Ik kan NIETS meer - 27 weken zwanger

Ik heb dat helaas nu met 21 weken al 😢 ik dacht vandaag nog hoe ik dit ga volhouden.. misschien ligt het bij mij ook aan het feit dat ik een kleuter in huis heb maar het voelt zeker zwaarder dan mijn eerste zwangerschap 😪

Wat naar hè. Ik heb ook een peuter rond rennen en kan eigenlijk niet meer voor haar zorgen wat afschuwelijk voelt. Moet mijn best doen om niet depri te worden.

Ja, ik, de hele zwangerschap. Heel zwaar. Wat mij mentaal helpt is praten met de POH GGZ (die komt speciaal voor mij aan huis, de verloskundige ook), lotgenotencontact, van me af schrijven en digitaal contact met vrienden en familie. Ik heb bloed laten prikken, maar daar kwam alleen licht ijzertekort uit, dus kuurtje ijzerpillen (helpt nauwelijks). Je kunt evt de fysio vragen om langs te komen (via huisarts kun je verwijsbrief aanvragen voor fysio aan huis). Houd vol. Ooit komt er een einde aan.

Bedankt voor de fijne tips! Hier ga ik zeker even induiken!!

Jaa ik ken het😢Ik deed hiervoor leuke activiteiten met de mijne maar nu kan ik zo weinig… ik heb denk ik het “geluk” dat ze onlangs is begonnen met groep 1 anders zou ik het helemaal niet kunnen🫣

Ooh dat is fijn! Dat geeft de nodige verlichting 🙏🏼

Laat je ijzer en b12 checken!! Ik heb ernstig b12 te kort en daardoor kon ik amper op m’n benen staan. Nu gelukkig injecties daarvoor

Ik had op het randje nog goede getallen ferritine , HB was goed. Ijzerinfuus gehad en daarvan echt wel opgeknapt! Beetje pushen moet je wel want ze wilden me het niet geven

De vrouw die zwangerschaps yoga geeft gaf aan dat je rond 27 weken een groeispurt van je buik hebt waardoor je je tijdelijk echt heel vermoeid kunt voelen… bijna iedereen in onze groep herkende dat! Hopelijk dat dat het is voor je!!

Heel herkenbaar! Ik kwam er (per ongeluk) achter dat de hooikoortsmedicatie waar ik naar geswitcht was een deel van de klachten veroorzaakte. Nu ik dat al twee weken niet neem gaat hier ietsje beter, maar kan nogsteeds erg weinig. Gelukkig is een zwangerschap maar 9 maanden op een heel mensenleven blijf ik me maar voor houden, maar ik kan me voorstellen hoe pittig je het hebt. Veel succes en kracht gewenst 🍀

Ah serieus! Dat is heel fijn, geeft weer soort hoop voor de laatste weken 😂 Dankje voor je opbeurende woorden.

Dag lieve dames! Bedankt voor jullie lieve woorden! 🙏🏼

Helaas herken ik het wel. Ik ben 21 weken zwanger en het lijkt wel of ik vanaf week 6/7 met 2 van die kogels aan mijn voeten loop. Onlangs ben ik gestopt met werken en gaat nu ook de jongste naar school. Maar als ik de ochtendspits heb gehad, ben ik eigenlijk voor de ochtend al klaar. Ik slik vitaminen, ijzer etc. Aan mijn bloed is niets te zien. Verloskundige zegt, gewoon rust nemen. Ik word er wel een beetje depri van, want ik wil van alles. Ook in de vakantie, maar het ging gewoon niet. Sociale dingen etc, het lukt me niet. Nu ik dan niet meer werk, kan ik gedoseerd wel wát in huis doen, maar t blijft lopen op mijn tandvlees.

Ik had bij mijn eerste zwangerschap extreme vermoeidheid, begon vanaf ongeveer week 7/8. Met 19/20 weken ging het echt niet meer en ben ik grotendeels ziekgemeld op werk, uiteindelijk helemaal gestopt. Ik lag alleen maar op de bank. Overal op geprikt maar bloedwaardes waren niet abnormaal. Een uurtje een vriendin op bezoek en ik moest 4 dagen bijkomen. Vond het heel pittig, mijn hele sociale leven stortte in, werd ook niet serieus genomen naar mijn idee (moeheid hoort er toch bij?). Wat was ik opgelucht dat ik 2,5 week na de bevalling me weer zoveel energieker ging voelen! Ik hoop voor jou dat het anders loopt, want het is idd echt pittig als je nog zo’n tijd moet. Sorry niet echt bemoedigend misschien dit verhaal, behalve dat het uiteindelijk echt weer beter wordt. Houd je daar aan vast en pak alle rust die je kan nemen.

Herkenning is ook enorm fijn! Dankjewel 🙏🏼. Heb soms het gevoel dat ik gek ben.. “voel ik mij echt zo slecht, praat ik het mezelf niet aan? Zit het niet tussen mijn oren?” Ben blij met je berichtje. Fijn dat het zo snel na de bevalling weer stukken beter met je ging.

Zoo heftig hè. Ik werk ookal vanaf het begin niet meer. Ik had voorheen in de ochtend nog wel wat energie maar dat lijkt ook weg. Zo’n ochtendspits is ook zo loodzwaar. Mijn bloed is ook helemaal in orde. 😕 Soms zou je hopen dat er wat uit kwam want dan kan je er iets mee. We moeten doorbijten en dat kunnen wij 💪🏼

Ja je maakt je zelf soms echt gek met dat soort gedachten. Ik had ook een verloskundige die tegen me zei “wacht maar tot de kleine er is, dan ben je pas moe”. Heel bemoedigend allemaal ;).. vond dat toen zo onaardig, je bent als zwangere al zo kwetsbaar. En wat was ik blij dat ik me zoveel beter voelde en dat ik ondanks de newborn fase me weer zo goed ging voelen. Ik was niet gek! En de verloskundige zat gewoon echt mis. Zet hem op!

Dat je dat als verloskundige kunt zeggen.. dan heb je echt het verkeerde beroep gekozen 😤.

Bedankt voor al jullie reacties lieve allemaal. Ik heb vandaag echt weer zo’n baaldag mentaal van dat ik fysiek zo weinig kan en zó bizar moe ben.. ik zou zo graag willen genieten van de zwangerschap maar het is vooral zo ontiegelijk zwaar. Ik moet nog 14 weken tot de uitgerekende datum, ik ben echt begonnen met aftellen. Het helpt me om te lezen dat ik niet de enige ben (ook al zou ik voor jullie 1000% wensen dat jullie niet in deze zelfde vervelende situatie zitten). Hou vol ❤️

Laat je vooral geen oordelen aankletsen hoor! Iedereen ervaart het anders en de een heeft nergens last van terwijl de ander ziek of moe of ziek moe is. Niemand anders die dat kan ervaren zoals jij het ervaart! Heel veel sterkte, hou vol en zodra het beter gaat, wanneer dat ook zal zijn, zal je er driedubbel dankbaar voor zijn en uitkijken naar/genieten van die kleine in je armen! ♥️🥰🥳