Kat vind kinderen eng. Tips?

Zelf geen ervaring mee maar ik weet wel dat je Dirk langzaam aan je kindje moet laten wennen dus forceer niks, als hij wil komen kijken, laat hem dan even ruiken en kijken. Het kan ook zijn dat Dirk ruikt dat het jullie baby is zeg maar en dat hij er anders op reageert dan je zou denken.

Zou toch al vast baby geluiden laten horen af en toe. En hem evt laten wennen aan de baby spullen (box babykamer) en geurtjes in huis. En als de baby er is voorzich kennis maken.

Babygeluiden via youtube laten horen is in deze situatie ook eeeecht af te raden. Het dier schrikt natuurlijk maar daarbij ziet hij niet waar het geluid vandaan komt, dus hij schrikt en is in de war wat hij op deze manier uit. Babies en kinderen zou je sowieso niet zonder toezicht bij een huisdier moeten laten dus zou mij er niet al te druk om maken. Hopelijk went hij eraan. Komen er wel eens vrienden of familieleden met kindjes op bezoek? En is er een aparte ruimte beschikbaar zoals bijvoorbeeld een bijkeuken waar Dirk naartoe kan lopen als het hem teveel wordt met een kind? Dan heeft hij daar even zn eigen plekje waar gewoon toegang tot is

Er komen inderdaad al geregeld kindjes over de vloer. Maar als ze te dicht bij komen, ‘valt’ hij ze ook gewoon aan. We laten hem nu dus buiten maar hij blijft dan voor de deur/ raam zitten om alles in de gaten te houden. En als het kindje dan naar het raam gaat, slaat hij ook tegen het raam aan. Alsof hij zijn plekje aan het beschermen is.. In de winter kunnen we Dirk ook niet buiten laten. Helaas hebben we geen bijkeuken en blijft hij dus grotendeels beneden in de woonkamer. We laten hem straks ook zeker niet alleen met de kleine!

Mijn kat was ook bang voor kinderen. Wij hebben expres niets geforceerd. Op een gegeven moment (echt pas na een aantal maanden) kwam ze vanzelf even kijken en snuffelen. Zodra de kleine dan bewoog schoot ze weer weg, maar zo wende ze er wel aan. Toen mijn dochtertje begon te kruipen kon mijn kat langzaam wennen aan een kind dat zich door het huis beweegt. Verder ook belangrijk om de kat gewoon een eigen kind-vrij plekje te geven waar hij zich kan terugtrekken, liefst in een andere kamer. Tegen stress bij de kat kan feliway helpen. Dat is een soort feromonen geurstof die je door het huis kan verspreiden, waar ze rustig van worden. Wel ben ik van begin af naar de kleine heel streng geweest over omgang met de kat. Zo wist ze al heel snel dat ze nooit uit zichzelf naar de kat toe mocht en alleen mocht aaien als ik toestemming gaf (bijvoorbeeld als de kat lekker ontspannen bij mij op schoot lag).

Goeie tips! Dank je wel! 😊

Sommige katten worden gewoon nooit mensen/kindervrienden helaas. Hier hebben we 2 katten lopen waarvan de eerste er al was toen we onze oudste dochter kregen. Deze kat is geen mensenvriend, heeft ook niks op met kinderen. Accepteert de hond en tolereert de kater mondjesmaat. Bij haar hebben we het gewoon laten begaan. Kind vooral opgevoed deze poes met rust te laten. En ja dat is wel is geresulteerd in een mep naar dochter. Dochter weet, op haar beurt, de poes met rust te laten. Van de kater heb ik geen idee. Hij is een alleman vriend. Dus verwacht geen problemen. Vreemden over de vloer halen of babygeluidjes afspelen heeft geen nut, in beide gevallen gaat het niet om jouw baby/kind. Je kan feliway proberen. Bij de een werkt dit, de ander merkt er geen barst van. Kan de kat naar boven? Geen idee van jullie woonsituatie. Hier kiest de poes het hazenpad als het te spannend wordt. Ze is dan of buiten of boven. Verder zoveel mogelijk alles vertrouwd houden en veranderingen al ruim op tijd aanbrengen zodat dat niet met de baby geassocieerd wordt. Jullie gaan vast jullie weg vinden.

Heb 2 katten en een zoon van anderhalf, allebei hadden ze geen ervaring met baby’s. Toen zoon als baby beneden was, vonden ze hem allebei eng. Nu vind mijn oude kat van 14 hem heel leuk en als hij genoeg heeft gehad, loopt hij weg. De andere kat vindt zoon nog steeds eng maar hij kijkt vanaf een afstandje. Onze katten slapen in de bijkeuken en zoon mag daar niet komen, dus ze hebben altijd een veilig plek

Ja hier ervaring.. onze katten hadden wij eerder als de kinderen (nu nog maar 1 kat). En heel eerlijk ze zijn nooit gewend aan de kinderen. Wij lieten mensen met kinderen op visite komen etc. Maar heeft niets geholpen. Een voordeel, de katten kwamen niet bij de kinderen in de buurt (op ze liggen etc.). De kat is overdag gewoon veel buiten, zoekt zelf wel rust plekjes. Soms laat ze zich aaien door een van de kinderen, maar meestal vind ze het te druk en loopt ze weg.

Een van onze katten mept ook uit angst. En ik was bang hoe ze op de baby zou reageren. We hebben er altijd voor gezorgd dat ze een plekje hadden waar ze zich terug kon trekken, waar de baby niet naartoe kon. (Wij hebben een kattenluikje in een deur in de gang gemaakt naar de "poezen kamer"). Inmiddels weet onze kleuter goed wat hij wel en niet kan doen en zijn ze vriendjes. Maar vreemde kinderen waarschuw ik altijd.

Wij hebben in totaal 3 katten. 1 is stokoud en doet alsof de baby er gewoon niet is. Loopt hem straal voorbij en kijkt niet op of om... Nummer 2 is een grote vriendelijke sukkel. Gaat niet op hem liggen, maar wilt contstant bij hem zijn, vanaf het begin al. Nu zetten wij hem weg, puur voor zijn eigen veiligheid. Onze zoon is al een keer op hem gerold 🙈 trekt keihard aan ze vacht. Hele plukken haar trekt hij eruit. Maar hij doet niks. De ander is ons enige meisje. Een bang katje. Visite weet niet eens dat we 3 katten hebben, ze laat zich dan nooit zien. De baby vond ze dood eng. Toen hij heel klein was en ging huilen. Kwam ze heel hard aangerend, alsof ze wilde helpen. Maar bleef dan van een afstand staan kijken. Ze is naar ons toe veel liever geworden sinds onze baby er is. Ze komt vaker knuffelen en erbij zitten. Bij onze zoon spiekt ze af en toe in zijn box als hij slaapt. Maar zodra hij 1 beweging maakt is ze snel weer weg. Ze loopt met een grote boog om hem heen. Huilen komt ze nog steeds kijken wat er aan de hand is. Alleen als hij een baby kruimel koekje die we dopen in zijn melk in zijn handjes heeft, kan ze de verleiding niet weerstaan om aan zijn handje te likken. Eigenlijk wil ik dit liever niet. Maar omdat dit voor haar een hele overwinning is, laten we het gaan. En wassen we daarna goed ze handjes

Mijn katje heb ik sinds ze 5 weken oud was. Compleet verwaarloosd en waarschijnlijk zelfs mishandeld. Hierdoor zag ze mij als haar "redder" en ze toleerde niemand. Niemand kon haar proberen aan te raken of ze mepte er op los, dan had je echt aan hansaplast 1 meter strip niet genoeg 🤣 Na een lange tijd accepteerde ze langzamerhand ook mijn man. Maar alleen wanneer het haar zint. Doodsbang was ik, toen we met onze baby thuiskwamen uit het ziekenhuis. Alleen de gedachten dat mijn kat mijn baby niet zou accepteren en er daardoor evr oplossing moest komen, pff werd er misselijk van... De eerste week was mijn kat doodsbang van het gehuil. Deed blazen naar de Babyfoon. Langzamerhand kalmeerde ze en leek ze aan het geluid gewend. Ik deed alsnog wel dagelijks een knuffelsessie inplannen om jaloezie te voorkomen. Na ze 2 weken strict gescheiden te hebben gehad, heb ik de deur van de babykamer open gelaten terwijl ik de baby aan het voeden was op bed. Dr kat kwam even gluren om het hoekje en na een paar stappen ging ze weer weg bij elk geluidje of bewegen. Dit heb ik dagelijks gedaan tijdens 1 voeding per dag (ik voedde altijd op bed). Elke dag kwam de kat even door de deuropening en steeds een stukje verder. Na een dag of 10 sprong ze bij me op bed en ging ze kopjes geven aan mijn voet. Na nog een paar dagen kreeg ook de baby een kopje aan haar voetjes. Vanaf toen was het goed zo. De kat tolereert de baby. Schrikt niet meer en doet eigenlijk niets met de baby. Uiteraard houd ik ze bij elkaar uit de buurt en bij wat contact zit ik er altijd bovenop.

Er zijn twee soorten katten, aldus Jackson Galaxy. Katten die zich veilig voelen als ze hoog zitten (hoge krabmeubels, plankjes aan de muur, op de kast) en katten die zich veilig voelen in holletjes (onder een dekentje, in een mandje, in een donker hoekje, onder het bed). Waar voelt Dirk zich het veiligst? Zorg dat hij genoeg veilige plekjes heeft. Ook wil een kat vluchtroutes hebben. Kan route A niet? Dan via route B. Katten willen de confrontatie niet aangaan, maar doen dit vaak alleen omdat ze niet veilig weg kunnen. Fight or flight. Liever 'flight', maar als hij niet weg kan... En kan hij wel weg maar moet hij dan zijn de rug toekeren, dan zal het ook 'fight' worden. Met een kattenflow in huis zal het waarschijnlijk goed gaan. Je kunt googelen op 'catification'. In een notendop: je kat kan overal heen waar hij heen wil, via plankjes, krabmeubels, krukjes, gewone meubels, gaten in de deur, etc. Want waarom de confrontatie aangaan met een baby als je meerdere vluchtroutes hebt met verstopholletjes of hoge uitkijkpunten mocht het echt te eng worden.

Ik ben gastouder geworden en heb 3 katten in huis. Als gastouder had ik 4 keer per week 5 kinderen in huis. In het begin waren ze ook alle 3 bang voor de kinderen. Ik ben er streng in dat de kinderen ze met rust moeten laten. Ze mogen ze niet aaien of achterna lopen. Af en toe liet ik ze wel hun eten geven. Wat heel belangrijk is, is dat je kat weg kan als ie wil. Dus mijn deur naar boven staat altijd open. Na een aantal maanden durven de katten gewoon in de woonkamer te zijn als de kinderen er ook zijn en slapen ze op hun stoel/krabpaal. Dus ik denk dat je het tijd en geduld moet geven

Ik heb een heerlijke kroelkater van inmiddels 16 jaar oud. Maar hij wil alleen met mij kroelen en heeft een hekel aan kindjes en mannen met een harde stem. Toen mn bevalling begon met gebroken vliezen thuis heeft hij afstand van me genomen en heb ik hem totdat ik na 1 dag thuis weeen en2 dagen ziekenhuis niet weer gezien. Bij thuiskomt wilde hij nog niks van me weten. Toen de kraamhulp weg was na de kraamweek kwam mn kat af en toe aan de andere kant van de bank een beetje gluren en elke keer kwam ie wat dichterbij. Helemaal toen hij erachter kwam dat de baby lekker warm ingewikkeld was in een zachte doek wilde hij er elke keer wel lekker tegenaanliggen en begon ie te brommen. Als mn dochtertje wel begon te huilen of bewegen was ie wel snel weg. Op een gegeven moment kwam ie altijd bij me liggen als er bezoek kwam, alsof hij ons wilde beschermen. Nu is de baby een drukke peuter van 2,5 en hij weet inmiddels wanneer hij moet wegwezen, maar als we buiten zijn loopt ie vaak achter mn dochtertje aan, als soort van waakkat. Ik denk dat het wel losloopt ook omdat je baby je eigen is en ik weet zeker dat een kat dat ook echt aanvoelt. Zorg dat je indd een veilig verstop plekje hebt en laat m lekker rustig wennen. En als je bezoek/ kraamhulp miss laten weten dat ze de kat met rust laten

Mijn kat vind kinderen ook eng. Het is enorm belangrijk om er voor te zorgen dat je kind leert om niet zelf naar de kat toe te gaan. Onze dochter hebben wij altijd aangesproken als ze richting de kat wilde, we legde haar iedere keer uit dat de kat naar haar toe moet gaan. Dit deden we al vanaf dat ze kroop. Nu is ze 14 maanden en kan ze rennen en ze rent nooit naar de katten. Onze gestreste kat loopt zelf naar onze dochter toe als ze rustig is. Nu is t wel dat onze katten niet uit zichzelf aanvallen. In jouw geval had ik t aangekeken en eventueel een kattengedragsdeskunfige laten langskomen.

aanvulling: Onze katten hebben altijd veel vluchtopties en hebben ook 1 plank hoog bij het plavond waar echt niemand ze mag aaien zodat ze zich altijd kunnen terugtrekken.

Dat had onze kat ook. Hij wilde niks van kinderen weten. In februari is onze dochter geboren de 1ste week hebben we hem amper gezien... hij zat heel veel in de kast en ging op de kasten lopen enz. Nu is onze dochter 6 maanden en mag ze alles met hem doen 🙈. Hij is langzaam helemaal aan haar gewend. Mila doet echt niet zachtjes hihi en pakt soms zijn pootje of een pluk haar. Vind hij allemaal niet weg meer. Super knap natuurlijk. Wel laten we hun samen nooit alleen, want het is en blijft een kat.

Weg = erg

Zou hier contact mee opnemen.