Mijn gevoel zegt een meisje en het word een jongen

Hi Monique, Hier hetzelfde maar dan andersom. Ik was heel erg van overtuigd een jongen te krijgen, m'n vriend een meisje en we krijgen ook een dochtertje. Ik heb er best even last van gehad. Niet dat ze niet welkom is! Ze is heeeel erg welkom 🌸♥️ maar ik was zo ingesteld op een jongen dat ik mezelf ook niet meer zag met jurkjes, leggings en poppen enzo. Gek hoor! Nu twee weken na het nieuws en kan er al wat meer aan wennen dat ik een kleine meid in m'n buik heb maar soms zeg ik nog automatisch 'hij'.. Heel gek

Ik had dit ook, maar dan omgekeerd. Ik moest echt even aanpassen. Ik was er van overtuigd dat de gynaecologe het fout had. Ik kocht enkel unisex kleertjes 😂 Inmiddels 6 maand geleden bevallen en ik zou het me niet meer anders kunnen inbeelden 🥰

Toen ik een positieve zwangerschapstest in handen had, zei ik gelijk een jongen. Later begon ik te denken dat het een meisje was. Ik raakte er zo van overtuigd dat ik op de dag van de genderreveal roze kleertjes wilde kopen. Toen we de ballon lekprikten en ik blauwe confetti zag, was m’n eerste gedachte: Ze hebben de verkeerde kleur gebruikt! 😳 Het is idd geen teleurstelling, maar een hele omschakeling. Kon twee dagen niet slapen omdat ik mezelf niet als jongetjesmama kon voorstellen haha. Maar ik raakte gelijk gehecht aan m’n zoontje in m’n buik. We hadden met m’n man al afgesproken dat ik de naam + kleur van het kamertje mocht beslissen wanneer het een meisje is en hij bij een jongen. Natuurlijk wel in overleg. Het pakte allemaal goed uit 💙

Alsof ik dit verhaal zelf heb geschreven!! Hier echt precies hetzelfde! Ook dolgelukkig met een jongentje maar ik moest er gewoon even van bijkomen hahah. Ik had het zooo niet verwacht. Maar snel omgeschakeld en nu lekker bezig met kleertjes, dingetjes bedenken voor het kamertje etc. Etc

Dat had ik stiekem ook een beetje. Ik zag mezelf al haartjes vlechten enzo. Maar zag mezelf niet als jongens mama. Gelukkig snel van bijgekomen en vind het nu fantastisch

6 jaar geleden wist ik zeker dat ik een meisje zou krijgen, bij de 20 weken echo bleek het een jongetje te zijn. Ik heb met open mond na de echo zitten kijken van dit klopt niet. Ik heb heel erg moeten schakelen dat het niet een meisje werd. Natuurlijk was jongetje net zo welkom.

Vanaf het begin had ik het idee dat we een meisje kregen, dit klopte uiteindelijk ook. Maar ik vergeet nooit meer mijn mans gezicht! Hij was er zo heilig van overtuigd dat het een jongetje werd! Het moest echt even landen, maar een half uur later liep hij al met schattige jurkjes door de stad! Nu is juist hij degene die haar elke keer de roze dingen aantrekt. (16 weken echo wilde ze niets laten zien, en de 20 weken echo moest twee keer en duurde daardoor een eeuwigheid 🙈)

Ik moest ook erg wennen! Helemaal niet gek :)

Oh ja, heilig van overtuigd dat het een jongen zou worden. Ik keek niet eens naar meisjes kleding en namen. Maar er ligt toch echt een lief klein meisje op mijn borst💕 Stom hè, dat je er dan zo naast kan zitten🤷🏼‍♀️

Mijn man en ik voelden dat we een dochter zouden krijgen. Alleen switchte ik vrij snel naar 'het is een jongetje'. Ik heb het mezelf wekenlang wijs gemaakt omdat ik overtuigd was dat m'n hartewens(een dochter) niet zou uitkomen en mezelf een eventuele shock of lichte teleurstelling wilde besparen. Ik verheugde mij ontzettend op een zoon💙 Terwijl m'n man 1000% zeker was van meisje. Hij had het ook gedroomd en verheugde zich💗 De dag na de 20w echo hadden we de gender reveal via videobellen. Het was knalroze confetti👀 Heb een week in ongeloof en shock gezeten😂