hyperemesis gravidarum

Tip: kijk op de besloten facebookgroep van stichting ZeHG. Daar zijn alle vrouwen met HG

Dankjewel ga meteen doen

Hier ook HG, na een heel aantal weken aanmodderen met emasefene en primperan mocht ik na het begin van mijn 2e trimester ein-de-lijk aan de zofran.. Ben 13 kg afgevallen en had er in de 1e 10 weken al 3 opnames met infuus opzitten. Ik kón niet meer. Tot er een oplettende verpleegkundige kwam die zofran voor ging stellen aan de gynaecoloog. Ik heb gehuild van blijdschap dat ik na 10 weken non-stop overgeven voor het eerst +/- 8u niet meer de constante overgeef prikkel had. Ik ga nog steeds erg goed op 2á3 keer per week een smelttablet zofran inmiddels (22wkn) Voor mij echt top spul!

Ik heb twee HG zwangerschappen achter de rug, dus ik snap je helemaal. Het is vreselijk, enorm slopend! Dit wens je je ergste vijand nog niet toe. Ik heb wel het geluk gehad dat de HG na de 16 weken redelijk over was. Hopelijk is dat voor jou ook het geval! Bij mijn tweede zwangerschap heb ik Zofran gebruikt; vanaf week 8 dacht ik, tot week 16. Wat een zegen was dat! Werkte als een trein. Eindelijk kon ik iets van eten of drinken binnen houden en ik hoefde niet meer over te geven. Ik wens je heel veel sterkte en hou vol!! 💪🏼 Ik weet hoe zwaar het is, maar er komt echt een einde aan.

je bent van harte welkom in de besloten praatgroep op Facebook: je moet even zoeken op : praatgroep stg zehg

Helaas herken ik het ook. Heb het heel lang zelf gedaan, omdat ik dacht dat het erbij hoorde. Met 21 weken toch opgenomen. De ambu heeft mij opgehaald, omdat mijn lichaam letterlijk niet meer kon. Nu 24 weken en gister thuis gekomen van opname 2. Inmiddels Zofran (eerst primperan). Zofran haalt echt de scherpe randjes eraf en dat maakt mij blij. Hoop dat er nog een paar weken komen dat ik “gewoon” zwanger kan zijn.

Herkenbaar vanaf week 6 tot en met week 11 heel erg beroerd geweest, en alleen maar spugen. Tot 2x opgenomen geweest, waarvan de 2de opname een hele grote noodkreet eruit gegooid, en daarna zofran tabletten gekregen. Dit was voor mij de oplossing. Ben nu inmiddels 15 weken en gebruik de zofran nog maar 1x pd, en kan weer alles eten en drinken. Soms nog wel misselijk, maar die misselijkheid is acceptabel. Ben weer mens aan het worden...

Wees blij 😅 ik ben nu 31+1 en heb het nog steeds zo erg als in het begin ik slik ook Zofran ( smelt tabletten) 2 sochtends en 2 savonds ben blij dat de sonde er net uit gehaald is.

Wat heftig om het nu nog steeds te hebben... heel veel sterkte

Hi A Miracle, hoe was dat met een sonde? Ik ga nu drinkvoeding krijgen. Als dat niet werkt ook een sonde. Hoe gaat dat en hielp dat iets? Hoor het graag. Dank je wel

Hoi! De sonde was echt mijn redding. de eerste maand met sonde was even wennen maar omdat je voedsel binnen krijgt voel je je echt een stuk beter en je bent niet misselijk meer. Ik heb hem 5 maanden gehad nu moet ik wel weer even wennen met eten maar gaat erg goed hier! De sonde plaatsen voelde ik ook niet ik was eerst bang omdat er z'n slang door je neus gaat maar ik had een super dunne en voelde er echt niks van. Drinkvoeding hielp bij mij niet ik werd er alleen maar misselijker van. Het enige wat ik zelf wel vervelend vond is dat je continue een rugzakje bij je hebt met dus een pak erin waar de slangetjes aan vast gekoppeld zijn ook moet je even wennen met slapen maar echt binnen een week voel je je al een stuk beter, 😊

Dank je wel voor je snelle reactie! Wordt er een beetje emotioneel van ☺️. Ben zo blij om te lezen dat het voor jou een redding was en dat je niet meer misselijk was! Ook dat je van het plaatsen niet veel gevoeld hebt! En wat fijn dat het nu beter gaat! Ik ben er zo bang voor en hoop dat het met drinkvoeding mag gaan lukken. Jouw verhaal geeft mij wel hoop! Dank je wel voor het delen!!

Hi meiden, hoe gaat het met jullie? Hoop al een stuk beter! Ik heb sinds een week toch een sonde. Het is wennen, maar heb er wel baat bij!

Ik ben nu 25 weken en voel me sinds 3 weken “beter”. De misselijkheid/ braken begon bij week 7 en ik dacht dat het erbij hoorde. Totdat ik 10% van mijn lichaamsgewicht verloor en mentaal heel zwaar kreeg. Ik ben in totaal 5 keer opgenomen geweest, voor een infuus en de laatste keer voor infuus en het plaatsen van een neusmaagsonde. Ik moest daar blijven om te kijken hoe ik erop reageerde en helaas kwam de sonde eruit toen ik moest overgeven. Uiteindelijk heb ik de sonde 35 dagen gehad, iedere avond keelpijn en sondevoeding verwisselen en elke dag verkouden vanwege ontstoken slijmvliezen. Het was pittig maar ik voelde me er wel beter door. Had ik het maar eerder gehad denk ik nu. Ik kreeg ook de advies om de zofran door te blijven slikken in die 35 dagen om een spiegel op te bouwen maar ik werd daar zo suf van dat ik er mee stopte. Hopelijk voel jij je gauw beter !

Oh jeetje, wat een periode heb jij meegemaakt! Dat is echt heel erg intens. Ik hoop dat je er nu echt overheen bent en de rest van jouw zwangerschap kan en mag genieten. Wordt met name gegrepen door jouw zin “had ik het maar eerder gehad denk ik nu”. Zover ben ik nog niet ☺️, maar kijk enorm uit naar het moment waarop ik dit volledig kan accepteren. Heel veel geluk en hoop ook plezier bij het laatste stukje van jouw zwangerschap!!

Ooh meid ! Volledig accepteren heb ik nooit gedaan, want wat een deceptie was dit. Zwanger zijn wordt zo geromantiseerd 😔 Vooral toen ik de sonde had en er ook echt ziek uit ging zien. Vreselijk. Ik sloot me op voor iedereen en baalde er zo erg van. Gelukkig kregen we ook mentale hulp vanuit het ziekenhuis en belde een maatschappelijke werkster ons elke week. Ik denk wel dat ik door de sondevoeding fysiek aansterkte en uit die negatieve spiraal kwam van, honger - zwak - misselijk - Zofran - depri worden - moe - misselijk. De arts zei dat de misselijkheid rond de 30 weken kan terugkomen maar ik wil me niet focussen op mijn angst en vooral genieten van de goede dagen nu. Mochten we ooit een 2e overwegen dan trek ik sneller aan de bel voor sondevoeding ! En hey ! Onderschat de mentale impact hiervan niet en vraag hulp als het nodig is. Het is absoluut geen falen !

Ja, mentaal inderdaad ook wel een aanslag. Krijg sinds opname 2 ook hulp van een coach vanuit het ziekenhuis en dat is zeker fijn. Af en toe weet ik zelf niet goed meer waar ik goed aan doe en dan is praten heel fijn. Ik merk wel dat ik door de sonde iets meer energie krijg. Die negatieve spiraal die je beschrijft herken ik en kijk er vol goede moed naar uit dat deze ook bij mij wordt doorbroken! Dank voor het delen van jouw verhaal!

@kimmie9288, hoe gaat het nu met jou? Hoop goed!!