13 Reacties
5 jaar geleden
Super verdrietig is dat! Ik heb medicatie geprobeerd, toen het de eerste keer niet werkte heb ik een tweede ronde gevraagd, want wilde graag curettage voorkomen, maar 2e ronde werkte ook niet. Had veel krampen maar er kwam geen bloedverlies op gang. Uiteindelijk dus een curettage. Maar er zijn natuurlijk ook andere ervaringen van andere vrouwen! Héél veel sterkte!
5 jaar geleden
Ik heb dit vorig jaar ook gehad. De keus voor medicatie viel voor mij direct af nadat ik hoorde dat in 25% van de gevallen de medicatie niet voldoende is. Dat vond ik heel erg veel. Wachten wilde ik niet, dus heb direct voor een curettage gekozen. Was voor mij de beste keus. Ben ontzettend goed en lief opgenomen, begeleid en heb het verlies daarom zo fijn mogelijk kunnen verwerken. Ziekenhuispersoneel was fantastisch en ik heb vrijwel geen pijn nadien gehad. We gebloed natuurlijk, maar geen nare stolsels of iets dergelijks. Vrij snel daarna opnieuw zwanger geworden. 1 maand ‘rust’, maand erna was het raak.
Heel veel sterkte ♥️♥️♥️
5 jaar geleden
Wat verdrietig. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt. 2 dagen voor de termijnecho wat bloedverlies en toen bleek het hartje na de voorgaande echo gestopt te zijn rond 8,5 a 9 weken. Ik heb toen 2 dagen later de termijnecho afspraak laten staan en toen heb ik medicatie meteen meegekregen. Ik wilde niet nog langer afwachten en ik wilde ook geen curretage om de (kleine) risico’s die daarbij horen.
De medicatie werkte best wel snel en het begon met forse menstruatiekrampen. Helaas ging dit rond middernacht over op een weeenstorm. De combinatie van het emotionele verdriet en de lichamelijke pijn kon ik niet handelen dus toen ben ik in het ziekenhuis geweest en heb daar wat zwaardere medicatie gekregen. De volgende dag de tweede set pillen ingebracht en toen was de pijn gewoon als menstruatiekrampen.
2 weken later ben ik uiteindelijk een groot deel aan weefsel verloren. Helaas was er een stukje vast blijven zitten, wat bij de eerstvolgende menstruatie mee is gekomen. De bloedingen tot de eerste menstruatie heeft voor mij vervolgens wel 2 maanden geduurd (achteraf pcos geconstateerd dus daar zal de trage menstruatie vandaan komen).
Al met al was het best heftig. Ik wil je vooral meegeven dat de medicatie soms heftiger uitpakt dan gewoon een menstruatie wat vaak aangegeven wordt. Neem vooraf ook alvast pijnstillers en wacht niet totdat je pijn hebt. Als ik het nog een keer over zou moeten doen, dan zou ik wel weer dezelfde keus maken, omdat de andere keuzes nog minder aantrekkelijk zijn voor mij.
Heel veel sterkte gewenst de komende periode!
5 jaar geleden
Ik heb in september een missed abortion gehad en er voor gekozen eerst het aan de natuur over te laten, die keuze is er ook nog. Bij het horen van zulk nieuws gaat je lichaam vanzelf aan het werk, betekent trouwens niet dat ik anti medicatie of curretage ben ;) maar ik wilde het eerst zo doen omdat er bij zowel medicatie als de curretage nogal wat haken en ogen aan kunnen zitten. Medicatie kan bijvoorbeeld niet alles goed weg halen en dan is alsnog een operatie nodig. Bij mij is alles op natuurlijke wijze schoon geworden en ben ik heel snel weer netjes op cyclus gekomen( 1 keer menstruatie, daarna weer gaan proberen) eind november weer een mooie zwangerschapstest in handen. Laat je anders alsnog even goed informeren bij de VK wat voor jou het beste is, mijn tip zou ik ieder geval de natuur zijn gang laten gaan. Pijn doet het wel, dat is zeker. Heel veel sterkte en beterschap! Hopelijk kom je er snel weer boven op 🍀
5 jaar geleden
Ik heb dit eind februari ook gedaan. Na medicatie begon ik al na een uur flink te bloeden. Die dag goede spiegel aan paracetamol met aleve voor menstruatie pijn ingenomen en vond de pijn echt wel te doen. Je voelt wel wat krampen maar ik had dit veel heftiger verwacht. Het vele bloedverlies schrok ik wel van. Ik ben na 4 dagen het vruchtje verloren
Je kan dit💪🏻
Mijn gynaecoloog adviseerde alleen op aller aller laatste moment curretage te doen omdat natuurlijk gewoon veel beter is (dus met medicatie )
5 jaar geleden
Wat ontzettend rot dat het hartje van jullie baby niet meer klopt 😢
Ik heb afgelopen week te horen gekregen dat er geen vruchtje in mijn vruchtzakje zit, die is dus leeg. Omdat mijn lichaam dit de laatste 3 weken al niet heeft opgepikt zie ik het niet zitten nog langer af te wachten. Wat mij betreft wilde ik er het liefst zo snel mogelijk vanaf en volgens de folder van het ziekenhuis zou ik zelf de keuze mogen maken tussen afwachten, medicatie of meteen curettage. Helaas bleek dat bij de betreffende gynaecoloog niet het geval: zij wil altijd eerst met pillen beginnen en de keuze was dus niet aan mij.
Ik ga daarom morgen beginnen met het eerste (voorbereidende, orale) pilletje, 24-48 uur later de eerste 4 vaginale pillen en eventueel 24 uur daarna nog een tweede keer 4 pillen. Volgende week vrijdag heb ik een controle echo om te zien of alles schoon is.
Heel veel sterkte de komende tijd, heb je al enigszins informatie gekregen over hoe nu verder? Ik kan je eventueel een beetje op de hoogte houden de komende dagen?
5 jaar geleden
Super verdrietig 😢
Ik heb het dezelfde dilemma.
2e echo gehad... het hartje is gestopt... 😥 zo onwerkelijk! Voelde me goed (wel ochtend misselijkheid, gevoelige borsten en vermoeid)
Geen enkele symptomen, waardoor ik geen idee had dat het niet goed zou zijn. Geen bloedverlies gehad. Ben er zo kapot van... zeker nu VK zegt dat dit maar 5% kans is 💔
Het is onze 2e zwangerschap (bij vorige in mei 2020, vroege spontane miskraam 6.5-7 week) Nu weer zoveel verdriet.
Nu moet ik beslissen. Afwachten op mk, medicijnen of curettage... wat een hel!
5 jaar geleden
Voor alle dames hier die nu net zoals topic starter hetzelfde meemaken, heel veel sterkte en beterschap gewenst 🍀🌈 ik wens jullie al het geluk toe!
5 jaar geleden
Allereerst heel veel sterkte met het verlies.. helaas kreeg ik deze mededeling ook net voor t nieuwe jaar begon, ik was toen 11 wk zwanger, kindje gestopt met groeien net na de goede 8 wk echo. IK heb toen besloten om het met medicatie op te wekken, omdat mijn lichaam het niet vanzelf ging doen helaas.
Mocht je besluiten om ook medicatie te nemen, zorg dat je een medicijn spiegel opbouwt, zodat je de meeste pijn voor bent. Ik heb helaas geen goede ervaring met de medicatie. Ik kreeg op een gegeven moment hele erge krampen en teveel bloedverlies waardoor ik toch naar het ziekenhuis heb gemoeten. Natuurlijk is dit voor iedereen anders, ik wens je dan ook heel veel sterkte met je keus of dat je de medicatie gaat nemen.
5 jaar geleden
Sterkte met het verwerken..😔 t is weer even omschakelen.. ik heb het te horen gekregen bij 8 weken en bleek tot 7 weken geklopt te hebben.. ik heb nog 2 weken gewacht dan zou t 3 weken levenloos zijn.. en t daarna met medicijnen gaan proberen. Kan je vertellen dat het best heftige krampen zijn.. maarja om t nou nog langer bij je te dragen.. ik zit nog in mijn hersteldagen en heb zaterdag m'n laatste kuur van 4 pillen genomen ( kuur was vrijdag en zaterdag 4 pillen vaginaal inbrengen ) vruchtje is er de eerste dag uitgekomen en vruchtzak de 2de dag. Is best een pittig lange dag vanaf 10 uur s'ochtends het inbrengen van de pillen tot 9u/ half 10 s'avonds dat het vruchtje pas losliet veel krampen en bloedverlies gehad. Word er vooral heel moe van. Vanaf half 10 toen het vruchtje losliet waren de heftige krampen nog tot half 12/ half 1 doorgegaan.. Slapen met pijnstillers is gelukt alleen uiteindelijk om 3 uur weer wakker geworden van de pijn.. en de dag erna was t weer 4 pillen slikken 10 uur ochtend. En had nu inplaats van 2 paracetamol en 1 ibu nu aleve feminax genomen. Of het gewoon minder heftig was door die pil of omdat het vruchtje er al uit was zal k nooit weten maar had die dag alleen wat onderbuikpijn tot het moment dat de vruchtzak in ging dalen toen kwamen er wat krampen bij kijken. Zodra die vruchtzakweefsel met wat stolsels eraan van 8 cm eruit was verdween me pijn en bloed werd een stuk minder heftig. Zondag, maandag goed uitgerust en dinsdag eerste werkdag in de bloemen ( dus heledag staan ) merkte wel dat t nog iets te vroeg was want kreeg tegen het eind van de dag weer wat buikkrampjes en bloedstolsels. Morgen krijg ik nog een gesprek met het ziekehuis of er een echo nodig is om te kijken of alles eruit is. Succes met je keuze. En het verwerken..














