Laagliggende placenta ervaringen

Hoi! Hier ook een placenta die tegenwerkt 😑 Lag op 28w nog helemaal voor de uitgang, enkele kleine bloedingen gehad (wel opgenomen geweest hiervoor omdat die volledig onderaan lag) Intussen een Aantal weken in platte rust en geen bloedingen meer. Baby stelt het overigens prima! Maar telkens wel schrikken dat bloed. Krijg ook utrogestan om vroeggeboorte tegen te gaan. Vandaag opnieuw op controle geweest en de placenta schuift op, waardoor het risico op nieuwe bloedingen wel wat afneemt. Nu 30w en hopen dat die placenta tegen de volgende controle voldoende opgeschoven is. Ik duim alvast mee voor jou dat die ook voldoende opschuift!🤞

Bedankt voor je reactie! Fijn om te horen dat alles goed gaat met je baby, dat is natuurlijk ook mijn grootste zorg dat hierdoor er iets met mijn jongentje gebeurt. Mijn baarmoedermond was lang genoeg om de verdenking van een vroeggeboorte uit te sluiten voor nu, Ik ben ook nog maar 22+4 dus dat zou absoluut niet goed zijn mochten daar tekenen van zijn. Al met al neemt het voor mij veel plezier weg, door de zorgen die dit met zich meebrengt, daar zal jij je zeker ook in herkennen. Tot de 20 weken echo stond ik al stijf van de stress door andere complicaties die hier los van staan, en dan hoop je daarna eindelijk een beetje te kunnen gaan genieten. Hoop heel erg voor jou dat alles nog mooi op zijn plek groeit en dat je over een paar maandjes een mooi kindje in je armen hebt❤ Hoe kijk jij tegen de eventuele keizersnede aan?

Ik lag met 25w voor het eerst in het ziekenhuis... Gelukkig was alles snel onder controle! De mogelijkheid van een keizersnede was echt een kaakslag. Aangezien ik al 2x vrij vlot natuurlijk bevallen Ben (1e was inleiding en duurde ong 8u,2e was eruit 2u na de 1e wee 😜) Eerlijk gezegd was dat mijn grootste angst, gelukkig kon ik met een aantal vroedvrouwen spreken toen ik in het ziekenhuis lag en ze konden le wel geruststellzn. Alsook mijn gynaecologe, ze wist dat ik daar schrik voor had en bij het nieuws dat dit een reële kans werd, deed ze eerst alles om mij gerust te stellen vooraleer ze verder ging met de controles. M'n man steunt me gelukkig ook goed, hoe dan ook nemen we geen risico's. Maar ik blijf hopen dat een keizersnede niet nodig zal zijn 😇 mss n beetje naïf, maar ik heb ook vrede genomen dat het Mss niet zal lopen zoals ik gehoopt had. Vooral de voorspelbaarheid van een 's schrok me wat af, ik zou liever de natuur z'n gang late' gaan zonder operatie, verdoving,... Net omdat ik bij m'n laatste bevalling zo 'verwend' geweest ben met een superclotte bevalling en dito herstel 😂 Kzou zeggen, neem voldoende rust zodat die placenta niet teveel roet in het eten gooit!

Ik snap dat het voor jou schrikken was om die keizersnede optie te horen. Ik heb het nieuws zelf nu nog maar sinds een weekje dat dat mogelijk gebeuren moet, en ik weet ook niet goed hoe ik me er onder moet voelen. Voor mij zou het wel mijn eerste voldragen zwangerschap zijn, dus ik heb geen echt vergelijkingsmateriaal zoals jij. Maar ik merk ook dat ik het nog niet goed kan accepteren dat ik dan geopereerd zal moeten worden en dat ik dan de ervaring van een normale bevalling zal moeten missen. Maar goed, dat zijn eigenlijk allemaal zorgen voor later. Eerst maar zorgen dat alles goed gaat, en als het zo ver is, dan is het belangrijkst dat iedereen gezond door de ervaring heen komt natuurlijk! Of dat dan met of zonder keizersnede is. Ik wens je veel succes met alles, en hoop dat je je bedrust snel doorkomt!