Moeilijke beslissing wel of geen tweede kindje, help!!!

Hallo, Er is geen groter gevecht dan kiezen tussen je hart & je verstand, dit moet echt een moeilijk moment voor jou zijn. Dit is hoe ik het zie; Andere mensen vragen altijd naar de 2de, daar kan je kort op antwoorden; nee wij houden het bij 1. Qua gezondheid zijn het altijd risico's natuurlijk maar dit is echt iets dat je met je dokter moet bespreken daar kunnen wij hier niet veel aan meedenken vindk... Maar de belangrijkste vindk; Als je relatie niet op en top is zou ik het niet doen. Het is zoveel druk/twijfel/stress erbij... Ik begrijp je toekomstbeeld verandert, maar meestal hebben mensen het daar moeilijker mee, het aanpassen van hoe ze het altijd in hun hoofd hadden... Veel sterkte met deze keus❤ Probeer te kijken naar wat je wel hebt & niet naar wat je niet hebt.

Ik snap dat je niet meer jaren de tijd hebt vanwege jullie leeftijd. Maar zo lang je twijfelt zou ik in ieder geval die sterilisatie nog even uitstellen. Kijk het bijvoorbeeld nog een jaartje aan. Dan ben je 37, er zijn zat vrouwen die op die leeftijd nog moeder worden. Dan is jullie kindje ook iets ouder en gaat het misschien ook weer iets beter met jullie relatie. Ik weet niet hoe makkelijk het de eerste keer ging? Succes met de beslissing in ieder geval.

Hier sluit ik mij bij aan. Stel in ieder geval de sterilisatie nog even uit! Wij hebben ook altijd gezegd binnen een jaar weer zwanger te willen worden (zoontje is nu 7 maanden) wij hebben erg getwijfeld over wanneer we nu met de tweede gaan starten. (Leeftijd en andere factoren spelen een rol) Ik ben/was ook erg bang dat het erg zwaar gaat zijn voor mijn relatie. Onze relatie is erg goed en hij is een fantastische man en papa, maar kan erg slecht omgaan met slaapgebrek en veranderingen die hij niet goed overziet. Wij hebben toch besloten wél voor de tweede te gaan, omdat ik denk dat het vooral de beginperiode is die erg moeilijk gaat zijn maar dat we die waarschijnlijk wel overleven en we daarna toch het gezin hebben waar ik zo lang van gedroomd heb. Het is een erg lastig en persoonlijk besluit. Ik wil erg graag twee kindjes en heb daar veel over, maar hoe graag je dit wil moet je echt voor jezelf besluiten....je moet het sowieso niet voor een ander doen! Jullie bepalen je eigen geluk. Sterkte met de keuze!

Heb je de twijfel al met je vriend besproken? Als de twijfel er nognis zou ik de sterilisatie nog niet in gang zetten maar andere voorbehoedsmiddelen gebruiken. Ik kom zelf uit een familie waar iedereen 2 of 3 kinderen heeft. Mijn man is vanaf het begin dat relatie serieus werd duidelijk geweest dat hij waarschijnlijk maar 1 kind wil. Ik heb hier lang over getwijfeld. En voor mijzelf toen ik zag hoeveel sommige om mij heen veranderden ook bedacht dat ik 1 kind genoeg vind. Nu na een heftige bevalling en start zou ik ook niet weten hoe we dit met nog een kindje erbij hadden moeten doen en dat versterkt mijn keuze. Anderzijds zou ik ook zo graag een "normale" kraamtijd willen zonder ziekenhuizen maar ik durf de gok niet te maken dat het volgende keer wel een gezond kindje is. Welke keuze je ook maakt, zorg dat hier er beiden helemaal achter staan! Want het kan in beide gevallen zwaar zijn en je dan moet je er voor elkaar zijn!

Mijn dochter is 10 maanden en ik heb altijd al gezegd dat ik 1 kindje wil. Maar mijn man wil graag 2 kindjes. Ik zie dat dus echt niet zitten. Ik ben 31 bijna 32. En het is voor mij erg stressvol om zwanger te zijn. Ook het feit dat het misschien een jongetje zou kunnen zijn en dat zit erg gevoelig in mijn familie. Maar ik zou er even een gesprek over hebben met je partner. 😊

Zolang je twijfelt zou ik geen definitieve beslissingen nemen zoals sterilisatie. Maar je gezondheid en relatie met je man zijn toch belangrijke afwegingen die je moet maken. Mijn man en ik hebben altijd gezegd dat we maar 1 kindje zouden willen krijgen, ik ben nu 34 en zwanger. Maar na de zwangerschap laat hij zich nog niet steriliseren. Eerst nog maar een jaartje afwachten of we dan nog hetzelfde denken. Over de mensen maak ik me niet druk, als je op een bepaalde leeftijd geen kinderen hebt vragen ze continu wanneer je aan kinderen begint. Heb je er 1 dan vragen ze wanneer komt de 2e.. en zo gaat dat door. Simpel antwoord is dan toch wij zijn compleet met 1 kindje 💕

Na mijn eerste kindje was ik vrij duidelijk. Geen tweede meer. Toch na een jaar had in het idee als onze eerste 5 jaar was misschien toch wel. Uiteindelijk toen onze 1e 2 jaar was begon het gevoel toch te komen. Wij hebben de beslissing gemaakt wel voor een tweede te gaan. Ik ben nu bijna 20 weken zwanger. Ik weet niet of ik dit ook had gedaan als ik zelf medicatie nodig zou hebben. Maar wat ik gebruikte was zou ik blij zijn of denken shit, als ik nu zwanger zou zijn? Ik kreeg een warm gevoel van binnen en zat stiekem ook babykleding te kijken en te fantaseren. Voor mij was dit duidelijk, ik zou blij zijn en een tweede zou heel welkom zijn. Bij twijfel zou ik dit niet doen.

Hoi spontane meid, Om te beginnen: goed om dit te delen! Advies: bij twijfel niet doen. Op zn minst alle voors- en tegens opschrijven voor jezelf zodat je overzicht en inzicht krijgt voor jezelf. Dit lijstje is dan goede gespreksstof voor jouw en je partner. Praat er ook met jouw medisch behandelaar over wat de exacte aanvullende risico’s zijn en mogelijkheden. Denken en voelen liggen vaak niet op 1 lijn. Persoonlijk zou ik zelf afgaan op mijn gevoel. Ik zit in eenzelfde soort situatie. Ik heb een chronische aandoening, ben 40+ en heb een dochter van 9, ben 12 weken zwanger (omdat mijn man te koppig is geweest zich te laten steriliseren)... hij wil het kindje niet houden maar mijn lang gekoesterde wens gaat eindelijk dan toch in vervulling. Eerste mijlpaal NIPT is goed. Nu de 20 w echo nog afwachten. Geloof mij: dit dilemma heeft heel veel stress opgeleverd, maar na lang nadenken ( lijstjes maken) en mn hart laten spreken geeft mij doen besluiten toch dit kindje te houden. Het eerste jaar zal zeker zwaar zijn, maar de toekomst zal mooi zijn. Ik denk daarbij niet alleen aan mijzelf maar ook aan mijn dochter die een broertje of zusje heeft voor als mijn man en ik er later niet meer zijn. Mijn man begint al bij te komen van de schrik. Uiteindelijk vindt alles zich wel een weg. Een medisch maatschappelijk werker kan jullie ook helpen om de keuzes goed bespreekbaar te maken en zaken bespreekbaar te maken waar je normaliter wellicht niet goed uitkomt met je partner. Een gespreks begeleider kan dan fijn zijn. Of de eigen HA als je dat prettig vindt. Heel veel sterkte en succes met de keuze die je zal gaan maken! Take care 🦋

Niemand ander hier die je kan helpen bij deze keuze. Dat is geheel aan jou en je partner

Ons zoontje is bijna 8 maanden en na een zware bevalling hadden we samen beslist het bij 1 kindje te houden. Nu heb ik mijn spiraal laten verwijderen door aanhoudende buikpijn van het spiraal en mijn menstruatie zijn er na 2 weken nog steeds niet... ik heb voor de zekerheid een test gedaan, in mijn hoofd was ik aan het denken stel je voor nu al terug een kindje dat gaat te snel zijn en ik ga het niet aan kunnen, we wilde ook geen kindje meer... maar de test was negatief en de teleurstelling kwam eens zo hard aan. Niet verwacht dat ik zo teleurgesteld zou zijn want ja ik dacht dat ik opgelucht zou zijn. Nu zijn we samen ook volop aan het babbelen over de beslissing. Ik zou je dus afvragen als je een test zou doen en die is positief wat zou je gevoel zijn?