"Liegen" tegen vrienden

Wij hebben gewacht tot twaalf weken. Enkel onze ouders wisten het en twee beste vrienden. Had ik geen moeite mee.

Juist omdat ik weet dat mijn vrienden er voor me zijn als het misgaat, deelde ik over mijn zwangerschap vrij vroeg. Ik koos wel uit wie wel en wie niet, maar sowieso als ik smoesjes moest gaan bedenken dan deed ik dat niet, echt geen zin in. Wel steeds heel duidelijk benoemd dat het pril was en nog mis kon gaan en dat ze het nog niet de wereld in moesten gooien. De eerste werd een miskraam en ik vond het heel fijn dat mensen om me heen wisten wat er was. Bij de tweede (is huidige) zwangerschap op dezelfde manier gedaan.

Ik vond het ook heel lastig om het niet te “mogen” vertellen vanwege de onzekerheid of alles wel goed zou gaan. Juist in het eerste trimester had ik veel last van symptomen en dan moet je maar door alsof er niks aan de hand is. Ik zou daarom zeggen: doe wat voor jou goed voelt. Misschien wil je het wel een aantal mensen vertellen, juist omdat je hun steun ook kunt gebruiken.

Volg je gevoel! Gewoon doen wat goed voelt! Wij hebben het -door HG- ook vroeg verteld, mocht het dan onverhoopt mis gegaan zijn /nog gaan dan kunnen de mensen dichtbij je je juist ook goed steunen! Succes met je keuze en uiteraard heel veel succes met de zwangerschap 😘

Ik snap je helemaal!!! Gister nog een soort halfslachtig verhaal opgehangen bij een vriend om ergens onderuit te komen waardoor hij (terecht) geïrriteerd werd, waarna ik hem heb teruggebeld en gewoon het nieuws heb verteld. Ik redeneerde: hij mag het ook weten als het misgaat. Verder herkenbaar, mijn collega’s denken dat ik een zwak vogeltje ben met een mysterieuze ziekte omdat ik al een paar dingen heb moeten afzeggen of eerder weg ben gegaan van vermoeidheid 😆

Ik snap uiteindelijk ook niet heel erg waarom we het altijd maar geheim moeten houden tot na 12 weken. Wel gedaan, maar eigenlijk ook meer omdat dit “zo hoort”. Oke, groots op social media gooien zou ik ook niet doen maar de mensen die het dichts bij staan mogen het toch wel weten? Scheelt ook een hoop gelieg en smoesjes verzinnen. Ook bij collega’s is het toch fijn dat mócht het mis gaan, zij hier ook rekening mee kunnen houden? Zou wel vragen of ze het nog even voor zich kunnen houden.

Ik had gelukkig niks geen kwaaltjes dus het besef was er bij ons nog niet echt. Pas na een 1e echo durfde het beide beetje te geloven. Toen aan mijn beste vriendin verteld en het kwam bij ons net zo uit dat de 12 weken echo net voor sinterklaas viel dus 5 december de ouders en broers en zussen verteld, en met oud en nieuw de vrienden. Groots op socials nooit gedaan

Ik heb het er ook met vriendinnen over gehad dat ik baalde dat zwanger worden weer ff duurde! Dus veel gedeeld en gewoon zulke lieve meiden dat het niet goed voelt om te liegen.

Bij mij wist iedereen die dichtbij mij stond het. Op werk heb ik wel gewacht en was mijn vriendin/collega de enige die het wist. En dankzij haar hebben we het goed volgehouden 😅

Zeker als je vrienden je zo gesteund hebben, zou ik het nu al zeggen. Ik heb het bij mijn eerste zwangerschap erg snel met een tweetal vriendinnen gedeeld en na de eerste echo met onze ouders. Met de tweede had ik totaal geen zin in geheimzinnig geneuzel, dus toen ik met een stel collega’s (waar ik een goede band mee heb) bij 5 weken in een tapasrestaurant belandde, heb ik het gewoon verteld. Ook met de gedachte dat als het fout zou gaan, mijn collega’s dat toch wel aan mij zouden merken. Zelf kan ik niet zo goed tegen die ‘regel’ van geheimhouden tot 12 weken, omdat het impliceert dat je alleen maar goed nieuws mag delen en verdriet dat moet je vooral geheim houden. Iedereen moet vooral doen wat bij hem/haar past, maar dat bovenstaande zo in onze cultuur gebakken zit vind ik kwalijk. Hoezo zou je verdrietige dingen geheim moeten houden voor familie of goede vrienden.

Ik heb het meteen gezegd tegen onze naasten! Een dag na de test al haha. De meesten zelfs de dag zelf verteld.

Wij hebben de Nipt uitslag afgewacht en daarna pas verteld. Dat was met 13/14 weken geloof ik. Onze ouders hebben we met een week of 10 ingelicht. Ik had er geen moeite mee, iedereen kan zich wel voorstellen dat je zoiets niet gelijk van de daken schreeuwt. Ik vond het juist wel fijn om het in het begin alleen met z'n tweeën te weten❤️

Hier ben ik het zo mee eens! Ik kijk gewoon even aan hoe het loopt. Wil er sowieso geen grote presentatie van maken haha dus het komt zoals het komt. Volgende week nachtje weg met vriendinnen en grote kans dat ze het die avond horen!

Kijk gewoon hoe het uitkomt zou ik zeggen. Gefeliciteerd met je zwangerschap!

Persoonlijk weet ik niet of ik een miskraam zou willen delen met iedereen op mijn werk. Daarom hanteer ik dit "regel" wel maar dat is persoonlijk. Maar ook omdat wij bij een eventuele negatieve nipt abortus zouden overwegen. Als iedereen het dan al weet moet ik vertellen dat ik abortus heb laten doen of liegen over een miskraam. Nou op beide zou ik absoluut niet zitten te wachten. Dus daarom hou ik dit grens wel aan. En zoals ik ook al aangaf, gewoon even lekker met z'n tweeën genieten van ons geheimpje vind ik ook heerlijk. Maar zo heeft iedereen zo zijn redenen. Maar ik persoonlijk ervaar die regel waar jij het over hebt totaal niet van "buitenaf" ofzo.