Laatste loodjes 37+6, emotioneel zwaar

Op dit moment niet in die positie, maar ik kan het me nog wel herinneren 😄. Wat bij mij enorm hielp, was verwachtingen op nul. Dus geen afspraken maken, niet bedenken dat je nog wel even boodschappen kan doen en het huis schoonmaken, maar gewoon écht alleen maar vrije tijd. Beetje rommelen, beetje keuvelen en mocht het ineens lukken om wat af te spreken met een vriendin dan daar lekker van genieten en als bonus zien. Je lichaam heeft negen maanden lang een mens gebouwd, het verdient wat vrije tijd 😄. Als je je dagen zo rustig houdt, dan is snachts een paar keer wakker worden ook geen ramp meer. Succes met de laatste loodjes enneh, geniet er van! 🥰

ik zit momenteel met precies hetzelfde, maar ben (pas) 34.5! ik plan bijna niks meer in mijn verlof.. heb alle rust nodig. slaap overdag een beetje bij. snachts is het ergste, lig niet meer lekker in welke positie dan ook! dus zie ook ieder uur.. voor de misselijkheid en zuurbranden gebruik ik nu antagel! die werkt bij mij wel beter dan rennies..! vooral vannacht net voor het slapen genomen en in ieder geval niet wakker geworden van het zuurbranden! het hoort helaas bij de laatste loodjes.. en die gebroken nachten heb je waarschijnlijk na de bevalling ook nog wel even ;) sterkte en gewoon overdag extra rust pakken. cliche, maar het is het uiteindelijk allemaal waard!

Ons zoontje is nu 3 maanden oud dus ik weet het nog goed! Wat ik het meest irritant vond was wanneer mensen zeiden dat ik ervan moest genieten... Helaas is er weinig wat je kunt doen. Probeer het rustig aan te doen. Push jezelf niet. Wees niet bang dat je bij de bevalling straks uitgeput bent door slaap te kort. Geloof me, je lichaam gaat ervoor zorgen dat je energie genoeg hebt. Volg daarin je lichaam. Mijn vk adviseerde me nadat mijn vliezen waren gebroken om nog even lekker wat te gaan slapen en mijn lichaam het werk te laten doen. Ik ben bijna door de hele ontsluitingsfase heen geslapen XD en tijdens het persen was het alsof er ergens een pot opgespaarde energie werd open getrokken in mijn lijf. Dat komt echt wel goed!

Heel herkenbaar hoor, maar hoort er echt een beetje bij. Probeer juist (hoe moeilijk ook) nuchter te blijven denken. Je ligt in bed, al slaap je niet mega goed en veel, je lichaam rust toch wel uit. Evt overdag een dutje doen als dat wel lukt. Je bent hoogzwanger, dus je “moet” niet veel meer. Hoognodige afspraken bij de verloskundige enzo wel, maar verder ook heel normaal om vanaf nu lekker in je eigen bubbel te gaan en niet teveel te doen/af te spreken. Ik snap dat je uitgerust richting je bevalling wilt gaan, maar helaas is dat bij de meeste geen optie. De zwagerschap aan het einde is zwaar en de kwaaltjes breken op. En weet je, (geen hele geruststellende gedachte🤪), ik denk dat je hoe dan ook na 2 dagen met een pasgeboren baby gesloopt bent. Hoe uitgerust je er ook aan begint. Dus die voorsprong levert echt niet zoveel op hoor😉

Nu niet meer in dezelfde situatie, maar herken de oververmoeidheid wel! Hier hielp het om niet teveel in te plannen, zeker niet op dagen dat mn oudste op de opvang was. Op die dagen, en ook in het weekend, deed ik standaard een dut van 2uur en dat wisselde ik af met een wandeling door de buurt met een muziekje op en even naar de winkel lopen voor een lekkere, voedzame lunch. Misschien helpt het voor jou ook om goed bij te tanken overdag en ook eens per dag even in beweging, dat doet vaak mentaal veel! Ennehh….je bevalling doe je op oerkracht, dat gaat je écht lukken!

Heel herkenbaar van mijn vorige zwangerschap, maar echt je slaapt zo veel beter als de kleine er eenmaal is (vond ik). Niet meer zo slecht slapen door die buik, geen pijn meer, niet meer dat eindeloze plassen. Ja je wordt wakker door je kleintje maar ik vond dat lang niet zo zwaar en vermoeiend als in de zwangerschap

Heel herkenbaar. Helaas ontkom je hier niet aan vrees ik, het hoort er een beetje bij, hoe rot ook… Ik sliep ook super slecht de laatste weken. Bij mij zijn uiteindelijk savonds de vliezen gebroken, heel de nacht dus doorgehaald omdat ik weeen had (uiteindelijk bijna 48 uur wakker in totaal🤣) en vervolgens de hele dag erna ook nog wakker geweest om vervolgens elke 2 a 3 uur wakker te worden dagenlang om te voeden. Als ik daar nu aan terugdenk denk ik HOE DAN?! Maar je komt toch in een soort overlevingsstand ofzo, je lichaam kan het op de een of andere manier toch aan😂

thanks voor alle reacties. doet me oprecht heel erg goed ❤️❤️❤️

Herkenbaar ik had dit vanaf wk 33 en wk 34 echt kappot dat ik ook aangaf alleen laatste week nog af te ronden op werk meer niet. Maar toen braken vliezen opeens ook al en had ik begin wk 35 (prematuur) kindje. Was nier fijn natuurlijk maar vind het super knap hoe vrouwen zich door die laatste loodjes slaan nog zoveel weken. Doe rustig aan. Probeer te slapen/ rusten wanneer dit wel lukt of het nu dag of nacht is. Voor mij werkt een podcast luisteren ook om in slaap te vallen, en heb je wat afleiding tegen de ongemakken. Je bent op mooi termijn hopelijk laat de kleine je niet te lang nog alleen zwoegen. Gebroken nachten met baby voelen toch anders (yep, alsnog ook doodvermoeiend, maar anders dan maagzuur).

Herkenbaar van mijn zwangerschap. Verschrikkelijk geslapen, elk uur wakker, 4x uit bed om te plassen, zoveel pijn. Uiteindelijk pas bevallen met 41+3 😱 elke dag duurde me te lang. En nu mis ik het zwanger zijn zelfs! De bevalling duurde 16 uur van avond tot volgende ochtend dus ook 2 nachten doorgehaald. Je kan altijd meer aan dan je denkt! Ook als de kleine er is zit je zo vol met adrenaline, ik kón niet slapen. De kraamverzorgende stuurde me per direct terug naar bed toen ze me zag 🙈

Ik begrijp precies wat je bedoelt! En ik ben nog maar net 30 weken🤭 Ik heb dit dus al een aantal weken. Ik ben 2 maanden na me vorige bevalling weer zwanger geraakt. Ik denk dat ik er gewoon klaar mee ben!!😂 Succes met de laatste lootjes, je kan het! 🌺

Mijn schoonzus heeft vanwege dat het zo zwaar was zich rond 39 weken laten strippen. Als je het erg zwaar blijft vinden, bespreek dit dan met de VK. Sterkte!

ja joh. die laatste weken zijn vreselijk zwaar. ik zou overdag niet al te veel meer afspreken en lekker thuis je rust pakken. en het met je verloskundige of gynaecoloog bespreken. mij hebben ze uiteindelijk toch wat eerder ingeleid omdat ik ook uitgeput raakte. en die weken na de bevalling red je het op de een of andere manier wel. de echte vermoeidheid komt als het weer wat makkelijker wordt. sterkte. je kunt het