Meisjes wens ( dochter )

Geen ervaring met zo'n sterke voorkeur maar alles wat jij omschrijft bij een jongentje is bij mijn zoontje helemaal niet zo. Hij is zó lief, een echte knuffelkont, dol op mama, heeft een zacht karakter. Ja, hij houdt van stoeien en auto's maar daar groei je in mee en is eigenlijk ook heel leuk. Hij springt bovenop je en rolt dan over de grond. Ook qua kleren vind ik persoonlijk jongens kleding juist schattig, zeker voor kleintjes. Echt, een zoontje is genieten! Vaak hebben mensen een bepaald idee bij een jongen maar vergeet niet dat dit JOUW zoon is, je groeit helemaal met hem mee. Je hebt niet opeens een vechtende puber in huis ;) maar een heerlijk mannetje waarvan jij de allerbelangrijkste voor bent. Wacht maar tot je zoon je met zijn verliefde blik aan kijkt! Dan smelt je echt. Succes!

Ik had al een meisje en kreeg toen een jongen. Is wel anders dan bij jou, maar moest er toch aan wennen. Ik vind nog steeds jongenskleren niet leuk. Maar het ventje zelf is zo'n knuffelbeer en mama's kindje. Echt een heerlijk jong. Terwijl m'n dochter meer naar m'n man trekt.

Een tijdje terug was er ook een topic als deze en ik merk dat ik hier heel verdrietig om kan worden. De voorkeur die jij beschrijft ken ik ook helemaal niet en kan ik mij ook echt niet bij inleven. Ik heb een zoontje van ruim 1 jaar en ik ben zo gek op hem. Het is een echte knuffelbeer met mama en het stoeien doet hij graag met papa. Jongenskleding kopen vind ik ook erg leuk! Leuke pyjama rompers, een stoere spijkerbroek van de hema met een leuk shirt erop. Een lekker gelletje in z'n haar. Onlangs stoere Nike schoentjes gekocht. Het is echt niet het einde van de wereld en je groeit zeker met hem mee. Je smelt inderdaad weg als hij naar je lacht 💙

Niet een sterke voorkeur gehad. Maar ons eerste kindje was een meisje. Ik dacht ook schattige meisjes kleren en knuffelen en meisjes dingen. Knuffelig is ze af en toe maar niet heel erg. En verder is ze gek op trekkers en graafmachines, en klieren met papa. Ze is echt een papa's kindje. Kleertjes kon ik haar in het begin wel alles aan doen maar nu ze bijna 3 is heeft ze echt een duidelijke voorkeur. Nu hebben we een zoontje van bijna 1 en hij is echt een mama's kindje. Steeds wil hij bij mama zijn. Wil dolgraag knuffelen en ik moet zeggen dat ik bij C&A vaak nog best hele leuke kleertjes vind voor jongens. Ik snap best dat het een behoorlijke omschakeling moet zijn. Maar ik had geen voorkeur en voor mij was het best een omschakeling te merken dat ons dochtertje dus juist heel erg naar papa trok en niet de meisjes dingen leuk vind. (Niet dat het me uitmaakt) maar het is toch wennen als je verwachtingen anders uitvallen dan gedacht. Wie weet is je zoontje ook echt een mama's kindje en blijkt dat je verwachtingen van een jongen toch heel anders blijken te zijn.

Ik moest ook even een aantal weken wennen dat ik een jongetje kreeg in plaats van een meisje. Ik denk dat dat zeker wel een maand , of misschien wel twee, heeft geduurd. Het was gewoon echt even schakelen, ik had het anders in mijn hoofd en ben ook niet bekend met kleine jongetjes omdat ik alleen maar zusjes en nichtjes heb. Maarrr intussen zie ik ook de hele positieve kanten van een jongetje en heb ik er helemaal zin in. Komt goed !

Zo’n sterke voorkeur als bij jou had ik denk ik niet, maar ik zag mezelf ook meer voor me met een meisje en moest ook even aan het idee wennen. Maar het geslacht van je kind zegt echt niks over het karakter en de interesses. Mijn zoontje vindt alle soorten voertuigen enorm interessant, maar ook vogels, vlinders en bloemen. Het liefst zit hij de hele dag op schoot om boekjes te lezen en hij is de grootste knuffelkont ooit🥰 Nu ben ik zwanger van een meisje en moet ik daar weer helemaal aan wennen haha.

Hier een mama van twee jongens. Geen ervaring met een voorkeur voor een geslacht, maar ik kan alleen maar zeggen dat jongens vaak mama's kindjes worden. Ik ben dolgelukkig met mijn twee kerels. Cliché, maar dat ze gezond zijn is mijn nog veel meer waard dan wat voor geslacht. En ja, de oudste is nu drie, en kan soms wat wild zijn, maar meisjes kunnen daarentegen echte katten zijn. Qua kleren ben ik het met je eens. De meisjesafdeling is altijd drie keer zo groot als de jongens, maar goed, dat went ook en ik kom altijd wel leuke dingen tegen. Ik ook dat je snel went aan het idee, en als hij geboren is weet (hoop) ik dat je helemaal verliefd zult zijn

Ik had ook een sterke wens voor een dochter. Heb sinds 10 weken ofzo het idee gehad dat het een meisje zou zijn. En inderdaad het was ook een meisje. Dus ik was helemaal door het dolle heen, en mijn vriend had liever een jochie gehad en moest ook aan het idee wennen. Maar hij is helemaal blij met haar. Ik ben nu weer zwanger en mij maakt het niet uit wat het gaat worden

Ik kreeg bij 16 weken te horen dat wij een dochter zouden krijgen. Door mijn lichte voorkeur voor een meisje was ik erg blij. De naam lag al klaar en kocht al wat kleding. Ik zag haar en ons gezin van drie voor mij. En toen kwam de 20 weken echo; alles zag er keurig uit, maar het bleek toch een jongen. Op dat moment moest ik hard lachen, maar even later voelde ik toch een brok op mijn maag. Met pijn in mijn hart heb ik kleding teruggebracht naar de winkel, maar ik zag niks leuks er voor terug. Ik vond jongenskleding maar stom, kon geen naam vinden en het hele beeld wat ik had verdween. Door veel te praten met mijn man, op zoek te gaan naar wat wel binnen mijn smaak viel en uit te kijken naar ons kind (even los van j/m) wende ik aan het krijgen van een zoon. Ondertussen is hij 2.5 jaar en ik houd onvoorwaardelijk van hem. Gun jezelf een beetje tijd om te wennen. Het komt wel goed!

Herkenbaar. Ik had altijd in gedachten dat ik later een dochter zou hebben. En dan kom je voor een ivf traject te staan en is een baby in je armen al een hele lange weg waarbij niets gegarandeerd is. En lukte het gelukkig toch om zwanger te raken. Nou dan mag je dus al helemaal niet piepen om het geslacht (vond ik zelf). Maar toen het bij de echo een jongetje bleek was ik echt even van slag. Want wist niet goed hoe dat ik dat moest doen. Heb alleen maar nichtjes. En zag altijd alleen maar een meisje voor me. Naarmate mijn zwangerschap vorderde, zijn naam gekozen werd en zijn kledingkast gevuld (er is echt heel veel leuke kleding voor jongens te koop) ging het meer leven. Ik als mama van een zoon. Tegen de tijd dat ik moest bevallen wilde ik hem zooooo graag ontmoeten. En nu is ie er al 6 mnd. De grootste knuffelkont die je je maar voor kan stellen. Met altijd een glimlach op zijn gezicht en prachtige ogen die stralen als mama in de buurt is. Want papa is leuk om gek mee te doen, maar mama is het bij wie hij uren op schoot kan liggen kroelen. Ik ben dolgelukkig met hem en kan me eigenlijk nu niet meer voorstellen hoe zeer ik ik het begin moest wennen aan het idee ‘zoon’. Komt allemaal goed mama, het is (straks) je eigen vlees en bloed, wie in jouw buik gegroeid is en waardoor je hem al een beetje kent voordat hij geboren is. Zijn plekje in jouw hart is dan al ingeregeld ❤️. De rest regelen je hormonen 😂

Allereerst je gevoel mag er wezen (er kunnen heftige reacties komen op dit soort topics). Ik heb zelf geen ervaring mee met teleurstelling rondom geslacht. Ik heb een zoontje en de tweede zoon is onderweg😊 Maar ik weet zeker dat uiteindelijk als je straks je kindje kunt voelen schoppen en na 9 maanden hem eindelijk in je armen kan houden, zn bolletje kan aaien, snuffelen aan zn koppie, dan is het geslacht het laatste waar je aan denkt. Want het is JOUW kindje. Die jij hebt gedragen. En kleding ja, meisjeskleding is diverser vind ik ook. Maar er is echt genoeg keus. Je moet alleen de juiste merkjes vinden denk ik😊 Daarnaast de standaard gedragingen die bij een bepaald geslacht worden gezien is echt stereotyperend. Ik ken wilde meisjes en zachtaardige jongens. Toevallig heb ik wel echt een wildebras als zoontje. Maar dat heeft niet met zn geslacht te maken maar met hemzelf.

Newsflash: meisjes kunnen ook vechten: bijten, slaan, krabben, haren trekken. Jongens kunnen heel knuffelig en lief zijn. Dat soort vooroordelen zou ik dus echt van je af zetten.

Uh hoezo mag je geen voorkeur hebben? Of is dat een gevoelig onderwerp? Ik denk dat iedereen wel snapt dat ookal heb je een voorkeur, en wordt het toch het andere geslacht, je uiteindelijk even veel van dat kindje houdt. Ik heb ook een voorkeur, een meisje, ik zie mezelf gewoon meer als meisjesmama. En m’n beste vriendin is bijvoorbeeld echt een jongensmama. Mag toch? Ik zou ook wel even wat gevoelens hebben als we een jongen verwachten. Gewoon even schakelen. Maar uiteindelijk komt de liefde enzo toch 100% goed, weet ik zeker.

Wat naar dat je je zo voelt. Ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar weet wel zeker dat je straks als je kleintje geboren is je stapelverliefd wordt. Die onvoorwaardelijke liefde is er straks (en misschien nu al?) voor je kindje, ongeacht het geslacht. En om het maar in perspectief te plaatsen: ik heb 2 dochters met 2 hele verschillende persoonlijkheden en voorkeuren. Waar de 1 een echt 'meisje-meisje' is (dol is op prinsessen, glitters en eenhoorns) is de ander het tegenovergestelde. Een echte wildebras, deugniet en vol avontuur. Het geslacht zegt ook niet alles. Ik hoop dat je alsnog geniet van je zwangerschap en ik wens je veel geluk, liefde en plezier straks met je zoontje.

Flauwe toon met je 'newsflash'. Het gaat niet altijd om de voorbeelden die je noemt. Bij mij zit het gevoel op een heel ander vlak.

Ik denk dat je jezelf ook een beetje hebt overtuigd van een meid, waardoor het schakelen naar een jongen wat moeilijker gaat? Maak je niet druk mama! Ik heb 2 meiden en altijd al, zelfs al voor ik begon met me kinderwens, de wens gehad voor een jongen. Toen mijn 2e zwangerschap zo het tegenovergestelde was van me 1e, dacht ik dan ook echt een jongen te krijgen. Maar bleek een meid! Ik moest echt even schakelen omdat alles in mij ene jongen zei. Maar ik kan je vertellen, het heeft bij mij geen week geduurd en ik was helemaal om naar nog een meid. Komt echt helemaal goed! Wij hebben nu onverwacht nog een kans. Dus opnieuw afwachten wat het deze keer wordt 🥰

Ik was ook heel sterk ervan overtuigd dat ik een meisje zou krijgen, met de gender reveal kwam er inderdaad blauwe rook uit, mensen vroegen: “ben je blij” en ik wist er niet echt een antwoord op te geven, moest het even laten bezinken. 2 dagen later door de hema gelopen en kei schattige broekjes, bloesjes en shirtjes gehaald en ineens wilde ik niks anders dan een jongen, nu kan ik me niet eens meer voorstellen dat ik in verwachting ben van een meisje. Ik denk door het idee dat je er van overtuigd was een meisje te krijgen, heeft je hersenen gewoon even tijd nodig om het een en ander bij te stellen. Niet alle jongens willeen alleen maar stoeien of vechten, ze houden ook van knuffelen, zijn aanhankelijk , Zelfs meer dan meisjes soms. Omarm dat je dadelijk een prachtig jongetje in je armen zult hebben. Je kunt je straks niks anders meer voorstellen! 💙

Ik had bij mijn eerste geen sterke voorkeur, maar ik was er van overtuigd dat het een jongen zou zijn. Uiteindelijk bij de 20 weken echo bleek het toch echt een meisje te zijn. Het was alsof ik helemaal opnieuw hoorde dat ik zwanger was. Heb er echt aan moeten wennen, maar gewoon omdat het zo anders en sterk in mijn hoofd zat. Uiteindelijk wende het toch wel snel, ook omdat we het omarmden. Mijn gevoel zat er gewoon naast 🤷‍♀️

Onze eerste is een dochter. Enorm blij mee, ik had ook meteen het gevoel van een meisje en dat ik een echte meisjesmama zou zijn en worden. Toen ik erachter kwam dat de tweeling in m’n buik twee jongens waren, was ik ook wel echt even van de leg. Heeft een paar weken geduurd voordat ik aan het idee gewend was. Vooral dat al die lieve kleertjes die ik nog van m’n dochter bewaard had, gewoon in de doos zouden blijven. Maar nu is de tweeling er al een aantal maanden en zou ik niks liever meer willen. Het zijn heerlijke mannetjes. Maar ook zó blij dat ik met onze dochter kan tutten en leuk kan aankleden. Met jongens is het toch anders, maar zeker niet minder! Gaat echt goed komen 💙.

Geen ervaring mee maar wel van mensen in mijn omgeving Maar tip voor anderen of voor jou voor de volgende keer : doe dan zeker geen gender reveal als je maar 1 uitkomst wilt zien. Het is dan fijner om bij de echo het geslacht te zien, er even aan te kunnen wennen en of je dan nog een gender reveal doet of het gewoon verteld is dan een keuze.