94 Reacties

2 jaar geleden

Ik merk dit vooral heel erg in de nazorg. In veel landen zijn er 4 trimesters. Ook het trimester na de bevalling; postpartum: aandacht voor je herstel. Waarbij vooral in wij-culturen gezorgd wordt voor de bevallen vrouw. Massages, stomen, inbinden van de buik, eten koken, verzorgen. Focus op rust voor moeder en baby... Kraamzorg neemt die rol in een lichte mate in, voor een aantal dagen.. maar het is niet te vergelijken met veel andere culturen. Ik merk dat velen in mijn omgeving op werk/vriendinnen ook niet de behandelingen snappen die ik ga krijgen na de bevalling. Of het zien als luxe, terwijl het in mijn cultuur de norm is..

2 jaar geleden

Ik denk dat het er vooral mee te maken heeft hoe je omgeving hier in staat. Als jij heel je leven hebt gezien dat zwangere vrouwen gewoon hun plan trekken en hun leven gewoon verder zetten zoals voor de zwangerschap, je dit als normaal ziet. Of net andersom als je ziet dat zwangere vrouwen niets meer mogen heffen en dat alles voor hen gedaan wordt, dan vind je dat normaal. En ook deels je opvoeding en karakter uiteraard. Ik ben zo blij met mijn opvoeding, niet flauw doen en zagen en gewoon doorgaan. En zwanger zijn is absoluut geen ziekte. Waarom zou je als zwangere niet meer naar de brouwer mogen gaan, niet mogen schilderen, geen winkelzakken dragen, niet mee mogen helpen met verhuizen... Dat is dan voor mij persoonlijk dat ik kotsmisselijk wordt van zwangere vrouwen die vinden dat ze niks 'zwaar' meer mogen doen, ik vind dat profiteren. Ik kan niet tegen dat flauw gedoe, buiten dat als er echt een reden voor is natuurlijk. Dus volgens mij is het inderdaad wel een deel cultuurgebonden, maar ook hoe je opvoeding en dergelijke is geweest.

2 jaar geleden

Sorry nog een toevoeging 🤣 Het liegt er volgens mij ook aan hoe je er zelf in staat en hoeveel je in de boekskes leest.. zoals hormonen die vaak de schuld krijgen als er iets niet lukt zoals het hoort. Dan denk ik echt, van waar haal je het? Ik heb in mijn omgeving nog nooit een zwangere geweten die last had van haar hormonen hoor. Voor mij zijn dat allemaal van die onnozele dingen die je overal leest en dat mensen dan gaan denken, oh ik ben zwanger dus nu kan is alles steken op mijn hormonen.. Dit om maar aan te tonen dat je alles kan gaan geloven wat jezelf maar wil.. Je merkt waarschijnlijk aan mijn reactie dat ik er redelijk hard in sta 😉. Maar ieder zijn ding natuurlijk.

2 jaar geleden

Tsja ik denk een gulden middenweg? De meeste zijn niet ziek, maar die dingen worden niet voor niets gezegd. Tuurlijk als je de algemene kwaaltjes hebt ben je prima in staat dingen te doen bv kantoorwerk etc. Sommige beroepen misschien enigszins aangepast. Voel je je echt heel slecht, luister dan ook naar jezelf. Aan de andere kant denk ik wel dat zulke voorschriften er zijn komt niet uit de lucht vallen. Er worden hier voorbeelden geplaatst van zwaar tillen. En dat het profiteren zou zijn. Maar wat als er iets gebeurd wat er voor zorgt dat je veel langer moet herstellen of dat je het daardoor veel erger hebt gemaakt. Dan is voorkomen toch beter dan genezen. Of het een cultuur ding is, ja dat denk ik wel. Niet lullen maar poetsen, niet piepen dat is mij ook bijgebracht. Maar zoals ik zeg; de gulden middenweg lijkt mij de beste optie. Is hetzelfde met een burnout, en maar doorgaan en doorgaan. Als je eerder naar jezelf had geluisterd was het makkelijker te fixen geweest (waarschijnlijk). Dus zo’n instelling van niet piepen kan je ook veel verder de put in duwen. Dat denk ik hierbij ook.

2 jaar geleden

Ik ben juist blij met de strengere regelgeving in Duitsland. Het is duidelijk wat je mbt werk wel en niet mag en je werkgever heeft zich daaraan te houden. Mensen hoeven er niks van te vinden, want de regels zijn gewoon zo. Anderzijds baal ik er persoonlijk enorm van omdat ik door die strenge regels alleen de eerste 3 maanden van mijn zwangerschap heb mogen werken. Nederlandse vriendinnen vinden dit heel raar, maar de Duitsers vinden het normaal. Over het niet mogen tillen: ik heb van nature een zwakke buikwand, dus nee ik mag niet tillen om te zorgen dat ik geen buikwand breuk straks aan mijn zwangerschap overhou. Ben ik een aansteller? Dat mag iedereen voor zich beslissen, maar ik denk dat het wat genuanceerder ligt.

2 jaar geleden

Wauw ik had in Duitsland moeten wonen 🤣 Wat mij prettig lijkt is de duidelijke regelgeving. Hier in NL tast je wat meer in het duister en is er soms weinig weet naar. Werkgevers die niet genoeg geïnformeerd zijn of collega's waarbij je dan eigenlijk weer moet aangeven of je iets wel of niet kan... Ik persoonlijk wilde me niet laten kennen dus ik ging toch maar door. Zwaar fysiek werk in de zorg. Waar je ook te maken hebt met team/ groepsdruk. Dat had mij veel leed gescheelt. En heel veel therapie qua nazorg. Waardoor ik sneller fit weer was geweest na de bevalling. Ik heb een hekel aan de uitspraak zwanger is geen ziekte. Omdat ieder lichaam anders reageert en je daar gewoon niet over kan oordelen. Iedereen ervaart alles anders. Beetje liefdevoller naar elkaar zou een stukje schelen.

2 jaar geleden

Ik denk dat het er vooral mee te maken heeft hoe je omgeving hier in staat. ...
Ik vind je gedachte gang best heftig....als ik het mag zeggen. Dit is mijn 3e zwangerschap en het waren allemaal verschillende. Ik ben gelukkig niet boven de pot gehangen. Maar vanaf 8 weken loop ik bij deze zwangerschap bij de bekkentherapeut. En dat is echt geen lachertje ofzo... ik ben heel zelfstandig. Ik wil geen hulp, ik kan alles zelf. Heb niemand nodig.... naar tijdens deze zwangerschap helaas wel. En dat is zooo fucking kut! De machteloosheid alles uit handen geven. Terwijl ik zelf beter kan. Das echt zwaar frustrerend..... Soms kan je er niks aan doen. Dus alsjeblieft wees iets milder naar je mede dames.

2 jaar geleden

Reactie op Lientje90

Ik ben juist blij met de strengere regelgeving in Duitsland. Het is duideli ...
Met hoeveel weken ben jij met verlof gegaan dan? En in welke sector? Even voor mijn beeldvorming hoor 🙂 Of heb je door klachten niet kunnen/mogen doorwerken?

2 jaar geleden

Wauw ik had in Duitsland moeten wonen 🤣 Wat mij prettig lijkt is de duidel ...
Maar ik zeg in m’n initiële bericht al: ik snap best dat die uitspraak écht niet voor iedereen geldt hé? Dat heeft niks met liefdeloosheid naar anderen van doen, maar met hoe ik mezelf in mijn zwangerschap (deze specifieke zwangerschap) zie op dit moment. Dan mag je er wel een hekel aan hebben, maar voor sommigen gaat het wel op. Voor anderen niet.

2 jaar geleden

Hoe is het dan in Duitsland met verlof? Is dat ook 16 weken of anders ?

2 jaar geleden

Mijn zus woont in Oostenrijk, daar is het eigenlijk heel gewoon dat een vrouw na haar zwangerschap niet meer terug komt op de werkvloer. Daar hebben de vrouwen die werken ook minimaal een jaar zwangerschapsverlof. Kraamzorg hebben ze daar niet heel veel, familie helpt want je woont daar vaak samen met je ouders en opa’s oma’s.

2 jaar geleden

Ik merk ook dat nederlandse vrouwen hierin veel harder en collegas van andere nationaliteiten houden veel meer rekening met je. En vragen geregeld hoe t met de zwangerschap staat en tonen meer interesse lijkt het wel.

2 jaar geleden

Ik denk dat het er vooral mee te maken heeft hoe je omgeving hier in staat. ...
Ik verwacht toch wat begrip van mijn omgeving. Van nature ben ik heel zelfstandig en hard voor mezelf, maar nu heb ik toch echt hulp en medeleven nodig. Ben al van het begin van mijn zwangerschap super misselijk en moe. Sinds week 20 komen daar harde buiken en bekkeninstabiliteit bij. Combineer dat maar met een job als zelfstandige dierenarts en een peuter van 1,5 jaar. Ik denk niet dat ik de enige ben die het fysiek moeilijk hebben. En wat met alle moeders met een prenatale depressie? Die kunnen toch ook wel steun gebruiken. Ik snap je commentaar, maar alleen als alles heel vlot gaat.

2 jaar geleden

Ik denk dat het er vooral mee te maken heeft hoe je omgeving hier in staat. ...
Dat je je visie erop hebt mag natuurlijk, maar vind je uitspraken over anderen wel heftig en kwetsend om te lezen. Daarmee bedoel ik woorden zoals "kotsmisselijk" en "profiteren". Elke zwangerschap is zo verschillend. Ik had achteraf vaker mijn grens moeten bewaken en hulp moeten vragen.. maar juist doordat ik weet dat veel mensen zo denken als jij omschrijft, bleef ik veel zelf doen. Ik ben zo vaak (te vaak) over mijn eigen grenzen gegaan, juist door deze mentaliteit... En dan na bijvoorbeeld het tillen van een boodschappentas naar 2 hoog, urenlange harde buiken hebben. Nu zit ik al sinds 32 weken met volledige bedrust en zelfs nu sta ik nog op om dingen te doen waarvan ik weet dat het beter is van niet, maar ik wil niet constant hulp vragen. Had vaker gewild dat ik mijn grens aan gaf en hulp had gevraagd en had gezegd "nee dit is voor nu te belastend, kan iemand dit doen."

2 jaar geleden

Ik vind je gedachte gang best heftig....als ik het mag zeggen. Dit is mijn ...
Dat mag jij zeker en vast zeggen. En nu als ik mijn bericht terug lees kan het idd wel heftig overkomen. Ik heb misschien te weinig benadrukt dat als er echt een reden is waardoor je bepaalde dingen niet meer kan of mag doen het een heel ander verhaal wordt en dat je dan net wel moet kunnen aangeven dat het niet meer lukt. En ik zou het er net zoals jij ook heel moeilijk mee hebben omdat te aanvaarden omdat je weet dat je zo niet bent. Het ging er in mijn bericht vooral over dat het zwanger zijn opzich vaak als excuus wordt gebruikt om bepaalde zaken niet meer te hoeven doen en dat vind ik niet correct als daar geen achterliggende reden voor is. Zoals bijvoorbeeld de kattenbak proper maken, kan je perfect doen als je zwanger bent mits goede handhygiëne. Van mijn schoonmoeder mag ik niet meer naar de brouwer gaan omdat zij vindt dat ik niet met bakken drinken mag sleuren, maar ik ondervind er geen problemen aan dus ik doe het gewoon. Ik weet dat ik mij heel gelukkig mag prijzen dat ik nergens last van heb en dat ik ook gewoon alles nog kan doen. Ik hoop dat ik het nu wat beter heb kunnen uitleggen. Het is niet mijn bedoeling geweest mensen te kwetsen. Maar dat het mij persoonlijk soms stoort hoe andere vrouwen misbruik maken van het zwanger zijn en die op handen gedragen willen worden (zonder reden waardoor iets niet meer kan of mag).

2 jaar geleden

Reactie op Sofievdb

Ik verwacht toch wat begrip van mijn omgeving. Van nature ben ik heel zelfs ...
Het was inderdaad ook bedoeld voor als alles vlot verloopt. Maar zo kwam mijn bericht inderdaad niet echt over als ik het terug lees. En een geschreven tekst komt vaak ook helemaal anders over dan dat je het gewoon zou kunnen vertellen. En laat nu teksten schrijven niet mijn beste kant zijn 😉 Ik schreef net ook nog een hopelijk meer duidelijk antwoord op een andere mama hier.

2 jaar geleden

Reactie op Madame89

Ik merk ook dat nederlandse vrouwen hierin veel harder en collegas van ande ...
Dit ervaar ik zekerr! Echt bizar vindt ik het soms.

2 jaar geleden

Dat je je visie erop hebt mag natuurlijk, maar vind je uitspraken over ande ...
Ik heb ondertussen een antwoord geschreven op een andere mama. Hopelijk is die duidelijker verwoord. Het is absoluut niet mijn bedoeling om mensen te gaan kwetsen. Ik denk ook als ik jouw verhaal lees dat als jij hulp gaat vragen mensen uit je omgeving ook weten dat het echt niet meer gaat. Dat als jij aan de alarmbel trekt het ook echt nodig is en misschien zelfs al te laat. En dat is idd de valkuil van deze mentaliteit. Maar dat neemt niet weg dat ik persoonlijk mag vinden dat sommige vrouwen misbruik maken van het zwanger zijn en daardoor zo maar van alles verwachten kwa hulp en dergelijke zonder dat daar een reden toe is, maar gewoon omdat ze zwanger zijn. Maar ik zeg het dat is mijn persoonlijke mening en daar hoeft uiteraard niemand mee akkoord te gaan.

2 jaar geleden

Mijn zwangerschap was zwaar en heb alles alleen gedaan terwijl ik dood ongelukkig was. Dus als iemand een keer rekening wilde houden met mij vond ik dat super lief. Je kan niet aan de buitenkant zien of het vlot en lekker gaat met iemand. Zwangere hebben nu eenmaal meer ongemakken dan wanneer ze niet zwamger zijn. Ik denk dat veel ook helpen omdat ze dat herkende bij zichzelf of iemand in de omgeving.

2 jaar geleden

Dat mag jij zeker en vast zeggen. En nu als ik mijn bericht terug lees kan ...
Fijn dat je er wat op terug komt. Misschien dat het in België anders is ( ik neem aan dat je uit België komt;) ) Maar ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat er vrouwen zijn die hun zwangerschap soort van "uitmelken" misschien is dat bij jullie anders. De kattenbak wordt hier al decennia 's afgeraden. Dus ik doe het ook echt niet.. nou we hebben samen huisdieren betekend dat dat de vrouw daar altijd voor moet zorgen 😂 wat is nou 9 maanden... als dat al lastig wordt voor de partner.😂😅 En weet niet precies wat een brouwer is.. maar als het voor jou goed voelt doe je dat toch. Maar ik denk dat het gewoon fijn is als iedereen zich in zn waarde laat qua kunnen. Voor iedereen is dit anders. En je voelt niet wat de ander voelt. Het blijft een aanname. Iedere zwangerschap is echt anders en als je nergens hinder van hebt prijs je gelukkig. Maar dat is echt niet vanzelfsprekend. Fijne voorspoedige zwangerschap;)