Infuus en prikfobie

Geen tips helaas. Bij m'n eerste bevalling was ik ook heel bang voor het infuus en heb dat toen ook duidelijk aangegeven. Werd toen echt rekening meegehouden. Dat is dan ook eigenlijk mn enige tip. Geef ook bij de prikker, duidelijk aan dat je het eng vindt. Bij m'n tweede bevalling werd het een spoedkeizersnede dus ook een infuus maar dan zonder voorbereiding. Ook hier aangegeven dat ik dat eng vond, en zelfs toen werd er rekening meegehouden. Vond het toen trouwens al stukken meevallen vergeleken met de eerste keer.

Hier ook prik angst. Ik zeg altijd meteen dat ik de naald NIET wil zien. Ik vind het zelf wel fijn als ze aftellen zodat ik niet schrik. En als je iemand hebt die vaker moeten prikken die zien meteen waar het beste kan en dat verschil merk ik zelf ook wel echt hoor!! Ik heb liever in arm dan in de hand (ik denk altijd dat ik het in de hand te veel ‘voel’), maar zij weten dat meestal wel beter waar het echt moet. Uiteindelijk hield/houd ik in gedachte dat ik dit voor mijn kindje doe. 😘😘

Misschien vragen of een anesthesiemedewerker het mag doen. 😌 Die prikken de hele dag infusen. (Vaker dan anesthesist, al kunnen die het natuurlijk ook) Iedereen die moeilijk te prikken is wordt bij ons in het ziekenhuis ook door een anesthesiemedewerker geprikt. Ze doen niet anders. Als het je het buisje vervelend vind misschien vragen of het in de onderarm mag ipv in de hand? (Hand beweeg je veel, en met steunen erop kan me voorstellen dat je dat ‘naar’ vindt)

Ik werd medisch vanwege meconium houdend vruchtwater. Bij binnenkomst werd er gelijk gezegd dat ze bloed gingen afnemen voor bloedbeeld en alvast een infuus gingen aanleggen. Onder de bloedafname kwam ik niet uit 😅, infuus hebben ze niet gelijk gedaan. Uiteindelijk vorderende de bevalling niet en kreeg ik alsnog een infuus met weeën opwekkers en Remifentanil. 2 infusen dus in elke hand 1. Ondanks de angst was ik eigenlijk gelijk genezen. En wilde ik alleen maar dat mijn zoontje geboren zou worden. Ze hielden rekening met mijn angst en zorgden ervoor dat ze wel vertelden wat ze deden maar dat ik het niet zag. Dat hielp voor mij

Och meid in herken dit zo. Hier ook naaldenfobie en in mijn zwangerschap zo vaak geprikt dat je zou denken dat ik een keer van de fobie af zou komen maar helaas. Geef idd goed aan wat jij fijn zou vinden. De 1 vind het fijn als ze aftellen (ikzelf totaal niet), een ander wil wel kijken ander totaal niet. Mijn ervaring is dat ze daar echt wel rekening mee houden. Leuk wordt het niet maar mij hielp het heel erg dat ik het allemaal voor ons spruitje deed en dat het met 5 min voorbij is. Succes you can do this!!!

Keuze voor infuus is niet voor jou om te bepalen helaas. Vaak is het bovenop de hand. Maar heb hem ook gehad aan de onderkant van mijn arm. Omdat de rest blauw was van het prikken. Ik heb geen angst, maar heel fijn om het te zien. Nee dat ook niet. Ik keek de andere kant op. En liet het ze juist niet zeggen wanneer ze gingen prikken. Dus niet aftellen maar gewoon doen.

Toen ik geopereerd werd aan mijn bbz kreeg ik ook infuus. Die zat in mn arm. Heb vreselijke prikangst en ben toen ook 5 min nokkie geweest. Wat bij mij redelijk hielp om er zo min mogelijk last van te hebben is dat hij volledig ingepakt werd waardoor ik hem niet meer kon zien 😅😅 belde ze ook gewoon als het verband gezakt was of niet genoeg

Ik werk in het ziekenhuis, (en heb zelf ook prikangst), en mijn advies zou zijn door de anesthesist of anesthesie medewerker infuus laten prikken. Die zijn daar gewoon keigoed in! Zorgen dat je handen lekker warm zijn of desnoods onder warme kraan. Je kan ook van tevoren Emla zalf op je hand/pols smeren en dat afplakken. Dat is huidverdovende zalf. Die gebruiken ze bijvoorbeeld ook als kindjes moeten bloed prikken, dan voelen ze dit niet. Doordat je dan geen pijn voelt, kan je je ook niet aanspannen en wordt het prikken ook makkelijker.

Dit was ook mijn grootste angst. Bij bloedprikken heb ik al de zenuwen! Ik werd ook ingeleid, het is mijn 100% meegevallen. Eigenlijk vrij weinig van gemerkt. Oog op de komst van de baby en verstand op nul. Niet kijken, goed ademen en afleiding van het praten hielp. Het moet gebeuren en het komt zeker goed. Heel veel succes en sterkte! Zwangerschapsvergiftiging is niet fijn!

Hoi! Wat spannend allemaal, ik kan me voorstellen dat je er tegenop kijkt, want dat deed ik zelf ook! Ik heb een inleiding gehad en was vooraf als de DOOD voor het infuus. Ik vond alle onderzoeken prima, maar inderdaad het idee dat er een buisje mijn arm in ging.. dat vond ik echt verschrikkelijk. Op de dag zelf begonnen ze met het infuus en het viel ontzettend mee. Ik denk dat ik achteraf meer pijn had van de spanning in mijn kaak omdat ik me zo druk had lopen maken, dan dat het infuus inbrengen pijn deed. Ik vond het ook een hele opluchting dat ik het buisje zelf niet voelde zitten, want ik dacht dat dit wel het geval zou zijn. Bij mij hielp het overigens wel om niet te kijken toen het infuus werd gezet. Ik heb me op iets anders in de kamer gefocust en bleef intussen praten met mijn man, die ik vooraf instructie had gegeven om een slap gesprek met me aan te knopen 😄. Succes!! Hopelijk valt het je ook zo mee.

Er bestaat verdovende zalf (emla crème of lidocainecreme). Misschien helpt dat bij je? Weet ook dat het buisje in je ader heel dun en flexibel is. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, blijft er geen naald in je arm achter. Succes!

Aangeven vantevoren al dat je die fobie hebt zodat ze meteen de prik-expert dit laten doen. Die prikken meestal in 1x raak. Een infuus is heel anders dan bloedprikken en als je nog nooit een infuus hebt gehad weet je waarschijnlijk nog niet of dat bij jou makkelijk of wat moeilijker zal gaan. Ik had nog nooit een infuus gehad tot mijn bevalling en dat prikken ging compleet anders dan hoe makkelijk bij mij het bloedprikken altijd gaat. Maar de 'expert' had het in 1x raak 😊👍 Vooral duidelijk aangeven dat je het heel eng vindt

Ik moest ook vooraf infuus laten prikken vanwege 4l bloedverlies tijdens de eerste bevalling. Toen ik aankwam met gebroken vliezen, wilde ze zeker weten of de weeën zouden doorzetten. Toen ze doorzette, ging het zo snel dat ze het tijdens weeën storm moesten doen. Dut was echt niet fijn, dus mijn tip zou zijn om ze tijdig te laten weten en zetten.

Ik ben zelf een ervaren prikker. Als je wat lastig te prikken bent, is het niet handig om ook nog "eisen" te stellen aan waar je geprikt wil worden, als de prikker dat zelf bepaalt gaat het het soepelst! Wel handig als ze niet precies ter hoogte van het polsgewricht prikken, dat is lastig met steunen tijdens de bevalling, dus dat kun je nog inbrengen als ze daar zelf niet aan denken. Om een ervaren prikker vragen kun je doen, maar ik denk niet dat het handig is om iemand van precies één bepaalde functie te willen (bv de anesthesist). Heb vaak meegemaakt dat hele goede ervaren prikkers hierdoor worden "gepasseerd" en het allemaal alleen maar langer duurt.

Warme handen hebben!! Hoe kouder je handen zijn, hoe dunnere aderen. Erop gaan zitten, handen wrijven en dergelijke helpt echt je aderen te verbreden.

Deze zalf zorgt er wel voor dat je aderen vernauwen en moeilijker prikbaar zijn.

Hoi Druif, Wat vervelend dat je zo’n angst hebt voor naalden en hierdoor zulke spanning ervaart. Wat je eventueel zou kunnen doen aan de huisarts te vragen om een verwijzing naar een psycholoog met emdr ervaring (mede gericht op fobieën). Met emdr is een fobie zoals deze goed te behandelen (meestal maar een paar sessies). Veel succes en ik wens je een voorspoedige bevalling.

Dank allemaal voor de tips en ervaringen! Ik heb 2 sessies emdr er op gehad maar het blijft echt enorm spannend voor mij. Morgen krijg ik een ballon ingebracht dus zaterdag waarschijnlijk het infuus met weeënopwekkers. Ik probeer mezelf voor te houden dat t kort duurt en zo gezet is. Mijn zusje is verpleegkundige en zij gaf aan dat het echt niet pijnlijker is dan gewoon bloedprikken (mits het in een keer goed gaat natuurlijk) dus ik probeer me dat maar voor te houden. Ik laat de professionals maar kiezen welke plek goed is inderdaad haha. Gelukkig staat er in mijn dossier dat ik erg angstig ben voor prikken en tot nu toe hebben ze daar elke keer echt rekening mee gehouden met bloedafname etc