(irrationele) angst

Hmm klinkt alsof je angst van je moeder hebt ‘overgenomen’ zoek maar eens naar familie opstelling, je plek innemen etc. Ik zou er vooral over gaan praten met de vk maar misschien ook verder? Je zou met een coach of psycholoog hier even goed naar kunnen kijken. Ik denk dat je er dan met een paar sessies vanaf bent. Of iets met yoga... het is maar een gedachte laat m er zijn en dan weer gaan..?

2 jaar terug met iemand erover gesproken want ook toen had ik deze angst richting het einde... Maar zij gaf aan dat ik het met m'n moeder het best kan bespreken aangezien zij erdoorheen geleefd heeft... Maar die wil het er verder niet over hebben... "Het is gebeurd, dus klaar"... ☹️

Ook niet als ze weet hoe jij je erbij voelt? Op het einde voel je de kleine sowieso een heel stuk minder.. ☹️ Sterkte met de onzekerheid, ik hoop dat je over een paar weken een heel gezond kindje op de wereld mag zetten! 🥰

Ik heb er ook last van. Wij hadden een afwijking in de placenta waar we via de nipt test achter zijn gekomen. Gelukkig zijn er bij de baby geen afwijkingen gevonden. Nu moet ik met 37 weken goed de beweeglijkheid van de baby in de gaten houden want t zou kunnen zijn dat de placenta niet goed werkt... iig een hoop extra stress :( Als ik me zorgen maak mag ik naar t ziekenhuis voor een hartfilmpje en extra echo. Mijn vk zegt beter 5x te vaak controleren als 1x te laat! En ook voor je eigen gemoedsrust. Misschien kun je dit ook met je vk bespreken?

Dat lijkt me nog erger... Jij heb een echte reden voor je angst... Kom ik aan met m'n mentale problemen ☹️ Heel veel sterkte!!!

Jij hebt ook reden genoeg voor angst zou ik zeggen. Ik zou t gewoon bespreken met je vk. Ook bij mijn vorige zwangerschappen ben ik voor minder leven voelen naar het ziekenhuis geweest en daar was geen medische reden voor.

Kan je niet een doppler bestellen, zodat je zelf het hartje kan horen. Dat is beter dan constant in de stress te schieten, snap de angst heel goed. Heb het soms ook zeker nu de laatste week in gaat en ze steeds rustiger word omdat er gewoon geen plaats meer is. Dan por ik der ook effe om te zien of alles ok is, heeft bijna elke aanstaande moeder is je grootste nachtmerrie natuurlijk voor iedereen.

Deze angst heb ik ook steeds. Ook met slapen ben ik bang dat ik verkeerd lig. Je zou haast denken dat je juist de laatste weken de baby vaker zal voelen omdat ze al zo groot zijn. Dit klopt dus niet.

Precies, bij mij ligt ze in een stuit waardoor ik nog minder voel behalve een voet in me lies en soms wat geboks boven in. Maar ze doet het super groeit goed en is happy ik denk dat als het fout gaat het toch moeilijk is om er op tijd bij te zijn.

Oh wat balen! Is de kans er nog dat ze zal draaien? Bij mij ligt de placenta aan de voorkant, dus voel ook minder.

Nee helaas niet draaipoging zou ook maar 30% zijn, ze ligt al 3 maanden in dezelfde positie dus heb het zo gelaten. Daarbij had ik een vrij pittige zwangerschap en is het al super dat ze heeft gered dus ze willen er niet te veel aan doen. Maar voor heen kon ik er juist heel goed voelen doordat ze boven lag, gelukkig kan ik der nu op der hoofdje porren dan krijg ik vaak genoeg een ram terug😂

Snap ik heel goed dat je het verder zo laat. Je bent er bijna! Ik wens je een voorspoedige bevalling!

Thanx we tellen de dagen nu af, hoop dat het bij jou ook allemaal voorspoedig zou verlopen zwanger zijn is al een opgave opzich 😉👍

Na een miskraam heb ik deze angst ook heel heftig gehad bij de nieuwe zwangerschap, zo erg dat mijn verloskundige heeft overwogen om mij met 38 weken in te leiden. Met alles was ik bang dat het mis zou gaan, verkeerd liggen tijdens het slapen, gek bukken, en zo nog 100 dingen. Uiteindelijk heeft het me vooral geholpen om veel te praten met de verloskundige en ik mocht vaak even langskomen om naar het hartje te luisteren. En tot 41,3 volgehouden! En nu is madame alweer een jaar oud 😊. Houd vol, nog even en je hebt een prachtige baby vast! En misschien dat er mensen in de omgeving zijn waar je wel goed mee kunt praten?