig heel snel gekregen). De pijn van de weeën voelde ik niet meer, na de ruggenprik ging in 45 min van 4 cm naar volledige ontsluiting. Ik ben blij dat ik de pijn van die weeën niet heb hoeven voelen!😅 Maar het persen vond ik enorm pijnlijk! Gelukkig duurde het persen maar 9 minuten maar 'the ring of fire' waar ik over gehoord heb, voelde ik echt wel. Uiteindelijk duurde de bevalling maar 3 u 45 min. Maar nu denk ik wel: "voor mij hoeft dit niet nog een x". Mijn gezin voelt ook compleet nu met 2 kids. Ik vond de bevallingen niet per se zwaar, maar zeker wel pijnlijk. Vooral de 2e bevalling is het pijnlijkste wat ik ooit heb meegemaakt! Ik denk wel echt dat bij een spontane bevalling de weeën vaak wat geleidelijker opkomen en je niet direct in een weëenstorm terecht hoeft te komen. Als de weeën opbouwend zijn dan lijkt het mij makkelijker om in die flow/bubbel te komen. Maargoed aangezien ik dit zelf niet heb meegemaakt kan ik dat niet met zekerheid zeggen natuurlijk. Ik denk dat je niet echt een verwachting moet hebben van je bevalling. Het gaat hoe dan ook pijn doen. Het beste kan je het echt over je heen laten komen en dan zie je vanzelf hoe goed je de pijn kan handelen. Misschien kan je je van tevoren goed verdiepen in hoe je de weeën het beste weg kan puffen. (Lukte mij bij de 1e bevalling goed, bij de 2e absoluut niet door de paniek). En houd bij iedere wee goed voor ogen: "deze wee brengt mij dichter bij de ontmoeting met mijn kindje". Dat heeft mij vooral bij de eerste goed geholpen. Sorry voor mijn lange verhaal🙃

Ik ben ingeleid en ik was eigenlijk wel enorm bang omdat ik soms best kleinzerig kan zijn. Inleiding gestart met een ballon en kreeg toen na 2 uur lichte krampen, ballon is na 2,5uur verwijderd toen zat ik op 4cm toen aangesloten op de weeën opwekkers en toen heb ik 4 uurtjes op bed en staand naast het bed de weeën rustig op kunnen vangen ik zat inderdaad echt in mijn eigen bubbel. Toen kreeg ik ineens toch wel echt pijnlijke weeën toen ze ging voelen bleek ik 6cm te hebben maar ze heeft toen met het voelen ook nog de vliezen verder gebroken (zat een scheur ergens boven waardoor ik al een aantal dagen vruchtwater verloor) toen kreeg ik een weeënstorm en persdrang en had ik binnen 15min 10cm ontsluiting en mocht ik gaan persen. 27min over het persen gedaan en ik vond het persen eigenlijk wel het zwaarste van alles. Maar ik ben echt heel cliche alle pijn vergeten en zei meteen al als dit het is wil ik er nog wel 10!

Een weeenstorm van 12 uur is zeer pijnlijk.. ben totaal geen piepert maar dit was echt afzien… en persen was zwaar omdat ik helemaal bek af was…

Ik ben twee keer bevallen. Eerste keer uiteindelijk met een ruggenprik omdat ik al 2 dagen weeën had en kapot was. Tweede keer met alleen lachgas en een Tens-apparaat (tweede was met 5 uurtjes klaar). Weeën voelden voor mij als eerste als menstruatiepijn, en later als een zware buikgriep. Het laatste stuk (voorbij 7 cm ontsluiting) was nergens mee te vergelijken. Ik kon alleen nog maar schreeuwen van de pijn. Tegelijk zat ik ook wel in een bubbel, ik had bijvoorbeeld geen tijdsbesef meer en weet ook niet meer precies wie er wat gezegd heeft. Het goede nieuws is: 1: op dat punt ben je er bijna. 2: normaal (als je geen weeënstorm hebt) heb je tussen de weeën door pauze om bij te komen. Mijn advies: 1: gebruik je partner en verloskundige om je te coachen. Je mindset, de houding waarin je zit, ligt of staat en je ademhaling maken veel uit! 2: ga in bad of onder de douche. Warm water helpt enorm om te ontspannen en haalt het scherpe randje van de pijn. En 3: realiseer je dat er geen medailles worden uitgedeeld als je het zonder pijnbestrijding doet.

Mijn 2 belangrijkste tips: - lees geen horrorverhalen. Misschien gaat het wel fantastisch bij jou. Ik heb 1 traumatische bevalling en 1 hele fijne gehad. Het zegt dus niets. Al krijg je een moeilijkere bevalling weet je dat niet van te voren en daar kan je eigenlijk niks mee van te voren. Je weet gewoon niet wat er komt, dus laat het los. Wat je kan doen als het jou rust geeft is ademhalingsoefeningen. - luister naar de verloskundige. Laat je begeleiden. Geef je volledig over. Ze loodsen je er doorheen. Probeer er relaxed in te gaan zonder stress. Dat zal je lichaam ook helpen. Lekker ontspannen komende dagen/weken en laat het lekker op je afkomen. Focus je niet op “hoe erg is de pijn?!” Maar op “ik ga de kleine nu écht ontmoeten!”

Dit is echt zo idd. Ik 2 keer gillen HALLO IK KAN NIET MEER STOPPEN IK WIL NIET MEER en poef baby. 🤣

Bij mij braken m'n vliezen met een soort knal in m'n buik en vanaf toen kreeg ik een soort menstruatiekrampen. Je lichaam neemt je over, je kan het niet tegen gaan. Dus je moet erin mee. Dat is de enige manier waarop ik het kan omschrijven. Die weeën worden steeds pijnlijker. Tussen de weeën in was ik echt helemaal high van de hormonen die vrij waren gekomen. Het doet steeds meer pijn, maar het is je hele wereld op dat moment. Je moet het ondergaan en er is niets anders wat verder belangrijk is of überhaupt bestaat. Je lichaam doet vanzelf al het werk. En op een gegeven moment is ze er en word je weer een beetje wakker uit je bubbel. Ik lag overigens toen nog anderhalf uur met mijn benen wagenwijd open omdat het een en ander gehecht moest worden. En ik dacht de eerste 24 uur alleen maar: uh what the fuck is mij net overkomen, wie is deze alien baby en wat moet ik ermee? Ik heb pijn, ik wil dit niet, ik kan dit niet, help. Dus schrik niet als je niet meteen heel blij bent ofzo :). Dat komt dan wel later

Hoe voelt bevallen? Kut😂😅 Ik ga het echt niet meer doen. De dames hebben het mooi omschreven. 1 kant tekening. Je weet niet hoe loopt blijf flexibel in je hoofd. Je kan star iets willen maar het loopt altijd anders. Believe me i know...

Ik heb ooit verschrikkelijke rugpijn gehad. Die pijn moest ik met een cijfer omschrijven aan de arts en gaf ik toen een 9, want bij een 10 verlies je je bewustzijn in mijn ogen. Verschrikkelijk was t. Bevallen vond ik veel minder erg. Misschien was het wel net zo pijnlijk, dat kan ik niet eens goed vergelijken, maar de mentale knop die om ging “dit is geen pijn omdat er iets stuk is in mijn lijf, maar omdat ik mijn mooie kindje zo ga ontmoeten” maakte het goed dragelijk. Iedereen ervaart zijn bevalling anders, maar ik kijk er echt heel goed op terug. Bij mij werd, precies zoals je schrijft, de pijn geleidelijk aan steeds intenser. En iedere wee heeft z’n hoogtepunt en zwakt dan weer af en ik was tussendoor even helemaal pijnvrij. op het hoogtepunt zat ik helemaal in een soort bubbel en kreeg weinig meer mee van m’n omgeving. Er was één moment dat ik dacht dat ik t écht niet meer zou trekken, en kort daarna is ze geboren. Mijn tips: zorg dat je helemaal ontspannen bent, bereid je goed voor maar heb geen plan (het boek positief over bevallen vond ik hiervoor fijn), en de ademtechnieken van de yogalessen hebben mij enorm geholpen!

Het gaat geleidelijk aan. Hier voelde ik een soort knak, dat waren mijn vliezen. Daarna geleidelijk aan menstruatiekrampen die steeds vaker achter elkaar volgde. Ik vond het dus ook echt geen verschrikkelijke pijn. Belde de VK met 8 cm (2e keer 6cm) ontsluiting dat ik dacht misschien aan het bevallen te zijn. Dat was meer omdat die irritante menstruatiekramp niet weg ging. Mijn redenatie was ‘wat moet het anders zijn?’ De vk kwam kijken en praten met mij. We stonden bij de box te praten en ze wilde eigenlijk, door de gebroken vliezen, niet inwendig voelen. Door de manier waarop ik stond en praatte met haar had ze het idee dat het echt pas begin fase bevalling moest zijn. Toen zat ik op 8cm. Met de persweeën vond ik het wel meer pijn doen. Meer dan een paar menstruatiekrampen zeg maar. Nog steeds prima te doen. Wat ik vond branden was het hoofdje wat stond (dat het precies in je vagina zit. Half eruit/half erin). Dat voelde alsof je verbrand aan een pan ofzo. Daarna glibberde de baby eruit. De placenta glibberde ook eruit. Als een soort gelei wat uit je vagina glibbert. Zo ging het hier.. en zo voelde de pijn. Ik heb voor de geboorte van de eerste gevraagd aan mijn moeder hoe bevallen voelde en of het echt zo een pijn deed. Haar antwoord was; ‘lies, een harde drol draaien doet nog meer pijn dan bevallen’ .. .. na de bevalling sloot ik mij daar volledig bij aan 🙈 Wellicht heb ik dus super relaxte bevallingen hoor, maar dat het helse pijn doet bij iedereen dat kan ik niet volmondig zeggen.

Ps. Ik heb niet geschreeuwd. Ik zei wel veel ‘kut’ bij de tweede en bij de eerste vroeg ik of ze hem nog terug konden duwen want ik vond het niet meer leuk (dat was toen het hoofdje stond). Ik kreeg daarbij te horen dat ik nog 1x moest persen. Wat ook klopte want hij was er al half uit 🙈

Het kan zo verschillen, er zijn genoeg mensen die lang bevallen maar vrij lichte weeën hebben in het begin en pas tegen het eind heftige en dus gewoon nog van alles kunnen doen. Ik zie wel is filmpjes van bevallende vrouwen die dan nog ff gaan dansen ofzo, nou ik heb dat nog nooit kunnen doen. Voor mij gaan bevallingen altijd vrij heftig. Bij mij moeten altijd eerst mn vliezen gebroken worden of breken om te gaan bevallen. Zodra dat gebeurt merk ik vrijwel direct dat de weeën toenemen en worden ze in zeer korte tijd enorm krachtig. Dit kun je vergelijken met menstruatiekramp (als je dat kent) maar dan echt vele malen erger dat je eigenlijk niet weet waar je het zoeken moet. Ik keer dan ook volledig in mezelf om me op de ween te concentreren en ze weg te puffen. Persweeën is een sterk drukkend gevoel ineens naar je vagina, en je kan niets anders dan eraan toegeven (behalve als het nog niet mag, dan ben je de lul, persweeën wegpuffen is killing, had het bij mn tweede 😅). Ik ben altijd wel blij geweest met 'm bevallingen, want het is enorm intens en heftig en ik kan echt niks anders dan op bed liggen en overgeven, maar ik ben beide keren met 3 uur van begin tot eind bevallen. Alleen met mn tweede had ik wel een week naweeën en moet zeggen dat vond ik niet tof, gelukkig hielp paracetemol daar wel wat tegen.

Ow en qua geluid maken, kan ook per bevalling verschillen. Bij mijn eerste gaf ik geen kick. Bij mn tweede gaf ik oerkreten bij de persweeën en ik wou dat echt niet, ik wist niet wat me overkwam haha Verloskundige zei ook je kan beter kracht in je lichaam stoppen, maar ik kon het niet helpen het gebeurde gewoon haha. Bizar

Het moment zelf doet het veeel pijn. Vanaf mijn water gebroken was tot de ruggenprik. Maar je lichaam kan het aan op 1 of ander manier. Nooit gedacht dat ik het zou kunnen maar het moment zelf zit je vol adrenaline want je gaat je kindje ontmoeten. Ik heb opwekkers gekregen waardoor ik in een weeenstorm zat zonder resultaat dus ruggenprik was echt de held van de dag haha.

Elke bevalling is anders, wat een aantal vrouwen ook al hebben gezegd. Dat iemand een horrorbevalling heeft gehad, betekent het niet dat dat zo bij iedereen gaat. Mijn bevalling zou ik zo weer overdoen, qua pijnlijkheid. Heb twaalf uur weeën gehad. Klinkt lang maar hoe het ging viel echt mee. De eerste zeven of acht uur uur kwam het goed op gang. Ik voelde ze maar ik ervoer ze zelf niet als zodanig heftig. Ik was zelfs m’n huis aan het schoonmaken 😂 Daarna werden ze pijnlijker maar de tijd ertussen werd alleen maar langer. Daardoor had ik na twaalf uur maar 2 cm ontsluiting 😱 In overleg met mijn vk ben ik toen naar het ziekenhuis gegaan. Daar kreeg ik een ruggenprik. Achteraf gezien vond ik dat het pijnlijkste. Nadat ie begon te werken, was het zalig. Ik heb zelfs geslapen. Tussendoor werd m’n ontsluiting wel steeds gecontroleerd. Toen ik op 10 cm zat kreeg ik persdrang. Helemaal niet pijnlijk, alleen echt drang om te persen. Toen de ‘uitdrijving’ begon, was m’n zoontje binnen tien minuten geboren. Echt niks aan pijn gehad, alleen vermoeid. Ik heb ook niet geschreeuwd of gehuild ofzo. Al met al vond ik het een prima bevalling. Vergeet niet om foto’s te (laten) maken. Is toch wel een magisch moment. En pijnlijk of niet, het is een topprestatie wat je levert. Die oerkracht is echt Vrouwenpower! 💪🏽

Dit verschilt heel erg, het eruit komen heb ik niet meegemaakt. Maar wel de weeen zonder ruggenprik tot 10 cm en ik vond het onwijs goed te doen, zou het zo nog 10x over doen. Heb van de eerste 9 cm nagenoeg geen last gehad, kreeg ze heel makkelijk weggepuft. Daarna kreeg ik pers weeën en die vond ik wel een stuk minder goed te doen zolang je niet mag persen.