Miskraam - is dit het vruchtje LET OP FOTO

Het is trouwens op 8+2 of 3 gestopt…

Ik denk het wel. Gaat het met je?

Dank voor je berichtje. Heel vreemd, maar ik ben ok. Ik was gisteren (gisteren te horen gekregen) echt van slag. Vandaag soort van geaccepteerd. Ik weet dat het ons een keer gaat lukken en dat we een gezonde baby op de wereld zullen zetten. Een troost.

Ik heb twee jaar terug ook een miskraam gehad. Ook rond 8 weken hartje gestopt. Helaas konden we niets vinden nadat het twee weken later via pillen uitgedreven moest worden. Het jaar erop is het wel gelukt en nu hebben een een vrolijk groot dier van bijna vier maanden. Op een bepaalde manier voelt het voor mij alsof hetzelfde kind gewoon meermaals geprobeerd heeft te komen en het nu is gelukt. Sterkte. Neem de tijd, ik heb mezelf toen verzopen in werk als afleiding waardoor ik tijdens de afwas doen elke keer moest huilen.

Aaah, wat verschrikkelijk ook voor jou💔. Hoe was jouw medicatie ervaring? Wat ontzettend fijn. Wat een mooi gevoel…Lekker genieten van jullie kindje❤️. Dank je wel. Ik heb echt nergens zin in momenteel. Ben niet vooruit te branden. Het liefst ga ik elke dag m’n bed in de hele dag. Die hormonen gieren ook nog door m’n lijf helaas. Ik hoop dat ik snel mentaal en fysiek hersteld ben.

Wat ontzettend naar voor jullie😔 ik wens jullie veel sterkte toe deze tijd♥️

Eerlijk gezegd had ik al een droom dat mijn lichaam er geen afscheid van kon nemen. Mentaal was ik wel oké, maar het was alsof ik mijn lichaam moest troosten. Ik vond de medicatie ervaring vreselijk, in combinatie van het lijfelijke verdriet. Ik heb uren mijn moeder aan de telefoon gehad terwijl de medicatie zijn werk deed. Het allerergste vond ik nog, dat toen het hartje nog klopte, ik het kindje vertelde over ons als ouders en dat hij kon besluiten wel of niet te komen. Toen was het pats boem over. Vreemd. Zelfde gedaan de afgelopen zwangerschap en verteld over ons leven en passies, we nemen hem ook naar al die dingen mee en hij is geinteresseerd in de dingen waarover ik verteld had. Prima toch de komende tijd het rustig aan te doen, dat mag. Fysiek was in mij ervaring redelijk vlot. Mentaal eigenlijk ook wel. Alleen, je draagt het met je mee de volgende zwangerschap in. Dat had ik tenminste. Ik was deze zwangerschap extra voorzichtig, ook met kruiden en andere dingen. Daar is nog de spot mee gedreven (niet zo leuk) op het forum. Ik heb ook gewacht met aankondigen na de 22+- weken echo. Veel sterkte. Ik hoop dat je de rust in jezelf kan vinden en je lijf goed mag verwennen!

TS, ik vroeg me af wat je met het vruchtje gaat doen. Indien ik dat mag vragen.

Ja, ik kan me voorstellen dat het heel zwaar voor je is geweest. Het is ook een vreselijke ervaring. Ik heb er gisteren ook nog veel verdriet om gehad. Toch voel ik me vandaag wel wat beter. Ook alsof de hormonen wat minder aanwezig zijn in m’n lichaam. Wel mooi dat je het op die manier hebt gedaan met de baby. Vreemd, maar mooi. Ik ben ook echt een voorstander van om met de baby te praten. Ja, idd. Je draagt het mee. Dat maakt je zo onzeker. Mijn vorige zwangerschap stond ik er zo anders in. Nam alles voor lief en ging ervan uit dat alles goed was. Gelukkig is ook alles goed gegaan, maar ik stond er al anders in, nu helemaal haha. Dank je wel ❤️

Ik zou ook denken dat dit het vruchtje is. Je kan altijd de verloskundige vragen (of gynaecoloog). Misschien is doorsturen van de foto al wel genoeg. Wens je sterkte met het verlies, blijft altijd verdrietig zoiets. Je wil zo graag dat het goed gaat...