Hond voorbereiden

Ik lees even mee 😍

Waarom verwacht je problemen? Wij hebben 2 grote honden maar gaat gewoon een kwestie nee is nee worden zoals altijd. Baby is van ons en zij mogen kijken en verder zien we wel waar de grenzen precies kunnen liggen voor ze net als met alles eigenlijk.

Wat goed dat je hier nu al mee bezig bent! Ik kom als gedragstherapeut vaak op plekken waar hier van te voren niet over nagedacht is. Wat voor moeilijkheden verwacht je evt. Met je hond? Je zou aanvullend alvast babygeluiden kunnen opzoeken op YouTube. Dit zachtjes afspelen op de achtergrond terwijl je iets leuks met je hond gaat doen. Dus lekkere voertjes strooien, spelen met je hond. Ken je iets van een kong of andere speeltjes waar voer in kan? Dit is ook fijn om in te zetten als de baby er is. Ben je al aan het oefenen met de hond op de gewenste plek achter het hekje? Dat zou ik alvast doen met een lekker botje of gevulde kong. Zodat het nu al een fijne plek word en de veranderingen gedoseerd gaan.

Hey , Heb je toevallig ook tips voor als je hond totaal niet voer gericht is en ook niet met speeltjes speelt? Ik heb m’n lieverd afgelopen zomer op 7-jarige leeftijd uit Spanje gehaald. Maar trainen is eigenlijk nauwelijks een optie. Basiscommando’s zijn niet echt aan te leren omdat hij überhaupt een moeilijke eter is en in beloningsnoepjes niet geïnteresseerd is. Ook laat hij zijn speelgoed altijd links liggen en is hij alleen geïnteresseerd in knuffelen of door het gras rennen en buiten snuffelen. Op zich is dit prima want hij had snel het stukje zindelijkheid door en gewenst gedrag in huis. Maar netjes aan de voet lopen ed dat krijg ik er dus niet in. Ook zal hij toch echt de aandacht moeten gaan delen met een baby en ik ben heel benieuwd hoe hij dat vind omdat hij me altijd voor zichzelf heeft gehad 🙈.

Wij hebben een reactieve hond op mensen en honden dus ik was heel bang hoe hij zou gaan reageren. Hij had wel echt een obsessie met mijn buik tijdens de zwangerschap, dus ik had het idee dat het wel goed kwam! Ik kreeg heel veel de tip op eerst een dekentje uit t ziekenhuis met de geur van de baby mee te nemen. Maar dit blijkt niet zo goed te werken omdat er zoveel verschillende geuren aan t dekentje komen, denk aan de mensen die t dekentje hebben aangeraakt, de ziekenhuis geur, de babygeur maar ook de geur van onderweg. Wij hebben wel babygeluiden laten horen, met de kinderwagen gelopen en met een speelgoed baby af en toe in een deken gewikkeld rondgelopen. Het deed hem eigenlijk allemaal niks.. Toen ze voor het eerst mee naar huis kwam vond hij het spannend maar alles gaat eigenlijk heel goed. Ze vinden elkaar heel interessant en hij neemt zelf afstand als hij het teveel vindt.

Ik kreeg als advies van de dierenarts om de honden (2 stabijen) 1 maand voor de bevalling volledig te negeren en zodra de kleine geboren was hun ineens weer heel veel aandacht tegeven. Dit zodat ze de baby gingen associëren met knuffels en gezellig ipv vervelend en afstotend

Wij hebben onze hond ook een dikke 5jaar geleden in Spanje geadopteerd :) We hebben er al een hele lange weg mee afgelegd en dit vooral omdat hij in het begin heel onrustig was zowel in als buitenshuis. Hij viel ook uit naar andere honden wanneer hij aangelijnd was, na therapie en gewoon veel oefenen gebeurt dit nog zelden. Het is een hond die heel erg vast hangt aan routine, dat is echt heel belangrijk voor hem en heeft hem de afgelopen jaren ook veel geholpen dus dat zal in het begin sowieso voor hem een groot werkpunt worden vooral als we opnieuw zullen gaan werken. Daarom dat we nieuwe spullen en meubels ook ruim op voorhand willen plaatsen zodat niet alles plots nieuw is. Hij is heel lief naar ons en ook naar andere mensen, een echte knuffelbeer. In huis is hij ook heel rustig en chill nu. Het enige waar we zeker nog werk mee zullen hebben is met enthousiaste bewegingen en geluiden (springende, dansende, gillende,... Mensen) dat snapt hij echt niet en begint hij op te springen en te blaffen. Ook daar zijn we al heel veel in vooruit gegaan, ik oefen nu met yoga en workout in zijn bijzijn en dat begint hij wel te begrijpen, maar bij mijn vriend ziet hij dit meteen als een uitdaging voor ruw spel en daar lukt het nog niet. Ik denk dan ook dat de eerste periode met de baby wel zal meevallen, maar de periode waarin er zal worden rondgelopen en gegild en gesprongen zal worden het moeilijker wordt. Daarvoor gaan we sowieso binnenkort nog eens aan de slag met een therapeut. Ik en mijn vriend kennen onze hond heel erg goed en kunnen zijn signalen enorm goed aflezen, hij is ook heel goed in het aangeven van wat hij wil of hoe hij zich voelt. Maar een kind kan dit niet en hij kan dit niet bij een kind. Ik ben altijd graag voorbereid op nieuwe dingen, en een kindje krijgen is sowieso iets waar je niet 100% op voorbereid kan zijn. Maar wil dit wel zo goed mogelijk doen in alles waar we nu wel al invloed op hebben :) Het is niet zozeer dat ik echt grote problemen verwacht, het is eerder dat ik heel graag voorbereid wil zijn op de verschillende scenario's en ik vind dat we het ons kindje en zeker ook onze hond verschuldigd zijn om hem goed voor te bereiden en hem er niet zomaar in te gooien en te verwachten dat hij het goed zal doen omdat hij een hond is en hij maar moet luisteren.

Leuk om ervaring te horen van iemand met een reactieve hond :) Bij onze hond is het inderdaad ook heel belangrijk dat hij zelf kan kiezen om dingen te ontwijken zodat hij zich veilig voelt, hij heeft meerdere plekken in huis waar hij rustig kan gaan liggen. Voorlopig heeft hij nog helemaal niets met mijn buik, weet niet wanneer dit bij jou begon? Een pop in een deken doen we hier ook, maar doet hem niets en op de babygeluiden reageert hij ook niet, maar deze zal ik sowieso wel wat blijven afspelen op de achtergrond. Hoe reageert je hond op gillende springende mensen?

Ik heb mijn honden bij de voorbereidingen overal bij betrokken. Ze hebben “geholpen” met de kinderwagen in elkaar zetten, klussen in de babykamer en kleertjes opruimen in haar kamertje. In het ziekenhuis heb ik een hydrofiel doek extra onder haar dekentje gelegd en deze na een paar dagen aan mijn ouders meegegeven, zodat ze allebei alvast wat aan haar geur en die van het ziekenhuis konden wennen. Op moment van thuiskomen schrok ze toen de baby opeens op mijn schoot een handje omhoog deed. Na een kwartiertje kwam ze toen snuffelen en aan haar handje likken. Daarna was het prima en waar de baby is, is de oudste hond ook. Zij was trouwens 14 jaar toen de baby kwam en is net 15 jaar geworden. Ik heb de honden niet apart zitten of in een bench. Ze zijn altijd waar wij zijn. Ik heb geprobeerd niets voor hun te veranderen wat voor hun al jaren normaal is. Mijn tip: ga er rustig in als je thuiskomt. Van angst en onzekerheid gaat je hond anders reageren. Ik heb me geen moment druk gemaakt en mijn hond is geen kinder fan. En een andermans kind is niet hetzelfde als je eigen kindje. En wij deden bij kraamvisite eerst iets lekkers aan de honden voor ze mochten gaan zitten 🙈. Dan was het voor de honden ook leuk dat er elke keer weer visite kwam.

Ik denk inderdaad dat mijn eigen angst het grootste werkpunt zal worden 🙈 Onze hond is zo lief, dus ergens heb ik geen reden om zo bang te zijn. Maar omdat de situatie zo onvoorspelbaar is maakt het het voor mij heel eng omdat ik zo graag op alles heel goed voorbereid ben. Onze hond leest heel erg onze lichaamstaal af als het gaat om onzekere situaties dus dat zal echt een hele belangrijke worden waar ik zeker aan zal werken :)

Fijn! En super dat het bij jullie al naar anderen honden zo goed gaat! Daar zijn wij nog niet maar we komen er wel! Hij lag al op m'n buik voordat ik een test had gedaan. Maar bindt je daar niet vast aan hoor! Elke hond is anders! Gillende en springende mensen hebben we niet in huis, onze hond kan niet goed met bezoek omgaan dus gasten worden heel duidelijk geïnstrueerd dat ze rustig moeten doen en geen contact met de hond moeten zoeken. Vervelend maar uiteindelijk woont de hond bij ons en kunnen wij opnieuw beginnen als gasten geen respect hebben voor de grenzen van onze hond. Onze dochter heeft de eerste weken heel veel krampen gehad, ik heb nachten met een krijsend kind door ons appartement gelopen en de hond was de enige die sliep. Soms kwam hij zelfs naast ons op de bank liggen als ik daar met haar in slaap was gevallen. Onze dochter heeft inmiddels het ramdom gillen ontdekt en dit doet hem niks. Ik maak mijzelf persoonlijk niet zo veel zorgen om het gillen, springen en rennen wat ze gaat doen omdat dit toch in stappen gebeurt en we onze hond goed kunnen begeleiden bij de stappen!