Man heeft andere ideeën over kraambezoek

ligt eraan wie op kraamvisite komt. bij ons zijn in de eerste week (eigenlijk de eerste dag) ouders, schoonouders, schoonzus en peetoom geweest. gewoon heel kort even kijken in het ziekhuis. persoonlijk vond ik het fijn om even mijn verhaal te doen (nogal heftige bevalling met ks en narcose) de rest heeft inderdaad even moeten wachten tot na de kraam week. naaste familie vind ik niet meer dan normaal vooral grootouders kijken natuurlijk heel erg uit naar hun kleinkind

Ik vind dat je helemaal gelijk hebt. Alleen mensen die komen stofzuigen of de was komen doen zijn de eerste week en misschien zelfs de eerste 2 weken welkom bij mij. Vervelend voor je man, maar hij is niet de gene die bevalt.

Ik snap dat het “niet meer dan normaal is.” Maar het is ons eerste kind en zie best op tegen de bevalling (44jr), heb geen idee wat ons daarna te wachten staat en ik wou zo graag dat mijn man mij hierin volgde. Dat iedereen het op zijn manier doet is logisch. Ik hoopte alleen op steun van hem hierin. Misschien wil ik iets te veel regie houden omdat het voor mij een groot onbekend terrein is.

Zo voel ik het ook een beetje. Maar hoe krijg ik hem nou op een lieve manier aan mijn kant?. En hoe ga ik de boodschap brengen aan onze familie, zodanig dat niet iedereen zo verontwaardigd reageert als mijn schoonmoeder? 😐

Is er misschien ook een tussenweg te bedenken die voor jullie beide prettig is?😊 Ik kan me goed voorstellen dat grootouders hun kleinkind graag willen zien, maar ook dat je partner zijn ouders/moeder graag wil zien. Aan de andere kant natuurlijk ook dat jij graag je rust houdt. Is het een idee dat ze langskomen voor een vaste tijd, Max 30 minuten bijvoorbeeld en jij gewoon op bed blijft als je dit wil? Zo hoef je ze niet te zien, kan jij gewoon blijven rusten en kan je partner zijn verhaal doen bij zijn moeder en zijn grote trots aan haar tonen😊 Ik heb in de kraamweek ook veel gewoon op bed gelegen terwijl mijn partner beneden was met kraamvisite die hij op dat moment wilde zien. Niemand die ernaar heeft gekraaid😉 Voor je partner is het ook allemaal nieuw en spannend, dus misschien fijn om dan te kijken naar wat een mooie middenweg is😊

Ja dat laatste zie ik wel zitten. Dan hoef ik mij zelf iig niet te tonen als ik er niet klaar voor ben en als het een half uurtje is hoeft het ook niet veel onrust voor de kleine te veroorzaken. Ik geloof heel erg dat de baby het ritme moet bepalen die eerste twee weken. Kindje is nog maar net op de wereld. Als ze hem dan ook niet wakker maken voor het bezoek maar dat rustig even afwachten, helemaal goed. Stomme is alleen dat ik misschien wel een heel zwaar herstel heb, of een traumatische ervaring of lichte depressie. Ik weet het gewoon niet. Of dat de baby een huilbaby is, of wij worstelen met het vinden van ons nieuwe ritme. Allemaal verrassingen waar ik graag de tijd voor zou nemen. En mocht het dan meevallen dan kan alle bezoek altijd nog naar voren geschoven worden. Misschien wil ik na de geboorte niets liever dan mijn kind direct tonen aan de hele familie. Maar ik weet het niet. En zou daar zoooo graag een beetje ruimte voor inbouwen. Zodat ik me niet druk hoef te maken om de behoefte van anderen. Maar me kan focussen op alleen ons drieën.

Kan me beide jullie ideeën goed voorstellen. Ik zelf wilde eerst ook geen visite om de zelfde redenen als jij. Maar merkte toch dat ik die weet wel de opa's en oma's wilde laten komen. Sowieso.. Na 1 week heb je de draai met je nieuwe gezin sowieso niet gevonden hoor dus dat maakt voor de visite denk ik niet uit. Wellicht een midden weg. Alleen de mensen die je man en jij graag zien de eerste week. De rest lekker tijd later

Vind dit altijd zulke stompzinnige redenen. Het is net zo goed de man zijn kind en hij was er we bij toen het kindje werd verwekt. Hij mag dan we niet bevallen, maar zonder man geen kind. Pff

Wij hebben afgesproken de eerste dag mijn ouders en schoonouders. In de 1e week mijn broer en schoonzus en zwager en mijn oma. Maar wanneer ik dat wil. Wij krijgen 8 uur kraamzorg en ben zo blij dat ik haar de mensen kan laten wegsturen. Al ben ik daar zelf ook goed in, het is fijn dat ik me daar in m'n kraamweek geen zorgen over hoef te maken. Oh en bij mij hoeft t bezoek niet met lege handen te komen. Mijn vriend kan niet koken, dus heb gezegd als je dan komt neem dan eten mee🤣

je leeftijd maakt niets uit bij je bevalling hoor😉 je eerste kindje weet je nooit wat je te wachten staat! je man mag ook mee bepalen toch? het is net zo goed zijn kindje en al hoeft hij inderdaad niet te bevallen mag hij ook inspraak hebben over bezoek enzo. dat je niet meteen iedereen laat komen is normaal. maar je man zal ook trots zijn kindje willen laten zien. al is het maar even kort.

Wat vinden jullie hiervan?: “Lieve familie, Wij bevallen in het ziekenhuis. Dat doen we met zijn tweeën en uiteraard met de medische staf. Daarna komt er een periode waarin wij kraamhulp krijgen. Dit kan (deels) in het ziekenhuis gebeuren of direct bij ons thuis. Dat is afhankelijk van mijn herstel en de gezondheid van de baby. Deze kraamperiode is voor ons een groot onbekend terrein. We hopen natuurlijk dat alles soepel verloopt, iedereen kerngezond is en wij het ritme van onze baby snel begrijpen en ons eigen maken. Waarschijnlijk kunnen wij dan niet wachten om zo snel mogelijk onze zoon aan jullie laten zien. Maar het kan natuurlijk ook anders lopen. Op dat moment hebben wij al onze aandacht nodig voor ons drietjes. Om ervoor te zorgen dat wij ons volledig kunnen focussen op onszelf als de situatie daarom vraagt, zouden we graag een bufferweekje introduceren. In die week informeren wij jullie over de whatsapp en gaan wij er van uit dat er geen bezoek komt. Zodra er wat routine ontstaat en de gezondheid het toe laat zullen wij behoefte krijgen om ons geluk met jullie te delen en melden wij dat direct. Opas en omas zullen dan het spits afbijten. Hoe snel dat is, is nog een beetje een raadsel. Wij hopen hiervoor op jullie begrip en geduld als dat nodig blijkt. Liefs”

Het is jullie kraamweek, dus jullie regels. Dat jouw man zijn trots wil delen, begrijp ik... dat jij er dan misschien niet aan toe bent is toch ook prima. Blijf jij lekker op bed en laat hem de opa/oma ontvangen en de rest komt wel zodra jullie willen. Ik zou me niet zo druk maken over hoe mensen 'ontvangen' dat ze nog even niet welkom zijn.... Maar daarnaast zeg je.. wie weet loop je een trauma op of iets... maar wie weet loopt alles op rolletjes en kun je zelf niet wachten om je baby te showen aan de wereld. Go with the flow en mensen die op bezoek willen komen zullen zich begripvol op moeten stellen.

Lief doen 😉 Eigen mening geven is goed. Andermans mening afkraken niet. 🤍 Wel lief dat je meedenkt 😘

Ik zou de kraamweek zelf afwachten, en dan samen met je man beslissen wat goed voelt. Jullie kunnen nu nog niet weten hoe jullie er t.z.t. instaan. Misschien heb jij dan wel veel zin in bezoek en je man juist totaal niet. Ik zou wel nu al tegen familie zeggen dat jullie in de kraamweek zelf - en in overleg met de kraamhulp - kijken wat handig is. Stukje verwachtingsmanagement😉

Ik zou iedereen informeren na de bevalling hoe het is gegaan en hoe het met jullie gaat (je kunt hier ook een dag mee wachten) Ook gewoon zeggen wie vanaf wanneer welkom is. Zou er echt niet te zwaar aan tillen en dit bericht versturen. Laat t gewoon lekker op z'n beloop en probeer de controle los te laten. Als het straks zo ver is voel je zeker wel wat goed voelt en wat niet en daar zou ik dan naar luisteren.

Ja! Dit is de manier. Goed omschreven. Dankje! Zo ga ik het denk ik proberen te doen. En dat verwachtingsmanagement moet ik dan eerst bij mijn man managen 😂 en daarna bij de familie.

Dit dus. Maar ik zou nog wel willen toevoegen: Ik snap dat je een ritme/routine wil vinden in je nieuwe gezin, maar sta ervoor open dat dat voorlopig vd baan zal zijn 😘. Ik zou iig niet formeel communiceren oid hoe je het wil gaan doen. In de kraamtijd is het gevalletje ‘per moment zien’ wat mij betreft. Zo kan iemand voor de deur staan en dan te horen krijgen dat het op dat moment niet uitkomt. En als iemand daar een probleem mee heeft, dan hebben zij zelf het probleem 😋.

Ik vrees dat de oma's dan gewoon naar het ziekenhuis komen. Dus ik moet wel iets van te voren regelen helaas. 😑 Bizar trouwens dat er zovelen van ons niet kunnen slapen en snachts op dit forum zitten. Is wakkerliggen ook een zwangerschapskwaal? (Ben er nu wel blij mee overigens 😊)

Ik zou ook proberen om alle negatieve verwachtingen een beetje los te laten, want het klinkt een beetje alsof je jezelf nog nerveuzer maakt door nu al soort van te verwachten dat je depressief wordt of een trauma oploopt, wat natuurlijk helemaal niet zo hoeft te zijn. Dus zoals chanvz al zegt, go with the flow, laat het op je afkomen en vul niet nu al alles negatief in.

Wacht iig met het melden van de geboorte tot jullie er alle drie klaar voor zijn. En tot die tijd hoort familie gewoon nog even niks 😘. Overigens zijn er ook evt regels in het ziekenhuis wb bezoek. En wakker liggen is idd een leuke kwaal🤪