Miskraam bij 13,5 week

Allereerst heel veel sterkte in deze nare situatie. Hier ben ik ook bekend mee. Alleen een andere situatie. Met 11 weken te horen gekregen dat kindje groeiachterstand had en maagje niet dicht zat. Dus onderzoeken laten doen en toen met 13 weken is hartje gestopt. Kindje had niet de grootte van 13 weken, dus misschien is het iets anders. Ik heb gekozen voor medicijnen, omdat curettage risico's met zich mee brengt. Dit in het ziekenhuis gedaan. Heeft bij mij een hele dag geduurt en inderdaad wel krampen/weeën gehad. Heb hiervoor morfine pompje gekregen omdat je er niets voor terug krijgt, dus pijn is eigenlijk voor niets en het verdriet wat er zit. Bevalling op zich deed geen pijn, aangezien kindje nog zo klein was. Ik heb een goede ervaring om het op deze manier te doen, kon het zo ook goed afsluiten. En fijn om je kindje nog even te kunnen zien.

Sterkte met dit grote verlies! Ik heb zelf een curettage laten doen met bijna 10 weken. Dit ging prima, maar bleef buikpijn houden, na een week echo gehad en toen bleek mijn baarmoeder vol met stolsels te zitten. Deze hebben ze los gemaakt en ' s avonds kwam dit los. Achteraf had ik liever medicatie gehad, omdat het mij persoonlijk dwars zat dat ik toen geen afscheid heb kunnen nemen van het kindje. Iedereen die zegt dat het maar goed is dat het zo vroeg is overleden moet je echt negeren. Dat deed mij veel pijn. Uiteindelijk na 9 maanden veel proberen weer zwanger geworden en bevallen van een gezonde zoon.

Wow ik vind dit zo heftig om te lezen zelf niet meegemaakt mk met 6 weken dus wat jij nu ervaart vind ik heftig ik wil jou echt enorm veel sterkte wensen !! Dit gun je niemand ❤️❤️❤️

Ik heb de vorige zwangerschap moeten afbreken bij 12 weken. Iets ander verhaal, maar wel dezelfde keuze: pillen of curretage. Ik ben voor een curretage gegaan, zodat ik zeker wist dat alles in 1x weg zou zijn en de foetus ook zo snel mogelijk weg was (hier had ik zelf grote behoefte aan). Ik heb de curretage laten uitvoeren met plaatselijke verdoving, geen narcose. Foetus bewust niet gezien. 3/4 maanden na de curretage hadden we weer een positieve zwangerschapstest in handen. Ziekenhuis heeft ons goed in de gaten gehouden en inmiddels 38 weken zwanger en alles lijkt deze keer goed te gaan. Ik weet niet of je hier iets aan hebt, het heeft bij ons geen invloed gehad op de zwangerschap erna.

Blijft een moeilijke beslissing. Bij ons bleek met de termijnecho dat het hartje gestopt was met kloppen. Ik had licht bloedverlies, dus besproken dat ik een weekje zou afwachten of mijn lichaam het zou oplossen en anders zou ik voor de medicatie gaan. Mentaal was dat afwachten veel moeilijker dan verwacht, iets eerder aan de bel getrokken voor de medicatie (was maar goed ook, ZH wil dat je eerst bloed laat prikken ed). Medicatie 2 dagen genomen, was heftig qua bloed en stolselverlies maar heb verder niet veel pijn gehad. Nacontrole bij verloskundige, leek allemaal goed. 6 weken later nog bloedverlies, naar gyn, bleek dat er nog een deel van de placenta zat, wat dooraderd was en dus niet vanzelf los zou laten. Uiteindelijk hebben ze dit dmv hysteroscopie verwijderd, dit kunnen ze heel plaatselijk doen wat de kans op schade dus echt beperkt. Best dramatisch veroop, 25 nov verkeerde echo 2 feb volledig schoon. Toch, ondanks dit zou ik er de volgende keer weer voor kiezen om medicatie te nemen, maar de nacontrole bij de gyn te doen en niet bij de verloskundige, in het ZH hebben ze uitgebreidere spullen om een goed beeld te kunnen krijgen.

Ik heb een vriendin die door de curretage allemaal verklevingen kreeg en eerst daaraan geopereerd moest worden voor ze weer zwanger kon worden. Dit heeft mijn besluit ook beïnvloed.

Wij hadden een slechte NIPT gekregen vrijdag, kans op trisomie 13. Gisteren bij vervolgonderzoek was het hartje dus al gestopt. Vorige week was/leek alles nog goed. Als er ook een optie is om medicatie in het ziekenhuis te nemen, vind ik dat het overwegen waard. Ik vind het wel lastig om af te sluiten als je door curretage het kindje niet meer kunt zien. Of misschien ook wel weer eng. Ik weet het dus allemaal nog niet zo goed. Ik wil ieder geval niet thuis alleen zijn op het moment van de miskraam.

Die optie is er (om medicatie in het ziekenhuis te nemen), want die kreeg ik aangeboden. Ik was 8,5 week zwanger van een tweeling en de hartjes zijn ook met die termijn gestopt met kloppen. Ik ben thuis ‘bevallen’, zo noemde de gynaecoloog het en zo voelde het eigenlijk ook wel een beetje. Door die medicatie kwam ik in een hevige weeenstorm. Achteraf gezien was ik uiteindelijk liever in ziekenhuis geweest, wist op een gegeven moment echt niet meer hoe ik het moest volhouden. Dit was onze eerste zwangerschap. Uiteindelijk heeft 2x medicatie geen effect gehad en heb ik 12 weken na de slechte echo gisteren een hysteroscopie gehad om het weefsel te verwijderen. Ik wil je heel veel sterkte wensen 😘

aller eerst heel veel sterkte! hier een aankomende mama met al 6 miskramen waarvan er 4 met curretage zijn weg gehaald en 2 opgewekt met pillen. nu trouwens weer zwanger en ondertussen al 26 weken, gelijk de eerste ronde weer raakt😊 ik vond persoonlijk zelf curretage veel fijner dan de pillen, met de curretage voelde ik er helemaal niks van ik werd weer wakker na de narcose en was gelijk mezelf weer. met de pillen had ik een lange nasleep van ruim een maand met bloed en krampen de tweede keer dat ik de pillen nam ( toen had ik geen keus ) weer een hele lange nasleep ik vond het echt verschrikkelijk. er zijn mensen die er amper last van hebben maar je kan er dus ook heel lang last van hebben. ik zou echt doen waar jij en je partner zich goed bijvoelen en zoek echt steun bij elkaar een miskraam is niet niks😘😘

Jeetje 6 miskramen, wat onwijs heftig. Ik vind 1 al heftig nu. Ik ben blij om te lezen dat je nu al 26 weken zwanger bent. Wat ik ook lastig vind is wat we vervolgens met het kindje doen, het is toch een mini-mensje met armen en benen, handen en voeten al.

Ik wil even laten weten dat ik sinds gisteren opgenomen ben in het ziekenhuis. Middels de tabletten gaan ze de geboorte opwekken. Gelukkig wordt dat allemaal hier begeleid. Nu wachten, wachten en wachten.

Sterkte!

Hee Carm8, veel sterkte, lees dat je bent opgenomen, dus fijn dat je in goede handen bent. Achteraf had dat me ook fijner geleken ipv thuis alle ellende (had ook de optie aangeboden gekregen). Ik heb de vruchtjes (het was een tweeling) opgevangen en begraven in de tuin van mijn ouders. Dat vind ik een heel fijn idee, heb toch een soort van plekje waar ik naartoe kan als ik dat wil. Vond het zo luguber om het door de wc te spoelen....

Snap ik helemaal. Wij nemen het mee naar huis in water. En dinsdag brengen we het kindje naar het crematorium. As krijg ik uiteindelijk ook.

Hoe gaat het met je?

Na een nacht slapen voel ik me beter dan gisteren. Hoef eigenlijk geen paracetamol meer. Wel ben ik sneller moe en is mijn buik opgezet en uiteraard gevoelig. Vloeien valt tot op heden mee. Vandaag zij er foto's gemaakt van ons kindje. Hoogstwaarschijnlijk is het een meisje. Gisteren had ik het emotioneel moeilijk, vandaag ging het weer beter. Het zal wel een komen en gaan zijn.

Lief dat je het vraagt trouwens.

Wat ontzettend verdrietig allemaal en wat zal het heftig geweest zijn. Heb je veel pijn gehad? Bijzonder dat er foto’s gemaakt zijn en dat je het geslacht (waarschijnlijk) weet. Bij mij gaat het qua emoties ook op en neer, en zal waarschijnlijk nog wel even zo blijven. Wil je heel veel sterkte wensen 🍀🙏🏻 Rustig aan de komende tijd.

Ik heb eigenlijk geen pijn gehad, wel 27 uur gewacht tot de tabletten hun werk gedaan hadden. Het geslacht zal nog bevestigd worden middels de vlokkentest, hoop ik.

Hoe lang is het voor jou geleden?