Indalen in stuit?

Ze kan met dr kontje indalen. Zolang ze haar nog omhoog kunnen duwen kunnen ze de kleine nog proberen te laten draaien. Bij mij was ze ook al een deel met dr achterwerkje ingedaald. Ze konden haar wel een gedeelte draaien maar ons meisje stak eigenwijs dr hoofdje in mn ribben dus daardoor lukte het niet. Anders was het wel gelukt zeiden ze.

Onze dochter lag ook in een stuit. 2 draai pogingen gedaan. Bij de eerste keer net als bij jovl1988 kwam onze dochter met haar hoofd tegen mn ribben. Bij de 2e poging kwamen ze niet eens onder haar billen. Ik heb een stuitbevalling geprobeerd maar kwam niet verder dan 8cm en ze hebben haar gehaald met een keizersnede. Persoonlijk zou ik weer een draaipoging doen. Maar een stuitbevalling zou ik echt nog over na denken. Al denk ik dat ik dat ook weer zou proberen.

Hier vorige week ook enkele dagen mestruatiekrampen gehad.. hij was hier nog niet ingedaald.. gyn gaf aan dat het bandenpijn kon zijn door stampen of groeiende baarmoeder… veel warmte gelegd en rustig aan gedaan na een dag of 5/6 was het gedaan… werd bij mij vooral ‘s avonds heviger

Ik heb ook een stuitbevalling geprobeerd. Met 1.5cm besloot ons meisje 1 van haar voetjes ineens onder dr achterwerk te doen en begon te stampen. Kreeg meteen persdrang. En door dat stampen leek het of er een mes door je heen ging van onder. Werd ook meteen gezegt dat ik niet verder kon en dat het een keizersnee werd. Moest alleen een uur de persdrang inhouden was echt een hel. Denk dat ik daardoor niet weer voor een stuitbevalling ga. Al moet ik zeggen dat het fijn was dat ze op haar eigen moment kon komen en iedergeval het begin van de bevalling wel heb mee gemaakt. Had jij trouwens ook dat toen je vliezen bragen dat het er met emmers uit kwam? Ze zeiden bij mij dat dat kwam doordat de billen het vruchtwater niet tegen houden. Dus was wel benieuwd of ik niet de enige was

Persweeen tegen houden hoe dan🤣. De persweeen waren het ergste. Bij mij kwam het steeds met flinke stralen naar beneden. Dus niet alles in 1x.

Bij mij heb ik 7x gehad dat het leek of er een emmer water voor me neer gegooid werd. Ergste was dat het gebeurde voor het ziekenhuis bij de receptie en net voor de verloskamers😶 was gewoon een waterballet. Maar ja die pers weeën waren een ramp. Kon wel door de grond zakken van de pijn. Nooit zo'n hel mee gemaakt😵 en dat mens maar zeggen rustig wegpuffen en ik dacht echt van: rustig??? Schei uit ga hier door de grond. Ene perswee was nog maar net aan het afzakken of de volgende was op zn hoogste punt. 😵 Was echt blij toen ik die ruggenprik kreeg op de ok. Want hield dat echt niet nog langer vol. Leek of ik van onder zou ontploffen.

Hoelang ben je eigenlijk bezig geweest?? Mijn eerste plas vruchtwater was thuis. Ik was mega snel naar de wc gegaan. Kwam de hond mee en ging aan mn broek likken🤣🤣. Vrijdag 13:00 braken mijn vliezen. Savonds 22:00 begonnen de weeën. De volgende ochtend 8:00 had ik net 2cm ontsluiting. Rond 15:00 mocht ik door naar de beval kamer met 5cm en iets voor 19:00 zat ik te smeken voor een keizersnede en pijnstilling. 19:19 is ze geboren. Ik vond de 15min wachten tot ik de rugprik kreeg echt meeeega lang duren🤣🤣. Ik was echt op. En precies zoals jij het zegt: rustig wegpuffen. Ik kon mijn man wel schieten toen hij na een wee vroeg: gaat het schat. Uhh nee de volgende is al bijna op zn hoogte punt🙈. Je weet op een gegeven moment niet meer hoe je moet staan of liggen. En het maakte niet uit. Alles was rot. Nu kan ik er wel om lachen. Maar inderdaad de persweeen zijn het ergste

Maar... iedere bevalling is anders. En misschien is mijn pijn grens wel heel laag🙈🤣😝 Voor degene die gaan bevallen. Sorry voor deze horror verhalen. Maar maak je echt niet bang. Heel cliché, als je je kleine vast heb is alles voorbij en ben je het soort van vergeten. Zelf had ik dat moment toen ik de ruggenprik kreeg. Het was heerlijk om de vloeistof door mn lijf heen te voelen. Je voelt letterlijk de pijn van je afglijden.

@JOVL1988 we hebben het iig geprobeerd 🥰.. en daar mogen we zeker trots op zijn

Hier nu voor de 2e keer een stuitligger...met de beentjes richting hoofd ook echt 🙈 Eerste was 5 jaar geleden, lag vanaf week 20 in stuit en is, op een enkele keer, nauwelijks gedraaid. Met 35wk een draaipoging gedaan, maar die is helaas niet gelukt...zn billen zaten al te ver ingedaald in mn bekken dat ze 'm er niet uitkregen. Was ook nog eens pijnlijk, dus na 3x gevraagd te stoppen... Zoontje is toen met 37+5wk gehaald met geplande keizersnede. Ik had ook te hoge bloeddruk met medicatie, zodra ik over de 37wk was zou hij gehaald worden. Dit keer ligt hij/zij wederom sinds week 24 in stuit, vrijwel zelfde houding. Inmiddels 34+5wk en tot op heden nog niet gedraaid. Twee weken geleden bij controle bleek ook dit keer de billen al ingedaald in mn bekken... Dit keer kies ik ervoor om niet te laten draaien, ook uit eerdere ervaring. Daarnaast ben ik nu van mening dat ze niet voor niets zo gaan liggen en ze het beide blijkbaar een fijne houding bij mij vonden/vinden. Daarnaast een extra risico dat de placenta aan de voorkant ligt, dat maakt het ook al moeilijker om er goed bij te kunnen om te draaien. Een stuitbevalling werd mij niet aangeraden, mede door eerdere hoge bloeddruk en zit op het randje van suiker waardoor kindje iets aan de grote kant word geschat. Kans schatten ze groot in dat ik halverwege blijf steken en alsnog een spoedkeizersnede moet. Dan kies ik liever wederom voor een geplande keizersnede... Over 2 weken hebben we voorbereidend gesprek hoe en wat.

Hoi! In 2017 lag mijn oudste dochter in stuit. Met haar hoofdje lekker klem onder mijn rib waardoor deze gekneusd was, en inderdaad ook rond 33 wk met haar kontje deels ingedaald. Met 36 wk heb ik toen een versie gehad. Bij poging 1 verkrampte ik zelf nogal waardoor het niet lukte. Even een paar minuten op adem gekomen en toen hebben ze het nog eens geprobeerd. Ik wist er toen veel beter doorheen te ademen waardoor het toen wel gewoon goed ging! Het was zeker geen prettige of pijnloze ervaring, maar de opluchting toen het gelukt was, was echt enorm. Meteen erna daalde ze met haar hoofd in, waardoor ik eindelijk weer goed kon ademen! Ik heb nog een paar dagen een beurs gevoel gehad en wat blauwe plekken onder mn rib en bij mn bekken. En uiteindelijk ben ik met 39+4 heel vlot vaginaal bevallen. Het kan dus zeker ook allemaal gewoon helemaal goed gaan. Overleg goed met je verloskundige, zij kan je echt helpen door goede uitleg te geven over wat je eventueel te wachten staat en welke keuzes/opties je hebt. Door daar goed over te praten kan je al veel van je stress wegnemen.

Rond 18u braken mn vliezen thuis. Had ik me omgekleed wou ik het ziekenhuis bellen maar toen kwam de volgende golf weer omgekleed en ziekenhuis gebeld. Onderweg naar ee auto weer een golf in de parkeergarage bij ziekenhuis weer 1 en saarna nog 3 in het ziekenhuis. Was 19u in het ziekenhuis. Kreeg rond 19.15 de eerste weeën Weet alleen nog dat ik rond 2u te horen kreeg dat het spoedkeizersnee werd. En dat ze om 3.39 geboren is. Moet zeggen dat ik flink heb over gegeven van de pijn😰 Was ook vreselijk blij dat ik niks meer voelde. Ja we hebben het iedergeval geprobeerd. Ben er ook best trots op ( behalve het janken en kotsen dan😂 en dan te bedenken dat ik normaal niet zon jankerd of kotserd ben) Ach ja op zo'n moment mag je ook wel janken/schreeuwen schelden of kotsen denk ik dan maar. Was ook nooit de persoon die ergens met de blote kont ging liggen maar heb 2 dagen in mn blote kont gelegen😂 was wat makkelijker zeiden ze had gewoon matje onder me liggen. En lakentje over me heen

Mijn baby was ook aan het indalen in stuit met 35 weken. Spinning baby’s werd aangeraden.. hierdoor daalde hij niet verder in. Bij 36 weken een uitwendige versie en konden ze de billen zo uit het bekken tillen...

O en de versie ging bij mij meteen goed. Ik vond het ook niet zo pijnlijk als sommige mensen aangeven.. niet prettig, maar het is maar een paar minuten. Ok dacht ook bij mezelf, liever nu even doorbijten dan een keizersnede. Ik was wel erg blij dat het lukte! Succes!