Hoe wisten jullie dat je dé naam te pakken had?

Ik had mijn babynamen al bedacht sinds ik 12 ben. Mijn man had heel toevallig dezelfde jongensnaam en de meisjesnaam vond hij mooi, we hebben inmiddels een dochter en ik heb een andere meisjesnaam. Ik hoorde de naam en ik dacht wauw mooi! Daarna heb ik er nog vaak aan gedacht en toen merkte ik dat het DE naam was!

Ik heb die twijfel ook heel lang gehad, al wist ik diep van binnen ook dat het goed zat. Wat de twijfel bij mij veroorzaakte was dat het een grote beslissing is. Voor je kind de rest van zijn of haar leven. Wij hebben wel voor een niet veel voorkomende naam gekozen. Maar weet je wat het is, jullie moeten het mooi vinden. En niet de buitenwereld. Die vinden overal wel wat van. Er is nog nooit een naam geweest die iedereen mooi vindt. Ik ben van mening dat een naam vanzelf bij je kind gaat passen. En met pesten vinden ze altijd wel wat. Is het niet je naam, dan is het iets aan je uiterlijk of je doen en laten. Ik denk dat ik in jullie geval beide opties open zou houden. Als ze geboren is kan je kijken wat goed voelt voor jullie.

wat nog goed is om te weten. Ouders krijgen vaker spijt van het kiezen van een top 10 naam dan van een bijzondere naam.

Toen we het over namen hadden, kwam deze naam terug. En de ene keer bracht mijn man het op dat hij het de leukste naam vond en de andere keer ik. En zo is het gevoel van dat het de naam is echt gegroeid. Het is ook geen gangbare naam, ik hou daar wel van. Ik weet alleen dat minn schoonouders meer van de ouderwetse namen zijn, dus gevraagd of mijn man het erg vond dat zijn ouders waarschijnlijk eerst niet gelijk enthousiast op de naam reageren. Maar die waren binnen een hele korte tijd eraan gewend! Dat je twijfelt herken ik wel, dus ik vroeg inderdaad wel vaak aan mijn man, dit is echt de naam hè en jij vind het ook echt de mooiste naam? Nu hadden wij okk echt geen andere jongensnaam en zou als we nog een jongetje krijgen geen idee hebben wat voor naam het dan word. Nu iig heel blij met ons zoontje en de naam die we aan hem gegeven hebben!

Wij hadden al jaren een meisjesnaam. De eerste werd een jongen, onze eerste reactie was 'shit, hoe moeten we m noemen?'. 🤣 uiteindelijk naam gekozen, heel blij mee, maar wel wat twijfel gehad, want niet super gangbaar. Nu 34 weken zwanger van een meisje en je raad t vast. De naam die we al jaren hadden bracht twijfels met zich mee, dus al vroeg in de zwangerschap (denk rond 15 weken) dat het die naam niet ging worden en voor een totaal andere, niet gangbare naam gekozen. Van de week begon m'n man ineens gigantisch te twijfelen! Stress allom🤣 wij hebben besloten er gewoon voor te gaan en denken dat die stress iedereen wel s om de oren vliegt! Als je het fijn vind mag je me een vriendschapsverzoek sturen en in een privé bericht delen waar de twijfel zit. Wellicht kunnen we er samen over praten en elkaar helpen? 😘

Ik ben bij ons eerste zoontje nooit compleet verliefd geweest op de naam. Had niet het gevoel van dit is het. Sommige vriendinnen hadden dit wel anderen ook niet. Eigenlijk tot aan de geboorte niet. Maar toen mn zoontje er was, was het wel zijn naam. En die hoorde bij hem! Wat ik wil zeggen is dat het oke is als je niet helemaal in de wolken bent van de naam. Dat heeft niet iedereen Ben nu zwanger van ons tweede zoontje en dit wordt sowieso dezelfde situatie als bij zn broer😅 als we ooit een naam vinden🤣

Wij kwamen er ook niet uit, gingen toen los van elkaar namen bijhouden. Wel delen als we een leuke waren tegen gekomen. Toen los van elkaar een top 10 gemaakt. 1 naam kwam overeen. Bleek dat dat voor ons allebei de absolute nummer 1 was, maar we wilden elkaar niet beïnvloeden dus dat hadden we nooit eerder gezegd tegen elkaar, pas toen die bij ons allebei als enige overeenkomende naam in de top 10 lijst stond zeiden we: dit is eigenlijk voor mij dé naam. We hadden wel 60 namen op onze lijstjes, dit was de enige naam die voor ons ook echt betekenis heeft. En omdat we het los van elkaar bedacht hadden dat het voor ons dé naam was, kon bij elke twijfel de ander de twijfel gelijk weghalen.

Wij hebben een week lang geoefend met een naam die we in gedachten hadden, met het idee om de week erna te oefenen met een andere naam die ook op ons lijstje stond. Met oefenen bedoel ik dan dat we de baby bij haar naam noemden tegen elkaar, maar ook spraken we hardop dingen uit als '(naam) eten!' of '(naam), kom je?'. Dit met het idee om te voelen hoe dat voelde en of het echt bij ons paste, of het eigen werd. Eindstand is dat we nooit meer aan die tweede oefenweek zijn begonnen, de naam uit week één voelde al zo eigen dat die het is geworden.

Voor de eerste hadden we gewoon geen andere optie dan de naam die we hadden. Voelde tijdens de zwangerschap ook gewoon goed. Wij wisten het geslacht niet, dus tijdens zwangerschap noemde ik hem vooral baby. Toen hij geboren was moest ik dus wel enorm wennen aan de naam. Heb er zelfs twijfels over gehad en gedacht shit dit is niet de goede. 😅 maar een naam groeit aan je. Het past nu perfect bij hem. Had dus weer voor deze naam gekozen! Nu weten we wederom geslacht niet. Ik en m’n man vinden beide een andere jongensnaam leuk. Meisje zijn we over uit. Maar ik gok dat ook bij deze baby ik eerst weer moet wennen aan de naam. Want ook deze baby heet nu baby 😄

Wij vinden jongensnamen vreselijk moeilijk dus zodra we iets hadden wat aan onze eisen voldeed hebben we eigenlijk nooit meer verder gezocht of getwijfeld. Nog steeds heel blij met zijn naam. Meisjesnamen vinden wij veel makkelijker en we hadden dus veel meer opties. Maar m’n man was er al heel snel uit dat het een bepaalde naam moest worden. Doordat hij zo overtuigd was en voor hem onze dochter ook echt al zo heette, was ik ook snel overtuigd. Nu 36 weken dus ze moet nog geboren worden, maar namen groeien mee met de kindjes. Dus het zal ongetwijfeld goed bij haar (gaan) passen.

We hebben ons zoontje een naam gegeven, maar of het DE naam is? Geen idee🤷🏻‍♀️ We hebben gewoon op gegeven moment de knoop doorgehakt een paar weken voor de bevalling en gedacht dat als het toch niet goed zou voelen we het dan in die laatste dagen nog wel zouden weten. Het is uiteindelijk maar een naam. Zo lang je niet iets heel raars kiest is alles wel prima. Je kind wordt vanzelf zijn/haar naam dus het past altijd wel. Ik vind de naam van mijn zoontje leuk, maar het zou me ook weinig uitmaken als hij een andere naam had haha. Nu 23 weken zwanger van een meisje, dus we moeten misschien maar weer eens gaan nadenken over namen😅

Ik geloof erin dat het ‘gewoon goed’ moet voelen, het hoeft niet een magisch gevoel te zijn. ‘Het is maar een naam’. Bij ons tikte het alle boxen aan (internationaal uitspreekbaar, kort, stoer, enigzins uniek maar niet TE uniek). Ookal hebben mensen associaties, die zijn er altijd namelijk, dus dat hebben we los gelaten.

Ik had zelf al jaren twee meisjesnamen, naam 1 had mijn vriend al een associatie mee en naam 2 vond hij ook prachtig. De jongensnaam hebben we samen heel spontaan bedacht een paar maand voor we definitief ervoor zouden gaan. Toen was het al ‘onze naam’ omdat we beide dit de enige jongensnaam vinden waarvan we denken ‘JA’. Nu nog afwachten welke van de twee namen het gaat worden. Hier geen gedoe en gepieker gehad.

Bij ons dochtertje waren we er erg snel uit. Ik twijfelde aan het eind ook even maar mijn man was nog steeds helemaal zeker van de naam. En ik moet ook zeggen dat ik niet eens wist waarom ik twijfelde want ik vond de naam helemaal geweldig. Zodra ze geboren was was die twijfel ook meteen weg. Mijn schoonouders waren ook van de Hollandse oude namen maar daar hebben we niks op uit gedaan. Onze zoon waren we ook best wel snel uit. We zaten steeds met 2 namen maar die vonden we te populair. En toen kwamen we een naam tegen die eigenlijk op beide namen leek ook al kwam deze bijna niet voor de naam bestond wel. Bij deze naam hebben we nooit getwijfeld. Als ons zoontje een meisje werd was er wel erg veel twijfel mijn man vond een populaire naam mooi waar ik mijn twijfels over had vond de naam wel mooi maar was niet zoals mijn dochter dat ik het geweldig vond en was populair wat ik ook wat minder blij mee was, verder vonden we een naam leuk waar mijn man weer dacht leuk maar niet heel leuk die was niet populair. Eerst kozen we de naam die niet heel populair was maar merkte dat als mijn man de naam uitsprak niet echt blij ging kijken dus toen heb ik gezegt dat we de populaire naam dan zouden doen. En moet zeggen dat ik doordat mn man zo blij van de naam was ik er ook wel een stuk blijer van werd. Maar was aan 1 kant wel opgelucht dat het een jongen werd waar we de naam beide vanaf het begin echt heel leuk vonden.

We hadden eerst een naam gekozen maar hadden daarbij nog niet meteen het gevoel van yes! Dit is hem. Toen ben ik nog verder na gaan denken en toen kwam ik de naam tegen en het kon mij niet schelen dat de naam super populair is want een leuke jongensnaam vinden is al lastig genoeg.. Maar ik werd opeens al verliefd en enthousiast bij de gedachte om een klein ventje te krijgen. Toen wist ik het zeker ☺️

Bij ons begint de kinderen allemaal met een D Damian, Diana, Dilana Grappige is dat je uit Damian Diana uit kan halen bij Diana en dilana ook🤣

Volgende naam word dan zeker iets van Dani of Dami of Dian. Zit ook in alle namen😁 Wel leuk alles met een D

Wij werden het tot week 36 niet eens. Er was 1 naam waar we allebei mee konden leven. Toen we de knoop hadden doorgehakt werd het voor ons echt dé naam. En nog steeds zijn we er heel blij mee. En dat is een top 10 naam (daar zat dan ook de grootste twijfel aanvankelijk).

Bij ons zoontje hadden we 2 opties; Mathieu of Dries. Maar we dachten van oke, we gaan het niet leuk vinden als ze hem later “Thieu” gaan noemen. Fus op 12w kozen we de naam Dries. Nu nog steeds fan van 😄 Nu bij de 2de, een meisje was het echt een pak moeilijker. Hubby en ik werden het maar niet eens.. uiteindelijk hebben we een naam gevonden waar we ons allebei goed bij voelen. Deze gaat hem normaal wel worden, voelt goed aan. Past bij ons, kort & krachtig, past bij familienaam, is een naam die zowel voor jong als oud kan.

Dat hadden we niet. Wij wilden graag op een bepaalde manier vernoemen en hebben onszelf dus best een beperking opgelegd. Ervaring: de naam went ook gewoon. Bij onze zoon waren er tig namen die we wellicht mooier vonden, maar niet kozen ivm vernoemen. Begrijp me niet verkeerd: de naam die we hebben gekozen vind ik mooi, maar zonder vernoemen had ik die niet direct gekozen. Inmiddels zijn we er volledig aan gewend en de naam hoort echt bij hem. En we zijn nog steeds blij met de naam. 😁