Lullige/vervelende ('niet verkeerd bedoelde') opmerkingen

Wat bestaan er toch vreselijke draken van mensen als ik deze opmerkingen lees. Echt ijzingwekkend 🤯!

Ik had soms dat ik tijdens de zwangerschap vocht vasthield, zo ook in m’n gezicht. Op een dag zouden we naar een verloving en ik had me in lange tijd leuk gekleed en een beetje make up op. Ik voelde me zelfverzekerd. We waren net binnen de zaal en werden welkom geheten waarbij iemand tegen me zei: Oo, wat heb je een opgezet gezicht Nou leuuuuk😮‍💨 Dag zelfvertrouwen

Mijn werkgever die mijn hele zwangerschap, elke week weer, begon over het feit dat ik veel te snel zwanger was na de 1e (kindjes schelen 20 maanen) en dat bij fysieke klachten ik daar dus zelf om gevraagd heb. Oja en toch wel serieus wilde weten hoeveel kinderen we nog gingen nemen (alleen dat willen nemen doet me al gruwelen) Want dan kon ze elke 1,5 jaar vast waarneming regelen. Als huisarts zijnde hoop ik dat je tegen je patiënten begripvoller bent dan tegen je personeel. Vorige weer m'n ontslag ingediend, ik kom na m'n verlof lekker niet meer terug.

Wat een reacties allemaal! Voor iedereen een hartje❤️ veel liefde en geluk! 💕💯

De kraamverzorgster: “zo, dàt ziet er uit……” terwijl ze naar de 40 hechtingen keek nadat mijn schaamlip er letterlijk af was gescheurd tijdens het persen.. Een kennis: “Je ziet eruit als een spook” nadat ik net een fluxus had gehad en extreme bloedarmoede had..

Bij mij werd er gezegd door een hornbach medewerker draag jij er 6 ofso. Je bent vast op het einde. Nog nooit heb ik zo buik grote buik gehad. Ga even zitten terwijl ik mij prima voel.. weet je zeker dat het er 1 is… 🥲😐

Nachtje opgenomen in het ziekenhuis ivm tabletten voor inleiding. Om 02.00u een eerste wee en ging gelijk door de grond. Timer erbij gepakt en verpleegkundige geroepen. Ik moest vooral niet timen en niet puffen, als ik zo zou zeuren zou ik het eind van mn bevalling niet redden. Weg was ze en liet me achter in een donkere kamer. Zelf m’n man nog kunnen bellen en om 03.30u bevallen. Thanks heh b*tch dat je mij in paniek in een donkere kamer achter hebt gelaten en ik maar dacht dat ik niet zo moest zeuren🥲

'Jeetje wst draag je hoog, de baby mag van mij wel komen!'

Ik ben niet bang voor de bevalling zelf, maar wel voor dit soort opmerkingen. Wat. The. F*ck.

Ik heb zelf wel eens een goed bedoelde opmerking gemaakt. Niet al te lang geleden toen ik spullen kocht voor de gender reveal. Kassajuf: wat hoop je dat het wordt? Ik in gedachtes: niet zeggen als het maar gezond is.. straks heeft zij er eentje met down thuis... Ik hardop: als het er maar 1 is Zij: Oh.. ja uiteindelijk was het er bij mij ook 1... Je kan t ook nooit goed doen.

Opmerkingen van anderen over dat een dochter krijgen en opvoeden een stuk pittiger is dan een zoon, vooral wanneer ze gaan puberen Dankjewel, ik ben al zo onzeker over het krijgen van een meisje na een jongen 😭

Mijn moeder toen mijn zoontje met 7 weken was: goh, je hebt nog wel een dikke buik zeg.. 🫡

Om je even moed in te spreken: dat van die vermoeidheid klopt wel hoor. Bij m’n tweede zwangerschap enorme vermoeidheid met daaropvolgend een zwangerschapsvergiftiging meegemaakt dus toen ik eenmaal bevallen was, was dat een verademing. Ik was helemaal ontwend dat m’n lichaam van alles kon. Voelde me zo energiek!

Mijn leidinggevende toen ik net zwanger was: oh wat grappig, mij was het eigenlijk nooit eerder opgevallen dat jij zulke stevige bovenbenen had. En na mijn bevalling, toen ik langskwam met mijn baby: je ziet er goed uit, dat pafferige uit je gezicht is verdwenen. Was een compliment ofzo? 😂

Hier was het tijdens de inleiding, ik gaf aan dat de weeen al redelijk pijnlijk waren, zegt ze eerst "oh dit is nog niks..." zoiets van jij weet precies hoe elke wee bij elke vrouw voelt maar goed, Tijdje erna vroeg ik of toch de verloskundige kon komen om te checken, zegt ze " je kan nog praten dus het zal allemaal wel meevallen..." Ik zat toen wel gwn al op 4cm binnen 45min en had een weeën storm 🥴

Bij sommige mensen in de zorg vraag je je echt af wat ze daar doen... Bij mijn eerste moest ik savonds vanaf verloskundige meteen door naar het ziekenhuis. Ik kwam rond 21 uur aan op de kamer. De verpleegster die er toen was vond ik meteen al een rare. "Doe maar lekker je pyjama aan en ga maar lekker op bed liggen." "Nee, dank je, dat doe ik straks wel als mijn moeder ook weg is." "Ga maar lekker je pyjama aan doen en lekker liggen." "Nee... Dat doe ik straks wel...' "Ga maar lekker op bed liggen" NEEHEE! Helaas was deze muts er ook toen ik 7 dagen later uit ziekenhuis werd ontslagen. Zoontje lag toen nog op neo. Sochtends had ze mij getempt, was 37,6 ofzo, voor mij al echt verhoging. Maar was volgens haar allemaal goed, dus ik moest gewoon gaan douchen en naar huis (rooming in in het ziekenhuis vanwege mijn zoontje). Onder de douche bijna neergevallen en voelde mij erna zo enorm beroerd. Ik vroeg of ze mij nog eens wou tempen, ik kon inmiddels niet meer dan 2 stappen zetten voor ik flauw zou vallen. Maar nee, ging ze niet doen. Ze had mij al getempt en was helemaal goed. Ik moest nu toch echt ruimte gaan maken voor andere vrouwen die de kamer nodig hadden. Toen nog beetje zelfde gedoe gehad bij de rooming-in. Ik kon gewoon echt niet op mijn eigen benen staan en iedereen (ook mijn moeder) zei dat ik mij aanstelde en het allemaal gewoon maar moest doen, het kwam allemaal wel goed. Het heeft een uur en heel wat tranen gekost voor mijn moeder mij toch maar mee naar huis nam. Thuis aangekomen kwam al snel de kraamhulp, gelukkig had zij wel door dat het echt niet goed ging met mij, meteen getempt en ja hoor, 41 graden koorts! Dus toen mocht ik meteen weer terug naar het ziekenhuis 🙃

Ik zeg dan altijd dat juist de slechte opvoeding van de jongens het probleem is, dat het met meisjes spannender is.

Mijn mannelijke en inmiddels gepensioneerde collega die aan íedere zwangere vrouw op onze afdeling in geuren en kleuren vertelde over de stuit bevalling van z’n vrouw (zo’n 20/30 jaar geleden). ‘Ja, het was zo bijzonder! Het leek net of haar vagina een ENORME ballon aan het opblazen was! Die billen waren zo ontzettend groot! Ik dacht echt, dat gaat nooit passen! Straks blijft de baby nog vastzitten!’ 💀

Vergeleken met de opmerkingen hier valt het echt wel mee..., maar ik wil toch graag even "klagen". Ik ben zwanger van een tweeling. Van mezelf een hoge bmi, waardoor je de vorige keer mijn zwangerschapsbuik pas laat zag. Nu is hij duidelijk aanwezig. Ik heb er ook echt veel last van. Bekkenpijn, kan niet goed bukken, ben alleen maar aan het zitten-liggen-zitten-liggen... ben er echt moe en geirriteerd van. Dan toch mensen die zeggen "nou voor twee vind ik het echt ontzettend mee vallen! Kleine buik hoor!" Zo'n opmerking doet me echt geloven dat ik me ontzettend aanstel...

Schoonmoeder 4 dagen na mijn bevalling: Binnenkort maar lekker sporten?