Met hoeveel weken bevallen + bevallingsverhaal

Ik lees mee! Momenteel 38+0 van de tweede dus het kan hier ook elk moment beginnen! Vannacht al even een vals alarm gehad haha Van de eerste ben ik bevallen met 39+3. Op 39+0 gestript, toen had ik een semi verweekte bmm en 1cm ontsluiting. Op 39+2 nog een keer gestript, toen had ik al 3cm. Daarna is snachts de bevalling begonnen. Om 22:00 kreeg ik voorweeën die vrij intens waren en waarvan ik dacht dat het echte weeën waren. Onder de douche werden ze niet minder. Dus na een uur de vk gebeld en die vond me nog te helder klinken aan de telefoon dus ze zei: dat kunnen geen weeën zijn. Ik was ontzettend verontwaardigd weet ik nog. Want hoe durft een verloskundige mij te vertellen wat ik wel of niet voel!? Maar ze had gelijk, het waren nog geen weeën 😭😂 Rond 01:00 de eerste echte wee. Direct mn man wakker gemaakt want no way dat ik dat in mn eentje ging doorstaan. Tens opgeplakt en mn man laten timen en de tens laten bedienen. Kon alleen maar staan en wiegen haha. Had rug en buik weeën. Om 04:00 kwam de vk met een stagiaire langs om de ontsluiting te checken. Had 5cm toen vgm. Omdat ik heel graag in bad wilde zitten heeft ze het ziekenhuis gebeld. Daar kon ik om 7 uur terecht. Dus die kant op gegaan rond die tijd. Wat een hel is een autorit met weeën trouwens! Echt mens onvriendelijk. Ik wist niet waar ik het zoeken moest. Terwijl het bad volliep in het ziekenhuis nog staand wat weeen opgevangen. Toen in bad gegaan en vrijwel direct raakte ik in paniek. Ik kreeg namelijk al persweeën en dus kwam er adrenaline vrij waardoor je even in paniek kunt raken. Had toen 7cm. Mocht van de vk meepersen tot 10 cm. Dat duurde een uur. Vrijwel direct na de 10 cm braken mijn vliezen vanzelf. Daarna nog 2 uur geperst in bad maar er was geen vordering omdat mijn dochter in de voorhoofdsligging lag. Toen uit bad en op bed. In de eerstvolgende perswee is de verdoving gezet, daarna in een wee de knip, en daarna is ze er met een wee uitgeglibberd! Was als een kind zo blij met die knip hahaha Nageboorte kwam vanzelf na 15 minuten. Ik heb zelf de navelstreng doorgeknipt ☺️ Mijn dochter deed het direct vanaf het begin helemaal super!!

Succes met je laatste loodjes en hoop voor je mee dat je bevalling gaat zoals je wilt! Ik ben vier maanden geleden bevallen van mijn eerste kindje. Wegens zwangerschapscholestase zou ik met 39 weken worden ingeleid dmv ballonnetje. Kwamen we in het ziekenhuis, had ik al 3cm ontsluiting! Wel wat krampen gehad maar dat het al zo ver zou zijn nooit verwacht. Naar huis gegaan om lijf zelf kans te geven het door te zetten, anders dag erna vliezen breken. Waren nog geen uur thuis ik toch wel echt erge krampen begon te krijgen, net toen ik dacht dat dit dan wel echt weeën zouden zijn braken mijn vliezen bij het opstaan van de bank! Weer terug naar het ziekenhuis, direct in weeënstorm. Met 5cm nog vrij rustig een ruggenprik genomen, hierna uren kunnen chillen haha zelfs ff gedut. Ontsluiting stagneerde, wee opwekkers gekregen. 10 cm ontsluiting en persen maar! Na een paar keer persen zeiden ze: we zien zijn haar al, dit zou wel eens snel kunnen gaan meid! 2 uur later was hij er haha, zat vast. Maar wat een kracht, geen moment gedacht dat ik het niet meer kon. Met 39+1 dus spontaan bevallen waar ik erg blij mee was, wilde liever niet ingeleid worden maar snapte dat het medisch gezien moest. Hoe mooi dat het uiteindelijk toch niet nodig was! Mooiste wat ik ooit heb gedaan!

Met 38.4 begonnen met tabletten in het ziekenhuis, met 38.6 om 16:00 nog een controle gehad. Precies 1cm ontsluiting en de volgende dag was de laatste dag dat ze tabletten gingen geven, daarna een rustdag. Ik was zo chagrijnig! 2 dagen gedaan over niets. Maar...toen ik om 17:30 naar het toilet ging braken ineens m'n vliezen! Gebeurde eerst nog weinig, maar uiteindelijk rond 22u toch wel goede weeën, ruggenprik gekregen (was de afspraak, ruggenprik voordat de bevalling echt begint). 2u later 4cm ontsluiting en bij de volgende controle 10cm. Echt top! Baby was nog niet genoeg gezakt en omdat ik toch niets voelde door de ruggenprik nog 2u gewacht met persen. Toen kreeg ik wel persdrang. 2u moeten persen, ik was zoooo moe. Maar de baby moest 'het bochtje nog om'. Ineens lukte dat en was ze er! Samen gekeken of het een jongen of meisje was, dat vond ik zo speciaal! Dus wel in het ziekenhuis bevallen, maar om 8:27 is ze geboren en om 12:30 lag ik alweer thuis in bed. Helemaal prima! Vond het een top bevalling

week 41 spontaan bevallen. Zou in de ochtend gestript worden, maar het begon de nacht ervoor. Wel fijn dat het zelf begon. De ontsluiting ging heel snel, 10 uur. Persen ging niet zo, ik voelde weinig persdrang. Ik zat toen nog in een bevalbad in het ziekenhuis. Na een uur viel de hartslag na een perswee steeds weg. Dus toen werd het allemaal een beetje eng. Gelukkig kwamen er uit alle hoeken en gaten artsen en zusters. Vervolgens nog een tijd het geprobeerd, maar met een knip en pomp had ik mijn kleine meisje. Gelukkig heeft ze er niks aan over gehouden. Ik eigenlijk ook niet, van de knip nooit last gehad. Een paar maanden na de bevalling had ik wel opeens meer ‘last’ van wat er allemaal gebeurd was. Dat ik er meer over nadacht, over droomde. Gelukkig bleef dat gevoel niet. Ik kijk vooral goed terug op mijn bevalling, zo blij met alle hulp en lieve begeleiding die er was ❤️

39+2 voelde wat buikpijn rond 00:00, man wilde toch vk bellen, die kwam om half 3 en toen had ik al 6 cm ontsluiting. Rond 4:00 brak 1 vlies, de ander hebben ze geprikt na de eerste perswee(4:30ong) 4:59 is ze thuis geboren! Bij de tweede door zwangerschapscholestase ingeleid, 36+6 ballon geplaatst, kreeg hierdoor 4cm ontsluiting bleek in de ochtend, toen braken ze om 9:00 mijn vliezen (37wkn) en om 10:28 is ze geboren, 15 min geperst. Bij een evt derde hoop ik ook weer thuis te mogen bevallen, al is de kans op cholestase hoog en dan ben ik medisch.

41+1 Vliezen braken spontaan in de ochtend, weeën kwamen ook spontaan. Begin avond naar het ZH gegaan, begon met 1cm ontsluiting, 2 uur later 4cm. Ruggenprik gevraagd waarnaar ik vervolgens geen weeën meer had, opwekkers gekregen, deden ook niet veel. Uiteindelijk een spoedkeizersnede wegens foetale nood..... Hoop oprecht dat de bevalling van onze 2e in april 2025 beter mag verlopen 🍀

Rond de 41 weken. Me vliezen braken rond 5 uur in de ochtend. Ben eerst gaan douche voordat we naar het ziekenhuis gingen *medische indicatie* Wij rustig naar het ziekenhuis. Me zoon is geboren rond 15 uur. Heb maar ongeveer 8 minuten geperst.. het ging extreem snel dus was ook een klein beetje gescheurd (2 hechtingen nodig gehad). Kreeg pas medicijnen bij 8 cm ontsluiting via infuus.. dus heb er niet erg lang van kunnen genieten 🙈 Helaas bij het hechten ging het niet zo goed en kwam ik in een beetje een shock toestand. Door een traumatische ervaring heb ik vaginisme met ptsd en door alles qua aanraking en emoties moesten ze me even in een slaapje brengen voor de hechtingen. Al met al ben ik blij met hoe dingen zijn gegaan. Moest 1 nacht blijven.

Met 41w 2dgn begon ik rond 9u wat krampen te krijgen. Rond half elf was het wel duidelijk dat hét begonnen was. Vk kwam eind ochtend; had al 4 cm. Zou paar uur later terugkomen maar haar eerder gebeld... ging voor m'n gevoel snel... en dat klopte. Had al 8cm en konden gelijk naar het zkh voor poliklinische bevalling. Al snel na aankomst ziekenhuis zat ik op volledige ontsluiting en mocht ik gaan persen... die fase duurde effe! Heb erg lang geperst. Er zat wel vordering in maar niet voldoende. Na een uur overgedragen aan verloskundige ziekenhuis en aan de wee-opwekkers. Had rug weeën (en mijn man ondertussen een zere pols van tegendruk geven🤣) en daardoor vielen de pauzes weg en werden de weeën heftiger. Was pittig maar elke wee dacht ik... alles op alles want misschien is dit de laatste wel. Een goed uur later was er foetale nood en is onze zoon dmv knip.en vacuüm alsnog wat versneld eruit gehaald. Hij zat bleek vast met z'n schouder (breuk sleutelbeen na de geboorte) en had een meconium aspiratie (nadat hij geboren was kwam er een golf vies vruchtwater achteraan). Door het ingeademde vieze vruchtwater heeft hij nog beademing nodig gehad en 1,5wk in ziekenhuis gelegen. Ik ben fysiek goed uit de bevalling gekomen. En ondanks de pittige bevalling en vooral de zorgen over en de moeilijke start van onze zoon kijk ik wel heel erg goed terug op mijn bevalling. Dit omdat we op een passende manier werden betrokken bij besluitvorming, goed werden geïnformeerd en er naast voor onze zoon óók heel goed voor ons allebei werd gezorgd. En daar zijn wij iedereen die we tegenkwamen ergens in het bevalproces en daarna in de ziekenhuizen heel dankbaar voor💙

38 weken en 2 dagen: controle ziekenhuis ivm aanhoudende hoge bloeddruk. Bloeddruk bleek indd kantje boord, had olifantenvoeten van het vocht en was op. Er werd besloten in te leiden 4 dagen later. Nog even lichamelijk onderzoek gedaan (baby lag al sinds week 32 in hoofdligging) en ineens kwam ze met de echo aanzetten jaa ik wil toch nog even kijken hoe de baby ligt. Nou kind ga je gang. Bleek ons eigenwijze meisje dwars te zijn gaan liggen en bungelde de navelstreng ergens onderlangs (als mn vliezen zouden breken zou de navelstreng uitzakken) ik ging dus precies nergens meer heen (baalde enorm want moedt thuis nog poetsen😂) en werd meteen ingeleid. Baby hebben ze door een versie weten te draaien naar beneden geduwd en meteen de vliezen gebroken zodat ze ook goed bleef liggen. Door middel van weeen opwekkers ben ik 6 uur later bevallen. Het persen duurde uiteindelijk maar 12 minuten maar voelde als 45 minuten😂 mijn kind heb ik zown beetje de wereld intelanceerd met zoveel kracht heb ik geperst

Eerste, thuis: Ik was 40+5 zwanger toen ik rond 4:30 moest plassen en daarbij de slijmprop verloor. Maar verder de hele dag geen bijzonderheden, behalve zo nu en dan een menstruatieachtig krampje. Rond 16:30 is de verloskundige langsgeweest op mijn verzoek. Inmiddels had ik pittige rugweeën en ik was benieuwd naar de ontsluiting. Die was 2 cm. Om 17:00 stopte haar dienst en ze zou met haar collega afspreken dat die rond 21:30 weer even zou komen kijken, tenzij ik haar eerder nodig had, dan moest ik bellen. De weeën werden heftiger en mijn man heeft toen het bevalbad opgezet. Dat hielp heel goed, dat was echt heerlijk. Rond 21:00, dus 4,5 uur later, zei ik tegen mijn man dat ie de vk moest bellen, want ik kon het niet meer aan. Ze was er tegen 21:30, checkte mijn ontsluiting en zei verbaasd: "Je bent er al! 10 cm! Maar je kindje ligt nog niet diep genoeg, dus we moeten nog even wachten." Een uur later kwam de kraamzorg binnen, precies op het moment dat ik begon te persen. Ik heb 26 minuten geperst en daar was ze. Thuis, in bad geboren (wat ik heel graag wilde) in 6,5 uur tijd. Droombevalling. Tweede, ziekenhuis: Om 1:00 braken met precies 40 weken de vliezen. Ik schrok wakker en dacht dat ik in bed plaste. Man wakker gemaakt, luierbroekje aangetrokken (had ik speciaal hiervoor gehaald), man heeft bed verschoond en omdat het helder vruchtwater was, ben ik weer gaan slapen. Om 6:00 begon het wat te rommelen. Om 6:30 de vk gebeld, die zat in de auto (kwam net uit een bevalling) en zei: "Ik kom wel even langs". Ze was er rond 6:50, checkte om 7:00 mijn ontsluiting en toen zat ik op 1-2 cm. Intussen had de baby in het vruchtwater gepoept, dus moesten we naar het ziekenhuis. Ik baalde als een stekker. Om 9:00 checkten ze in het ziekenhuis weer mijn ontsluiting, had ik 4 cm. En toen ging het snel. Bij elke wee dropte de hartslag van de baby heel erg en ik belandde in een heftige weeënstorm die ik niet aankon. Ik heb gesmeekt om een keizersnee. Ik had complete paniek door de pijn, maar op dat moment wist ik niet dat dat kwam omdat het heel erg snel ging. Om 9:46 kwam de gynaecoloog binnen. Hij begon me net uit te leggen dat ik een ks kreeg omdat ze zich zorgen maakten om de hartslag van zoon toen ik ineens schreeuwde: "DAT KAN NIET! IK MOET PERSEN!" Dat was dus 46 minuten na de check waarbij ik 4 cm had. Dus die gynaecoloog zegt: "Dat kan niet, je had net nog 4 cm!" Ik: "Dat kan WEL! Ik voel het hoofdje toch?! Dat staat al! KIJK DAN!" Hij kijken: "Jeetje ja je hebt gelijk. Persen! Hij moet er nú uit!" Na 1 goeie pers had ik om 9:51 onze zoon op de borst.

Thuis bevallen van eerste kindje bij 41+4 weken. De inleiding stond al gepland maar bevalling is toch uit zichzelf begonnen gelukkig. De ontsluitingsfase verliep in eerste instantie voorspoedig. Maar rond de 7/8 cm ontsluiting bleef ik lang hangen. Toen zijn mijn vliezen gebroken en daarna ging het allemaal heel snel. Iets van 15 min geperst, had geen idee wat ik aan het doen was maar het ging wel goed daar beneden. Hele fijne bevalling waar ik goed op terugkijk! Alles bij elkaar duurde het 16 uur. Ik had veel rugweeën trouwens.

Met 40 weken op controle in het ziekenhuis om inleiding te bespreken. Had toen al 2cm ontsluit dus gestript en het idee dat de bevalling snel zou starten. Inleiding stond gepland met 40+5. Uiteindelijk was het de hele week rustig. Dus op tijd naar bed die avond voor de inleiding, want zou een pittige dag worden. In de nacht rond 12hr even naar de wc, terug in bed en vervolgens breken m’n vliezen. M’n partner dacht dat ik gewoon aan het dromen was en wilde verder slapen 😂 VK gebeld, maar ik moest maar gaan slapen tot er ook weeën op gang zouden komen. Vond ik heeeel gek toen, hoe kan je slapen als er steeds vruchtwater uit je lekt? Maar kort daarna begonnen de weeën. Rond 5hr doorgestuurd naar het ziekenhuis, want zat in een enorme weeënstorm zonder enige pauze tussen de weeën in. Toen 6cm ontsluiting. Rond 8.30 vrijwel volledige ontsluiting, maar toen zakte de weeën ineens weg en dacht ik nog wel even te gaan slapen 😂👌🏽 Toen aan de wee-opwekkers gegaan en om 09hr moest/mocht ik gaan persen. Super onnatuurlijk, want ik voelde de pers weeën toen niet en moest het dus op eigen kracht/aangeven van VK doen. Uiteindelijk een half uurtje moeten persen en toen was de kleine man er al! Ik teken voor nog zo’n bevalling, want ging voor mijn gevoel allemaal heel snel, maar niet te snel.

Met onze dochter ben ik met 41 weken ingeleid. Met 40+5 gestript, ging toen van 1 naar 2 cm maar verder deed het niks. Met 40+6 een ballonnetje gekregen, die deed ook niks en ik bleef steken op 2 cm. Met 41 dus actief ingeleid. 7.00 aan het CTG, 7.25 vliezen doorgeprikt, 7.30 aan de opwekkers, 8.30 in bad gaan liggen. De verpleegkundige zei dat de opwekkers pas om 12.00 iets gingen doen voor m’n ontsluiting. Ik had om 10.15 al 3 weeën per 10 minuten en ik vroeg om een ruggenprik (met die opmerking van m’n verpleegkundige in m’n achterhoofd). Zij wilde nog even afwachten en gaf me nog een uur. Prima. Om 11.15 ben ik gecheckt en mocht ik persen, 40 minuten later is om 11.55 onze dochter geboren. Onze tweeling kwam spontaan met 35 weken. In de ochtend is de inleiding gepland met 37 weken. ‘s Avonds waren de jongens al heel erg druk in m’n buik. Ik zocht er verder niks achter, ook omdat ik nu naar de datum van de inleiding aan het toeleven was. Om 21.00 zat ik op de bank en kreeg ik weeën. Eerst dacht ik dat het m’n volle blaas was. Omdat het bleef aanhouden, toch om 22.00 het ziekenhuis gebeld. Ik moest meteen komen. Om 23.00 waren we op de afdeling en werd ik gecheckt op ontsluiting: 7 cm. Een uur later zijn beide jongens in hoofd- en stuitligging geboren. Ik ben heel blij dat ik beide manieren van bevallen (ingeleid en spontaan) heb ervaren. Op beide ervaringen kijk ik goed terug.

38+6 bij mijn zoontje. Rond 2 uur in de nacht begonnen de weeën. 30 minuten later spontaan vliezen gebroken. Verloskundige thuis gehad en toen zij kwam was het rond half 4 toen had ik al 4/5cm ontsluiting. Wilden graag in het ziekenhuis gevallen dus we mochten toen meteen daarheen. Eenmaal daar ging het nog steeds goed en snel, rond 7 uur in de ochtend zat ik op 6/7cm. Toen sloeg alles ineens om, ik bleek haken op 6/7cm ontsluiting en ik werd medisch. Mijn zoontje bleek in sterrenkijkerhouding te liggen, hierdoor dus vanaf die 6/7 cm persweeën gehad en rugweeën. Ik heb in totaal van 7 uur in de ochtend tot 13.00 persweeën lopen opvangen, omdat ik niet mee mocht persen tot de 10cm. Extreem vermoeiend. Uiteindelijk rond 13.00 10cm en mocht ik eindelijk mee persen met mijn persdrang. Toen nog ergens ingeknipt, omdat ze zijn hartslag niet meer goed in beeld kregen door zijn houding. Toen is om 14.06 mijn zoontje geboren. Hij is uiteindelijk met zuignap eruit gehaald moeten worden vanwege zijn sterrenkijkerhouding. Ik had uiteindelijk een knip en scheurde hierna nog verder uit. Derde graads ruptuur. Toen onder volledige narcose gehecht op de ok. Ondanks dit alles kijk ik echt positief terug op deze bevalling! Ziekenhuispersoneel heeft echt top gehandeld! Uiteindelijk viel mij het herstel ook erg mee!

37+2 bij mijn dochter. S nachts wel wat buikpijn gevoeld maar ik was erg moe en wilde gewoon verder slapen. Om 8.00 merkte ik toch wel dat de weeën regelmatig waren en hebben we her een uurtje afgewacht. De verloskundige kwam om 10 uur en toen zat ik op 3 cm. Ze gaf aan met 2 uur wel weer te komen kijken. Ik kwam in een weeën storm terecht waarin ik alleen maar alleen wilde zijn en wilde bewegen. Na 1.5 uur dacht ik dat het gestopt was maar begon ik met persen. Vriend in paniek de verloskundige gebeld en met 45 minuten persen had ik onze dochter in onze handen. Ik wist niet wat me overkomen was haha. Ik wilde graag thuis in bad gevallen maar die was niet zo snel vol.

Leuk dat je het geslacht niet wist! Ik weet het ook niet. Ben mega benieuwd. Twijfel nog steeds voor een meisjesnaam. Oeps.

Ik hoop met je mee 🙏

Fijn dat het toch spontaan kwam! Wat was het gewicht bij dit termijn? Gewoon benieuwd :)

De 1e kwam spontaan met 39 weken. Werd wakker in de ochtend met wat krampen. Voelde me verder prima dus even gaan douche. Tegen 11.30 werden de krampen wel vervelend en heeft m’n vriend al de VK gebeld. Ik vond dat niet nodig, maar half uurtje erna begon het toch wel echt pijnlijk te worden. De VK kwam om 13.00 ff kijken. Ik had inmiddels echte pijn en begon idd wel te beseffen dat de bevalling mogelijk begonnen was. Bij checken bleek ik al ruim 8cm ontsluiting te hebben. Na een lange persfase was rond 16.30 ons 1e zoontje er! De 2e was ik al bijna 41 weken toen de bevalling spontaan begon. Was rond 23.00 in de avond. Rond 1.30 mocht ik gaan persen. Al snel zei ik dat het “anders” voelde en niet lukte. Om 4.00 uit eindelijk met ambu naar ZH waar bleek dat hij er niet goed voor lag. Met wat geduw en getrek van de gynaecoloog was rond 4.45 ons 2e zoontje geboren! Gelukkig helemaal gezond🙏🏼

Met 39+2 bevallen van onze dochter. We wisten het geslacht niet dus dat was extra leuk! Hele dag voelde ik me prima, ben een dutje gaan doen en toen ik daarna opstond rond 15.45 braken m'n vliezen Rond 17.15 begonnen de weeën. 20.00 verloskundige en toen had ik 1cm Ik wilde een ruggenprik 21.00 in het ziekenhuis en toen al 8cm dus kon niet meer 22.30 10cm en persen 23.37 onze dochter geboren, wel ingeknipt