Honden? Jaloezie?

Ben je wel echt baas over haar?

Jep, hier 2 jaloerse etterbakken die er al tussen kruipen als mijn vriend en ik alleen al naast elkaar willen zitten 😂 Nu hebben wij nichtjes waar we 2 jaar lang iedere maandag op oppaste en daar is nooit jaloezie naar geweest. Ook de kleine van een vriendin is hier vaak over de vloer en daar worden ze ook niet jaloers van. :) ik voorzie dus weinig problemen m.b.t een baby

Jaaa wij hebben dit ook! Ben echt benieuwd hoe dit straks gaat al die kleine er is haha. Ik hoorde dat honden t kunnen aanvoelen dat je zwanger bent en het misschien mee valt . En eerst een luier laten ruiken aan de hond 😋

Hoe bedoel je ?😒

Hahahah aaah dat is echt fijn om te horen! Hehe ons teefje is erg getrokken naar mijn man! Dus ze is echt jaloers als ik bij hem in de buurt kom! Maar ze weet ook dat als t klaar is is het klaar en stopt ze wel!

Mijn reutje ligt nu vaker op me buik.. weet niet of het is omdat ik zwanger ben.. maar inpr zijn ze wel goed met kids! Dus ben benieuwd hehe

Haha ja onze oudste hond is erg op de baas gericht en de jongste meer op mij 😂 maar wij moeten altijd wel echt even streng worden anders blijven ze tussen/bovenop ons kruipen 😂. Het helpt denk ik wel dat ze beide echt wel heel lief met kids zijn en ik heb me altijd laten vertellen dat je ze vooral zo veel mogelijk moet betrekken in alles zodat ze alle veranderingen beter begrijpen en inzien dat zij ook hun aandacht gewoon nog krijgen :) en bezoek eerst even de honden laten erkennen voor ze naar de baby vliegen

Ja hier een jaloerse am Stafford die ook bij mij slaapt. Maar met me zoontje nu van zeven weken gaat het super goed ze vind hem heel lief. Ze is alleen wel soms een beetje boos op mij haha. Maar ik heb haar me zoon helemaal laten aflikken en snuffelen met de ontmoeting.

AAAAAAAA MIJN HARTJE SMELT!!

Deze hier zit ook liever tussen mijn vriend en mij ingeperst en als ik 't konijn aai komt ze zich er tussen proppen. Met kinderen is dat probleem er helemaal niet, die vindt ze geweldig. Ben heel benieuwd hoe ze op de baby zal reageren.

Oooh smelt! Wij hebben ook een stafford thuis. Ben zo benieuwd hoe zij gaat reageren op de kleine in januari. Aan één kant vind ik het heel spannend en aan de andere kant denk ik, komt goed! Ze is soms zoooo enthousiast, dat ze niet weer hoe gek ze moet doen. Ze is gek met andere kindjes, dus denk dat het wel goed komt. Jij nog iets speciaals gedaan om jullie hond te laten wennen?

Aaah is dit ook een herder? Dit is ons teefje met mijn jongste broertje! Zooooooo cutee is die van jullie!!!! Ja heel grappig maar ze is echt op me man.. en is ook echt super jaloers als ik aandacht geef aan onze andere hond springt ze er altijd tussen hahah! Vrouwen he

Mijn hondjes zijn zelf ook nog jong. Herder 8 maanden pittstaff 1 jaar! Ben zo blij dat hopelijk ons kindje ze mee krijgt en samen opgroeien want ik kan me geen leven voorstellen zonder mijn honden❤️🙏🏼

Een labrador 😊 maar ergens in de familie is ooit iemand vreemd gegaan met een stafford denken we (ze heeft geen stamboom). Echt een heerlijk ei is 't, ziet er indrukwekkend uit, maar kroop vanmiddag nog op schoot omdat de koeien toch wel erg veel herrie maakten 😅

Ahhh ja snap ik, ik keek er ook echt naar uit maar vond het ook heel erg spannend. Nee niet echt iets speciaals gedaan behalve me baby in de maxicosi bij thuis komst helemaal laten snuffelen en likken, zonder er tussen te komen. Dat is ook wel spannend maar heb een heel lief beestje wist dat het wel goed zou komen.

Wij hebben 2 honden, een 12 jaar oude Vizsla. Een echte goedzak. En sinds 2 maanden een DSK van de straat uit Servië. De laatste stond al in jachtstand toen hij voor t eerst een baby hoorde huilen bij vrienden. Wel was hij heel leuk en voorzichtig bij een 5 jarig kindje wat bij ons op bezoek was. Maar voor de rest is het een wilde bras, let niet op waar hij zijn poten neerzet. Ik maak mij soms een beetje zorgen. We hebben nog 7 maanden om de DSK te trainen en hem te helpen om zijn rust te vinden bij ons thuis. De tip om het bezoek eerst de honden te laten begroeten vind ik een goede. Tevens zijn we voornemens om de luier/kleertjes te laten ruiken. En verder de woonkamer per stap voorbereiden op de komst van de baby. (Eerst een box neerzetten, langzaamaan inventaris uitbreiden)

Ik ben Hondengedrag therapeut en zou aanraden om nu al iets meer afstand te creëren. Je kan echt wel een goede liefdevolle relatie hebben met je honden zonder dat ze in je persoonlijke ruimte komen (ongevraagd dan e) het is oke als je dit zelf wil. Maar het is niet oké als ze zich opdringen of ertussen wurmen. Doe wat oefeningen die het zelfvertrouwen van je honden wat opkrikt. Snuffelmat. Zoekspelletjes allemaal makkelijk zelf te maken en zo leren ze zelfstandig succes te behalen. Zeker als die tussen jou en je vriend komt bij knuffelen de grens aangeven. Als die echt komt wringen dan laat je hem vb op een kussen ofso gaan liggen. Dat commando aanleren en elke keer consequent volhouden. Enkel als jij vraagt om te komen is het oke. En probeer al een soort routine te vormen hoe je het met baby denkt aan te pakken. Alsook al is samen met buggy gaan wandelen en cremetjes voor de baby op je handen smeren. Dan eerste pamper en kleren laten ruiken en vooral de baby niet weghouden van hun maar goed gecontroleerd laten kennis maken en hun betrekken bij de babytijd zodat er geen jaloezie moet zijn

Hallo, Ik had tijdens mijn eerste zwangerschap 14 jaar geleden ook een Staff Pitt zoals je zegt. Het was mijn eerste baby zeg maar. Al heel vroeg in mijn zwangerschap is zij raar gedrag beginnen vertonen zoals overal ‘nestjes’ maken met de kussens uit de zetel, met was uit de wasmand en dat soort dingen. Ze ging ook op het hamsterkooi liggen alsof ze erop aan het ‘broeden’ was. Ook platste ze ineens overal en alles onder. Al snel kwam de dierenarts er achter da ze een schijnzwangerschap had, ze leefde te veel mee met mij. Medicijnen gekregen enzovoort even leek het beter maar een paar weken verder en het begon opnieuw. Toen zei de dierenarts om beter haar baarmoeder te verwijderen want een tweede, misschien ergere schijnzwangerschap zou meer problemen geven ook voor later. Maar daarna ging het van kwaad naar erger, ze begon heel agressief gedrag te vertonen naar iedereen die te dicht bij mij wou komen, zelfs tegen over mijn vriend, het plassen was nog ergers geworden en plaste gewoon in de babykamer, beet knuffels kapot en zo’n dingen. Ze begon ook heel hevig te blaffen en grollen en schuimbekken op kinderen op straat, kinderen in buggy’s, op kinderen met een bal in park. Ik kreeg zelf bang van haar, je moet niet vergeten ook al is het al zoveel jaar je trouwe hond, ze blijven een diereninstinct hebben. Toen hebben we een honden gedragstherapeut geraadpleegd, enkele sessies met haar gewerkt en ze zei dat haar hormonen van tijdens de schijnzwangerschap haar helemaal in de war heeft gemaakt en ze raadde me aan voor de veiligheid van mij en mijn baby om ze onmiddellijk te laten inslapen. Haar gedrag werd te onvoorspelbaar en een gevaar aangezien ze een Staff pitt was. Tot op heden moeilijk gehad met deze beslissing, maar ik kon er niet aan denken aan het idee dat ze ergens geplaatst zou worden en daar wel iemand of nog erger een kindje, zou aanvallen. Kortom, ik hoop dat het voor jou niet zo uitdraait, maar hou haar gedrag in de gaten en aarzel niet om iemand te raadplegen zoals een honden gedragstherapeut of dergelijke.

Wow heftig voor je. Hebben ze ook de hersenen gecontroleerd ? Vaak ik er bij zo een plotse ommekeer ook een hersentumor aanwezig. Je moet je niet schuldig voelen. Je leert uit alles en voor haar was dat waarschijnlijk ook totaal niet fijn om zich zo te gaan gedragen. Wellicht waren er nog dingen om uit te sluiten maar daar ben je niet veel mee. Dit is iets wat je heel je leven meedraagt maar als je voor jezelf weet dat je alles geprobeerd hebt kan je helaas niet meer doen. Alleen hangt veel wel af van een goede gedragstherapeut.

Nee dat is toen niet gecontroleerd geweest 🤔 had ik zo’n dingen toen geweten had ik er wel op aangedrongen . Het is al zo lang geleden ook ondertussen zullen ze nu deze dagen wel al iets verder zijn in zo’n zaken. Het was best heftig ik was verscheurd tussen mijn 2 baby’s. Mijn echte baby en mijn fur baby 😢.