Lompe/domme opmerkingen?

“Mensen zien bij jou denk ik pas heel laat dat je zwanger bent omdat je toch al zo stevig bent”

'Jeetje wat zal jij een dikke baby krijgen' 'Bekkenpijn bestond vroeger niet' 'Je moet eens wat meer bewegen'. 38 weken zwanger en een hitte golf 🙄

'We willen graag eens langskomen om 'DE BUIK' te komen bekijken', alsof het allemaal 1 grote tentoonstelling is ofzo (vader van mijn man)

Ik kreeg na mijn missed abortion (2 dagen na het opwekken) de opmerking "oh je bent nog jong zat, komen vast nog zat kansen" en toen ik bij mijn collega aangaf dat ik echt nog even rustig moest werken (ik moest 2 dagen later weer gewoon komen met hevige bloedingen en naweeën) werd er gezegd "hoezo, het is nu toch gewoon een ongesteldheid, ik moet ook werken als ik bloed hoor"... Nu, 35 weken zwanger, nog geen eens 5 kilo aangekomen, maar begin flink vocht vast te houden, hoor ik ineens "oh joh je bent wel echt veel aangekomen he" en "wow je hebt echt een dik gezicht nu, kan goed zien dat je zwanger bent" ja he he mag het 😅

Ik heb de eerste 4 maanden HG gehad, 3x in het ziekenhuis gelegen. " 's Morgens opstaan met een kopje thee en crackertje helpt wel." 🥴 Of: "Al die medicijnen troep is niet goed, je kan ook gewoon gember eten of homeopathische druppeltjes." "Ja, wel vervelend die ochtendmisselijkheid. Maar ja, hoort er bij hè." En de ergste vond ik nog van mijn baas: " Mijn vrouw was ook misselijk de hele zwangerschap en die werkte gewoon door." 🤦🏻‍♀️ Zo kan ik er helaas nog wel meer opnoemen. Het was mij wel duidelijk dat HG niet begrepen wordt. Je wenst zoiets je ergste vijand nog niet toe. 😣

Ik werk als techniek docente in een werkplaats vol met mannen. Nadat ik bekend had gemaakt dat ik zwanger was (net op het punt dat ik hoge bloeddruk en bekkeninstabiliteit begon te krijgen) dagelijks opmerkingen krijgen 'Weet je wel zeker dat het er 1 is?' 'Zo, wat zie jij er erg uit!' ' Weet je zeker dat het wel gaat, je hebt dikke wallen en een vermoeide kop!' ' Jezus, wat zie jij eruit?!' En dat op de dagen dat ik me juist prima voelde.

Ohhh, wat herken ik deze!!! HG wordt zó niét begrepen!! M’n nichtje, huisarts: “ja, ik zie wel vaker dit soort vrouwen. Zoek maar wat afleiding, dat helpt vaak wel.” Ander familielid nadat ik had verteld dat ik er zo ziek van ben; “ En? Heb jij nog leuke plannen dit weekend?” (Eh ja. Op de bank liggen en kotsen.) Meerdere mensen; “ja, hoort erbij hè, die ochtendmisselijkheid...” (m.a.w: stel je niet zo aan) Of deze: “mijn vriendin was de eerste 8 weken ook wel echt gammel!” (Ik ben morgen 24 weken en als ik m’n medicatie niet neem, spuug ik nog steeds...) Een goeie dooddoener is ook; “ja, het is voor het goede doel he?!” Tuurlijk is dat zo, maar op dat moment voel je je zó slecht, en hoe gewenst dit kindje ook is; als je zo ziek bent, neemt dat ook veel blijdschap weg. (Gelukkig nu weer terug, nu het met medicatie onder controle is!🥰) Kortom: HG; zó niet begrepen! Mag echt wel meer aandacht voor komen...!

Ohhhhh de "bekkenpijn bestond vroeger niet"... was dé uitspraak van mijn manager (vrouw). En ik die daar zat en het daardoor niet durfde te vertellen dat ik kapót ging van de pijn.

Toen zoon 4 net een uur ter wereld was: deze word nooit zo leuk als zijn broer, dat is ons zonnetje. Het lieve kind kreeg niet eens de mogelijkheid om geliefd te worden.

Oh dat he en dan vragen "ben je nog misselijk?" Ja maar ik kan het nu beperken tot 1 x per dag overgeven. "Ooooh dat valt mee!" Gek, als iemand die niet zwanger is al 8 weken elke dag overgeeft valt dat volgens mij niet mee hoor maar het kan aan mij liggen.

Dit... Ik heb een andere vk dan tijdens mijn eerste zwangerschap. Bij m'n 1e benoemde ze mijn gewicht (BMI 30) en logischerwijs de opmerking 'even de bloedwaarden in de gaten houden of een suikertest nodig is'. Niet nodig geweest. Ik was vóór deze 2e zwangerschap 4kg zwaarder dan voor m'n 1e en deze (allen mooie slanke) dames staren zich blind op m'n gewicht... Ik heb geen voortekenen behalve m'n gewicht en tóch wordt die suikertest gepusht alsof ik de ongezondste moeder ben die ze ooit hebben gezien. 😒

"Zijn jullie eindelijk zwanger"... we zijn 9 jaar samen. "Ik hoop dat je snel minder misselijk bent, dan kun je er van genieten." "Mag je dat nu wel eten, nu je zwanger bent?" Nee, ik hou totaal me niet bezig met me gezondheid afgelopen 5 maanden. Ik eet express dingen die niet mogen want ik ben een slechte moeder. "Ik zou het niet fijn vinden als mij dochter het pas bij 14 weken zou vertellen". Zei de verloskundige...

Ja! Zijn jullie eindelijk zwanger, die! Wat de* ik ben 27 😅

Wat erg dat je ook HG hebt. En wat een onbegrip krijg je om je oren. 🥺Mensen weten echt niet waar ze over praten. Je moet het meegemaakt hebben om het te begrijpen. Het is niet zomaar 'een kwaaltje' of een gewone misselijkheid. Het is gewoonweg vreselijk en geeft een schaduw over het hele blije gevoel wat je hoort te hebben tijdens een zwangerschap. Veel sterkte en hou vol, voor je kleintje! Je kan het! 💪🏼

Ja. Vreselijk...! 😌

Jij zit dus ook in hetzelfde schuitje..! Heel naar! Jij ook sterkte!! 💪🏻

https://www.24baby.nl/zwanger/zwangerschapspraat/grootste-ergernissen-tijdens-je-zwangerschap/ Nummer 1,3,4, 5, 9 en 10. Als iemand die nummer 8 bij mij doet, dat wordt ik fysiek.

Ik heb het gelukkig al 2x achter de rug. 🙈 Onze jongste is net 1 jaar geworden. ❤️

Ik ben niet enorm slank van mezelf en bij 18 weken zag je nog niet dat mijn buik groeide. Mijn schoonfamilie zei (en nog steeds) groeit je buik al????? Ja je bent een flinke dame van jezelf dus zal daar wel door komen.... 😓😓😓 zo fijn voor je zelfvertrouwen

Daarna wel meteen over? Of ook nog klachten aan over gehouden?