Kraambezoek directe familie

Wij hebben gewoon telkens geappt: hee hebben jullie dan en dan tijd/zin om langs te komen? Niet te moeilijk. Soms appte we pas een dag van te voren. Vooral gewoon doen wat goed voelt op dat moment! Ik zou zeker niet van te voren al gaan afspreken hoe vaak ofzo, je kent je eigen behoeftes niet van te voren. En het is je directe familie, dus je kan best op het moment zelf aangeven, ‘zouden jullie willen gaan? Ik heb even rust nodig.’ Dit hebben wij ook een paar keer gedaan als ze er te lang waren, maar eigenlijk gingen ze uit zichzelf al netjes op tijd weg. Ps. Ik zou wel afspreken: niet onaangekondigd langskomen, stuur even een appje. Geniet er vast van!

Ging hier heel natuurlijk. Directe familie in die eerste periode geweest, maar altijd in overleg dus met afspraak hoelaat ze kwamen en voelden goed aan hoelang ze konden blijven etc. En naaste vrienden ook al snel.

Zitten midden in de kraamweek nu: We zijn er al vrij snel achter gekomen welke momenten voor ons fijn werken (uurtje of 11 en uurtje of 4) en dit zijn dan ook de enige momenten dat mensen langs kunnen komen. Ook fijn aan deze momenten is dat we daarna moeten lunchen / tijd is voor avondeten. Zeggen dat ze niet onaangekondigd mogen komen is bij ons niet echt nodig, ze sturen mijn man allemaal een appje en die plant het in haha. Is een moment al vol dan issie vol, of we plannen er dan juist een paar tegelijkertijd in en dan de dag daarna niemand om bij te komen. Merk zelf wel dat gewoon iets simpels als luisteren al echt heel vermoeiend is, en dat 3 kwartier echt de max is

Maak vooral de afspraak dat jullie verwachten dat ze heel flexibel zijn in wat jullie aankunnen. Je bent kapot. Ligt op bed. Gaat spontaan op een willekeurige dag je kraamtranen in, dat kun je niet plannen. Ik vond teveel mensen in huis ook vervelend, bleek. Te onrustig, de baby uit de wieg gehaald en van hand tot hand terwijl ik op bed lag en zij in de woonkamer zaten. Ik moest naar dezelfde wc waggelen met bloedproppen en obstipatie als waar zij heen moesten. Dit jaar iets anders met nr 2. Wat veel scheelt is als ze mee kunnen helpen. Nemen ze eten en boodschappen mee, doen ze een afwas. Of gaan ze zitten en verwachten ze in week 1 koffie en gezelligheid geserveerd? Dan is een uur al lang hoor! En de sociale norm als de max van kraambezoek. Maak de afweging tussen energie kosten en opleveren. En als de kraamzorg er is, is het fijner als jullie kunnen bijslapen, dat jij verzorgd wordt (ook van onder gecheckt) en jullie tijd hebben voor dingen met haar en de baby doen om te leren. het is geen koffiejuffrouw. Ik zou dus kort kennismaken in week 1 met heel directe fam. Vanaf week 2 na de kraamzorg wat mensen langer toelaten die jullie ook daadwerkelijk kunnen ondersteunen.

Hangt er ooo een beetje vanaf hoe groot de directe familie is. Mijn gezin is in totaal 5, die van mijn vriend 4. Iedereen kwam met aanhang, en 2 broers ook met kinderen. Ik vond het eigenlijk veel te veel achteraf, zeker ook die kinderen kon ik maar slecht handelen. Ik zou zelf de volgende keer alleen de ouders laten komen en dan pas als we er aan toe zijn afspreken met andere mensen/familie leden. En ik zou het ook combineren, dus bijvoorbeeld na 2 weken dat 2 broers komen. Kunnen ze ook met elkaar kletsen want om eerlijk te zijn vond ik die gesprekken echt vermoeiend. Komt ook omdat bijv mijn broer wel andere interesses heeft en niet heel erg in baby’s is geïnteresseerd. Ik zou trouwens de volgende keer ook wellicht liever ergens afspreken, want ik vond het vrij boring om elke keer mensen weer thuis te ontvangen en dan een soort standaard riedeltje af te gaan. Bijvoorbeeld ergens heen wandelen en daar koffietje drinken. Maar hangt ook af van je baby natuurlijk

En ik heb het nu over mijzelf, maar mijn man deed zo onwijs veel voor de baby toen ik nog plat lag. Nachtenlang met baby op borst zelf wakker, bijvoeden, verschonen, wegen enz. Die viel op dag 2 om en moest overdag gaan bijslapen. Denk dus ook aan elkaar :) die paar dagen meer slaap/rust / tijd om dingen te doen zijn voor jullie van levensbelang, maar dat uurtje extra blijven is dat niet voor de familie, dat kan een paar dagen of weken later ook prima

Ging eigenlijk heel natuurlijk. Maar vooral op onze uitnodiging en niet vooraf aangegeven hoe vaak oid. Ik ben in de nacht bevallen en bleef die hele dag nog in het ziekenhuis. Toen de opa's en oma's gevraagd 'of ze even wilden komen spieken in het ziekenhuis '. Dit was dus echt max 30 minuten alles bij elkaar en de grote druk van langs willen komen was er toen af voor beide partijen. Paar uur later rustig naar huis gegaan en pas op dag 2 en 3 weer een kort bezoekje van alleen opa's en oma's. In die eerste 10 dagen is een uurtje a anderhalf echt lang zat. En ik voelde me best goed. Dus nouja. Ik vond eigenlijk vooral mijn broer met zijn 2 kinderen wel pittig. Zijn zoontje is ook echt een stuiterbal. Ik zag hier vantevoren al tegenop omdat zij ook ver weg wonen en een beetje het idee hadden dat ze wel een hele dag konden komen. Toen met mijn moeder afgesproken dat ze eerst daar heen zouden gaan, even uitrazen in een speeltuin, dan een uurtje bij ons langs en dan weer met mijn moeder mee. Vond het ook fijn dat mijn moeder er dus bij was om overkoepelend even streng te zijn voor de kinderen als broer en schoonzus dit zelf iets of wat verzaakten 😬. En dit bezoek was op dag 5 of 6 ofzo. Mijn beste vriendin is op dag 3 ook alleen even komen spieken+-30 min op mijn uitnodiging. De baby is op dag 10/15 ook nog klein hoor🥰 Ik zou de instelling aan nemen dat ze er vanuit moeten gaan dat ze niet mogen komen. En als ze wel mogen komen valt dat toch mooi mee 😜 Lekker je tijd en rust nemen, leren van de kraamhulp en vooral samen genieten van jullie kindje. Al het andere is bijzaak en voel je in het moment wel wat je zou willen of juist niet. En luister daar dan ook naar.

Ik denk dat je tegen directe familie wel op het moment zelf kan zeggen als het toch niet zo uitkomt en dat het even mooi is geweest en dat je weer gaat rusten.

Onze directe familie zijn maar 5 mensen, dus het zal geen storm lopen bij ons thuis 😅 maar als je beide 4/5 broers of zussen hebt, is 1 setje per dag misschien wel meer dan genoeg. Hangt er ook vanaf of ze van ver moeten komen of in de regio wonen. En of ze ook een beetje kunnen helpen of alleen maar zitten en bediend willen worden. En uiteraard hoe moeder en kind zich voelen.

Bij onze eerste zaten we in de 2e coronagolf. Dus alleen kraamzorg en het bezoek moest buiten haar werktijden komen. Moet zeggen dat dit enorm was bevallen. Nu een keizersnede gehad dus mijn herstel verloopt toch al trager. De dag van de operatie ouders en zussen en broer gezien(was eigenlijk te druk achteraf) maar daarna verder paar dagen lekker niemand gezien. Nu zijn we 2 weken verder en alleen familie nog gezien. Overdag 2 vriendinnen en vanavond komt beste vriendin met gezin. Ook daarbij weet ik dat ik in mn huispak kan zitten ;) Moet zeggen dat ik nog steeds tegen alle kraambezoeken op zie haha. Maar belangrijk alles op je eigen tijd te doen en je grenzen aan te geven. Zoals eerder vernoemd vond ik al die gesprekken ook maar vermoeiend. Avond bezoekjes zit ik ook nog niet helemaal op te wachten🙈 blij als ik lekker op tijd naar bed kan haha

Ligt eraan hoeveel mensen dat zijn. Wij hebben aan directe familie (onze eigen ouders, broers/zussen/partners en hun kinderen) 38 personen. Dus die mensen ontvangen was al vrij intensief. Bij de geboorte van de tweede deden we het in kleine groepjes en met vooraf afgesproken tijdsduur. Dat vond ik wel oké gaan.

Wij hebben de eerste week alleen ouders en zussen laten langs komen. Mijn zus zonder haar 3 kinderen, die zijn op een later moment nog eens mee gekomen. Het ging heel geleidelijk, iedereen weet naar mijn mening wel dat je niet lang op kraamvisite blijft. En anders geven we het aan dat ik rust wil en terug naar boven ga. Onaangekondigd gaat hier ook niet gebeuren. Keer schoonvader aan de deur om 21:00(?) wel in de zomer periode, hebben we aan de deur weggestuurd.

Het is directe familie, dus wij hadden daar weinig afspraken over. Gezegd dat we zouden bellen als ze langs mochten komen (onze ouders), dat was nog in het ziekenhuis (we moesten een paar dagen blijven). Zodra we thuis waren kwamen mijn schoonouders bijna elke dag wel even binnen (die wonen heel dichtbij) Maar dat deden ze ook al voor de baby kwam, en nu hij bijna 2 is nog steeds, want we hebben samen een bedrijf 😅. Mijn ouders, zussen en broers met aanhang zijn een beetje verdeeld over de eerste week langsgeweest, als het teveel werd gaven we dat gewoon aan. Hier verliep het eigenlijk allemaal heel vanzelfsprekend, terwijl ik me er voor de bevalling enorm druk over kon maken 🙈.

Vooral aanvoelen hoe je je op dat moment voelt en wat de situatie is. Je weet nog niet hoe je bevalling gaat zijn, hoe je je postpartum voelt etc. Hier zei ik dat ik de eerste week niemand over de vloer wou hebben. Maar zodra we thuis waren stond ik zo strak van adrenaline en trots dat we meteen mijn schoonmoeder langs lieten komen en de rest van de week elke dag familie over de vloer hadden 🤣. Ik vond het zó gezellig. Totaal anders dan ik van te voren gedacht had. Bonus was ook dat de kraamzorg er toen nog was en dus gasten kon bedienen.

Jouw allerlaatste alinea is denk ik het meest relevant om te delen met je directe familie. Hiermee geef je aan wat voor jullie belangrijk is zonder het alvast in beton te gieten. Maar je bereid je familie wel alvast voor. Ga eerst maar eens bevallen en 'voelen' wat je tijdens de kraamweek nodig hebt :) Dat kan je dan uitspreken toch, in het kader van balans bewaren en tijd houden voor jezelf? Je beheert altijd nog zelf je eigen agenda. Dus je kan tegen die tijd ook zeggen dat je op bepaalde momenten niet kan/geen tijd hebt. Komt allemaal goed!!

Gewoon eerlijk zijn naar je familie en voor anderen je social media aankondiging uitstellen tot minstens een week na de geboorte en het kaartje pas na een week verzenden.

Wij hebben van tevoren duidelijk gemaakt dat we niet wilden dat ze zomaar voor de deur zouden staan. Dus als zij wilde komen appte ze voor een afspraak, of wij appten hun als we wilde dat ze langskwamen. We probeerden ook maar 1x bezoek per dag te hebben. Dat vond ik qua energie echt genoeg! En af en toe ook een dag niets. Dag 1 dat we thuis waren (wij zijn 2 dagen in het ziekenhuis geweest) zijn beide ouders komen kijken, dag 2 wilden we even niemand en dat was zó fijn. Ik heb maar 1 broer en die kwam pas een maand later, dus bij ons waren het alleen de ouders in de eerste week en daarna opa en oma e.d. Als je meerdere broers en/of zussen hebt zou ik dus vooral rustig en goed plannen op dat moment.

Wij hebben niks afgesproken. Het loopt, naar mijn ervaring, wel los! Ouders en schoonouders kwamen eerste dag heeeeel kort langs (max 30minuten). Paar dagen later iets langer (met gevulde tas met eten). Ook broers en zussen bleven allemaal max 1,5 uur. En anders gewoon zeggen: ik ben moe en ga even slapen met de baby. Tot snel! Dan mag je partner en kraamzorg het verder oplossen :)

Even een heel ander bericht. Ik voelde me na de bevalling best wel prima, en vond het juist heerlijk dat er mensen kwamen kijken. Mijn man en ik komen allebei uit een grote familie en ik denk dat we in de kraamtijd wel 40 mensen op bezoek hebben gehad, en dan hebben we de kinderen die mee kwamen nog niet mee gerekend. Voor mij was dat prima. Wel max 45 minuten per bezoek en ook meerdere bezoekjes combineren. Als het even te druk werd, dan bleef ik met de baby boven en ging mijn man met het bezoek naar beneden.

Wat een goede, nuttige en ook positieve antwoorden. Wat top! :)