Macrosomie, afwachten of inleiden? Icm VBAC

Aanvulling 1: ik weet dat een groeiecho met 36 weken niet bepaald betrouwbaar is, dus daar houd ik ook zeker rekening mee. Hoewel ik wel echt een mega grote buik heb, dus ik verwacht zeker geen popje van 3 kg 🤣 Aanvulling 2: zoals gezegd hoor en lees ik veel dat inleiden vanwege macrosomie niet veel voordelen heeft. En dat het weer andere risico's met zich mee brengt. Maar mijn man zegt dan: ze zeggen dat toch ook niet voor niks in het ziekenhuis? Die vindt dat ik meer vertrouwen moet stellen op de gynaecologen ipv wat ik bijv gehoord heb in de podcast van Verloskees of in een video van Verlosmoeder

Misschien kun je ook meer info hierover volgen op het Instagram account bevallen als een baas. Veel van dit soort adviezen hangen vast aan protocollen en er is niet altijd wetenschappelijk bewijs dat het inderdaad voordelen oplevert. Goed om dit uit te zoeken, dan kun je dit ook met je partner delen.

Niet echt advies, maar ik begrijp je wel goed. Ik sta ook aan de vooravond van een VBAC en wil eigenlijk ook echt geen inleiding. Bij mij was kindje op de vorige groeiecho vrij groot geschat en nu weer gemiddeld gelukkig. Ziekenhuis hier wil opzich wel inleiden bij een vbac maar liever geen weeenopwekkers en het een volgt nou eenmaal vaak op het ander. Lastig dillema.

Ik zou echt deze beslissing samen met je partner makem en je laten informeren door je zorgprofessionals. Zij kunnen je precies vertellen welke risico's je neemt, en juist uit de weg gaat door een spontane bevalling af te wachten. Als je social media mag geloven is iedere vrouw gemaakt om thuis, zonder pijnbestrijders heel sereen in een bad te bevallen, en zijn de baby's altijd 'precies de goede maat voor het lichaam van de moeder' maar de realiteit is dat bevallen samen gaat met risico's. Voor iedereen zijn de risico's anders, en meestal zijn ze klein. Daardoor kan het zomaar zo zijn dat jullie een ietsje groter risico dat er iets misgaat accepteren, zodat je bevalling meer is zoals je graag wil. Vraag je zorgteam naar de risico's en voor en nadelen van de keizersnede, de inleiding met 38 of 39 weken, en van het afwachten. Breng ook zeker de info uit podcasts die je geluisterd hebt in het gesprek. Dan kunnen ze zeggen waarom dat in jouw geval een goed, of juist minder goed argument is. Weeg daarna alle opties samen met je partner, en neem ook zeker jullie wensen en gevoel mee in je beslissing. Succes 💪 You got this

Dankjewel voor de tip, ga ik zeker naar kijken!

Vorige maand is mijn zoontje geboren op een termijn van 38+5, spontaan, dus geen inleiding. Hij was echter 4385 gram en 54 centimeter! Ik heb geen zwangerschapsdiabetes gehad maar dus wel een grote baby. De bevalling verliep verder hartstikke goed. Het is wel mijn tweede kind, maar als ik het opnieuw had moeten beslissen had ik het wederom zo gedaan. Hoe zwaar was je eerste?

Al met al denk ik dat het het belangrijkste is dat jij en je partner op 1 lijn komen en dezelfde risico's durven te nemen, zowel wanneer je voor als wanneer je tegen inleiden kiest Hoe groter je kindje, hoe groter de kans dat het tzt (opnieuw), niet of maar zeer moeizaam past. Vanaf 36 weken groeit een kindje tussen 200 en 250 gram per week. Stel je loopt tot 40 weken, kom je geschat al tegen de 5kg aan. Tegelijk zijn groeiecho's niet altijd betrouwbaar. Onze eerste werd 7,5 pond geschat, bleek amper 6 pond Ons zkh kan zeker inleiden bij vbac, maar ze zijn voorzichtiger. Niet per definitie geen weeënopwekkers, maar wel terughoudender.

Dat was een flinkerd! Maar wel fijn dat het dan al zelf zo snel op gang kwam... lijkt me niet fijn als je had moeten wachten tot 41 weken bijv. Mijn eerste was 4480 gram en 54 cm met 39+1, ook wel echt een groot joch dus.

De reden dat het de vorige keer niet paste was dat mn zoontje met het hoofdje schuin lag, het oortje naar beneden. Dit had onmogelijk vaginaal geboren kunnen worden is mij verteld en was dus domme pech. Dus wat dat betreft niet zozeer een reden om nu per se bang te zijn dat het niet gaat passen. Hoewel ik ook niet graag een baby van 5 kg uit pers inderdaad 🤣 Mij is verteld door de gynaecoloog dat de baby nu elke week nog 100-200 gram aankomt en dat een week niet zoveel verschil maakt. De een zegt dit, de ander dat 🙈 Daarom vind ik een goed beredeneerde keus wel lastig te maken. Ik snap de terughoudendheid wel bij inleiden bij vbac, ikzelf vond het vooral verwarrend dat de een zei 'dat doen we niet' en de ander 'ja hoor dat doen we gewoon'. Ik hoop enorm dat mn bevalling gewoon spontaan op gang komt. Maar ja, die kans is voor de 40 weken niet erg groot denk ik...

Hebben ze bij jou in het ziekenhuis ook gezegd waarom ze liever geen weeënopwekkers geven?

Bedankt voor je uitgebreide reactie! Donderdag hebben we weer een afspraak in het zkh, dan wil ik dit idd bespreken en ook vragen stellen n.a.v. van wat ik zelf gelezen en gehoord heb. Ik ben zeker geen type die alles aanneemt wat ik op social media lees trouwens. Ik heb wetenschappelijke onderzoeken bestudeerd, dat lijkt me het meest betrouwbaar. Daarin lees ik wel hetzelfde als wat bijv. Verlosmoeder zegt. Dus dit wil ik zeker bespreekbaar maken. Inderdaad is het ook een afwegen van (kleine) risico's van zowel inleiden, als afwachten, als een vbac. En dat vind ik best lastig 😉 Nogmaals bedankt voor je reactie!

Mja, ik weet niet... Je neemt een aantal risico's. Ten eerste geeft een grote baby bij een vaginale bevalling natuurlijk wat risico's (voor jou maar met name voor je kindje), dan komt daar nog een VBAC bovenop, én je wil niet laten inleiden met de kans dat je kindje dus nog groter wordt. Ik zou er als partner ook niet blij van worden. Ik zou persoonlijk beslissen of ik het belangrijker vind om niet in te leiden (en dan dus voor een keizersnede gaan) of om geen keizersnede te hebben (en dan voor inleiden plus vbac gaan), maar niet alle risico's tegelijkertijd nemen. Voor jezelf maar zeker ook voor je kindje.

Wat een lastige keuze! Ik hoop zelf ook op een VBAC en heb voor mezelf de afweging gemaakt om niet voor een inleiding te gaan: als mijn lichaam niet vanzelf start, heb ik zelf weinig vertrouwen in het verdere verloop. Weeënopwekkers wil ik het liefst vermijden... (Mijn ziekenhuis geeft ze wel, maar wel maar in een zeer lage dosis.) Als de kleine dus niet vanzelf komt, ga ik voor de keizersnede. Wat maakt voor jou dat het inleiden je tegenstaat?

Ik zie 'm hieronder ook al genoemd worden, maar bevallen als een baas weet hier veel over. Je zou ook nog de cursus kunnen doen, die is niet lang en zeker als je alleen de basis + de hoofdstukken VBAC en grote baby's doet, ga je dat wel redden in een middagje

https://open.spotify.com/episode/0ppRQ7Jacyk8WJ6xeMwLhV?si=voOPRphOQpal7p4vaWM59A Deze podcast heeft mij geholpen. Wie weet jou ook!

Ik snap je twijfel heel goed. Mijn kindje werd ook groot geschat tijdens de zwangerschap, en het ziekenhuis wilde ook dat ik voor een inleiding met 39 weken zou gaan. Ik wilde dit liever ook niet, en heb uiteindelijk de keuze gemaakt om in ieder geval te wachten tot 40 weken. Als er dan nog geen bevalling spontaan op gang was gekomen zou ik voor een inleiding gaan om te voorkomen dat de baby echt te groot gaat worden. Misschien is dat ook nog een optie voor je? Die ene week maakt het verschil nou ook niet echt. Bij mij is het uiteindelijk met precies 39 weken toch een inleiding geworden, maar dan vanwege zwangerschapsvergiftiging. Ik vond het echter geen pretje en mijn dochter bleek na de geboorte ook nog eens een stuk kleiner te zijn dan geschat op de echo's. Zou zelf dus niet meer zo snel voor een inleiding kiezen.

Lastig, ik begrijp je dilemma helemaal. Ik zou met 40+4 worden ingeleid als mijn tweede dan nog niet spontaan zou zijn gekomen, omdat mijn eerste groot was (>4300g) en ik zwangerschapsdiabetes had (onder controle met dieet). Ik had het voordeel dat de eerste bevalling makkelijk en snel ging, zonder complicaties en dat de zorgverleners daardoor minder pushte naar een inleiding voor 40 weken. Helaas begon ik mega veel te stressen doordat ik geen inleiding wilde en de 40+4 grens steeds dichterbij kwam. Door al deze stress kwam de baby natuurlijk niet, mijn lichaam ging op slot. Een ballonkatheter was allang al niet meer nodig, omdat ik al een tijdje met ontsluiting rondliep. Uiteindelijk is hij de nacht voor de inleiding geboren, na in totaal 3 keer strippen. Pas na de afspraak in het ziekenhuis voor de plaatsing van de ballonkatheter leek mijn hoofd te accepteren dat het een inleiding zou gaan worden, toen verdween de stress en kwam de bevalling op gang. Wat ik hiermee vooral probeer te zeggen is dat stress waarschijnlijk niet gaat helpen om ‘op tijd’ te bevallen. En dat ik in jouw geval daarom zou nadenken over hoe lang je zou willen afwachten omdat 42 weken misschien niet verstandig is. Groeiecho’s zitten er vaak naast, dat klopt. In mijn geval aan de lage kant. Met 40+4 was nummer 2 >4600g. Als daar nog 400 gram of meer bij was gekomen weet ik niet of de bevalling net zo makkelijk gegaan was, die garantie heb je gewoon nooit. En in jouw geval gaat het ook om een VBAC. In het meest gunstige geval groeit de baby na 36 weken maar 100 gram per week, maar ik denk dat je eerder van 200 gram of zelfs ietsje meer uit mag gaan. Ik weet dat het ontzettend lastig is. Ik wilde ook geen inleiding ‘accepteren’ en heb achteraf makkelijk praten doordat hij net op tijd kwam. Achteraf weten we natuurlijk ook precies wat we hadden moeten doen, maar wanneer het op wel/niet inleiden aankomt weet je dat van tevoren gewoon niet

Het is en blijft lastig! En ik denk dat je echt zelf je gevoel moet volgen hier in. Hier een mama met grote baby’s en ik heb mij hiervoor wel laten inleiden bij de eerste. Ik ben hier nog elke dag blij om.. want ze zat vast met haar schouders, dus dat is echt wel even spannend geweest. De gynaecoloog gaf toen ook aan dat het echt anders had kunnen aflopen als ik wel had gewacht tot 41/42 weken. Dit omdat onze dochter dan nog wat groter was geweest. Ze woog 4030gram bij 38+3. Ik heb trouwens verder snelle inleidingen gehad. Bij de eerste 4 uren en bij de tweede 1,5 uur. Nu zwanger van de derde en loopt ook alweer flink voor op de groei. Succes met je keuze!

Ja deze heb ik al geluisterd! Vond m erg fijn

Je zit dus een beetje in hetzelfde schuitje als ik.. Ik snap je heel goed. Hoe was bij jou het herstel van de keizersnede de vorige keer? Bij mij was het prima, maar toch lijkt het me superpittig om weer een keizersnede te krijgen en dat je dan 6 wkn weinig mag.. zeker omdat m'n oudste nog maar 2 is. Hoeveel weken ben jij nu? Het inleiden staat me denk ik vooral tegen door de vorige keer. Hoewel het prima verlopen is (behalve dan dat het eindigde in een keizersnede), vond ik het zo onnatuurlijk allemaal. Je zit je enorm op te stressen omdat je weet wanneer het komt, toen werd ik ook nog eens afgebeld met de mededeling dat ze vol zaten en dat het een dag later zou worden. Nou en dan ga je met je tasje naar het ziekenhuis. Ik weet niet, ik vond het allemaal heel kunstmatig ofzo. Plus dat je toch wel hoort dat vrouwen de weeën bij een inleiding als zwaarder ervaren en dat de kans op een sectio wat groter is (ik wil echt niet weer op 10 cm zitten en dan nog horen dat ik een keizersnede moet)... Maar als het moet, dan moet het...