Niet meer werken door bekkeninstabiliteit

Ik ben met 8 weken volldog thuis komen te zitten door een veel te lage bloedruk en met flauwvallen met gevolg. En snap je gevoel dat er op het werk weinig begrip voor is, maar probeer dat echt hun probleem te laten. Bekkenpijn herken ik niet zelf, maar luister wel echt naar je lichaam. Mijn moeder heeft jaren in een rolstoel moeten zitten vanwege bekkeninstabiliteit, dat is het echt niet waard.

Ik ben met 12 weken volledig thuis komen te zitten met bekkeninstabiliteit. Rond de 10 weken kreeg ik tijdens het werk zulke heftige pijn dat ik direct naar de huisarts moest, want ik kon niet meer lopen/zitten of liggen. Echte helse pijn. Die had wat dingen getest en mij doorgestuurd naar een bekkenfysio. Die stelde al gelijk vast dat het duidelijk bekkeninstabiliteit is en dat ik voorlopig even niet mocht werken. Dus met 12 weken kwam ik thuis te zitten, in de hoop dat ik met genoeg rust, oefeningen en bepaalde til technieken (ik werk op een kdv) een paar uurtjes per week zou kunnen werken. Helaas gebeurde dit niet, ik ben tot 25 weken wel 3 uurtjes per week naar werk gegaan om boventallig te helpen. Als ik ook maar een halfuur langer bleef, kon ik 3 dagen weer niks. Voelde mij zo schuldig tegenover werk in het begin, maar als ik merkte dat , als ik een weekje niet die 3 uurtjes naar werk ging, ik thuis toch net een keer een wasje kon draaien of een wandeling van 25 minuten ipv 15 minuten kon doen, zag ik in dat werk het 'niet waard' was om zo over te stressen. Gelukkig nam mijn werkgever het perfect op! Nu een week geleden bevallen en 1 dagje iets te veel gedaan, en mn bekken doen weer net zo pijn. Dus we gaan snel weer aan de fysio starten! Maar die kleine is alles zó waard!!💙

Misschien een open deur dit, maar loop je al bij een bekkenfysio? Dat is echt heel belangrijk!!! Daarnaast zijn er verschillende apps om je bekken te trainen, of je leren hoe je je houding verberert (bijvoorbeeld: Rost moves mama, BekkenBodem) en heb je tools zoals een ergonomisch zitkussen (kruidvat €20) wat enigszins kan helpen of bijvoorbeeld een yogabal. Sporten (zodra dat uberhaupt kán hoor!) om de spieren in je billen/onderrug etc. sterker te maken is ook echt héél goed tegen de bekkenpijn. Ikzelf doe dat met een personal trainer die ook goed rekening kan houden met bepaalde klachten, want je wil het niet overbelasten. Andere dingen die mij hebben geholpen: Osteopaat Craniosacraal therapie "Wat je normaal staand doet -> zittend. Wat je normaal zittend doet -> liggend." Hoop dat je hier wat aan hebt! En ja, vervelend van je werk, maar bekkenpijn is echt the worst dus focus je eerst daar op, dat werk komt later wel.

Ik had een veel te lage bloeddruk, en in combinatie met niet kunnen eten door de misselijkheid was dat killing. Ik heb me daardoor vanaf week 6 t/m week 15 ziek moeten melden. Daarna wel gewerkt tot aan week 26, toen kreeg ik last van bekkeninstabiliteit en was het helemaal niet meer te doen (werk in de thuiszorg). Na mijn verlof ben ik ook nog 2 maanden in de ziektewet gebleven door mijn bekken, gelukkig heb ik er nu na veeeel fysiotherapie niet zo heel veel last meer van. Voel jezelf absoluut niet onzeker! Elke zwangerschap is anders. Ik zeg altijd maar zo, gezondheid gaat voor werk.. Luister goed naar je eigen lichaam voor jezelf, en voor je kindje! Wat anderen daar van vinden is niet belangrijk op dit moment. 😘

Hee herkenbaar verhaal. Eerste zwangerschap nog door kunnen werken tot ongeveer 25 weken. Klachten na de bevalling aanzienlijk minder maar nooit helemaal verdwenen. Ook hier wist ik dat ik weer zwanger was doordat mijn bekkenpijn in de nacht plots weer hevig aanwezig was. Ik liep dus weer heel snel wekelijks bij de bekkenfysio. Dit raad ik je direct aan. Maar helaas ben ik toch heel vroeg uitgevallen met werk. Ik vond het heel erg vervelend maar uiteindelijk is je eigen gezondheid en die van je baby het belangrijkst. En zelfs na verlof heb ik langzaam moeten opbouwen. Mijn jongste is nu 10 maand en helaas kan ik nog steeds niet lang wandelen of zitten. Dan heb ik direct weer klachten. Ik hoop echt dat dit nog minder wordt.

Och lieverd ik herken je gevoel helemaal! Ik ben 26 weken zwanger en al zowat 26 weken thuis. Ik werk achter de kassa en ben de eerste weken zelfs soms gewoon spugend naar het werk gegaan en moest dan 15 x op een dag achter de kassa uit rennen. Dit vroeg teveel van mij en ben hierdoor toen in de ziektewet terecht gekomen. Toen ik eenmaal uit het overgeven kwam ben ik niet meer mezelf geworden.. erg vermoeid, futloos en ik viel regelmatig flauw.. ook voelde ik dat m'n bekkenpijn weer begon op te spelen (zwangerschap 2020 ook erge last gehad) en deze word met dr dag erger.. de laatste 2 dagen is m'n hele rug ook aan het wringen.. dus het zit allemaal niet mee. Dan het verhaaltje werkgever; ik heb van hem/hun al die tijd niks maar dan ook niks meer gehoord. Ik begrijp echt niet hoe mensen zo kunnen zijn. En ja ik begrijp dat het vervelend is als je personeel "ziek" is maar het is niet zo dat ik hiervoor kies. Ik loop er tegenwoordig net zo fief bij als mijn oma (zij is 83).. Ik heb zelfs bij de psycholoog gelopen omdat het psychisch ook helemaal niet lekker liep door alles wat ik moet doorstaan. En die heeft me ook echt duidelijk moeten maken dat ik m'n werkgever eens mooi links moet laten liggen. Me hier niet druk om te maken. De baby is belangrijk.. ik ben belangrijk.. En verder heb ik vooral zoiets van 🖕🏼🖕🏼🖕🏼🖕🏼🖕🏼🖕🏼🖕🏼🖕🏼 Laat je niet gek maken meid!! Wat niet kan kan gewoon niet. Het is niet niks wat we allemaal moeten doormaken en als er geen begrip is is dat heel jammer maar niet jouw probleem!!

Hi, Ik heb ook een vergelijkbaar verhaal. Een peuter van 2,5 rondlopen en een tweede zwangerschap met bekkeninstabiliteit. Ik ben nu inmiddels 37 weken zwanger. Ik ben heel snel al voor 50% in de ziektewet gegaan. Dit heeft mij enorm geholpen. En niet alle collega's begrijpen het ook. Maar het is ook lastig uitleggen als mensen er niet bekend mee zijn. Met veel hulp van de omgeving heb ik mij er door heen geslagen. Het is absoluut niet makkelijk geweest maar ik ben er wel trots op dat ik nu bijna bij het eind ben. Heel veel succes en sterkte gewenst! Je bent zeker niet de enige die in zo een situatie zit of heeft gezeten. Het is moeilijk, maar het komt goed! En toch nog een tip, hoe meer rust en minder werken hoe minder erg je bekkenklachten worden. En ook minder last hebt na de bevalling. Heel veel succes! Je kan dit!